UCZCIWOŚĆ WŁAŚCICIELA AUSTRALIJSKIEGO PSA PASTERSKIEGO: TE MAŁE GRYZIKI MOGĄ DOPROWADZIĆ CIĘ DO SZALEŃSTWA

Skontaktuj się z autorem

Australijskie psy pasterskie mogą być bardzo pracochłonne

To była niedzielna noc, kiedy mój chłopak Colin i ja przynieśliśmy do domu naszego nowego szczeniaka. Od lat czekaliśmy na szczeniaka i wreszcie zdecydowaliśmy się na australijskiego psa pasterskiego. Teraz, zanim zaczniesz oceniać Colina i mnie za wybranie tej rasy jako naszego pierwszego psa, chcę, abyś wiedział, że intensywnie badałem tego psa bardziej niż studiowałem na finałach przez wszystkie cztery lata studiów.

Czytam tak wiele artykułów, książek, blogów itp., Mówiąc, że ACD są lepsze dla doświadczonych właścicieli. Źródła te stwierdziły również, że ACD nie powinny znajdować się w mieszkaniu, ponieważ wymagają intensywnych ćwiczeń i ich dużej ilości.

Cóż, ludzie, Colin i ja jesteśmy „technicznie” po raz pierwszy właścicielami psów. Mieliśmy rodzinne zwierzęta, ale tak naprawdę nigdy wcześniej nie wychowywaliśmy psa na własną rękę. Zgadnij, gdzie mieszkamy? Zgadza się - mieszkanie. I zanim „mnie tskniesz”, doskonale zdawałem sobie sprawę z ostrzeżeń dotyczących właścicieli i życia w mieszkaniu po raz pierwszy, zanim jeszcze zdeponowaliśmy depozyt dla naszego szczeniaka. A fakt, że zdawałem sobie sprawę z tych ostrzeżeń, sprawił, że jestem nieco bardziej cierpliwy, jeśli chodzi o szkolenie tego wspaniałego psa.

Mimo że wiedziałem, że nie mieliśmy idealnego stylu życia na ACD, wiedzieliśmy, że to dla nas pies. Wiedzieliśmy, że ma sprawny i aktywny tryb życia i chociaż żadne z nas nie jest członkami Crossfit ani nie ma obecnie sześciopaku, byliśmy (i jesteśmy) oddani temu, aby dać temu nowemu psu rodzaj ćwiczeń, których potrzebuje zarówno fizycznie, jak i mentalnie każdego dnia.

Wychodząc naprzeciw tym wymaganiom jego rasy, od razu zdaliśmy sobie sprawę, że ta rasa będzie wyzwaniem. Ten pomysł prawdopodobnie przeraża wielu właścicieli psów. Wystarczająco trudno jest wyszkolić łagodne psy, aby nie żuły całego domu i nie rozrywały klapek na kawałki. Jednak te bardziej łagodne psy są psami, które Colin i ja znaliśmy do tej pory za życia. Oboje mieliśmy trochę doświadczenia z chihuahua, psami, laboratoriami i miniaturowymi pinczerami świata. Chcieliśmy psa, który byłby inny. Wybraliśmy dla niego nawet unikalne i inne imię: Yusuke (wymawiane: You-skay).

Wiele rodzin wybiera laboratoria, pasterze, golden retriever, chihuahua lub podobnie znane rasy psów. I nie ma w tym absolutnie nic złego. Wiele z najlepszych psów, jakie znałem, było jedną z tych ras. Po prostu wiedzieliśmy, że chcemy wyjątkowego psa. Co mogę powiedzieć? Chcieliśmy takiego psa, w którym ludzie się zatrzymają i szczerze mówiąc nie wiedzą, jakiej rasy jest nasz pies. To ekscytujące dla nas, aby przedstawić ludziom tę nową rasę, o której być może niewiele wiedzieli. Byliśmy gotowi na wyzwanie tego psa. Od miesięcy szukaliśmy ich online i roztapiamy ich urocze zdjęcia. Czy widziałeś, jak słodkie są te szczeniaki? Myślę, że są najsłodsze, kiedy śpią.

Czy mam rację? Godny podziwu. Nie przesadzam, kiedy mówię, że od 5 do 10 osób dziennie zatrzymuje mnie i pyta, jaką jest rasą, i mówi, że jest najsłodszym psem, jaki kiedykolwiek widzieli. Kiedy zabieram go na spacery, muszę jeszcze spotkać jedną osobę, która nie przestaje go głaskać. A jeśli zaczną przechodzić obok mnie, widzę na ich twarzach, że czekają, aż zapytam, czy chcą go pogłaskać. I zawsze tak robię, a oni zawsze wybuchają uśmiechem, głaszczą go i (jak zawsze) pytają mnie, jakim on jest psem. Mogę powiedzieć niektórym ludziom, że nie mają pojęcia, co to jest „czerwony heeler”. Większość ludzi tak robi, ale niektórzy wydają się być trochę zagubieni, dopóki nie powiem, że jest psem pasterskim / pracującym / bydła.

Pomijając słodkość, dlaczego wybraliśmy tak wymagającego psa? Musisz wiedzieć, że jestem bardzo uczciwą osobą i tak naprawdę nie lubię błąkać się po krzakach. Więc nie będę cię okłamywać, są dni, w których zastanawiam się, dlaczego po prostu nie dostałam mopsa i nie nazwałam tego dniem. Nie mówię, że nie kocham Yusuke, ale czasami szczenięta potrafią sobie pozwolić na ostatni nerw. A przynajmniej Yusuke ma zwyczaj wchodzić w moje.

Wyzwania posiadania australijskiego psa pasterskiego

W tej części można usłyszeć czasy, kiedy mój pies może być. . . nie tak słodki i słodki, jak na zdjęciach. Muszę podkreślić, że są to moje osobiste doświadczenia z moim ACD. Te doświadczenia nie odzwierciedlają wszystkich ACD. Chociaż, jeśli którakolwiek z książek ACD, które przeczytałem, była słuszna, zakładam, że niektóre z tych cech muszą być wspólne dla całej rasy. Oto kilka przykładów moich codziennych trudności.

Szczypiący

Teraz powinno to być oczywiste z czerwonymi / niebieskimi obcasami. Psy pasterskie. Słowo „heeler” jest w ich imieniu. Byli specjalnie hodowani do hodowli bydła i szczypania ich na piętach. Właściciele tej rasy dobrze wiedzą, że ten zwyczaj gryzienia należy skorygować, jak tylko zdarzy się to za pierwszym razem, i za każdym kolejnym przestępstwem. Jeśli choć raz się poślizgniesz, na pewno zepsujesz swój system korygowania jego gryzienia.

Nasz pies został zabrany wcześnie z miotu (w wieku 5 tygodni). Nie chciałem zabierać go tak wcześnie, ale nie miałem wyboru, by go później odebrać. Ponieważ został zabrany tak wcześnie, przeoczył ogromną i bardzo ważną lekcję od swojej mamy: hamowanie gryzienia. Yusuke szczerze nigdy nie „wyszczerzył” naszych rąk i stóp. Gryzie i pozwól, że ci powiem; gryzie mocno. Rozumiem, że to moja wina, że tak wcześnie go dostałem.

Ten problem jeszcze bardziej utrudnił Colinowi i mnie, ponieważ ta rasa jest „wyzwaniem”. Czemu? Ponieważ kiedy gryzie, naprawdę gryzie . Naprawdę czuję, że nie mogę tego wystarczająco podkreślić. W wieku 8 tygodni pokrwawił mi kostkę dwa razy w ciągu jednego dnia z jednego chwytu na pięcie. Zaufaj mi, kiedy ci powiem, pilnie go napominamy, kiedy to nastąpi. Napominamy go w sposób zalecany przez naszego weterynarza oraz sposób, w jaki czytaliśmy na wielu książkach / forach internetowych.

Ten ich zwyczaj jest tak instynktowny, a nasz szczeniak nigdy nie dowiedział się, jak bardzo jego ugryzienia mogą naprawdę zranić. Więc to gryzienie naprawdę może doprowadzić mnie do ściany, ponieważ nie zrozumiał jeszcze znaczenia słów „bez gryzienia”.

Marudzenie

Ta cecha dotyczy wszystkich ras psów, a nie tylko obcasów. Wszyscy wiemy, że szczenięta nieuchronnie będą narzekać. Muszę jednak powiedzieć; Osobiście nie pamiętam innych psów, o których słyszałem, że jęczą nawet w połowie tak długo, w połowie tak głośno lub tak wysoko jak Yusuke. Ma na sobie poważne wokale i mój Boże, może jęczeć godzinami bez przerwy.

Każdy nowy właściciel psa nienawidzi swojego szczeniaka (przynajmniej trochę) przez pierwsze kilka nocy, kiedy go ma. Ten związek miłości / nienawiści jest nieunikniony przez pierwsze kilka nocy. Twój szczeniak jest w nowym domu. Oni się boją. Ich mama zniknęła. A jeśli jesteś podobny do mnie i Colina i nie chcesz, aby spali w twoim łóżku, to te jęki są przerażające przez te pierwsze noce.

Ale wszystkie książki mówią ci: „pod żadnym pozorem nie powinieneś wypuszczać szczeniaka ani go zabierać, gdy narzeka, bo zawsze będzie narzekać, kiedy będzie chciał zwrócić na ciebie uwagę”. Chciałbym móc komuś podziękować za tę informację, ale czytałem ją tyle razy w tak wielu miejscach, że uważam, że jest to wiedza ogólna dla większości właścicieli psów.

Żucie i / lub niszczenie

To kolejna wielka ogólna cecha psiaków, za którą wszyscy po prostu kochamy nasze szczenięta. Będą żuć twoje rzeczy. Nieważne co. Nigdy nie spotkałem psa, który nie zniszczył czegoś, co ich właściciel lubił / kochał / potrzebował / posiadał. Przypadek: moja ładowarka do telefonu. Colin i ja w końcu mieliśmy trochę czasu dla siebie i postanowiliśmy razem wyjść na obiad. Umieszczamy naszego psa w kuchni, za bramą dla dzieci. Kiedy wróciliśmy do domu, psa nie było już w kuchni, przewrócono bramę dla dziecka i ładowarka do telefonu przestała działać. Nasz 8-tygodniowy szczeniak, jakoś nieświadomy, zepsuł solidną bramę dla dziecka i całkowicie przeżuł wszystkie przewody w kablu ładowarki telefonu. Mów o zemście za to, że zostawił go w domu na dwie godziny.

Pauza w szkole

Brzmi to ogólnie, a to dlatego, że nie jestem pewien, jak kategoryzować to, co zamierzam opisać. Nasz pies w końcu rozumie pojęcie „przynieść”. To dla nas ekscytujące, ponieważ zapasy go z wypchanymi zwierzętami się starzeją. Ten drugi przykład czasu gry jest jednak nadal jego ulubionym. Nadal jest tylko małym szczenięciem i brakuje mu siłowania się z braćmi i siostrami.

Frustrujące jest jednak to, że bardzo męczy go gra z tymi samymi zabawkami przez dłuższy czas. Wiadomo również, że jest to powszechne u obcasów. Potrzebują dużej stymulacji umysłowej, w przeciwnym razie mogą być destrukcyjne.

Ponieważ nasz pies jest jeszcze taki młody, łatwo się męczy i po prostu chce się zmagać. Jego zdaniem jest to prawdopodobnie świetne. Myśli do siebie: „Mógłbym wziąć tę zabawkę i przynieść ją z powrotem. Albo mógłbym podnieść brzuch i pozwolić temu człowiekowi na walkę ze mną. Będę miał więcej energii i tyle samo stymulacji”. Nasz pies przyniesie kilka razy, a potem zdecyduje, że woli żuć zabawkę na naszych kolanach. Jednak po 2-3 minutach gryzienia zabawki, jeśli nie uczestniczymy w tym procesie, staje się sfrustrowany i znudzony oraz wydaje „szczekającą frustrację”. Dla mnie to prawie brzmi jak szyderstwo, kora i jęk razem wzięte.

Jego ciągłe dążenie do uwagi może stać się dla nas przytłaczające i frustrujące. Uwielbiamy się z nim bawić, nie zrozumcie mnie źle, ale czasem pobieranie byłoby po prostu bardziej preferowaną opcją po naszej stronie. Musimy też załatwiać sprawy w ciągu dnia! A jeśli zignorujemy jego wybryki, zwykle zaczyna znowu gryźć. To błędne koło.

To tylko cztery problemy, które powodują mi „ból psychiczny” każdego dnia. I Yusuke robi to wszystko każdego dnia. Ale nie pozwól mi odejść od myślenia, że nienawidzę mojego psa. Są dni, w których mam skłonność do niechęci do niego, ale ostatecznie uwielbiam Yusuke i chcę, aby wyrósł na szczęśliwego i zdrowego dorosłego psa. Tak się składa, że jest o wiele słodszy i słodszy, kiedy jest śpiący niż szalony.

Jego kolory wreszcie się pojawiają

Chociaż jest wyzwaniem, może być słodki

Przez większość czasu zawsze rzuca mi wyzwanie. Ciągle muszę sobie przypominać, jaki jest młody i że to oznacza, że potrzebuje więcej uwagi i więcej wskazówek. Często o tym zapominamy, ponieważ mamy go w wieku 5 tygodni. Jest tak sprytną rasą, że próbuje uciec od wielu niegrzecznych czynów i codziennie próbuje oszukać Colina i mnie. Może jednak być największą ukochaną na świecie, szczególnie gdy budzi się z drzemki. Zawsze jest śpiący i od razu nie do końca „wszystko tam”. Kiedy się budzi, liże i narzeka na miłość.

Jest jedna szczególna rzecz, którą robi mi, która zawsze przypomina mi, jak bardzo go kocham, kiedy czasami czuję, że doprowadził mnie do szaleństwa swoim szaleństwem. Kiedy dokonuje poważnych wykroczeń, o których wie, że są niedozwolone (głównie gryzienie kostek / pięt / palców), czasami musimy oddzielić go od nas, ponieważ nasze zwykłe poprawki nie działają. Zwykle dzieje się tak, gdy jest tak zraniony lub znudzony, że gryzie.

Po ustaniu jego marudzenia i przychodzę, aby chwalić go za to, że jest cicho, kiedy jest sam, doskonale zdaję sobie sprawę, że często wie, że popełnił błąd. Podejdzie do moich stóp i położy się, ostrożnie kładąc głowę na mojej stopie i często zasypia tak, jeśli nie ruszę się przez chwilę. Jeśli zdarzy mi się przejść przez kuchnię, prawie zawsze pójdzie za mną i położy się, opierając głowę na mojej stopie. To tak, jakby powiedział: „Przepraszam, że zrobiłem coś złego, ale nadal cię kocham”. Za każdym razem topi moje serce.