8 wspaniałych, spokojnych ras psów, które nie gubią dużo sierści

Szukasz spokojnego psa, który nie będzie miotał się po Twoim domu? Nie tak łatwo je znaleźć. Psy to jednostki. Nawet w obrębie tego samego miotu niektóre szczenięta będą spokojne, inne nadpobudliwe, a niektóre nawet agresywne.

Nie ma gwarancji, że każdy pies będzie miał osobowość jak większość innych w rasie, ale jeśli wybierzesz psa z tej listy, masz wielką szansę na znalezienie tego, czego szukasz.

• Shih Tzu
• Lhasa Apso
• Bolończyk
• maltański
• Brukselski gryf
• Xoloitzcuintli
• Bergamasko
• Giganty hybrydowe (Bernedoodle, Newfypoo, St. Bernadoodle)

Shih Tzu

Jak bardzo są spokojni? Ten mały pies jest słodkim i łagodnym pieskiem, który często jest oddany swojej rodzinie i chętnie spędza z nią czas. Często przywiązują się do jednej osoby, ale dobrze radzą sobie również jako psy rodzinne.

Rozsiewanie światła? Chociaż są jedną z ras psów, które bardzo mało linieją, shih tzu wymaga pielęgnacji. Sierść musi być czesana kilka razy w tygodniu, jeśli jest długa, a nawet jeśli chcesz, aby Twój pies był krótki, sierść musi być strzyżona co miesiąc do sześciu tygodni. (Powiedziano mi, że psy krótko obcięte mają tendencję do wypadania nieco więcej, ponieważ luźne włosy nie są usuwane podczas szczotkowania i mogą po prostu wypaść na dywan. Jeśli czeszesz swojego krótkowłosego Shih Tzu raz dziennie, pies ledwo zrzuci).

Czy można je zostawić w spokoju? Widziałem kilka „odstających”, którym nie przeszkadza pozostawienie w spokoju, ale ogólnie ta rasa psów nie jest taką, która może być sama przez cały dzień. Shih Tzu został wyhodowany jako pies do towarzystwa, pies na kolanach i będzie zestresowany, jeśli będzie za dużo sam.(Jeśli wychodzisz tylko na kilka godzin, a pies będzie sam, spróbuj odtworzyć muzykę z załączonego filmu).

Problemy behawioralne? Ponieważ te psy nie potrzebują dużo ruchu, niektórzy właściciele nie wychodzą z nimi wystarczająco często i mogą mieć problemy z zabrudzeniem domu. Prawie zawsze są przyjazne, ale mogą rozwinąć „syndrom małego psa”, jeśli są traktowane jak dziecko, a nie jak pies.

Problemy zdrowotne? Są to zwykle dobrze zbudowane psy, ale dzieci postrzegają je jako małe wypchane zwierzęta, więc mogą zostać zranione podczas brutalnej zabawy. Większość ich innych problemów jest związana z ich anatomią; psy mają krótkie nosy, które prowadzą do problemów z oddychaniem i wypukłe oczy, które cierpią na wiele chorób. Około jedna piąta tych psów ma dysplazję stawu biodrowego, co jest o wiele za dużo dla małego psa.

Lhasa Apso

Jak bardzo są spokojni? Lhasy zostały wyhodowane, aby ogrzewać kolana tybetańskich mnichów, więc wybrano ich, aby byli spokojni. Nie są małymi psami (około sześciu lub siedmiu kilogramów, czyli około 15 funtów lub więcej), są świetnymi psami stróżującymi (oczywiście nie stróżami) i mają tendencję do szczekania nieco więcej niż Shih Tzu.

Rozsiewanie światła? Rasa ta nie linieje dużo. Wymagają jednak pielęgnacji, ale mogą być trzymane w krótkiej „strzyżonej szczenię”, jeśli nie chcesz dokładnie wyczesywać psa kilka razy w tygodniu. (Trzymanie psa w strzyżeniu szczeniaka może spowodować, że pies zrzuci trochę więcej. Zrzucanie jest nadal minimalne).

Czy można je zostawić w spokoju? Te psy są psami na kolanach i zostały wyhodowane jako towarzysze. Nie są tak bardzo psami „na rzepy”, jak niektóre inne, ale nie są uważane za psa, którego można zostawić samego na cały dzień.

Problemy behawioralne? Większość problemów behawioralnych, o których słyszymy, wynika z osobowości psa przypominającej stróża. Są doskonałymi psami stróżującymi, ponieważ są podejrzliwi wobec obcych i szczekają, gdy słyszą coś dziwnego. Lhasy są również znane z tego, że czasami są „uparte” i uparte, jeśli pozwolono im rozwinąć syndrom małego psa.Nie są zalecane do domów z małymi dziećmi, ale są uważane za jedną z najlepszych ras dla seniorów z cichymi domami.

Problemy zdrowotne? Lhasy mają więcej problemów skórnych niż niektóre inne rasy, a także są podatne na problemy z oczami i choroby nerek. Jeśli dostaniesz szczeniaka od hodowcy, upewnij się, że jego rodzice są wolni od dysplazji stawu biodrowego. Jeśli są zdrowe, zwykle żyją ponad 15 lat.

Bolończyk

Jak bardzo są spokojni? Nie ma skali na spokój, ale większość właścicieli tej rzadkiej rasy psów twierdzi, że są one spokojniejsze niż inne tego typu (jak Bichon Frisé). Nadal potrzebują codziennych ćwiczeń, ale są mniej głośne niż wiele innych małych psów.

Rozsiewanie światła? Podobnie jak ich krewni Bichon i Maltańczyk, te małe psy są rasą, która bardzo mało linieje. Muszą być czesane co najmniej trzy razy w tygodniu, ponieważ włosy będą matowe, ale jeśli nie jest to coś, co chcesz robić, można je przycinać krótko w „cięcie szczeniąt”.

Czy można je zostawić w spokoju? Chociaż są mniej głośne niż niektóre małe rasy (takie jak maltańczyki), nie są uważane za jedną z ras psów, które można zostawić same na cały dzień.

Problemy behawioralne? Jak wszystkie psy, te psy powinny mieć codzienne ćwiczenia, aby zachować spokój i zmniejszyć problemy behawioralne. Nie są znane z tego, że szczekają tak często, jak niektóre inne małe psy, ale wciąż jest wiele do nauczenia się na temat tego psa, ponieważ jest to rzadka rasa.

Problemy zdrowotne? Zwisające rzepki są problemem prawie wszystkich małych ras, a bolończyk nie jest wyjątkiem. U niektórych psów stwierdzono również dysplazję stawu biodrowego, ale nie jest to tak powszechne, jak u większych psów.

maltański

Jak bardzo są spokojni? Maltańczyk jest uważany za jedną z leniwych ras psów ze względu na ich stosunkowo spokojne zachowanie. Gdyby nie ich szczekanie, byłyby uważane za najspokojniejszą rasę psów. (Myślę, że wśród małych psów Shih Tzu wygrywa tę nagrodę.Jeśli interesuje Cię hybryda, Malshi jest dobrym wyborem, ale nie ma gwarancji, że pies nie będzie szczekał.)

Rozsiewanie światła? Ten pies ma sierść zamiast sierści charakterystycznej dla wielu ras psów i nie gubi sierści. W przypadku długich włosów włosy będą się łamać, więc aby zapobiec temu problemowi, maltańczyka można trzymać z krótką sierścią. Nawet przy krótkich włosach należy je czesać co najmniej 3 razy w tygodniu (zwłaszcza pod uszami), aby zapobiec matowieniu, które jest poważnym problemem u mieszańców maltańskich i maltańskich.

Czy można je zostawić w spokoju? To spokojny pies domowy i jeden z najlepszych psów dla rodzin, które muszą wychodzić na cały dzień do pracy. Wszystkie psy są zwierzętami społecznymi i są znacznie szczęśliwsze, gdy mają towarzysza, ale ponieważ ta rasa psów ma niski popęd zdobyczy i dobrze dogaduje się z kotami i większością małych zwierząt, ich pełnoetatowym towarzyszem może być każde inne zwierzę domowe.

Kwestie behawioralne? Nadmierne szczekanie to główny problem, jaki zwykle słyszę o tych psach. (Mój maltańczyk nigdy nie miał tego problemu, ale zwykle chodził ze mną wszędzie.) Ten problem często wiąże się z nadmiernym rozpieszczaniem, ponieważ niektórzy właściciele nie będą korygować swoich szczeniąt, jeśli za dużo szczekają. Widziałem też maltańczyki, które są bardzo nieśmiałe w stosunku do obcych i dużych psów. (Odpowiednia wczesna socjalizacja zwykle zapobiegnie nawet rozwojowi tego problemu).

Problemy zdrowotne? Chociaż są dość zdrowi, Maltańczycy mają drobne problemy z psami, takie jak choroby zębów, zwichnięte rzepki i problemy z oczami. (Jeden problem, plamienie łzami, jest głównie kosmetyczny, ale cierpią również na wiśniowe oko.) Maltańczyk może również rozwinąć zastoinową niewydolność serca, a niektóre psy mają niedoczynność tarczycy.

Gryf Brukselski (odmiana szorstkiej sierści)

Jak bardzo są spokojni? Wiadomo, że te małe psy są spokojne i zadowolone, gdy leżą zwinięte na kanapie ze swoim właścicielem. Prawdopodobnie nie są spokojne, gdy są same. Dość dobrze dogadują się z kotami i innymi małymi zwierzętami domowymi.

Rozsiewanie światła? Chociaż szorstkowłosa odmiana tego psa jest uważana za nisko rzucającą, rzuca więcej niż pies taki jak Lhasa Apso, Shih Tzu lub Maltańczyk.

Czy ten pies może zostać sam na cały dzień? Jedna skarga, jaką niektórzy właściciele mają z tym psem, dotyczy tego, że mogą być bardzo „potrzebujący”. Doceniają spędzanie czasu ze swoimi właścicielami i nie czują się dobrze, jeśli są pozostawione same na cały dzień.

Problemy z zachowaniem? Są to doskonałe psy dla seniorów na emeryturze, ale może być wiele problemów, jeśli pies nie jest w cichym domu. (Hodowcy gryfów czasami odmawiają adopcji do rodzin z mnóstwem niegrzecznych dzieci). Czasami rozwijają u nich syndrom małego psa i zachowują się w sposób, który doprowadziłby przeciętnego właściciela psa do schroniska.

Problemy zdrowotne? Te psy mają bardzo wydatne oczy i są podatne zarówno na urazy, jak i dziedziczne problemy, takie jak zaćma. Ponieważ mają płaskie, krótkie twarze, są również podatne na problemy z oddychaniem. Problemy z zębami są również problemem w przypadku tych psów, ponieważ mają one małe usta, a zęby są dociśnięte do siebie. (Wraz z pielęgnacją zaplanuj krótką codzienną sesję szczotkowania zębów.) Pod opieką są zdrowymi psami i żyją od dziesięciu do piętnastu lat.

Xolotzcuintli

Jak bardzo są spokojni? Wielu właścicieli komentuje, jak spokojne są ich psy, gdy są w domu z głównym właścicielem. Nie są to jednak psy, które rozwijają się w hałaśliwych domach i potrzebują odpowiedniej dla nich sytuacji. (Zabawki i miniaturowe odmiany to często psy na kolanach i będą szczególnie spokojne, ale rasa jest czujna, a większa odmiana jest wystarczająco mocna, aby być psem stróżującym.)

Czy można je zostawić w spokoju? Xolos nie są zalecane dla kogoś, kto pracuje cały dzień. Lubią towarzystwo i będą się niepokoić, jeśli zostaną pozostawione same przez większość czasu.

Rozsiewanie światła? Psy, które są w większości bezwłose, prawie wcale nie gubią sierści, ale na czole i ogonie może znajdować się kilka włosów. Xolo nie mają podwójnej sierści, więc nawet te z sierścią bardzo mało gubią.Niewielka ilość sierści, którą mają niektóre psy, nie wymaga szczotkowania i nigdy nie tworzy maty. (Jeśli martwisz się pielęgnacją, ale nie masz nic przeciwko okazjonalnej kąpieli psa, są one doskonałym wyborem.)

Problemy behawioralne? Głównym zarzutem, jaki słyszałem o tych psach, jest to, że często są typu „rzepowego” i mogą być zbyt zależne od bycia blisko właściciela przez cały czas. Potrzebują ruchu, więc zaleca się posiadanie podwórka do biegania. Pozostawione w spokoju zbyt często skomleją, dużo szczekają, a także niszczą swoje domy, kopiąc i żując.

Problemy zdrowotne? Chociaż nie cierpią na wiele problemów zdrowotnych, jak inne psy rasowe, ich bezwłosa skóra czyni je bardziej podatnymi na pewne problemy. Skóra może stać się sucha i może wymagać koloidalnych kąpieli owsianych i olejku kokosowego nakładanego na wszelkie szorstkie miejsca. Te psy mogą również mieć odziedziczone braki zębów trzonowych, ale nie powodują one wielu problemów, jeśli zęby są pielęgnowane normalnie.

Bergamasko

Jak bardzo są spokojni? Chociaż są dużą rasą psów pracujących, Bergamasco bardziej przypomina gigantyczne psy stróżujące żywy inwentarz i jest niezwykle spokojny i cichy. (Podobnie jak Wielkie Pireneje, ale ta rasa dużo zrzuca. Podobnie jak wszystkie psy stróżujące żywy inwentarz, szybko się ostrzegają).

Rozsiewanie światła? Sierść nie wymaga czesania, a luźne włosy przyklejają się do dredów, więc nie spadają na podłogę. Jeśli lubisz średnie i duże rasy (od 50 do 80 funtów), ale nie chcesz zajmować się luźnymi włosami lub nadmierną pielęgnacją, ta rasa jest dobrym wyborem.

Czy można je zostawić w spokoju? Są psami niezależnymi. W przeciwieństwie do niektórych dużych ras psów, które są pozostawione same sobie na cały dzień, nie jest to zalecane dla tego psa, chyba że ma on inny rodzaj towarzystwa.

Problemy behawioralne? Zwykle są wolne od problemów behawioralnych, jeśli nie są pozostawione same sobie przez cały dzień. Jak każda rasa psów, która nudzi się w samotności, może stać się destrukcyjna. Ponieważ są tak duże, może to stać się poważnym problemem.

Problemy zdrowotne? Chociaż są bardzo zdrowe, mogą cierpieć na dysplazję stawu biodrowego. Rodzice powinni być certyfikowani przez hodowcę. Są również podatne na wzdęcia, a ponieważ wynika to z ich budowy, nie można temu zapobiec poprzez rozmnażanie.

hybrydowe giganty

Jak bardzo są spokojni? Jest wiele bardzo spokojnych olbrzymich psów, ale jednym z problemów jest to, że dużo gubią sierść. Jedynymi spokojnymi olbrzymami, które nie gubią dużo, są mieszańce pudli. (Angielskie mastify są bardzo spokojnymi psami, ale mastipoo są nieco bardziej pobudliwe. Newfipoo to kolejny świetny wybór. Możesz obejrzeć załączony film, aby zobaczyć więcej zdjęć spokojnej hybrydy berneńskiego psa pasterskiego i pudla.)

Rozsiewanie światła? Wiele osób, które są uczulone na sierść psa lub po prostu nie chce psa, który linieje, wybiera hybrydę Pudla (Bernedoodle, Goldendoodle, Labradoodle), aby mogły skorzystać z braku linienia Pudla. (Czasami to się udaje, ale nie zawsze. Możesz poprosić hodowcę o gwarancję, ale większość rodzin nie jest skłonna oddać szczeniaka hodowcy po kilku miesiącach). jeden z tych psów pamięta o codziennym szczotkowaniu, aby zapobiec matowieniu.

Czy można je zostawić w spokoju? Generalnie nie, ale to zależy od osoby. Gigantyczne rasy, takie jak berneńczyk, są jednymi z najspokojniejszych dostępnych psów, ale są również bardzo przywiązane do swoich rodzin i stają się zestresowane, jeśli są zmuszone do samotności przez cały dzień.

Problemy behawioralne? Większość problemów behawioralnych, o których wiem, wynika z tego, że psy są tak wspaniałym zwierzakiem rodzinnym. Bardzo się denerwują, gdy są same i rozwijają lęk separacyjny i destrukcyjne zachowania.

Problemy zdrowotne? Hybrydowe olbrzymy mają czasem mniej problemów zdrowotnych niż olbrzymy czystej krwi, ale nie należy oczekiwać, że jeden z tych psów będzie żył dłużej niż 10 lat. Pamiętaj, aby poprosić hodowcę o wykonanie badań przesiewowych w kierunku dysplazji stawu biodrowego i łokciowego oraz problemów z sercem. Jak tylko przywieziesz nowego szczeniaka do domu, zabierz go do weterynarza na pełne badanie i zapytaj o ewentualne problemy zdrowotne.

Jak wytresować psa, aby był spokojny

Kiedy zdecydujesz się na spokojną rasę, musisz zrobić kilka rzeczy, aby upewnić się, że Twój nowy pies będzie idealnie pasował do twojego środowiska. Psy, które przejdą przez poniższe kroki, mają znacznie większe szanse na nawiązanie więzi ze swoimi właścicielami i znalezienie „domu na zawsze”.

• Trening posłuszeństwa: wiele psów, które po prostu kręcą się po domu, można uznać za spokojnych, ale prawdziwym sprawdzianem jest wyprowadzanie psa na relaksujący spacer, a on ciągnie lub zatrzymuje się w miejscu. Najlepszym sposobem na poprawę spokoju psa poza domem jest zapisanie go na zajęcia z posłuszeństwa i socjalizacja podczas wrażliwego okresu socjalizacji szczeniaka. Jedną z innych wspaniałych korzyści płynących z treningu posłuszeństwa i wczesnej socjalizacji jest to, że Twój pies jest znacznie mniej podatny na agresję.
• Socjalizacja: Wszystkie szczenięta muszą być socjalizowane podczas wrażliwego okresu socjalizacji, który trwa do około 16 tygodni. (Nawet po delikatnym okresie socjalizacji należy nadal wychodzić z psem tak często, jak to możliwe i pozwalać mu poznawać nowych ludzi i inne psy). Socjalizacja jest ważna na wczesnym etapie, ale trwa przez całe życie. Socjalizacja obejmuje wyprowadzanie psa na spacery w nowe miejsca, poznawanie nowych ludzi i oczywiście poznawanie i witanie nowych psów.

Jeśli martwisz się stanem szczepień swojego psa, a weterynarz zalecił trzymanie psa z dala od ulicy do 16 tygodnia, w którym zostanie podana ostatnia szczepionka, możesz zorganizować udział w „imprezach dla szczeniąt”, na których Twój pies będzie mógł poznać innych właściciele psów i szczenięta, które są szczepione, ale nie ukończyły jeszcze serii szczepień.

• Szkolenie dobrego obywatela psów: Oprócz pomocy w nauce psa chodzenia na luźnej smyczy, zajęcia, które pomogą ci przygotować się do nagrody psiego dobrego obywatela, pomogą ci wyszkolić psa, aby akceptował obcych i nowe psy.Jeśli mieszkasz w okolicy, w której oferowane są te zajęcia, sugeruję skorzystanie z nich (możesz wyszukać zajęcia w pobliżu na stronie AKC).

Znalezienie tego spokojnego psa, który nie rzuca

Kiedy już zdecydujesz, którą z tych wspaniałych ras psów chcesz dodać do swojej rodziny, pierwszą rzeczą do zrobienia jest skontaktowanie się z lokalnym schroniskiem dla zwierząt. Możesz nie mieć dużo szczęścia, ponieważ żaden z psów z tej listy nie jest powszechnie wypuszczany do humanitarnych społeczeństw, ale zdecydowanie warto to sprawdzić.

Następnie możesz odwiedzić stronę Petfinder.com, aby sprawdzić, czy w Twojej okolicy są jakieś psy do adopcji. Możesz również wpisać w wyszukiwarkę „ratunek, jakiego psa szukasz, miasto i stan” (na przykład „ratunek maltański St. Louis Missouri”) i zobaczyć, co jest dostępne.

Jeśli szukasz rzadkiej rasy, prawdopodobnie nie uzyskasz wyników w przypadku innych wyszukiwań. Będziesz musiał się bardziej rozejrzeć za jednym z tych psów, ale tutaj jest artykuł o znalezieniu etycznego hodowcy. Przeczytaj uważnie sekcję o czerwonych flagach i postępuj zgodnie z jej radami dotyczącymi sprawdzania hodowcy za pomocą wyszukiwarki. Powinieneś planować zapłacić więcej od renomowanego hodowcy, więc upewnij się, że wszystkie testy genetyczne zostały wykonane, aby zapewnić szczeniakowi większe prawdopodobieństwo zachowania zdrowia.

Nigdy nie uciekaj się do kupowania szczeniaka w sklepie zoologicznym lub na stronie internetowej, która sprzedaje wiele różnych ras szczeniąt. Obaj są tylko przykrywką dla hodowców szczeniąt i innych pozbawionych skrupułów hodowców, i nawet jeśli wydaje się to łatwym rozwiązaniem w momencie, gdy narażasz się na problemy na całe życie. Poświęć trochę czasu na znalezienie renomowanego hodowcy.

Twój nowy szczeniak będzie wart wysiłku. Baw się dobrze!

Ta treść jest dokładna i zgodna z najlepszą wiedzą autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady wykwalifikowanego specjalisty.