Wirus niedoboru odporności kotów (FIV): objawy, zapobieganie i inne
FIV: Niektóre informacje podstawowe
Feline Immunodeficiency Virus (FIV) to retrowirus, który jest ściśle związany z ludzkim wirusem HIV. Nie stwarza jednak zagrożenia dla zdrowia ludzi, ponieważ jest specyficzny dla gatunku. Wirus został po raz pierwszy zidentyfikowany w połowie lat osiemdziesiątych w Kalifornii, ale szybko stało się jasne, że został on wykryty na całym świecie.
Rozpoznawane są różne szczepy lub „klady” wirusa, a ich występowanie jest różne na całym świecie, przy czym podtyp A jest najczęstszy w Wielkiej Brytanii i Irlandii, a podtyp B częściej w Stanach Zjednoczonych. Informacje te warto wziąć pod uwagę, gdy później omówimy szczepienia przeciw tej chorobie.
Jak transmitowany jest FIV?
Zainfekowane koty zrzucają zakaźne cząsteczki FIV w wydzielinach ustrojowych, a badania eksperymentalne udokumentowały zakażenie różnymi drogami. Jednak „naturalna” infekcja zwykle występuje tylko poprzez ugryzienie, a zainfekowana ślina przenosi wirusa do krwiobiegu ofiary. Dlatego infekcja występuje najczęściej u całych kocurów płci męskiej i innych kotów z zewnątrz, które angażują się w agresywne spory o terytorium lub inne „aktywa”. Niższe ryzyko zakażenia FIV jest jednym z wielu powodów, dla których wskazane jest, aby twój kot został poddany sterylizacji.
Chociaż tylko około 1 na 25 kotów (średnio) w danej populacji jest zarażonych FIV, wykazano, że około 1 na 6 kotów, które doznały rany po ukąszeniu przez kota, będzie miało pozytywny wynik testu.
Struktura Retrowirusa
Jak FIV powoduje chorobę?
Po infekcji wirus atakowany jest przez komórki układu odpornościowego. Jednak zamiast przezwyciężyć infekcję, komórki te stają się gospodarzami wirusa FIV. Replikuje się w określonym typie komórki zwanej limfocytem T, który jest odpowiedzialny za regulację układu odpornościowego. Te limfocyty T znajdują się w całym ciele, a podczas pierwszych tygodni infekcji można wykryć powiększenie węzłów chłonnych. Węzły chłonne to struktury zawierające dużą liczbę limfocytów, które znajdują się w różnych miejscach, w tym pod szczęką, przed stawami barkowymi i między brzuszkami mięśni łydek w tylnych nogach.
Zainfekowany kot może wykazywać łagodne objawy choroby podczas tej fazy, od gorączki do braku, lub objawy mogą w ogóle nie zostać zauważone. Ogromna większość kotów doświadcza wówczas bardzo długiej fazy bezobjawowej, podczas gdy wirus „cicho” przebywa w komórkach gospodarza. Jednak nawet w tej fazie „bezobjawowej” funkcja odpornościowa spada, ponieważ wirus ma negatywny wpływ na zainfekowane limfocyty T.
Wiele kotów zakażonych FIV porzuci rozsądnie zdrowe życie na lata, zanim rozwinie się oznaka ciężkiego niedoboru odporności. Jednak często będą wymagały bardziej agresywnego leczenia drobnych chorób, na przykład długich kursów antybiotyków, w przypadku stosunkowo niewielkich dolegliwości w międzyczasie.
Zestaw do badania krwi FIV
Objawy zakażenia FIV u kotów
Większość obserwowanych objawów nie jest spowodowana bezpośrednio przez wirusa FIV, ale jest raczej wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego. Odporność u zdrowego zwierzęcia to staranna równowaga między tolerancją nieszkodliwych czynników, takich jak własne komórki zwierzęcia, a rozpoznawaniem i eliminacją szkodliwych czynników (patogenów). Z powodu wielu ról, jakie zwykle pełnią limfocyty T, choroba w FIV może wynikać z utraty tolerancji lub braku skutecznego rozpoznania i wyeliminowania organizmów zakaźnych lub komórek rakowych.
Podczas gdy testowanie pod kątem wirusa przy użyciu zestawu takiego jak ten pokazany powyżej jest bardzo czułym sposobem wykrywania infekcji, inne ustalenia dotyczące rutynowej krwi i innych badań przesiewowych są niespecyficzne i nie doprowadzą do postawienia diagnozy, dlatego ważne jest, aby weterynarz był podejrzany FIV u każdego kota z niezwykle ciężką lub nawracającą postacią jakiejkolwiek choroby.
Zapalenie dziąseł / zapalenie jamy ustnej, częsty stan powodujący silny ból w jamie ustnej, jest często obserwowany w połączeniu z FIV. Należy go również wykluczyć u każdego kota z przewlekłym nieżytem nosa lub objawami grypy. Można również zaobserwować niewyjaśnioną utratę masy ciała lub powiększenie węzłów chłonnych.
Zmiany w zachowaniu, drgawki i zaburzenia snu są częstymi objawami neurologicznymi, a zakażenie FIV jest również przyczyną bezpłodności zwierząt hodowlanych.
Zapobieganie FIV: Szczepienia
Chociaż szczepionka FIV jest dostępna w wielu częściach świata od jakiegoś czasu, pozostaje ona przedmiotem kontrowersji w kręgach weterynaryjnych z kilku powodów. Szczepionka jest dość skuteczna, zapobiegając zakażeniu u około 4 z 5 zaszczepionych kotów, które są narażone na ten sam podtyp wirusa, co stanowi część problemu; chociaż szczepionka chroni przed większością szczepów występujących u kotów w Ameryce Północnej, jest nieskuteczna przeciwko szczepom występującym w Europie. Z tego i innych powodów szczepionka nie jest dopuszczona do stosowania w krajach europejskich.
Innym problemem związanym ze szczepionką jest to, że może to prowadzić do trudności w ocenie, czy zwierzę jest zarażone, czy nie w późniejszym okresie życia. Nawet u zaszczepionego kota istnieje nadal możliwość zarażenia go w późniejszym okresie życia. Badania krwi FIV wykonywane przez weterynarzy mierzą poziomy przeciwciał przeciwko wirusowi, a obecnie nie ma wiarygodnego sposobu na rozróżnienie między zwierzętami, które mają wysokie poziomy przeciwciał z powodu szczepienia, a tymi, które zostały zainfekowane wirusem FIV.
Sytuacja jest jeszcze trudniejsza, gdy mamy do czynienia z zabłąkanym kotem, który jest przyjmowany przez organizację ratowniczą lub osobę, ponieważ w takich sytuacjach chcielibyśmy przetestować przybywającego kota pod kątem chorób zakaźnych. Jeśli kot uzyska pozytywny wynik testu na FIV, musimy wziąć pod uwagę możliwość, że było to uprzednio posiadane zwierzę, które zostało zaszczepione przeciwko FIV, a teraz nie jesteśmy pewni co do jego statusu FIV. Prawdziwa zagadka, na którą nie mamy jeszcze rozwiązania.
Twój związek z lekarzem weterynarii
Jeśli masz kota z pozytywnym wynikiem FIV, oboje na pewno polegać będzie na dużym wkładzie weterynarza przez lata. Jestem głęboko przekonany, że jeśli twój weterynarz nie ma pozytywnych poglądów na temat zarządzania zdrowiem twojego kota, lub rzeczywiście doradza, abyś uśmiercił swojego kota w momencie diagnozy, pomimo tego, że kot jest zdrowy , powinieneś znaleźć nowego weterynarza .
Twój kot jest pozytywny FIV: co teraz?
FIV NIE jest wyrokiem śmierci. Chociaż sam wirus FIV jest odporny na leczenie, choroby spowodowane niedoborem odporności nie są. Ważne jest, aby lekarz weterynarii znał status FIV twojego kota, aby opracować odpowiednie plany leczenia, które na ogół muszą być bardziej intensywne i dłuższe niż te u pacjenta z negatywnym wynikiem FIV z podobnymi objawami. Jednak pozytywny status FIV nie może być nigdy wykorzystywany jako powód do zaniechania badań diagnostycznych lub leczenia.
Było kilka „fałszywych świtów” w dążeniu do leczenia przeciwwirusowego skutecznego przeciwko FIV. Chociaż opublikowano kilka doniesień o skutecznym leczeniu wirusa ludzkimi lekami przeciwretrowirusowymi (np. AZT) stosowanymi w leczeniu HIV i AIDS, wszelkie korzyści przeciwwirusowe są równoważone przez negatywne skutki dla pacjenta, takie jak niedokrwistość. W każdym razie, przy ostrożnym postępowaniu z wszelkimi wtórnymi problemami, takimi jak zapalenie dziąseł lub przewlekłe objawy grypy, większość kotów z pozytywnym wynikiem FIV może cieszyć się dobrą jakością życia prawie tak długo, jak pacjent z negatywnym wynikiem FIV.
