Dzikie papugi rozmnażające się w południowej Kalifornii

Skontaktuj się z autorem

W Południowej Kalifornii (SoCal) mieszkańcy często importują rośliny ozdobne, ryby i ptaki z innych krajów, aby żyć w łagodnym klimacie. Gdy obcy gatunek wymyka się swoim granicom i atakuje dziką przyrodę, często wypiera rodzimą florę lub faunę ze szkodą dla całego ekosystemu.

Dzikie papugi to dzikie gatunki importowane. Wydają się dobrze prosperować, a ich sposób rozmnażania i skrzeczenia w całym regionie jest jednak możliwy, skoro pochodzą z wilgotnej dżungli, a SoCal to w większości sucha pustynia? W jaki sposób jakimkolwiek papugom udało się w ogóle przetrwać na wolności, a tym bardziej rozmnażać się na tyle, by uznać je za inwazyjne, w środowisku tak odmiennym od ich własnego?

Termin „gatunek inwazyjny” obejmuje zarówno warunki nierodzimego pochodzenia, jak i przemieszczenia, co oznacza, że ​​gatunek pochodzi z obcego środowiska i wypiera rodzime ptaki ze swoimi nawykami życiowymi. Najpierw przyjrzymy się pochodzeniu papug SoCal, a następnie to, czy wypierają miejscowe ptaki.

Początki dzikich papug w Kalifornii

Na całym świecie zidentyfikowano 372 gatunki papug / papużek, głównie żyjących w regionach tropikalnych i subtropikalnych. W rodzimych siedliskach niektóre z tych gatunków są zagrożone ze względu na połączenie malejących siedlisk i niegdyś intensywnego handlu papugami domowymi. W wielu krajach, które importowały papugi, żyją obecnie kwitnące stada na wolności, w tym w Stanach Zjednoczonych.

W południowej Kalifornii występuje co najmniej 11 gatunków dzikich papug zamieszkujących co najmniej 35 miast (patrz poniżej). Dziesięć z tych gatunków pochodziło z dżungli Ameryki Łacińskiej, jeden z Indii / Afryki Północnej. Żadna z nich nie pochodziła z Australii ani Nowej Zelandii, które również mają rodzime papugi. Wszyscy przybyli do SoCal za pośrednictwem importowanego handlu zwierzętami.

Naturalizowane Papugi Południowej Kalifornii

1. Papuga różowa (Conures) z tropikalnej Afryki i Indii

2. Papuga liliowa (Amazonki) z wybrzeża Pacyfiku w Meksyku (wrażliwe)

3. Czerwona papuga koronowana z NE Meksyku (zagrożone)

4. Żółta głowiasta papuga z południowego Meksyku do Hondurasu (zagrożona)

5. Czerwona papuga z wybrzeża Karaibów w południowym Meksyku aż do Nikaragui

6. Czerwona papuga maskująca z Ekwadoru i Peru

7. Mitred Parakeet z Peru, Boliwii i Argentyny

8. Papużka Niebieska Korona ze wschodniej Kolumbii aż na południe, do Argentyny

9. Żółta papuga szewronowa z krajów na południe od dorzecza Amazonki

10. Papuga Nanday z centralnej Ameryki Południowej

11. Niebieska (turkusowa) papuga z centralnej Ameryki Południowej

12. Papużka pospolita z Amazonii we wschodniej i środkowej Ameryce Południowej - znana również jako papuga szarogłowa lub kwakier w Stanach Zjednoczonych.

Australia ma również wiele gatunków papug, w tym dobrze znaną papużkę falistą (papużkę falistą). Większość ich papug pochodzi z dżungli w Północnej Australii. Z czasem, gdy dżungle skurczyły się, a warunki pogodowe stały się bardziej suche, wiele australijskich papug i papug przemieszczało się na południe, dostosowując się do klimatu suszarni i tam dobrze się rozwijając. Gdyby to były papugi wypuszczone w Południowej Kalifornii, szybko stałyby się inwazyjne.

Istnieje teoria, że ​​papugi migrowały do ​​południowej Kalifornii z dżungli Meksyku, ale to prawdopodobnie nieprawda. Większość papug migruje tylko na krótkie odległości, aby skorzystać ze zmian pogody w swoich ojczyznach.

Istnieją jednak co najmniej cztery prawdopodobne teorie, które wyjaśniają, jak zaczęła się populacja dzikich papug w Południowej Kalifornii:

1. Istnieją sprawdzone doniesienia o małych handlarzach ptakami w latach czterdziestych i pięćdziesiątych, którzy mieli wypadki na trasie i wypuścili dzikie, trzymane w klatce papugi, bez żadnego sensu.

2. W 1959 roku papugi zostały wypuszczone z przedszkola Simpson's Garden Town Nursery we wschodniej części Pasadeny, kiedy się zapaliło. Zamiast patrzeć, jak 65–70 ptaków w sklepie zoologicznym spala się, ranny pracownik z pomocą strażaków uwolnił tyle, ile mógł.

3. Mówi się, że w dolinie San Fernando papugi zostały wypuszczone w 1979 r. Przez Busch Gardens - egzotyczny park rozrywki stworzony przez Anheuser Busch, aby przyciągnąć uwagę publiczności do zakładu produkcji piwa Van Nuys. Kiedy firma przeniosła swoją siedzibę główną w inne miejsce, próbowali umieścić swoją kolekcję ptaków w ogrodach zoologicznych i domach prywatnych, uwalniając te, których nie byli w stanie umieścić.

4. Większość kalifornijskich papug domowych pojawiło się w czasach, gdy import papug był nadal legalny - około 41.550 na początku lat 80., jak podaje Long Tela Press Press Telegram News (08/22/13). Ponieważ jednak niektóre gatunki papug stały się zagrożone w ich krajach ojczystych, ich import stał się nielegalny, a przemytnicy rzekomo wypuszczali papugi, aby uniknąć złapania.

Rodzice młodych papug uczą je żerowania. Ponieważ większość dorosłych importowanych do Południowej Kalifornii została schwytana na wolności przed transportem, wiedzieli już, jak żerować, inaczej nie przeżyliby. Teraz rozmnażają się na wolności, jedząc owoce z drzew tropikalnych, a także zwiększając swoje stada do ponad 600 ptaków na niektórych przedmieściach miast. Jak te rozmiary są możliwe bez przemieszczania rodzimych ptaków?

Przemieszczenie lokalnych ptaków

Istnieje pięć głównych warunków, które ekolodzy sprawdzają, aby sprawdzić, czy gatunek jest inwazyjny, czy po prostu „wprowadzony” - to znaczy nie stąd, ale też nie zabiera miejscowych ptaków:

1. Rywalizacja o żywność, wodę i miejsca lęgowe (zasoby)

2. Polują na lokalne gatunki i zmniejszają ich populacje

3. Powodowanie lub przenoszenie chorób ptaków

4. Zapobieganie rozmnażaniu lub niszczeniu przez rodzime ptaki ich młodych

5. Szybki wzrost z powodu braku drapieżników

Badanie lokalnych populacji dzikich papug w południowej Kalifornii w tym świetle pokazuje, że nie są one tak inwazyjne, jak można by się spodziewać. Są hałaśliwe, prawdziwe, ale nie inwazyjne pod względem siedlisk. Poniższe badanie tych pięciu warunków pochodzi z czterech głównych źródeł:

• Salvatore Angius: uruchomił internetową witrynę monitorującą papugi, Californiaflocks, w Long Beach w Kalifornii.
• Kimball Garrett: kierownik ds. Kolekcji ornitologii w Muzeum Historii Naturalnej w Los Angeles (odpowiedzialny za zbieranie i etykietowanie ptaków).
• SoCal Parrot: grupa non-profit, która ratuje i rehabilituje zranione dzikie papugi.
• The World Parrot Trust: encyklopedia papug, linki informacyjne i ciekawe blogi o papugach.

1. Konkurs zasobów

Salvatore Angius sfotografował i udokumentował zwyczaje kalifornijskich papug i papug, odkąd dwie jego własne uciekły w połowie lat 90. Nie był w stanie go znaleźć, ale zafascynował się tym, co znalazł, i teraz planuje pełnometrażowy dokument naocznego świadka. Na swojej stronie internetowej już udokumentował i sfotografował nawyki żywieniowe, picie i gniazdowanie większości papug w Los Angeles i hrabstwach Orange. Jego odkrycia korelują z odkryciami Kimball Garrett.

Amazonka z żółtą głową

W 1997 r. Kimball Garrett badał ptaki, aby zobaczyć, jak się rozmnażały, co jedzą i czy przemieszczają lub zagrażają rodzimym populacjom ptaków. W tym czasie policzył około 2500 dzikich papug w samym Los Angeles, jedząc nektar, nasiona, owoce, orzechy i kwiaty 55–60 rodzajów drzew i krzewów. Prawie wszystkie z nich to nierodzime, importowane drzewa - eukaliptus, jawor, magnolia, figa, data, oliwka, persimmon, pekan, wiśnia, kumkwat, orzech, cedr i jagody jałowca, złoty kwiat deszczowy, orzechy palmowe, a czasami kora z niektóre drzewa.

Czy wiedziałeś?

Niektóre gatunki papug jedzą egzotyczne pokarmy, których nie ma na ich rodzimych obszarach, ale nauczyły się obserwując inne rodzaje papug.

Drzewo z nici jedwabnej

Kimball odkrył kilka interesujących nawyków żywieniowych papugi:

• Niektóre ptaki są bardzo wybredne w kwestii tego, co jedzą, a niektóre jedzą prawie wszystko.

• Niektóre gatunki jedzą egzotyczne pokarmy, których nie ma na ich rodzimych obszarach, ale nauczyły się obserwując inne rodzaje papug.

• Papugi żółtogłowe mają tylko trzy rodzaje pożywienia, które lubią jeść na wolności, zwłaszcza nerkowce.

• Papużki różane, głównie z Bakersfield, jedzą także pomarańcze mandarynkowe, jabłka, nasiona słonecznika, morwy i niektóre ziarna zbóż.

• Żółte papugi szewronowe są jedynymi, które żywią się kwiatami i owocami drzewa jedwabnej nici.

• Niektóre papugi i papugi jedzą z karmników dla ptaków, biorąc pod uwagę różnorodność odpowiednich rodzajów żywności.

Papuga długoogonowa

Jeśli chodzi o wodę, papugi czerpią ją ze źródeł, które również nie konkurują z rodzimymi ptakami. Łapią go z drutów telefonicznych i liści drzew i wysysają płyn z owoców tropikalnych, nektar z kwiatów, sok z wielkiego rajskiego ptaka i mleko migdałów.

Kiedy papugi ryczą, całe stado zajmuje drzewo, wykorzystując sąsiednie drzewa do przelania. Latem nocują na drzewach liściastych, a zimą wiecznie zielonych - np. Eukaliptusowym, jaworze, marchwi i żywym dębie. W obszarach takich jak Temple City i Arcadia obserwowano stada o masie 650–750 jednocześnie. Późnym latem 5–10% z nich to młode osobniki - dowód na to, że papugi kojarzą się na wolności.

Kiedy papugi gniazdują, nie budują gniazd, tak jak robią to mniejsze ptaki, ani nie zajmują małych otworów, które wolą dzięcioły. Zamiast tego wykluwają młode w dużych dziurach w pniach drzew, po bokach klifu i starych słupach telefonicznych. Spód dachówek zapewnia również dobre miejsca lęgowe dla niektórych papug.

2. Polowanie na lokalne ptaki

Papugi nie tylko nie jedzą lokalnych owadów, ale także nie jedzą innych ptaków. Ze względu na występowanie tropikalnych drzew i kwiatów w miastach Kalifornii, istnieje wiele dostępnych pokarmów podobnych do ich rodzimych siedlisk, ale ptaki z Kalifornii nie jedzą. Z wyjątkiem papugi różowej w Bakersfield papugi pozostawiają w spokoju zarówno pokarm rodzimych ptaków, jak i samych ptaków. . . chyba że grają. Papugi i wrony ścigają się dla zabawy.

3. Zarażanie lokalnych ptaków chorobami

Niewiele wiadomo na temat chorób wywoływanych przez papugi; są jednak na tyle długo, że gdyby ponieśli śmiertelne choroby, dotknęłoby to już lokalnych mieszkańców. W latach 80. zakazano importu papug, więc większość pęczniejących lokalnych stad pochodzi od młodych papug hodowanych tutaj, a nie od nowych pochodzących z innych krajów. Badanie upuszczonych piór papugi wskazuje, że mają one całkiem dobre zdrowie. Tylko kilka względnych piór zawierało wszy i roztocza, ale żadnych niebezpiecznych chorób ptaków.

4. Ograniczanie reprodukcji rodzimych ptaków

Miejscowa reprodukcja ptaków byłaby zagrożona przez utratę jaj, gniazd lub piskląt papugom, ale papugi nie przyjmują żadnej z tych rzeczy. Biorąc pod uwagę ich styl życia, jedynym sposobem, w jaki papugi mogą naprawdę wpłynąć na reprodukcję rodzimych ptaków, jest przejęcie miejsc lęgowych. Chociaż mogą to robić w miastach, ptaki, z którymi konkurują, są oportunistyczne i przystosowalne, a nie ptaki rodzime, które wymagają specyficznych siedlisk rodzimych. Papugi Nanday („Black Hooded”) są jedynymi obserwowanymi gniazdującymi poza miastami. Mieszkają w górach Santa Monica i obserwują niedźwiedzie.

Papuga Nanday

5. Brak drapieżników

Okazuje się, że papugi faktycznie mają drapieżniki w Południowej Kalifornii. Sokoły wędrowne, jastrzębie Coopera i jastrzębie czerwonoskóre żerują na dorosłych i młodocianych. Wiewiórki, szczury, oposy, szopy pracze i zdziczałe koty podążają za jajami i pisklętami. Przycinarki do ludzkich drzew często ścinają gałęzie zawierające gniazda papug, zabijając przypadkowo dzieci. Niektóre papugi są wypędzane z gniazd przez kolonizację pszczół.

Oprócz tego, że są hałaśliwe i komunikatywne, papugi są bardzo inteligentne, czasami łącząc się razem z drapieżnikami. W lutym 1996 r. Karen Mabb z CSU Long Beach poinformowała, że ​​widziała jastrzębia szponiastego atakującego stado dziesięciu amazonek, które latały i żerowały. Kiedy jastrząb próbował złapać papugę, całe stado uniosło się wyżej niż jastrząb i zaczęło się w niego tłoczyć i zderzać, głośno skrzecząc. Jastrząb odleciał i nie spróbował ponownie.

Papuga Inwazyjność

Moja ciekawość została zaspokojona w sposób, który lubię, ponieważ zawsze lubiłem papugi. Moja matka miała kiedyś papużki, gdy byłem młody (pochodzący z Australii) i często widywałem ludzi na targach z papugami, a nawet kakadu na ramionach. Z radością odkryłem, że większość ptaków w SoCal nie uważa dzikich papug i papug za inwazyjne.

Według Kimball Garrett: „Ponieważ są one zasadniczo ograniczone do wysoce zmodyfikowanych siedlisk miejskich i podmiejskich, tak naprawdę nie kwalifikują się jako ekologicznie„ inwazyjne ”, chociaż zawsze mają taką możliwość. W kilku przypadkach (głównie z Nanday Papugi w górach Santa Monica) niektóre populacje zajmują stosunkowo naturalne siedliska dla miejsc gniazdowych, co może potencjalnie oznaczać problemy dla niektórych rodzimych gatunków, ale ptaki jedzą głównie egzotyczne, a nie rodzime pokarmy, i nie zagrażają rodzimym gatunkom ptaków w inny sposób, o którym wiemy. ”

SoCal Parrot została założona przez dwóch licencjonowanych rehabilitantów dzikiej przyrody, na ich stronie internetowej. Współpracują z populacją dzikich papug w celu rehabilitacji tych, które mają problemy - jak porażenie prądem z przewodów, uderzenie przez samochody lub atak zwierząt mięsożernych. Członkowie grupy uważają się za ambasadorów dzikich papug, a także twierdzą, że ptaki, choć naturalizowane, nie są inwazyjne.

Poza przejmowaniem linii telefonicznych od lokalnych ptaków i ściganiem wron i szyderczych ptaków, dzikie papugi wydają się nie przeszkadzać rodzimym ptakom. Papugi Nanday zagrażają gniazdom, ale nawet jedzą inne pokarmy od rodzimych ptaków i nie grożą im w żaden inny sposób.

Dzikie papugi mogą jednak zastępować dzieci. Według jednego studenta, który skomentował SoCal Running online, usłyszał „huśtające się huśtawki, gwizdy i śmiech” dzieci na placu zabaw szkoły kościelnej podczas przerwy świątecznej jednego roku, ale nie było dzieci. Dźwięki dobiegały ze stada papug na linii telefonicznej i drzewach powyżej.