Jak powstrzymać psa przed ugryzieniem ogona

Aby powstrzymać psa przed gryzieniem ogona, musisz najpierw zbadać podstawową przyczynę zachowania, aby można było odpowiednio go rozwiązać. Spójrzmy prawdzie w oczy: od wczesnego dzieciństwa ogony są intrygującą częścią anatomii szczeniaka. Szczenięta wydają się nieco zdezorientowane ogonem, co powoduje, że często go gonią i gryzą.

Z upływem tygodni jednak większość szczeniąt zdaje się pogodzić z istnieniem ogona. Wcześniej czy później ogon staje się mniej istotnym bodźcem, a szczeniak cieszy się większym zainteresowaniem innymi formami zabawy. Podczas gdy ściganie ogonów jest niewinną grą często kojarzoną z wczesnym szczenięciem, w niektórych przypadkach ściganie ogonów może stać się problematyczne. Często dzieje się tak, gdy ściganie i gryzienie ogonów staje się nadmierne i powtarzalne, a pies nie może przestać.

W niektórych przypadkach ściganie i gryzienie ogona może wystąpić w jednym konkretnym kontekście (na przykład w odpowiedzi na stres lub frustrację), ale potem może rozprzestrzenić się na inne konteksty, dopóki zachowanie nie zostanie wzmocnione i nie pojawi się nawet bez wywołania lub szczególnego wyzwalacz.

Pogoń za ogonem u psów może wskazywać na medyczne, psychologiczne i środowiskowe przyczyny, a czasem nawet wyuczone czynniki mogą być w grę. Sprawy mogą się szczególnie skomplikować, gdy gryzienie ogonów u psów wynika z kombinacji różnych czynników. Oto niektóre potencjalne przyczyny pogoni za ogonem u psów.

Medyczne przyczyny gryzienia ogonów u psów

Istnieje kilka potencjalnych przyczyn gryzienia ogonów u psów. Przed założeniem, że zachowanie wynika z problemu psychologicznego, ważne jest, aby wykluczyć leżące u podstaw problemy medyczne. Obgryzanie ogonów często może być wtórne do irytujących problemów zdrowotnych. Oto niektóre medyczne przyczyny gryzienia ogonów u psów:

Alergie

Wiele psów ma alergie, które mogą rozwinąć się w wyniku ekspozycji na niektóre alergeny, takie jak żywność lub rzeczy znajdujące się w środowisku. Znalezienie alergenu leżącego u podstaw problemu może być wyzwaniem, dlatego weterynarze czasami decydują się po prostu poradzić sobie z nim za pomocą leków przeciwhistaminowych.

W przypadku podejrzenia alergii pokarmowych można zasugerować badanie żywności z wykorzystaniem nowych źródeł białka lub białek zhydrolizowanych. Podczas gdy ta próba pokarmowa jest zakończona, bardzo ważne jest, aby powstrzymać się od karmienia psa wszelkimi smakołykami lub innymi pokarmami innymi niż dieta na receptę. Postępuj zgodnie ze wskazówkami weterynarza, aby uzyskać wskazówki na ten temat.

Problemy skórne

Różne możliwe problemy skórne mogą powodować nadmierne gryzienie ogonów u psów. Możliwe etiologie obejmują wilgotne zapalenie skóry, ogon ogona, neurodermit, alergiczne zapalenie skóry, żeby wymienić tylko kilka.

U niektórych psów o długich, cienkich ogonach nadmierne machanie i uderzanie ogonem w zamknięte obszary (małe pomieszczenie, skrzynia) o ściany lub meble mogą powodować obrażenia końca ogona. Może to powodować lizanie i gryzienie końca ogona.

Widzenie weterynarza jest ważne. Weterynarz może potrzebować skrobania skóry, aby potwierdzić lub wykluczyć niektóre z tych przyczyn dermatologicznych. Trudne przypadki mogą wymagać skierowania do dermatologa weterynaryjnego.

Pasożyty

Pchły są jedną z głównych przyczyn swędzenia u wielu psów. Jednym z ulubionych obszarów gryzenia pcheł jest u podstawy ogona. Nie zakładaj tylko, że twój pies nie ma pcheł, jeśli go nie widziałeś; pchły bardzo dobrze chowają się w tym gęstym futrze. Niektóre psy są uczulone na ślinę pcheł, a nawet obecność izolowanej pcheł może powodować intensywne swędzenie i gryzienie ogona.

Innymi pasożytami, które mogą powodować swędzenie w tylnej części psa, są tasiemce, które uwalniają worek jaj przez pośladek psa. Mogą powodować swędzenie, które powoduje lizanie i gryzienie skierowane w kierunku tyłu psa. Worki jajowe wyglądają podobnie do małych ziaren ryżu. Lekiem z wyboru do usuwania tasiemców jest prazykwantel. Ponadto ważne jest, aby ćwiczyć dobrą kontrolę pcheł, biorąc pod uwagę, że pchły odgrywają rolę przerywanych żywicieli w rozwoju tasiemców.

Problemy gruczołowe

Psy mają specjalne gruczoły umieszczone pod ich ogonami wokół ich dna. Gruczoły te powinny idealnie się opróżnić, gdy psy przechodzą przez solidny stolec, ale czasami nie opróżniają się, jak powinny częściowo ze względu na przewlekły luźny stolec, nadwagę, budowę itp. Gdy uderzenia te gruczoły, psy odczuwają dyskomfort, co może prowadzić do nadmiernego gryzienie skierowane w stronę podstawy ogona. Często jest też scooting.

Jeśli Twój pies gryzie nadmiernie w kierunku podstawy ogona, poproś go o wizytę u weterynarza lub doświadczonego technika weterynaryjnego, aby zbadał te gruczoły i ewentualnie wyraził je w razie potrzeby. Czasami gruczoły te mogą się zarazić, a Twój pies może potrzebować antybiotyków.

Inne zlokalizowane problemy dotyczące pośladków psa obejmują miejscowe podrażnienie, skaleczenia i obecność obcych przedmiotów.

U podłoża bólu

Ból bioder lub jakikolwiek ból wpływający na zad tylny psa może być przyczyną zachowań obgryzających ogony u psów.

Choroba dysku, taka jak zwichnięty lub podwichnięty dysk lędźwiowy, może być przyczyną, która prowadzi do ścigania i gryzienia ogona. Ten ostatni stan, oprócz powodowania bólu, może powodować obgryzanie ogona ze względu na sposób, w jaki pies postrzega związane z nim deficyty neurologiczne.

Ból może być trudny do zdiagnozowania, a niektórzy weterynarze mogą zdecydować się na próbę leków przeciwzapalnych w celu ustalenia, czy ma to wpływ na zmniejszenie zachowania.

Nieprawidłowe dokowanie ogona

Jeśli twój pies należy do rasy, której ogon jest zwykle zadokowany, należy wziąć pod uwagę, że czasami żucie ogona u zadokowanego psa może być oznaką nieprawidłowego dokowania ogona.

Kiedy ogon psa jest zadokowany, zacisk zostaje umieszczony na ogonie na odpowiedniej długości przed zadokowaniem ogona. Czasami jednak, gdy cięcie przechodzi przez jedną z kręgowych kości ogona, nie wszystkie pozostałe części kręgów są odpowiednio usuwane. Ponadto, wszelkie tkanki, które były zaciśnięte, powinny zostać usunięte, a ogon zszyty.

Problemy zaczynają się, gdy pozostały kawałek kości lub krawędzie skóry nie są odpowiednio przycięte. Kiedy tak się dzieje, dotknięty chorobą pies może rozwinąć irytujące odczucia, według lekarza weterynarii dr Ralstona. Ten rodzaj odczuwania można porównać do bólu fantomowego doświadczanego przez ludzkie amputacje i może powodować nadmierne swędzenie, lizanie i gryzienie ogona.

U dotkniętych psów zazwyczaj zauważysz łysinę na końcu ogona, w której skóra nie była prawidłowo przycięta. Leczenie może obejmować stosowanie leków przeciwlękowych lub interwencji chirurgicznej w celu rozwiązania problemu, polegającego na usunięciu dystalnej części ogona i naprawie skóry w razie potrzeby.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​dyskomfort związany z bólem jest często pomijaną przyczyną problemów z zachowaniem, takich jak ściganie ogona. Ponieważ nasi pacjenci nie mogą z nami rozmawiać i nie zawsze jesteśmy w stanie rozpoznać obecność bólu lub zmienionych odczuć, konieczne jest, aby nie odrzucać tych możliwości zbyt szybko.

- Valarie V. Tynes, behawiorysta weterynaryjny

Jak cholesterol wpływa na zachowanie

Według badań opublikowanych w marcowym wydaniu Journal of Small Animal Practice stwierdzono, że kilka psów, które ścigały swoje ogony, miało wyższy poziom cholesterolu HDL i LDL. Teoria leżąca u podstaw tego zjawiska polega na tym, że wysoki poziom cholesterolu wpływa na przepływ hormonów, takich jak serotonina, które odgrywają ważną rolę w nastroju i zachowaniu, czyniąc dotknięte psy bardziej podatnymi na obsesyjne zachowania.

Psychologiczne przyczyny obgryzania ogonów u psów

W niektórych przypadkach przyczyny psychiczne mogą wywoływać u psów obgryzanie ogonów. Ważne jest, aby dokładnie ocenić zachodzącą dynamikę. Przyczyny psychologiczne są często diagnozą wykluczenia, co oznacza, że ​​zakłada się ją dopiero po tym, jak weterynarz wykluczy znaczną liczbę zaburzeń medycznych.

Czasami pies może zacząć obgryzać ogon z powodu podstawowej choroby, ale nawet po wyeliminowaniu tej przyczyny medycznej zachowanie polegające na obgryzaniu ogona utrzymuje się, ponieważ ma silną historię warunkowania. Oto niektóre psychologiczne przyczyny gryzienia ogonów u psów:

Zabiegający o uwagę

Wiele psów, które pragną uwagi, może nauczyć się gryźć ogon, ponieważ szybko zauważają, że zachowanie to zwraca uwagę właściciela. Pies pozbawiony życia społecznego może znaleźć jakąkolwiek uwagę ze strony swoich właścicieli, nawet taką, którą można by uznać za negatywną.

Na przykład, jeśli młody, energiczny pies zostanie w domu sam przez większą część dnia, kiedy właściciel wróci do domu, najprawdopodobniej powrót do domu jest największym atutem tego psa. Jednak jeśli właściciel zignoruje psa i po prostu opada przed telewizorem, pies może czuć się sfrustrowany, ponieważ ma dużo energii i chce się bawić lub może iść na spacer.

Tak więc pies może próbować znaleźć sposoby na zwrócenie uwagi. Może szczekać, ziewać, drapać się, a potem może zacząć gonić za ogonem i gryźć go.

Bingo! Niezależnie od tego, czy właściciel się śmieje, robi uwagę lub skarci psa, pies osiągnął to, czego chciał. Interakcja! Właściciel spojrzał na niego, rozmawiał z nim itp., Co sprawiło, że pies był dniem. Czy po tym odkryciu myślisz, że zachowanie polegające na ściganiu ogona zwiększy się lub zmniejszy? Zwiększy się, ponieważ został wzmocniony z uwagą i zapewne również zapewnił pewne wzmocnienie (rozproszenie energii, uwolnienie frustracji).

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

Kompulsywne zaburzenie obsesyjne obejmuje rytualne, stereotypowe zachowania, takie jak gryzienie much, ssanie w bok, gonienie ogonów i gryzienie ogonów.

Ściganie za ogon jako zachowanie kompulsywne u psów zostało po raz pierwszy odnotowane w Terierach Szkockich z historią narażenia na ograniczony start w życie w życiu. (Thompson i in. 1956). Psy te były trzymane w izolowanych klatkach przez 1 do 10 miesięcy i wykazywały takie zachowania, jak wpatrywanie się w ogon, gonienie za ogonem i warczenie.

Możliwe przyczyny kompulsywnych zaburzeń obsesyjnych u psów obejmują życie w zubożałych warunkach oraz narażenie na konflikty, frustrację i bodźce lub sytuacje wywołujące niepokój.

Inne możliwości

Nuda, lęk separacyjny, niezdolność do radzenia sobie z frustracją, nadmiar energii, brak stymulacji i brak wzbogacenia środowiska to wszystkie możliwe warunki, które mogą wywołać obgryzanie ogonów, aw niektórych przypadkach również ułatwiają pojawienie się zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Czasami właściciele psów (nieumyślnie lub celowo) zachęcają do zachowania w celach rozrywkowych, co tylko je zaostrza i utrudnia wyeliminowanie.

Jak powstrzymać psa przed ugryzieniem ogona

Pozwalanie psu na wielokrotne gryzienie ogona przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Im bardziej pies może przeżuwać, tym większe obrażenia odniesie obszar ogona. Zwiększa to szanse na infekcję, która tylko pogorszy sytuację.

Aby powstrzymać psa przed gryzieniem ogona, ważne jest, aby leczyć leżące u jego podstaw schorzenie, aby przejść do sedna problemu, jeśli występuje on wtórnie z powodu problemów zdrowotnych. Na przykład, jeśli pchły są wyzwalaczem, sprawdź u weterynarza produkty, których stosowanie jest bezpieczne. Jeśli wystąpi stan skóry, weterynarz może przepisać produkty, które pomogą skórze się zagoić.

Oto kilka przykładów sposobów na powstrzymanie gryzienia ogonów u psów:

• Skorzystaj z opieki weterynaryjnej, aby wykluczyć stan chorobowy i leczyć wszelkie podstawowe problemy. Istnieje kilka innych potencjalnych medycznych przyczyn gryzienia ogonów u psów, których nie ma na liście. Przykładem są napady ogniskowe.
• W przypadku uporczywych przypadków konieczne są badania, a obszerna bateria testów często obejmuje badania metaboliczne, pełną morfologię krwi, profile biochemiczne, testy miana tikowego, zdjęcia rentgenowskie i badania neurologiczne.
• Zastanów się nad zainwestowaniem w elżbietański kołnierz i używaj go, aż obszar zacznie się leczyć (nie będzie już więcej surowej tkanki ani krwawienia, a włosy odrastają). Twój weterynarz może ci w tym pomóc.
• Gdy zdejmiesz kołnierz elżbietański po tym, jak obszar wydaje się leczyć, upewnij się, że Twój pies nie wróci do gryzienia ogona.
• Gdy przyczyny medyczne zostaną wykluczone, pomocne może być skonsultowanie się z behawiorystą weterynaryjnym w celu oceny i wskazówek. Postępuj zgodnie ze wskazówkami.

Oto kilka przykładów rozwiązania problemów związanych z zachowaniem:

• W łagodnych przypadkach nauczenie psa reagowania na pewne słowne wskazówki może dać mu coś innego. „Leave it” przekierowuje psa, a następnie „sit” zapewnia alternatywne, niekompatybilne zachowania, które mogą w szczególności pomóc, ponieważ pies jest prawie niemożliwy do siedzenia i ścigania / gryzienia ogona w tym samym czasie. Oczywiście spróbuj tego dopiero po wykluczeniu wszystkich przyczyn medycznych.
• W przypadku nudy, braku stymulacji umysłowej i nadmiaru energii zapewnij więcej ćwiczeń i wzbogacaj środowisko. Wypychając Kong smakołykami, nakarm posiłki w Kong Wobbler. Innymi słowy, zabawiaj swojego psa!
• W przypadku zachowania zwracającego uwagę, ignorowanie zachowania (spodziewaj się wybuchu wyginięcia po drodze) jest pierwszym krokiem. Właściciel powinien zignorować zachowanie psa przez okres dwóch tygodni, zwracając uwagę tylko wtedy, gdy pies jest karmiony lub zabrany w celu wyeliminowania, sugeruje behawioralny weterynarz John Cirabassi.
• W przypadku obsesyjnych zachowań kompulsywnych psy czerpią korzyści ze zwiększonego wysiłku fizycznego, treningu i stymulacji umysłowej, ale to tylko część rozwiązywania zagadki.
• Ważne jest zarządzanie środowiskiem psa przez uniemożliwienie dostępu do wyzwalaczy lub sytuacji wywołujących takie zachowanie.
• W przypadku gryzienia ogonów wywoływanego przez lęk profesjonalista od zachowania może poprowadzić Cię przez proces wdrażania przeciwdziałania i systematycznego odczulania oraz efektywnego przekierowania zachowania, kiedy to nastąpi.
• W niektórych przypadkach pomocne może być użycie kołnierza na głowę.
• Weź pod uwagę, że użycie obroży elżbietańskiej u psa z obsesyjno-kompulsyjnym zaburzeniem wywołanym lękiem może powodować większy lęk. Dotknięte psy potrzebują modyfikacji zachowania.
• Twój weterynarz może przepisać leki, takie jak klomipramina i fluoksetyna, do stosowania w połączeniu z programem zmiany zachowania.

Referencje

• Mason GJ. Stereotypie: przegląd krytyczny. Anim Behav 1991; 41 (6): 1015-1037
• Weterynarz. Pathol. 27: 6 1-62 (1990) Neuroma amputacji ogonów dokowanych u psów TL GROSS AND SH CARR
• Kliniczna medycyna behawioralna dla małych zwierząt, Karen L. Ogólnie
• DVM360: 10 zagrażających życiu mitów