Dlaczego australijskie psy pasterskie nie są dla wszystkich

Wyjątkowe psy o wyjątkowym wyglądzie

Jeśli znasz australijskie psy pasterskie, to prawdopodobnie już wiesz, że są urocze jak guzik i mają bardzo wyjątkowy wygląd.

Występują w różnych kolorach, z których tylko dwa są uważane za dopuszczalne dla standardu rasy. Te dwa kolory to czerwony i niebieski. Występują również w kolorach czekoladowym i kremowym, z różnymi odmianami we wszystkich wyżej wymienionych kolorach. Ale wszystko oprócz czerwonego lub niebieskiego jest uważane za wadę, chociaż inne kolory występują naturalnie u pełnokrwistych psów do bydła.

Genetyka australijskiego psa pasterskiego była szeroko spekulowana, ale większość zgadza się, że australijskie dzikie dingo zdecydowanie stanowią część ich DNA. To prawdopodobnie wyjaśnia, skąd wzięli niektóre z bardziej unikalnych cech osobowości i nieustraszonego podejścia do wypasu bydła.

Uważa się również, że nabyli DNA od blue merle collie, australijskich kelpie i dalmatyńczyków. Ich kolory sierści wydają się zgadzać, że te rasy są gdzieś częścią ich historii.

Psy do bydła naturalnie rodzą się z ogonem, ale niektórzy właściciele/hodowcy psów pracujących decydują się na obcinanie ogonów. Jest to wysoce dyskusyjna praktyka, a niektórzy twierdzą, że obcinanie ogona psa nie ma sensu. Jednak zawsze istnieje ryzyko, że pies nadepnie na ogon i zrani się podczas wypasu bydła, więc brak ogona może się im przydać.

Zanim kupisz australijskiego psa pasterskiego

Rozumiem, trudno odmówić tej twarzy! Ale kiedy rozważasz posiadanie nowej rasy psów, dobrym pomysłem jest zbadanie, co składa się na osobowość tej rasy. Prawdopodobnie nie słyszysz o tej rasie zbyt często, nie tak jak o owczarkach niemieckich, golden retrieverach itp. Dlatego badania są bardzo ważne!

Psy pasterskie to prawdziwie pracująca rasa. Są ulubieńcem wielu osób posiadających grunty rolne. I nie bez powodu! Doskonale sprawdzają się w wypasie bydła w terenie. Zostały do ​​tego stworzone i wykonują swoją pracę jak nikt inny.

Mają nieograniczoną energię, dzięki czemu mogą spędzać całe dnie pracując na farmie ze swoimi właścicielami. Jako pies domowy bądź przygotowany na znalezienie sposobów na utrzymanie go w ruchu i stymulację umysłową.

Wiele osób powie ci, że psy pasterskie są nieustraszone i na pewno tak się wydaje, jeśli kiedykolwiek widziałeś je w akcji. Są również bardzo czujni, zawsze wypatrując krowy, która oderwie się od stada. Niewiele przejdzie obok jednego z tych psów. Zauważają wszystko.

Mają wrodzoną chęć do stada, więc jeśli w pobliżu są małe dzieci, będą próbowały ugryźć sobie kostki podczas biegu. Pogoń za rowerami, skuterami, a nawet samochodami nie jest niczym niezwykłym w przypadku tej rasy. Ruch pobudza je do pościgu.

Te psy również rzucają — DUŻO. Są rasą podwójnie powlekaną i zrzucają dość konsekwentnie przez cały rok, ale jeszcze bardziej latem. Jeśli nie lubisz psiej sierści w swoim domu, to nie jest rasa dla ciebie. Chyba, że ​​masz naprawdę dobry odkurzacz.

Te psy mają bardzo duży popęd zdobyczy! Jeśli się poruszy, na 100% zostanie wyzwolony do pościgu. Pamiętaj o tym, wprowadzając je do małych zwierząt, które już masz lub możesz chcieć w przyszłości.

Przyjaciel na całe życie, który zawsze cię przechytrzy

Australijski pies pasterski jest jedną z najbardziej lojalnych ras, ale mają tendencję do faworyzowania jednej osoby w rodzinie nad resztą.Mają na celu zadowolenie, ale ponieważ są tak niezwykle inteligentni, często będziesz mieć wrażenie, że zawsze są o krok przed tobą. Potrzeba wytrwałego właściciela, aby z nimi pracować i odpowiednio je szkolić.

Inną rzeczą, o której warto wspomnieć, jest to, że psy pasterskie są apodyktyczne. Ty też byś był, gdybyś został wyhodowany, aby codziennie przenosić krowy o wadze 2000 funtów! W warunkach domowych ich apodyktyczne sposoby mogą doprowadzić cię do szaleństwa, jeśli nie jesteś na szczycie.

Jeśli czegoś od ciebie chcą, wymyślą, jak cię „wyszkolić”, aby dawał im to, czego chcą. A jeśli tego nie zrobisz, pozwolą ci o tym usłyszeć. Są znani przez entuzjastów rasy jako czasami trochę „psycho”. Są mistrzami w rzucaniu ci śmierdzącego oka, a niektórzy z nich będą się z tobą kłócić jak niesforny nastolatek.

Ale pod koniec dnia australijski pies pasterski jest prawdziwym kochankiem. Ich lojalność nie ma sobie równych w świecie psów i zaciekle kochają swojego właściciela. Wiele osób nazywa je „psami na rzepy”. ponieważ zawsze chcą być blisko swoich właścicieli lub robić coś dla swoich właścicieli. Przygotuj się więc na psa, który nigdy cię nie opuści (z wyjątkiem czasu pracy).

Są też doskonałymi psami stróżującymi! Z natury nie przepadają za nieznajomymi i zwykle będą nasłuchiwać wszelkiego rodzaju dziwnych odgłosów dobiegających z domu. Ale potrzebują socjalizacji w młodym wieku, aby spróbować przeciwdziałać ich naturalnej nieufności wobec obcych ludzi. Chcesz mieć gości i przyjaciół bez warczenia i szczekania na nich.

Jeśli kupujesz od hodowcy, spróbuj znaleźć takiego, który hoduje australijskie psy pasterskie do towarzystwa, jeśli tego właśnie szukasz. W ten sposób instynkt ciągłego biegania i robienia czegoś będzie mniej zakorzeniony.

Te psy często trafiają do schronisk, ponieważ ludzie nie rozumieją, jak działa ta rasa. Są trudnym psem, ale są też zabawne i codziennie rozśmieszają ich błazeńskie wybryki.I zaoferują ci więcej miłości, niż kiedykolwiek widziałeś od jakiejkolwiek innej rasy psów.

Będą gryźć

Nie jest niczym niezwykłym, że psy pasterskie gryzą. Czasami może to bardziej przypominać szczypanie (tak jak podczas obchodzenia się z bydłem). Innym razem nie. Bardzo chronią swoich ludzi, swoje rzeczy i swoje terytorium.

Jeśli jesteś właścicielem psa po raz pierwszy, nie będą one właściwym wyborem dla Ciebie. Mogą mieć niską cierpliwość do małych dzieci, które je chwytają, więc naucz swoje dzieci manier i szacunku, jeśli będziesz dzielić dom z psem pasterskim.

Nawet jako szczenięta bardzo lubią skubać. Mają to we krwi. Kiedy przywieźliśmy naszego do domu jako szczeniaka, rozdarł nogawkę mojego chłopaka, ponieważ próbował go „zaganiać”.

Trzeba ich uczyć od najmłodszych lat, co jest właściwe, a co nie. A pozwolenie im na zabawę i gryzienie rąk jako szczeniakowi też nie jest dobrym pomysłem. Będą nadal próbować to robić, gdy dorosną i do tego czasu będą miały znacznie większe zęby. Ich podniecenie może spowodować przypadkowe obrażenia rąk, jeśli nie będziesz ostrożny, i trudno je uspokoić, gdy już się rozkręcą.

Jeśli zdecydujesz się go zdobyć

Upewnij się, że cała twoja rodzina jest świadoma możliwych przeszkód związanych z posiadaniem psa pasterskiego. Wszyscy muszą działać jako zespół, aby wszyscy w domu byli szczęśliwi. Oznacza to, że zarówno mama, jak i tata muszą wziąć udział w pilnowaniu, aby nie poddać się psu i ignorować ważne aspekty szkolenia.

Wiele razy pies nauczy się, kto jest bardziej pobłażliwy w rodzinie i wykorzysta to na swoją korzyść. Nie możesz powstrzymać złych zachowań, poddając się, gdy jesteś sfrustrowany.

Jeśli jesteś zwierzęciem domowym, znajdź sposoby na codzienne ćwiczenia. Psychicznie i fizycznie. Niektórzy ludzie stoją na stanowisku, że pies pasterski nigdy nie powinien być trzymany jako zwierzę domowe.

Nie zgadzam się ze słowem "nigdy". Musisz tylko zapewnić im ujścia energii i pracować umysłami.Robią wszelkiego rodzaju zabawki edukacyjne dla psów, zabawki, które sprawiają, że pracują na smakołyk itp. To są rzeczy, które zmęczą je psychicznie i uchronią cię przed szaleństwem.

Jeśli masz dla nich ziemię do biegania, jest to dla nich idealny sposób na uwolnienie energii. Jeśli nie, sugerowałbym przynajmniej przyzwoite podwórko, na którym można się razem bawić. Nie jestem wielkim fanem psich parków (zbyt wiele niewyszkolonych psów i złych właścicieli), ale powinieneś codziennie zabierać je na długi spacer, jeśli pozwala na to pogoda.

Wydawanie pieniędzy na dobrego trenera jest rozsądne, jeśli zaczniesz zauważać złe zachowania. Jeśli pozwolisz im trwać zbyt długo, stanie się to nawykiem. A nawyki są dużo trudniejsze do zerwania. Zwłaszcza, że ​​czasami właściciele mogą pogarszać zachowanie, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

Australijskie psy pasterskie mają grubą, podwójną sierść, która zapewnia im chłód podczas upałów i ciepło podczas zimnych dni. Więc nigdy ich nie gol. Natura wie, co robi, a sierść, którą mają, jest najlepiej dopasowana do ich potrzeb. Jeśli ogolisz psa pasterskiego, jego naturalna sierść już nigdy nie będzie taka sama.

Ponadto należy pamiętać, że w schroniskach w całych Stanach Zjednoczonych jest wiele psów do bydła i mieszanek psów do bydła. Jeśli naprawdę chciałbyś wprowadzić jednego do swojego serca i domu, sprawdź lokalne schronisko dla zwierząt lub towarzystwo humanitarne. Być może znajdziesz tam swojego następnego najlepszego przyjaciela!

Miłość i szczęście

I wreszcie, ciesz się swoim nowym najlepszym przyjacielem! Pies do bydła zapewni ci miłość, rozrywkę i mnóstwo historii do opowiedzenia przyjaciołom. Zawsze będą przy tobie pod koniec każdego dnia. Po tym, jak skończą, doprowadzają cię do szaleństwa!

Idź ich zmęczyć, a potem usiądź i obejrzyj razem film!

Ten artykuł jest dokładny i zgodny z najlepszą wiedzą autora. Nie ma na celu zastąpienia diagnozy, prognozy, leczenia, recepty ani formalnej i zindywidualizowanej porady lekarza weterynarii.Zwierzęta wykazujące oznaki i objawy niepokoju powinny być natychmiast zbadane przez lekarza weterynarii.