Opieka nad psem po sterylizacji lub kastracji

Około 85% psów w USA i ponad 80% psów w Wielkiej Brytanii jest wykastrowanych lub wykastrowanych, co trwale pozbawia ich zdolności do reprodukcji. Procedura jest postrzegana jako rutynowa dla lekarzy weterynarii, wykonywana co tydzień w wielu gabinetach.

Sterylizacja odnosi się do usunięcia narządów rozrodczych samicy psa, a kastracja odnosi się do usunięcia jąder samca psa. Obie procedury są wykonywane w znieczuleniu ogólnym i wymagają okresu rekonwalescencji w miarę gojenia się nacięć.

Sterylizacja/kastracja zapobiega niechcianym ciążom i ma zalety zdrowotne (m.in. zmniejszenie ryzyka raka sutka u suk i eliminację ryzyka raka jądra u samców) i to jest postrzegane jako główny powód wykonywania zabiegu.

Sterylizacja lub kastracja ze względów behawioralnych jest kontrowersyjna. Usunięcie zdolności reprodukcyjnych psa niekoniecznie musi go uspokoić lub zmniejszyć agresję wobec innych psów. Usunie jednak ich popęd seksualny i wyeliminuje związane z tym problemy, takie jak roaming w poszukiwaniu partnera.

Jeśli zdecydujesz się wysterylizować lub wykastrować swojego psa, ważne jest, aby wiedzieć, jak najlepiej się nim później opiekować, aby zapewnić mu szybki powrót do zdrowia bez komplikacji.

Wybór sterylizacji lub kastracji

To, czy wysterylizujesz, czy wykastrujesz swojego psa, jest osobistą decyzją, którą należy podjąć przede wszystkim dla dobra Twojego zwierzaka.

Oczywistą korzyścią jest to, że sterylizacja lub kastracja eliminuje ryzyko niechcianych szczeniąt.W przypadku samic oznacza to, że nie pojawiają się już w sezonie lub rui co sześć miesięcy i unikają powikłań ciąży, które mogą obejmować cesarskie cięcie w celu urodzenia szczeniąt, a nawet śmierć matki i młodych.

U samców powstrzymuje je przed wędrówką z domu za samicą w sezonie. Wędrówka naraża psy na udział w wypadkach samochodowych, przy czym młode samce są bardziej narażone na potrącenie przez samochód niż samice.

Pod względem zdrowotnym sterylizacja eliminuje ryzyko ropomacicza u suk. Ropomacicze to infekcja macicy spowodowana zmianami hormonalnymi podczas pory roku lub rui. Stan jest bardzo poważny i wymaga pilnej operacji. Badania sugerują, że około 1 na 4 niewykastrowane suki rozwinie ropomacicze przed ukończeniem 10 lat.

Podobnie rak sutka dotyka około 1 na 4 niewykastrowane samice. Stan jest często śmiertelny. Sterylizacja samicy znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania na ten nowotwór.

U samców największymi problemami zdrowotnymi są rak jąder i choroba prostaty. Około 27% niekastrowanych samców zachoruje na raka jąder. Badanie z 2018 roku wykazało, że u wszystkich niekastrowanych samców do 6 roku życia rozwinie się stan, który powoduje powiększenie prostaty. Ten stan jest znany jako łagodny przerost gruczołu krokowego (BPH) i może prowadzić do trudności z chodzeniem do toalety i infekcji. Psy, które mają problemy związane z BPH, są często kastrowane, aby rozwiązać problem. Wystąpienie BPH u wykastrowanego psa jest bardzo mało prawdopodobne.

Co wiąże się ze sterylizacją lub kastracją psa?

Po podjęciu decyzji o sterylizacji lub kastracji psa prawdopodobnie będziesz chciał wiedzieć, z czym to się wiąże. Obie operacje wymagają znieczulenia ogólnego. U kobiet wykonuje się nacięcie w jamie brzusznej i usuwa się jajniki i macicę. Istnieje również forma sterylizacji zwana laparoskopową, w której usuwane są tylko jajniki. Jest to mniej powszechne i zwykle wymaga wizyty u weterynarza, który specjalizuje się w tego rodzaju operacjach.U mężczyzn wykonuje się małe nacięcie w celu usunięcia jąder.

Podobnie jak w przypadku ludzi, psy muszą być przygotowane przed operacją. Ważne jest, aby pies nie jadł rano przed operacją, ponieważ środek znieczulający może powodować wymioty, co jest niebezpieczne, gdy pies jest śpiący po operacji i może się zakrztusić. Zwykle nie wolno im jeść co najmniej 14-18 godzin przed operacją i nie pić przez 12 godzin przed operacją.

Weterynarz rozpocznie od oceny psa, aby upewnić się, że jest wystarczająco zdrowy, aby przejść operację. Czasami wskazane jest wykonanie badań krwi przed operacją. Jeśli Twój pies cierpiał na chorobę zakaźną, taką jak kaszel kenelowy lub grypa żołądkowa, powiedz o tym lekarzowi weterynarii, ponieważ może lepiej odłożyć operację do czasu całkowitego wyzdrowienia psa.

U suki sterylizacja występuje zwykle między sezonami. Ponieważ większość samic ma sezon co sześć miesięcy, kastracja zwykle przypada na około trzy miesiące po jej ostatnim sezonie, ponieważ wtedy jej hormony prawdopodobnie najbardziej się ustabilizują. Samce można wykastrować w dowolnym momencie po osiągnięciu dojrzałości.

Przed zabiegiem pies będzie miał ogolony i oczyszczony brzuch. Ma to na celu sprawienie, aby obszar był jak najbardziej sterylny, aby uniknąć infekcji. Jedna z przednich nóg zostanie również ogolona, ​​aby umożliwić wbicie igły.

Po zabiegu Twój pies pozostanie z weterynarzem, dopóki nie będzie zadowolony, że wyzdrowiał po znieczuleniu na tyle, że będzie mógł wrócić do domu.

Przynoszenie ich do domu

Większość psów wraca do domu tego samego dnia, w którym zostały wysterylizowane lub wykastrowane. W rzadkich przypadkach komplikacja może wymagać nieco dłuższego pobytu psa u weterynarza.

Kiedy zabierzesz swojego psa, prawdopodobnie okaże się, że nadal jest senny i trochę zdezorientowany po sedacji. Powinny być wnoszone do samochodu, a nie pozwalane na wskakiwanie.

Twój pies prawdopodobnie będzie chciał spać, kiedy wróci do domu i dobrze jest mieć dla niego ciche, bezpieczne miejsce. Może to być skrzynia lub wygodne łóżko.Można im zaoferować trochę jedzenia i wody, ale mogą nie być zainteresowane ich spożyciem. Nie ma się czym martwić i ważne jest, aby dać im odpocząć.

Niektóre psy mogą wydawać się niespokojne lub płakać po znieczuleniu. Jeśli to ich pocieszy, możesz z nimi usiąść, ale czasami potrzebują czasu, aby efekty minęły. Ważne jest, aby pies nie wskakiwał na meble ani nie wspinał się po schodach, ponieważ może to spowodować rozerwanie się szwów po operacji. Jeśli twój pies chce być z tobą na kanapie lub łóżku, możesz go podnosić i zdejmować, ale lepiej jest zachęcić go do pozostania na podłodze podczas rekonwalescencji.

Twój weterynarz może dostarczyć ci elżbietański kołnierz, nadmuchiwany kołnierz lub kombinezon ratunkowy. Wszystkie te elementy uniemożliwiają psu wylizywanie szwów. Przez pierwsze 24-48 godzin Twój pies będzie nie w humorze i będzie musiał dużo odpoczywać. Spróbuj nakłonić je do picia, ponieważ pomoże to wypłukać chemikalia znieczulające, które pozostają w ciele. Zawsze możesz dodać trochę koziego mleka do wody, aby zachęcić je do picia.

Wszelkie wyjścia na zewnątrz do toalety powinny odbywać się na smyczy, aby zapobiec bieganiu psa lub zabrudzeniu szwów. Niektóre psy mogą mieć wypadki w domu podczas rekonwalescencji po znieczuleniu. Jeśli to konieczne, możesz zamknąć psa w klatce lub kojcu dla szczeniąt albo położyć podkładki dla szczeniąt.

Następne kilka tygodni

Podczas gdy twoje szczenię będzie spokojne przez mniej więcej dzień po operacji, większość wkrótce zacznie znowu czuć się sobą i będzie chciała robić swoje normalne, codzienne czynności. Jeśli masz naturalnie ruchliwego psa, będziesz musiał spróbować ograniczyć aktywność, jaką wykonuje, aby zapobiec wyciąganiu szwów lub powodowaniu stanu zapalnego nacięcia.

Niektóre z czynności, których pies powinien unikać na tym etapie rekonwalescencji, obejmują:

• Zabawy z innymi psami
• Bieganie po domu lub ogrodzie
• Wchodzenie po schodach
• Skakanie po meblach i zeskakiwanie z nich

Aby zająć psa podczas rekonwalescencji, możesz oferować mu przedmioty do gryzienia, takie jak poroże lub Kongi wypełnione jedzeniem. Jeśli jedzą krokiety, możesz rozrzucić ich śniadanie na podłodze, aby musiało je szukać. Możesz także kupić piłki aktywności, które można wypełnić smakołykami, a pies musi wymyślić, jak je wyciągnąć. Ale pamiętaj, że niektóre z tych piłek zachęcają psy do biegania.

Po pierwszych kilku dniach, o ile Twój pies dobrze się regeneruje, powinieneś być w stanie wyprowadzać go na smyczy na krótkie, pięciominutowe spacery. Możesz to robić kilka razy dziennie, aby dać im spokój i pomóc im się uspokoić. Wycieczki do lokalnego sklepu zoologicznego lub innych sklepów lub kawiarni przyjaznych psom również pomogą rozbawić twojego szczeniaka, unikając zbytniej aktywności. Psychiczna stymulacja psa pomaga go zmęczyć.

W zależności od lekarza weterynarii po tygodniu możesz mieć wizytę kontrolną, aby zobaczyć, jak radzi sobie twój pies. Ocenią nacięcie, aby upewnić się, że szwy są nadal na miejscu i nie ma oznak infekcji. W tym momencie możesz omówić wszelkie wątpliwości, które możesz mieć. Twój pies nadal musi pozostać na smyczy podczas ćwiczeń, dopóki nie wykonasz ostatecznej kontroli u weterynarza, aby usunąć pozostałe szwy. Zwykle jest to dwa tygodnie po operacji.

Lekarz weterynarii doradzi, czy pies jest gotowy do powrotu do normalnej aktywności. Psy płci męskiej zwykle wymagają krótszego czasu rekonwalescencji niż suki, ponieważ ich operacja jest mniej inwazyjna. Gdy weterynarz da ci wszystko jasne, możesz wrócić do normalności, twój pies będzie mógł chodzić na właściwe spacery i nie będzie już musiał być ograniczany.

Jeśli uprawiasz psie sporty ze swoim pupilem, lepiej odczekaj trochę dłużej z powrotem do intensywnej aktywności. 4-6 tygodni rekonwalescencji zapewni całkowite zagojenie się nacięcia, szczególnie u suk.

Stożki, nadmuchiwane obroże i kombinezony regeneracyjne

Podczas rekonwalescencji szczenięcia lekarz weterynarii może zalecić korzystanie z urządzenia, które zapobiega lizaniu szwów.Istnieje wiele przedmiotów, które możesz wybrać, aby chronić swojego psa.

Kołnierzyk elżbietański

Obroża elżbietańska to tradycyjny plastikowy stożek, który kojarzymy z wizytami u weterynarza — czasami beztrosko nazywany „stożkiem wstydu”. Te stożki pasują do szyi psa i są zwykle zawiązane paskiem bandaża lub materiału. Chociaż zwykle skutecznie powstrzymują psy przed lizaniem szwów, są niewygodne w noszeniu przez psa i mogą wymagać zdjęcia podczas jedzenia lub picia. Psy wrażliwe na hałas mogą również bać się dźwięku wydawanego, gdy czopki te o coś ocierają.

Nadmuchiwane lub wygodne obroże

Alternatywą dla plastikowego kołnierza elżbietańskiego jest miękki kołnierz, który ma ten sam kształt stożka, ale jest wykonany z miękkiego materiału. Ułatwia to psu spanie w nim, ale nadal ma niewygodny rozmiar i kształt. Nadmuchiwane obroże są rurowe i pasują do szyi psa. Po nadmuchaniu powietrzem uniemożliwiają psu dotarcie do miejsca operacji. Są mniej niewygodne dla psa, chociaż niektóre psy mogą się z nich wyślizgnąć.

Kombinezony regeneracyjne

Kombinezony regeneracyjne są stosunkowo nowe i stają się popularnym wyborem podczas zabiegów sterylizacji/kastracji. Zakrywają brzuszek psa, gdy są założone. Większość z nich jest w pełni regulowana za pomocą zatrzasków, aby dopasować je prawidłowo.

Samice psów mogą korzystać z toalety w kombinezonach; Psy płci męskiej muszą zdejmować kombinezon podczas oddawania moczu. Kombinezony są również przydatne do zapewnienia, że ​​nacięcie pozostanie czyste i suche, a także zapobiegną lizaniu szwów przez inne zwierzęta domowe.

Potencjalne problemy

O ile sterylizacja i kastracja jest rutynową procedurą i większość psów przechodzi ją bez problemu, o tyle ryzyko powikłań po zabiegu jest niewielkie. Większość z nich można łatwo rozwiązać i nie zagrażają one życiu.

Zapalenie nacięcia

Czasami miejsce nacięcia puchnie i zaczerwienia się po operacji, może to być spowodowane wieloma przyczynami, w tym zbyt dużą aktywnością psa w okresie rekonwalescencji. Obrzęk zwykle ustępuje samoistnie, ale jeśli nie, lekarz weterynarii może przepisać środki przeciwzapalne. Jeśli nacięcie jest gorące w dotyku, bolesne dla psa lub sączy się ropa, sugeruje to infekcję i wymaga natychmiastowego leczenia przez lekarza weterynarii.

Wymioty lub biegunka

To całkiem normalne, że pies ma mdłości po znieczuleniu. Może wydawać się, że nie jedzą przez dzień lub dwa i mogą mieć rozstrój żołądka. Jest to normalne, ponieważ substancje chemiczne ze znieczulenia zużywają się. Jeśli te objawy utrzymują się dłużej, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Infekcja

Zakażenie jest rzadkie, ale może wystąpić wokół miejsca nacięcia, jeśli brud dostanie się do rany. Dlatego ważne jest, aby pies nie lizał szwów ani nie zamoczył lub nie zabrudził nacięcia. Jeśli zauważysz, że rana jest gorąca, skóra wydaje się napięta lub sączy się z niej ropa, natychmiast skonsultuj się z lekarzem weterynarii.

Wyskakują szwy

Rzadko zdarza się, aby szwy pękały, ale może się to zdarzyć i we wczesnych stadiach gojenia może to spowodować ponowne otwarcie nacięcia. Pies liżący szwy z większym prawdopodobieństwem spowoduje ich pęknięcie. Jeśli szwy wyskoczą, będziesz musiał wrócić do weterynarza, aby je wymienić. Będzie to wymagało innego środka znieczulającego, aw konsekwencji istnieje większe ryzyko zakażenia nacięcia.

Niekompletne Spanie

Chociaż jest to niezwykle niezwykłe, czasami zdarza się, że u suki pozostaje część jajników. W Lap Spays, gdzie macica nie jest usuwana, może to prowadzić do ropomacicza – jednego z powodów, dla których samice psów są sterylizowane. Jednak w tradycyjnej sterylizacji macica jest również usuwana, a zatem ropomacicze nigdy nie może wystąpić.

Ten artykuł jest dokładny i zgodny z najlepszą wiedzą autora.Nie ma na celu zastąpienia diagnozy, prognozy, leczenia, recepty ani formalnej i zindywidualizowanej porady lekarza weterynarii. Zwierzęta wykazujące oznaki i objawy niepokoju powinny być natychmiast zbadane przez lekarza weterynarii.