Wirus niedoboru odporności kotów (FIV) u kotów
Wirus niedoboru odporności kotów (FIV) jest uważany za lentiwirusa, który jest wolno poruszającym się wirusem, który należy do rodziny retrowirusów. Retrowirusy są specyficzne dla gatunku. FIV należy do tej samej rodziny co ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), który jest przyczyną AIDS. Ponieważ zarówno FIV, jak i HIV są retrowirusami, dlatego tylko koty mogą zarazić się FIV, a tylko ludzie mogą zarazić się HIV. Jednak koty mają tendencję do przetrwania FIV lepiej niż ludzie wierzą HIV. W rzeczywistości 90% kotów przeżyje normalną długość życia.
Ten koci wirus został po raz pierwszy odkryty w kalifornijskiej hodowli w 1986 r., Kiedy niektóre z kotów wykazywały takie same objawy, jak ludzie z HIV. Nie oznacza to, że FIV to nowy wirus. W rzeczywistości istnieją dowody na to, że istniał już na długo przed faktycznym odkryciem.
FIV jest toksyczny dla komórek pomocniczych T kota (CD4), które są rodzajem białych krwinek, które mają kluczowe znaczenie dla układu odpornościowego. FIV dramatycznie wpływa na te białe krwinki układu odpornościowego, znacznie je uszkadzając, a nawet zabijając. To właśnie powoduje stopniowe osłabienie układu odpornościowego kotów. Ponieważ układ odpornościowy jest odpowiedzialny za zwalczanie chorób i komórek rakowych, koci będą bardziej podatni na choroby, choroby, bakterie i inne organizmy, takie jak Haemobartonella felis (pasożyt oparty na bakteriach) i Toxoplasma gondii (pierwotniaki pasożytnicze).
Znaki FIV
Istnieją trzy etapy wirusa niedoboru odporności kotów. Należy pamiętać, że według badaczy weterynarii, nie ma żadnych dokładnych objawów klinicznych specyficznych dla FIV, bez względu na etap. Oznacza to po prostu, że oznaki i objawy mogą być również objawami innych chorób. Jedynym sposobem, aby wiedzieć na pewno, jest przetestowanie kota pod kątem FIV.
Scena pierwsza
Po około czterech do sześciu tygodniach od zarażenia kotów niektóre koty będą miały obrzęk węzłów chłonnych, a ich liczba białych krwinek spadnie. Niektóre koty będą miały gorączkę, biegunkę, utratę apetytu, niedokrwistość, letarg i neutropenię we wczesnym stadium FIV. Na tym etapie liczba CD4 stopniowo maleje, przez co wzrasta ryzyko zachorowania kota na inną chorobę lub chorobę. Etap pierwszy może trwać kilka dni, tygodni, a nawet miesięcy i zwykle nie jest wykrywany.
Etap drugi
W etapie drugim koci nie ma objawów, a zatem nie wykazuje oznak zakażenia. Ten etap może jednak trwać latami.
Etap trzeci
Ten etap został nazwany kompleksem związanym z AIDS (ARC). Wynika to ze znacznego osłabienia układu odpornościowego kota. Kot stanie się bardziej podatny na choroby wywoływane przez bakterie, grzyby, wirusy i pierwotniaki, które zwykle nie mają żadnego wpływu na zdrowe koty. Uważa się je za infekcje oportunistyczne. Infekcje oportunistyczne są główną przyczyną śmierci u kotów FIV-dodatnich. Infekcje te mogą atakować różne miejsca i funkcje kotów.
Immunologicznie koci mogą cierpieć na anemię (utrzymującą się nawracającą niską liczbę czerwonych krwinek), leukopenię (zmniejszenie liczby krążących białych krwinek), niedorozwój węzłów chłonnych (zmniejszenie tkanki w węzłach chłonnych, co upośledza funkcję odpornościową), limfadenopatię ( powiększone węzły chłonne), mięsak limfatyczny (rak w tkance limfatycznej).
Żołądkowo-jelitowy kot może cierpieć na przewlekłą biegunkę spowodowaną przerostem normalnych bakterii i grzybów oraz infekcjami pasożytniczymi, co prowadzi do postępującej utraty wagi.
Neurologicznie kot może cierpieć na zmiany behawioralne, drgania twarzy, drgawki, otępienie, neuropatie obwodowe i zaburzenia psychoruchowe.
Dermatologicznie koci mogą cierpieć na zapalenie skóry krostkowej (zapalenie i widoczne ropne ropie w skórze), przewlekłe ropnie, przewlekłe zapalenie dziąseł (infekcja i zapalenie dziąseł), przewlekłe zapalenie jamy ustnej (infekcja i zapalenie błon śluzowych jamy ustnej), zapalenie przyzębia (zapalenie tkanek otaczających ząb).
Oczu koci może cierpieć na zapalenie spojówek (zapalenie błony wyściełającej powiekę), zapalenie rogówki (zapalenie rogówki), zaćmę (częściowe lub całkowite pogrubienie soczewki) i jaskrę (zwiększone ciśnienie w oku powodujące wady wzroku i możliwą ślepotę) .
Rozrodczo koci mogą mieć spontaniczne poronienia i martwe porody.
Jeśli chodzi o górne drogi oddechowe kotów, mogą cierpieć z powodu przewlekłego nieżytu nosa, jakim jest kroplówka poporodowa lub katar.
Diagnoza FIV
Twój lekarz weterynarii może zdiagnozować koci wirusa niedoboru odporności za pomocą badania krwi w celu wykrycia przeciwciał przeciwko wirusowi. W większości przypadków weterynarze przeprowadzą test na obecność FIV tylko wtedy, gdy występują niewyjaśnione przewlekłe objawy choroby w jednym lub większej liczbie głównych układów organizmu kota. Jednak Amerykańskie Stowarzyszenie Praktyków Kotów sugeruje, że przed wprowadzeniem nowego kota do gospodarstwa z wieloma kotami właściciel powinien przetestować kota pod kątem FIV. Pomaga to w zapobieganiu narażaniu istniejących kotów na wirusa kociego niedoboru odporności. Powodem tego jest to, że u kociąt poniżej szóstego miesiąca życia przeciwciała FIV mogą zostać zakontraktowane od matki bez samego wirusa. Jeśli kociak, który uzyskał pozytywny wynik testu na FIV, powinien zostać ponownie przetestowany po szóstym miesiącu życia.
Jak transmitowany jest FIV
Wirus niedoboru odporności kotów występuje w ślinie, krwi i płynie mózgowo-rdzeniowym zakażonych kotów. Sam wirus jest bardzo delikatny i nie przetrwa długo poza ciałem kota. Dlatego głównym źródłem przenoszenia z jednego kota na drugi jest rana po ugryzieniu podczas walki z innym kotem. Niezwykle rzadko FIV jest przenoszony przez przypadkowy kontakt z innym kotem. Należy pamiętać, że koty matki mogą przekazać FIV swoim nienarodzonym kociętom.
Według Cornell University's College of Veterinary Medicine dzieje się tak, gdy kot przechodzi przez kanał rodny. Może się również zdarzyć, gdy kocięta połykają zainfekowane mleko. Jak na ironię kontakt seksualny nie znajduje się wysoko na liście do przekazania. W rzadkich przypadkach wiadomo również, że jest przenoszony przez transfuzję krwi skażonej FIV. Nie jest to jednak częste zjawisko.
Czynniki ryzyka
Niektóre czynniki ryzyka zarażenia kotów wirusem niedoboru odporności obejmują wiek, płeć, chorobę i czas, jaki kot spędza na dworze. Koty starsze niż pięciolatki są bardziej narażone na zarażenie wirusem. Samce są bardziej skłonne do walki z innymi kotami, szczególnie jeśli nie są sterylizowane. Powoduje to większe ryzyko zarażenia samca i rozprzestrzeniania wirusa. Wirus nie jest tak rozpowszechniony u kotów domowych. Koty z zewnątrz i zdziczałe koty mają większy kontakt z innymi kotami. To zwiększa ich ryzyko zarażenia wirusem. Koty, które już cierpią z powodu chorób, takich jak wirus białaczki kotów (FeLV), są również bardziej narażone na zarażenie się FIV.
Leczenie
W przeciwieństwie do HIV, nie ma dostępnej metody leczenia swoistego wirusa kociego niedoboru odporności. Ponadto, nie ma znanego lekarstwa na FIV, tak jak w przypadku HIV. Większość metod leczenia jest ukierunkowana na inne choroby i choroby zamiast na FIV.
Zapobieganie
Istnieje nadzieja na zapobieganie transmisji i rozprzestrzenianiu FIV. Dr Janet K. Yamamoto, współzałożyciel FIV, opracowała szczepionkę, która została udostępniona Stanom Zjednoczonym w lipcu 2002 r. Dla FIV. Fel-O-Vax FIV, nazwa szczepionki, została licencjonowana przez University of Florida dla Fort Dodge Animal Health z siedzibą w Kansas, która jest oddziałem firmy farmaceutycznej w New Jersey.
Fel-O-Vax FIV jest trwającą szczepionką. Sugeruje się, że pierwszą szczepionkę można podać zdrowym kociętom w wieku zaledwie ośmiu tygodni. Po pierwszej dawce początkowej drugą i trzecią dawkę szczepionki należy podać dwa do trzech tygodni później. Zaleca się kontynuowanie tego środka zapobiegawczego poprzez podawanie kotom dawki Fel-O-Vax FIV rocznie. Powinieneś jednak wiedzieć, że obecny test FIV nie rozróżnia przeciwciał FIV od przeciwciał w szczepionce. Naukowcy pracują obecnie nad opracowaniem lepszych systemów testowania.
Chociaż szczepionka jest dostępna, nie oznacza to, że szczepienie jest całkowicie bezpieczne. Ma wskaźnik skuteczności 84% - 90%. Dlatego jako odpowiedzialny właściciel zwierzaka istnieją inne sposoby zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa FIV. Jeśli zwykle pozwalasz kotowi wyjść na zewnątrz przez dłuższy czas, nadszedł czas, abyś przyniósł go do środka. Narażenie na inne koty, które nie znajdują się w gospodarstwie domowym, naraża Twojego kota na wysokie ryzyko. Jak już powiedziałem wcześniej, jeśli planujesz mieć nowy dodatek do gospodarstwa domowego z wieloma kotami, najpierw przetestuj nowego kota. Koty są bardziej agresywne, jeśli nie są spryskane lub zneutralizowane, więc proszę wypróżnij swojego kota.
Wirus kociego niedoboru odporności jest w większości możliwy do opanowania. Zrozum również, że wskaźnik zakażeń wynosi 1% u zdrowych kotów do 14% u kotów, które już są chore. Jak w przypadku każdej choroby, powinieneś przeprowadzić jak najwięcej badań. Wiedza jest niezbędna do tego, aby zapewnić swojemu kotowi jak najlepsze życie.
