Obowiązki i zakazy przycinania konia

Skontaktuj się z autorem

Po co przycinać konia?

Konie są przycinane, aby wyglądały ładniej na ringu, a także dla wygody ich właścicieli.

Można przyciąć następujące obszary:

• Grzywa
• Ogon
• Uszy
• Wąsy
• Twarz
• Nogi

To, co jest przycinane, zależy od osobistych preferencji i rasy konia. (Na przykład uważa się za niewłaściwe przycinanie nóg konia z przeciągiem).

Co przyciąć grzywę

Zasadniczo grzywa konia nie jest przycinana na całej długości. Zamiast tego grzywę przerzedza się lub ciągnie za pomocą grzebienia.

Przycinanie grzywy nożyczkami powoduje, że grzywa zaczyna się wyrywać. Trudno to nawet zdobyć. Przycięta grzywa może również stać prosto w jastrzębiu. (Niektóre konie mają grzywy, które nie leżą płasko bez względu na wszystko).

Ścieżka uzdy

Jednak często ucina się niewielką część grzywy za uszami. Nazywa się to „ścieżką uzdy” i ma na celu ułatwienie zakładania i zdejmowania uzdy.

Niektórzy ludzie wycinają nawet sześć cali na uzdę. Osobiście uważam, że to wygląda naprawdę głupio, ale niektórzy przysięgają.

Usuwanie grzywy

Wreszcie czasami zdarza się całkowite usunięcie grzywy. Nazywa się to „hogging” w Wielkiej Brytanii lub „roaching” w USA. Karaczanie grzywą można wykonać, jeśli grzywa konia po prostu nie wygląda dobrze, bez względu na to, co z nią zrobisz.

Niektórzy uważają również, że koń jest fajniejszy z grzywą i zdejmują go na lato. W Wielkiej Brytanii kolby myśliwskie i kolby pracujące tradycyjnie wygrzebują grzywy, aby ich szyje wyglądały na bardziej wysklepione. Kolorowe kolby są jednak zawsze prezentowane z pełnymi grzywami.

Grzywka jest zawsze usuwana podczas przeszukiwania kolb, ale może, ale nie musi być pozostawiona innym rasom. Niektórzy ludzie uważają, że usunięcie sierści powoduje, że oczy konia są bardziej podatne na owady. Muły są również tradycyjnie wędrowane, ponieważ mają tendencję do wyhodowania cienkiej, stojącej grzywy typu „osioł”.

U niektórych ras grzywa powinna pozostać „pełna”. Jest to często wykonywane u Arabów i jest tradycyjne w przypadku większości ras kuców z Europy Północnej, przy czym normy określają maksymalny rozmiar ścieżki uzdy jako jedynego dozwolonego strzyżenia, przycinania lub przerzedzania grzywy.

Przycinanie ogona

Ponownie, niektóre rasy powinny być pokazane z pełnym ogonem. Jednak u takich ras normalne jest przycinanie ogona na tyle, aby nie ciągnęło go po ziemi i nie brudziło się.

Uderzył Ogony

Większość koni jeździ na ogonach.

Uderzyć ogonem:

• Poproś pomocnika, aby nieznacznie podniósł ogon.
• Następnie połóż dłoń na ogonie około czterech do sześciu cali poniżej stawu skokowego i po prostu przetnij ją prosto.
• Ogon powinien być uniesiony, aby jego koniec był prawidłowy podczas jazdy konnej. Konie podnoszą ogony podczas ruchu.

Niektórzy ludzie wolą przecinać ogon warstwami w bok, co ich zdaniem wygląda bardziej naturalnie.

Ciągnięcie za ogon jest czasami wykonywane, ale większość ludzi woli wyglądać na pełny ogon i zaplatać go warkocz.

Inne style

Niektóre konie pociągowe są ogolone do samego doku. Jest to uważane za bardziej humanitarną alternatywę dla zadokowania ogona i ma na celu zapobieganie zaczepianiu ogona w uprząż lub maszyny rolnicze.

Golenie ogona jest również tradycyjne przy użyciu mułów sznurkowych. Termin „ogolony ogon” pochodzi z faktu, że całkowicie ogolony ogon wskazuje niewytrenowanego muła.

Podczas radzenia sobie z dużymi strunami golenie ogona warstwami jest nadal czasami używane do wskazania treningu lub pracy muła:

• Całkowicie ogolony dla nieprzeszkolonych
• Jedna warstwa na opakowanie
• Dwie warstwy tylko dla wranglera
• Trzy warstwy dla mułów murzynów

Przycinanie uszu

Przycinanie uszu konia jest nieco kontrowersyjne. Niektórzy uważają, że uszy nigdy nie powinny być przycinane. Inni usuwają włosy zarówno z zewnątrz, jak i od wewnątrz ucha.

Tradycyjną metodą jest jednak trzymanie ucha konia razem i obcinanie tylko nieporządnego, nadmiernego owłosienia.

Przycinanie w uchu usuwa ochronę konia przed muchami i może zwiększać ryzyko wystąpienia roztoczy. Koń z obciętymi uszami powinien nosić kaptur na muchę, gdy się go wyrzuci. O wiele łatwiej jest nie przycinać w uchu.

Przycinanie tylko nadmiaru wygląda równie schludnie.

Przycinanie wąsów

Konie mają wąsy na pysku i wokół oczu. Chociaż nie są tak długie ani wrażliwe jak kocie wąsy, służą jednak celowi.

Wiele osób jednak obciąga wąsy swojego konia pokazowego. Ja osobiście sprzeciwiam się praktyce, choć dopuszczalne jest pewne lekkie przycinanie w celu zachowania porządku.

Koń potrzebuje ich, aby w ciemności omijały stragan, a przy pełnych wąsach nie wyglądają okropnie. Oczywiście, jeśli się nie pokazujesz, zostaw wąsy w spokoju.

Przycinanie twarzy

Niektóre konie wyrastają kudłate włosy pod brodą i szczęką. Aby pokazać, często zaleca się obcinanie tych długich włosów, co sprawia, że ​​głowa konia wygląda bardziej wyrafinowana.

Włosy te można obciąć nożyczkami lub niewielkim zestawem maszynki do strzyżenia, podobnie jak u psa.

Rodzimym kucykom nie powinno się przycinać twarzy, a ja nie przycinałbym ich, jeśli masz konia żyjącego całą zimę, ponieważ mogą docenić dodatkowe ciepło.

Jeśli używasz nożyczek, zawsze używaj odpowiednio zakrzywionych nożyczek do przycinania na twarzy konia, a nie prostych nożyczek. Całkowicie zbyt łatwo jest przypadkowo dźgnąć biednego konia prostymi nożyczkami.

Przycinanie nóg

Wszystkie konie wyrastają z piór wokół swojego płodu. W przypadku lekkich koni upierzenie to jest tradycyjnie usuwane. Często jest bardzo minimalny i po prostu wygląda nieporządnie.

Wiele osób uważa również, że usunięcie pióra zmniejsza ryzyko popękanych pięt lub „gorączki błotnej”, która powoduje pękanie skóry z tyłu płodu.

Moją osobistą obserwacją jest to, że jeśli jest to koń pociągowy lub kucyk z dużą ilością piór, najlepiej zostawić je włączone, ponieważ wilgoć nie dotrze do skóry, ale w przypadku lekkich koni najlepiej jest je zdjąć.

Konie pociągowe i rasy kucyków nie powinny być w żaden sposób usuwane ani przycinane. Pełne wtapianie jest częścią standardu rasy dla tych koni.

Niektóre konie pociągowe, kucyki i kolby mogą mieć tyle piór, że w rzeczywistości nie widać ich kopyt.