Właściwy sposób na opiekę nad koniem ratunkowym
Właśnie w tej chwili konie są gdzieś zaniedbywane i wykorzystywane. Możliwa jest także rzeź. Większość tych zaniedbanych koni trafia na aukcje. Wszystkie państwa mają je; prawdopodobnie masz aukcje koni w pobliżu miejsca zamieszkania. W niektórych miejscach aukcje odbywają się raz w tygodniu, co miesiąc, a nawet codziennie.
Te aukcje są dobrym miejscem do znalezienia koni, które potrzebują pomocy. Rozważ pójście na aukcje, jeśli jesteś na rynku dla konia. Konie niekoniecznie muszą być zarejestrowane z doskonałym rodowodem i rodowodem, aby być dobrym zwierzakiem!
Być może ratujesz konia przed wylądowaniem w rzeźni, aw konsekwencji na czyimś stole w Belgii na kolację.
W Stanach Zjednoczonych jest coraz więcej rat koniowatych, ale większość ma ograniczone fundusze i zasoby na zakup i opiekę nad końmi ratowniczymi. Z tego powodu wielu nie jest w stanie uratować wszystkich koni, które potrzebują pomocy.
Możesz pomóc, biorąc udział w aukcji i zabierając konia (lub kilka, jeśli masz pokój i zasoby) do domu!
Typowe problemy koni ratowniczych obejmują zarośnięte kopyta, założyciela i niedożywienie.
Czym różnią się konie ratownicze?
Konie ratownicze często nie działają w taki sam sposób, jak konie, o które właściwie zadbano. Być może przez długi czas nie stosowali odpowiedniej diety i opieki zdrowotnej, co może wpływać na ich układ metaboliczny i trawienny.
Płaszcz i kopyta
Mogą również mieć choroby lub być zarażone pasożytami. Najczęściej nie mieli oni odpowiedniej opieki nad kopytami i są narażeni na problemy z założycielami i innymi problemami z kopytami. Niemal zawsze ich zęby wymagają unoszenia się na powierzchni lub innej uwagi, szczególnie w przypadku starszych koni.
Mogą mieć choroby skóry, które wymagają opieki. Zakażenia grzybicze są dość powszechne. Potrzebują szybkiej oceny kompetentnego lekarza weterynarii i specjalnej opieki, aby przywrócić ich do zdrowia bez szokowania ich systemów.
Karmienie konia ratunkowego
Pierwszą rzeczą, którą powinieneś pomyśleć, jest „nakarmić konia”. Źle! To najgorsze, co możesz zrobić! Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że wszelkie korekty należy wprowadzać stopniowo i w niewielkich odstępach.
Jeśli trzymasz konia w stajni lub na suchym terenie, trzymaj świeże, czyste siano z trawy (trawa, a nie lucerna) i wodę przed nimi przez cały czas. Te dwa zszywki dietetyczne mogą mieć nieograniczony dostęp.
Ale jeśli chodzi o uziarnienie, karm konia tylko jedną bardzo małą garścią pełnego granulowanego pokarmu 3-5 razy dziennie. Jeśli dasz im więcej, możesz kolić konia. Odpowiednia jest 10–11% mieszanka białek.
Po około tygodniu, jeśli koń nie wykazuje oznak niepokoju, zwiększaj ilość ziarna do 1/2 funta trzy razy dziennie, aż osiągniesz ilość określoną przez weterynarza jako normalne dzienne spożycie dla danego konia.
Jeśli koń nadal toleruje zmianę diety, powinieneś być w stanie zwiększyć dzienną dawkę całkowitą o jeden funt co dziesięć dni. Jeśli uratowany koń jest starszym koniem, powinien otrzymywać starsze granulki zamiast zwykłej karmy, ponieważ regularne karmienie jest zbyt trudne dla ich układu trawiennego.
Konie potrzebują dużo czasu, aby dojść do siebie po niedożywieniu. Nie zniechęcaj się. Osiągnięcie dobrego zdrowia może zająć nawet rok. Zwykle jednak za tydzień lub dwa zauważysz wyraźną różnicę na lepsze. Następnie postęp jest powolny. Pamiętaj, że jazda długo trwała!
Zdrowie i kwarantanna
Nowo uratowany koń powinien zawsze zostać poddany kwarantannie. Jeśli są nosicielami chorób lub pasożytów, nie będziesz chciał, aby zarażali inne konie, które możesz mieć. Zasadniczo kwarantanna powinna trwać co najmniej 2 tygodnie.
Strangles ( Streptococcus equi ) wymaga 10 dni inkubacji, zanim koń zacznie wykazywać oznaki infekcji. Ponadto lepiej jest, aby uratowany koń trzymał się z dala od innych koni podczas rekonwalescencji, aby zmniejszyć stres związany z walką o jedzenie, dominację stada itp.
Koń powinien wykonać test Cogginsa, należy poczekać i upewnić się, że wyniki są negatywne. Powrót do wyników może zająć kilka dni. Na aukcjach powinien tam być weterynarz, który zaświadcza, że konie są negatywne dla Coggins. Powinieneś poprosić o zobaczenie negatywnego Cogginsa na koniu przed zabraniem go ze sobą do domu. Bezpieczeństwo jest zawsze najlepsze.
Utrzymuj konia tak czystym, suchym i wygodnym, jak to możliwe. I upewnij się, że pierwszą rzeczą, którą robisz, jest wezwanie weterynarza, aby spojrzał na konia i ustalił, jakie problemy zdrowotne może mieć koń. Rada weterynarza to główna rada, której powinieneś się trzymać i przestrzegać!
Kopyta i pasożyty
Inną ważną rzeczą, którą musisz zrobić, to natychmiast zadzwonić do kowalika i sprawić, by spojrzał na kopyta uratowanego konia. Zwłaszcza jeśli kopyta są zarośnięte lub wyglądają na zalane. Pielęgnacja kopyt jest niezwykle ważna w życiu konia!
Na powyższym zdjęciu jest przykład, w jakim kształcie mogą być uratowane kopyta konia. To Sugar Candy, kucyk, który uratowałem z lokalnej aukcji. Kiedy zabrali ją na pierścień sprzedaży, wszyscy śmiali się z niej i nazywali ją „Rakietami śnieżnymi” - oczywiście, że musiała ze mną wrócić do domu!
Jej kopyta były znacznie gorsze niż wyglądają na tym zdjęciu. Około 6 cali więcej kopyt zakopano w miękkim zabrudzeniu, którego tu nie widać.
Zajęło około roku i miesięcznych wizyt kowalskich, aby jej kopyta były w połowie normalne. Jej kości urosły do nienormalnej pozycji i została wytrącona z równowagi, co było bardzo bolesne i utrudniało jej chodzenie.
Istnieją różne opinie na temat usuwania pasożytów u koni ratowniczych. Zgodnie z ogólną zasadą koń ratunkowy powinien być karmiony winianem pyrantelu (codzienny robak) przez 2–4 tygodnie, a następnie po 4 tygodniach powinien otrzymywać iwermektynę stosownie do masy konia, a następnie 6-8 tygodni później odrobaczony fenbendazolem, a następnie kontynuuj regularny program rotacji robaków.
Nie jest dobrym pomysłem podawanie Quest / moksydektyny podczas karmienia koni winianem pirantelu codziennego lekarstwa na robaki. Skonsultuj się z weterynarzem z potrzebami odrobaczania twojego konia.
Problemy społeczne i moje doświadczenie
Konie ratownicze mają też inne problemy. Albo zostali znęcani, albo utknęli gdzieś na pastwisku lub suchym terenie i nikt nie zwracał na nie uwagi. Przekonasz się, że twój koń ratunkowy może być zawahany, gryźć lub kopać, lub może mieć inne złe nawyki, nad którymi będziesz musiał popracować.
Koń nie może być przyzwyczajony do przebywania w pobliżu ludzi. Pamiętajcie tutaj ponownie, że końowi zajęło dużo czasu, aby dostać się w ten sposób, a czas będzie wymagał cierpliwości i cierpliwości, aby koń zaufał tobie i nauczył się robić to, co chcesz. Konie wymagają uwagi i troski każdego dnia, dzień po dniu. Bądź cierpliwy z koniem, a otrzymasz nagrodę.
Zdjęcie na początku artykułu przedstawia Shonaca około dwa tygodnie po tym, jak przywiozłem go do domu z lokalnej aukcji koni. Ma zabłocone nogi po brodzeniu w stawie. Prawdopodobnie nie wygląda dla ciebie zbyt dobrze, ale dla mnie wyglądał cudownie, biorąc pod uwagę, jak wyglądał, kiedy go znalazłem.
Jego biodra wystawały co najmniej jedną stopę po obu stronach, głowa była wyłupiona i krwawiła, a deszcz spróchniał na całej głowie i oczach. Taki właśnie jest różowy obszar wokół jego oczu. To był naprawdę bałagan. Na tym zdjęciu znacznie się wypełnił i do 3 funtów starszych peletek 3 razy dziennie, a także całą trawę i wodę, jaką mógł zjeść.
Nie miał dość wypasu! Trzymano go w suchym terenie bez jedzenia i wody! Weterynarz powiedział, że ma około 20 lat. stary. Był tak niedożywiony, że ledwie mógł wstać lub iść, kiedy po raz pierwszy przyprowadziłem go do domu.
Shonac był Appaloosa, który wykonał „Indian Shuffle”. Pod bielą na jego skórze były czarne plamy jak Dalmacja. Wszyscy mówili „on jest taki brzydki!”, Ale był bardzo łagodnym koniem i każdy mógł z nim zrobić wszystko - małe dzieci mogły chodzić pod brzuchem i ciągnąć za ogon, a on nie miał nic przeciwko temu. Shonac to indyjskie imię, które oznacza coś w stylu „ten, który przeżywa wielkie trudności, ale na końcu osiąga wielki fortunę”. Myślałem, że idealnie do niego pasuje.
Shonac żył przez 2 1/2 roku. po uratowaniu. Ostatnie dni spędził na farmie o powierzchni 21 akrów, jedząc dobrą trawę Kentucky w towarzystwie 14 innych koni. Shonac był dla mnie naprawdę początkiem ratowania. Niestety przekroczył Tęczowy Most. Tęsknię za przyjacielem.
Więcej informacji na temat opieki, zdrowia i szkolenia koni ratowniczych
Amerykańskie Stowarzyszenie Praktyków Koni (AAEP) opracowało nowy przewodnik po zasobach zatytułowany „Wytyczne dotyczące opieki nad ośrodkami ratownictwa i emerytów dla koni”. Przewodnik ma na celu pomóc opiekunowi nie weterynaryjnemu w zapewnieniu opieki uratowanemu koniowi lub koniowi potrzebującemu rehabilitacji.
Tematy poruszone w przewodniku obejmują podstawowe zarządzanie zdrowiem i odżywianie, ponowne karmienie głodującego konia, opiekę nad koniem geriatrycznym i ustalenie, kiedy eutanazja jest konieczna z przyczyn humanitarnych.
„Wytyczne dotyczące opieki nad ośrodkami ratownictwa dla koni i emerytów” są dostępne bezpłatnie w biurze AAEP. Aby poprosić o kopię, zadzwoń pod numer 800-443-0177 lub wyślij wiadomość e-mail na przez e-mail
