Dlaczego moje psy nagle walczą?

Co predysponuje psy do walki?

Jest to jeden z największych problemów dotykających właścicieli wielu psów i niestety jeden z najtrudniejszych do opanowania. Pomimo tego, że psy są często przedstawiane jako zwierzęta towarzyskie, prawdopodobne są kłótnie, a nawet poważne walki.

Okoliczności są różne i może zachodzić pewna dynamika. Dwa psy, które dobrze sobie radzą jako szczenięta, mogą nagle wdawać się w okrutne walki w miarę dojrzewania. Młodszy pies może nagle zaatakować starszego psa, mimo że żył z nim w harmonii od dłuższego czasu. Nowy pies dodany do domu dwóch psów z historią dogadywania się przez lata, wyzwala walkę.

Niestety, te sytuacje nie są rzadkie. Niezliczeni właściciele psów radzą sobie z nimi, a czasem nawet codziennie. Dlaczego tak jest? Co powoduje, że psy walczą?

Istnieje wiele przyczyn agresji między psami (agresji między psami) wpływającej na psy dzielące gospodarstwo domowe. Dlatego ważne jest, aby rozpoznać dokładne wyzwalacze. Czasami, jak to się dzieje u ludzi, wydaje się, że dwa psy mogą się nie dogadać. Nie powinno to dziwić.

Poniżej wymieniono tylko niektóre z najczęstszych przyczyn walki psów.

Agresja tej samej płci

Jeśli posiadasz dwie suczki lub dwa samce, walka wcale nie jest niczym niezwykłym. Niektóre rasy psów są skłonne do agresji wobec osób tej samej płci . Na przykład Alaskan Malamutes, American Pit Bulls i Boxers to rasy psów znane z tego, że są agresywne wobec osób tej samej płci.

Według Nicholasa Dodmana i Alice Moon Fanelli w artykule dla Petplace teriery mogą być podatne na walkę, ponieważ jako rasa zostały specjalnie opracowane do samodzielnej pracy.

Jednak każda rasa psa, mając odpowiednie okoliczności i predyspozycje, może rozwinąć agresję między psami. Ogólnie rzecz biorąc, psy te mogą dobrze się dogadywać, gdy są szczeniętami, ale gdy osiągną dojrzałość społeczną (zwykle między 12 a 36 miesiącem), rzeczy dramatycznie się zmieniają. Na szczęście istnieje wyjaśnienie tej zmiany.

W naturze życie w tej samej grupie społecznej byłoby zupełnie nienaturalne dla dwóch samic psów lub dwóch samców w tym samym wieku. W naturze, gdy kobiety i mężczyźni dojrzeją, opuszczają swoje grupy społeczne, aby utworzyć własną grupę.

Jeśli pozostają w grupie, muszą szanować prawo hodowlane drugiej samicy lub samca. Według Gail Fisher, trenera i hodowcy psów z ponad 40-letnim doświadczeniem: „Paczka z kilkoma dorosłymi samcami i samicami w tym samym wieku rzadko, jeśli w ogóle, można by znaleźć na wolności”.

Potwierdza to dodatkowo Podręcznik Weterynaryjny Merck:

„W dojrzałości społecznej, w wolnych stadach, psy, które podważają ustaloną hierarchię społeczną, mogą opuścić i założyć własne grupy, jeśli nie uda im się zmienić istniejącego porządku społecznego. Sytuacja ta może być analogiczna do jednej formy agresji między psami który występuje w domach z wieloma psami. Dojrzałość społeczna to także czas, w którym rozwijają się agresje problemowe i lęki. W grupach z wieloma psami hodować można wyłącznie zwierzęta o najwyższym rankingu. ”

Jeśli psy nie są sterylizowane lub kastrowane, czasami może być również składnik hormonalny w walkach. U samic psy zmiany hormonalne zachodzące podczas cyklu rui i ciąży mogą szczególnie wywoływać walki. Walki mogą jednak trwać z powodu hierarchii i praw hodowlanych, nawet gdy pies nie jest w upale lub nie jest w ciąży. Dowiedz się więcej na ten temat w „Dlaczego walczą kobiety nienaruszone?

U samców hormon testosteron może ułatwiać agresję między psami. Psy po sterylizacji i sterylizacji psy podatne na agresję między psami mogą już nie walczyć z powodu hormonów, ale nadal mogą zaciekle walczyć z innych powodów, które zbadamy poniżej.

Dostęp do zasobów

Hierarchia społeczna jest jedną z głównych przyczyn agresji między psami w gospodarstwach domowych z wieloma psami. Według trenera psów i właściciela Peaceable Paw, Pat Miller, „Hierarchie społeczne istnieją w grupach udomowionych psów, a hierarchia może być płynna”. Z natury psy są całkiem dobrymi rozwiązaniami konfliktów. w istocie są mistrzami zrytualizowanej agresji.

Rytualizowana agresja ma miejsce, gdy psy rozwiązują konflikty bez gryzienia. Warczenie, podnoszenie hacków, pokazywanie zębów, choć są one tak dramatyczne, ostatecznie pomagają uniknąć rzeczywistych konfrontacji. W naturze wydawanie dużej ilości energii na walkę z drobnymi problemami przynosi efekt przeciwny do zamierzonego, ponieważ zwierzęta muszą oszczędzać energię na ważniejsze kwestie, takie jak polowanie i przetrwanie .

Co więc powoduje faktyczną walkę w domach z wieloma psami? Dlaczego psy gryzą i łamią skórę, jeśli dobrze rozwiązują konflikty? Przyjrzyjmy się bliżej hierarchii psów.

Według Karen Ogólnie, ranga jest względnie względna. Prawdziwe wysoko postawione zwierzę zwykle toleruje członków niższego rzędu. Zachowanie członków niższego rzędu w stosunku do członka wyższego stopnia decyduje o hierarchii społecznej. Innymi słowy, poprzez „wycofanie się” członkowie z niższych stopni wyjaśniają status hierarchiczny.

Członkami wyższego rzędu są ci, którzy regulują i utrzymują dostęp do niektórych zasobów, jednak taki dostęp jest kontekstowy. Pewny zasób może być wysoce utrzymywany w pewnych momentach, kiedy innym razem nie jest, lub inne zasoby mogą w ogóle nie być utrzymywane. Zasoby mogą zatem być zarówno kontekstowe, jak i subiektywne. Jakie są typowe zasoby z perspektywy psa? Oto niektóre z nich:

• Uwaga właściciela / gości (powitanie właściciela, interakcja z właścicielem)
• Jedzenie (szanuj miejsce podczas karmienia psów lub lepiej, buduj indywidualnie dla bezpieczeństwa)
• Zabawki (zwłaszcza nowsze lub zabawki, których nie było od jakiegoś czasu)
• Miejsca do spania (może to być ulubione łóżko, wyższe miejsce lub ulubione miejsce)
• Kości (są one postrzegane jako bardzo wartościowe nawet wśród psów, które się dogadują, więc ćwicz ostrożność)
• Przestrzeń (wiele psów ma próg przestrzeni, niewidzialną barierę, której przekroczenie może doprowadzić do sporu)

Ogólnie rzecz biorąc, wysokiej rangi pies zachowa dostęp do zasobów poprzez zrytualizowany ekran, jednak problemy zaczynają się, gdy takie ekrany nie są skuteczne. Dlatego często obserwujemy walki u psów o podobnej lub równej randze, gdy zrytualizowane pokazy są ignorowane.

Czasami ignorowanie wyświetlacza może nie być dobrowolne. Psy niższej rangi mogą zignorować ekran, ponieważ jest on przesłonięty przez zdarzenie, które tymczasowo zaciera status hierarchiczny. Zobaczymy takie okoliczności poniżej.

Poziomy pobudzenia

Jak wspomniano, czasem granice społeczne mogą być zatarte przez wydarzenia. Na przykład, jeśli oba psy nie widziały właściciela od dłuższego czasu, pies z niższej rangi nie może odwrócić się od pragnienia, aby pies z wyższego rangi chciał najpierw uzyskać dostęp do właściciela, ponieważ nie może on powstrzymać podniecenia lub może czuć się bezpiecznie i że właściciel go ochroni.

Kiedy dochodzi do podniecenia, jest to często czynnik wyzwalający wielkie walki między domami dla wielu psów. Emocje łatwo rozmazują reguły / etykiety społeczne, powodując rozpalenie walki. Czasami, gdy psy się bawią, wysoki poziom pobudzenia może również wywołać walkę.

Innym przykładem jest szczekanie terytorialne. Gdy dwa psy są mocno pobudzone przez spust widziany za płotem, może to wywołać walkę. Walka może być spowodowana przez przekierowaną agresję lub po prostu dlatego, że pies wyższego rzędu chce kontrolować granicę (wyjaśnia to, dlaczego pies wyższego rzędu może wielokrotnie zaznaczać te obszary).

W przekierowanej agresji bardzo pobudzone psy przechodzą w stan nadmiernej czujności, który wyzwala reakcje reaktywne, które nie zachodziłyby w normalnych warunkach, gdy psy są spokojne. Ze względu na tę możliwość właściciele psów, którzy mają tendencję do walki, zawsze muszą znaleźć się pośrodku dwóch walczących psów w celu ich rozdzielenia.

Przy wysokim poziomie podniecenia psy są w trybie walki i wszystko między nimi może wywołać ukąszenie, które oczywiście nie jest dostarczane dobrowolnie.

Zmiany w grupie społecznej

Typowy scenariusz wpływający na hierarchię społeczną ma miejsce, gdy pies wyższego rzędu zaczyna być słaby lub stary. Młodszy pies, który osiągnął dojrzałość społeczną, może zatem zignorować zrytualizowane pokazy starszego psa, co wywoła poważną walkę.

Czasami starszy pies może chcieć zrezygnować z najwyższej pozycji, ale nie jest w stanie odroczyć skutecznie ze względu na utratę zdolności sensorycznych lub motorycznych, co może powodować wybuch poważnych walk. Ponieważ grupa społeczna psa z natury nie może być skutecznie prowadzona przez słabego członka, czasami walki mogą okazać się dość krwawe, a nawet śmiertelne w niektórych przypadkach.

Inną sytuacją, w której zachodzą zmiany grup społecznych, jest dodanie nowego psa. W takim scenariuszu psy będą wymagały pewnych dostosowań. Często mogą się toczyć walki, ale mogą być tymczasowe, dopóki nie zostanie znalezione porozumienie.

Sposób, w jaki właściciel radzi sobie z sytuacją, może czasami zaostrzyć sytuację. Zwrócenie zbyt dużej uwagi na nowego psa może tylko spowodować więcej konfliktów. Czasami, gdy pies jest nieobecny przez pewien czas, a następnie zostaje ponownie wprowadzony do sfory, mogą pojawić się problemy, ponieważ konieczne może być przywrócenie porządku społecznego.

Innym razem właściciele psów mogą dodatkowo zaostrzać dynamikę, interweniując. Często właściciele nie mają pojęcia, że ​​stwarzają problemy, broniąc psa niższego rzędu. Chroniąc psa z niższej rangi i poprawiając psa z wyższej rangi, właściciel eskaluje problem.

Ekspert zachowania psa i trener posłuszeństwa, Stan Rawlinson, znany również jako „Dog Listener”, sugeruje właścicielom psów, aby nie podsycali ognia, czując się źle i „pędząc, aby uchronić niedoszłych podwładnych przed„ prześladowaniem ”.

Może to powodować problemy i potencjalne walki. Nicholas Dodman nazywa tę formę agresji „agresją sojuszniczą” i stwierdza, że ​​zwykle występuje, gdy właściciel ingeruje w ustanowienie stabilnej hierarchii.

Co z interakcjami pies / człowiek? „Mit alfa”

Chociaż w domach z wieloma psami występuje hierarchia społeczna, należy zauważyć, że ludzie nie są psami, dlatego nie ma sensu zakładać „roli alfa”, aby zyskać szacunek.

Mit dominacji został obalony, a najnowsze badania sugerują, że psy w przeważającej części nie są podmiotami poszukującymi statusu, próbującymi rządzić domem, ale po prostu oportunistami, którzy zrobią wszystko, co wzmacniają ich zachowania.

Słabe umiejętności społeczne

Nie wszystkie psy mają wspaniałe umiejętności społeczne. Jeśli pies jest słabo uspołeczniony, istnieje szansa, że ​​nie rozpozna normalnych zachowań społecznych. Są to psy, które czują się zmuszone do atakowania innych psów za proste rzeczy, takie jak dyszenie, machanie ogonem lub węszenie pod ogonem. Te psy są analfabetami społecznymi i muszą nauczyć się ABC normalnego języka społecznego.

Chociaż niektóre psy mogły być towarzyskie z psami jako szczeniętami, często zapominają o języku, jeśli ich socjalizacja między psami zakończy się w pewnym momencie.

Jednak niektóre rasy z natury nie są motylami społecznymi i należy tego przestrzegać. Może nigdy nie będą szczęśliwie bawiły się w parkach dla psów, ale przynajmniej powinny być w stanie tolerować chodzenie przez psy bez agresywnego działania.

Eskalacja stresu

Czasami agresja między dwoma psami występuje w wyniku zjawiska znanego jako układanie wyzwalaczy.

Zasadniczo dzieje się tak, że małe wyzwalacze, na które pies jest narażony, gromadzą się z czasem, powodując, że pies czasami wydaje się, jakby „zaatakował drugiego psa nieoczekiwanie”.

Na przykład wyobraź sobie, że Bloom łatwo stresują się hałasem i zmianami rutyny, podczas gdy Maggie może mniej się przejmować. W poniedziałek Bloom zapewnia burzę, która jest postrzegana jako bardzo przerażające wydarzenie, prowadzące do ukrycia się w szafie i drżenia. Maggie odwiedza ją w szafie z ciekawości, a Bloom „wita” ją warcząc, pokazując perłowe biel.

Następnego dnia jest przyjęcie urodzinowe małego Boba (dziecko jej właściciela), który zaprosił kilkunastu przyjaciół. Bloom spędza dzień chowając się pod kanapą, a Maggie spędza czas z dziećmi.

Następnego dnia zatrzymuje się pracownik budowlany, aby naprawić nieszczelny zlew. Bloom szczeka na pracownika i chowa się pod stołem. Kiedy go nie ma, Maggie idzie pod stół, zapraszając Bloom do gry z łukiem. Zaniepokojona Maggie wychodzi ze stołu i gdy tylko Maggie podbiega do niej podskakując podczas gry, zostaje zaatakowana. Na szczęście jej ugryzienie zostało zahamowane, powodując tylko niewielkie zranienie zębów, ale ich sprzeczka była głośna i przerażająca, aby świadczyć o właścicielu.

„Czasami agresja między paczkami jest wynikiem zjawiska zwanego„ stosowaniem wyzwalaczy ”, w którym małe wyzwalacze poniżej progu sumują się z czasem, a na koniec pies nie jest cierpliwy na dzień… Każdy wyzwalacz powoduje zmniejszenie poziomu cierpliwości psa na dany dzień, a kiedy wszystkie się zgromadzą w krótkim czasie, pies ma odpowiednik gniewu drogowego ”.

- ~ Michele Godlevski, ACDBC, CBCC-KA, CC, CPDT-KA

Po co dzwonić do profesjonalistów

Jak widać, walki psów są poważnymi problemami, które mogą się zaostrzyć, jeśli właściciel nie interweniuje we właściwy sposób . Próbowanie nakłaniania psów do „załatwiania spraw” nie jest zalecane. Istnieje niezliczona ilość właścicieli, którzy próbują „odsunąć się” tylko po to, by zgłosić tygodnie później, kiedy ich psy wdały się w niebezpieczną walkę, która kosztowała setki dolarów rachunków weterynarza za szwy.

Jeśli twoje psy walczą, zadzwoń do profesjonalisty, który jest renomowanym trenerem psów dobrze zorientowanym w radzeniu sobie z problemami behawioralnymi psów, behawiorystą weterynaryjnym lub certyfikowanym behawiorystą dla zwierząt.

Oświadczenie: jeśli twoje psy się nie dogadują, spraw, aby zarządzanie było najwyższym priorytetem i skonsultuj się z renomowanym profesjonalistą. Ten artykuł nie może być stosowany jako substytut profesjonalnej porady, ponieważ tylko profesjonalista może udzielić porady przy ocenie i ocenienie twoich psów w pierwszej osobie. Czytając ten artykuł, automatycznie akceptujesz to wyłączenie odpowiedzialności.