Pet Wallaby Care: kompleksowy przewodnik po opiece dla początkujących

Wallaby jako zwierzęta domowe

Wallabies to średniej wielkości makropody, które są blisko spokrewnione z kangurami, wallaroo, pademelonami, quokkami i mniej spokrewnionymi z torbaczami, takimi jak bettong, kangury szczurze i potoroo.

Występują na kontynencie australijskim (Australia, Tasmania i Nowa Gwinea), z którego są rdzennymi mieszkańcami. Wallaby to charyzmatyczne zwierzęta, z którymi większość ludzi może się identyfikować, ponieważ są tak podobne do swoich większych kuzynów, którzy symbolizują Australię.

Istnieje kilka rodzajów wallaby występujących w handlu zwierzętami domowymi, w tym:

• Wallaby Benneta (Macropus rufogriseus)
• Tammar lub Dama Wallaby (Macropus eugenii)
• Zwinny Wallaby (Macropus agilis)

Gatunkiem najczęściej trzymanym w niewoli jest walabia Benneta. Wallaby są stosunkowo powszechne wśród egzotycznych ssaków, a istnieje nawet wariant kolorystyczny albinosów, który jest spowodowany recesywnym genem. Chociaż są dość rzadkie, stają się coraz bardziej powszechne w Stanach Zjednoczonych.

Czy Wallabies są dobrymi zwierzętami domowymi?

Wallaby łatwo rozmnażają się w niewoli i mogą być najczęściej wystawianymi torbaczami w ogrodach zoologicznych. W porównaniu z innymi niezwykłymi egzotycznymi zwierzętami domowymi i w oparciu o kryteria typowego opiekuna zwierząt domowych, walabie mogą być dobrymi zwierzętami domowymi, gdy są trzymane głównie jako zwierzęta na zewnątrz.

Podobnie jak większość egzotycznych zwierząt, wallaby, które są najlepszymi zwierzętami domowymi, to te, które są ręcznie hodowane i uspołeczniane przez ludzi. Ten proces jest niezbędny, aby walabie przystosowały się do niewoli i uporczywego obchodzenia się z ludźmi.

Jedno z badań oceniających cechy kilku egzotycznych ssaków wykazało, że wallaby (zwinne i tammar), wraz z azjatyckimi cywetami palmowymi i jeleniami wschodnimi, są najlepszymi zwierzętami domowymi w oparciu o ich ramy eksperymentalne.Oczywiście należy wziąć pod uwagę kilka czynników, które wpłyną na jakość walabiego i większości innych egzotycznych zwierząt domowych, takich jak status reprodukcyjny (czy są wykastrowane lub wysterylizowane?), stopień socjalizacji i płeć zwierzęcia. W przeciwieństwie do kangurów kangury są zbyt małe, aby spowodować poważne obrażenia, chociaż niektóre samce mogą być znacznie większe niż samice.

Mimo to wallaby mają potężnego kopa, którego nie należy lekceważyć. Chociaż są stosunkowo łatwiejsze w utrzymaniu, nieodpowiednia hodowla może sprawić, że będą podatne na infekcje.

Niezbędne elementy wychowania Joeysa

Większość nowych właścicieli wallaby zacznie od pozyskania młodego, futrzanego joeya, który będzie miał około 6-8 miesięcy. Odstawią od piersi w wieku 13-15 miesięcy, w zależności od gatunku.

Małe kangury powinny być trzymane w specjalnie wykonanych podwieszanych, grubych woreczkach, które mają wewnętrzną wyściółkę wykonaną z wełny, bawełny lub innego materiału izolacyjnego. Worek ten należy regularnie czyścić.

Temperatura powinna być utrzymywana na poziomie około 32-36 stopni C (89-96 F), która powinna być wyższa dla joey bez futra i niższa, gdy stają się owłosione (28-30 C lub 82-86 F). Lepiej jest izolować w pełni owłosione joey niż sztucznie ogrzewać, chociaż w nocy można zastosować dodatkowe ogrzewanie, w zależności od temperatury.

W młodszym wieku konie będą spędzać większość czasu w tej torbie, jednak opiekun może stopniowo wypuszczać je po porze karmienia, oferując różnorodną paszę. Joeys w torbie należy stymulować umysłowo i ćwiczyć poprzez noszenie, pielęgnację i kontakt z różnymi pokarmami stałymi. Istnieje wiele innych ważnych aspektów opieki, takich jak:

• Młode kocięta mogą potrzebować sztucznego smoczka do ssania, co jest dla nich ważne z psychologicznego punktu widzenia.
• Trzymaj woreczek joeya dobrze izolowany za pomocą koców lub wkładek zamiast sztucznego ciepła i dotykaj dziecka ustami, aby upewnić się, że jest mu ciepło.Joeys są przegrzani, jeśli ich głowa jest gęsto owłosiona, a futro na ciele staje się delikatne.
• Nowo owłosione joey należy karmić co cztery godziny, 6-7 razy dziennie. Każde karmienie powinno trwać około 5-8 minut, po czym powinno nastąpić wypróżnienie.
• Jeszcze bardziej niż dorośli, młode kangury są podatne na infekcje, więc utrzymuj ich środowisko wolne od kału, moczu i rozlanego mleka.
• Mleko Joey'a należy podgrzać gorącą wodą, aby uzyskać letnią temperaturę. Unikaj przegrzania, które może zmienić skład chemiczny mleka.
• W połączeniu z karmieniem butelką, owłosionym joeyom można zaoferować wodę z miski do chłeptania, co zajmie im trochę przyzwyczajenia.
• Joeys są gotowe do odstawienia od piersi, gdy ich stolec zmienia się z jasnego i miękkiego na ciemnobrązowy i jędrny, co wskazuje, że rozwinęła się flora jelitowa do trawienia pokarmu stałego.

Legalność Wallabies dla zwierząt domowych

Niestety, podobnie jak większość rzadkich egzotycznych zwierząt domowych, wallaby nie są legalne we wszystkich stanach w Stanach Zjednoczonych. Zwykle są legalne w większej liczbie stanów niż naczelne, egzotyczne koty i psy, jadowite gady, niedźwiedzie i inne powszechnie zabronione gatunki. Ogólnie rzecz biorąc, stany, które zakazują tych torbaczy, mają przepisy, które ograniczają większość nietradycyjnych zwierząt domowych na podstawie samego tego czynnika.

Niektóre stany, takie jak Kolorado, wyraźnie zwalniają kangury z zakazu posiadania egzotycznych zwierząt. Ustawodawstwo dotyczące egzotycznych zwierząt stale się zmienia i czasami nie jest nawet znane urzędnikom, którzy mają je egzekwować, więc obowiązkiem potencjalnego właściciela wallaby (i innych rzadkich właścicieli egzotycznych zwierząt domowych) jest upewnienie się, że ich zwierzę jest legalne, dzwoniąc pod numer władzami i najlepiej otrzymać je na piśmie.

Ile one kosztują?

Egzotyczne ssaki mogą być stosunkowo kosztowne. W zależności od gatunku, koloru i wieku wallaby, ich ceny zaczynają się od około 1000 USD, przy czym 2000 USD jest normą dla dzieci wyhodowanych w niewoli, ale mogą również kosztować do 4000 USD.

Koszt zwierzęcia to jednak dopiero początek, ponieważ budowa odpowiedniego kojca, pomieszczeń sypialnych i elementów wyposażenia wnętrz oraz opieka weterynaryjna również podniosą cenę.

Obudowa Pet Wallaby

Podczas gdy niemowlęta mogą tymczasowo mieszkać w pomieszczeniu, dorosłe kangury powinny być trzymane (przynajmniej częściowo) na zewnątrz w dużym kojcu, który ma miejsce na ich wysoki poziom aktywności.

Różne gatunki wallaby mogą czasami być z powodzeniem trzymane razem, jednak należy pamiętać, że różne gatunki mogą próbować krzyżować się.

Ponieważ są szczególnie podatne na stres, ich wybieg powinien zapewniać bezpieczeństwo i stymulację psychologiczną. Stresory mogą obejmować (między grupami) niewystarczające miejsca odpoczynku, stacje karmienia (czasami bardziej dominujące samce wallabie będą miały pierwszeństwo przy karmieniu) i osłonę.

Rozmiar obudowy

Opinie na temat tego, jak duży powinien być kojec wallaby, są różne. Niezależnie od wybranych wymiarów zwierzę powinno mieć wystarczająco dużo miejsca do żerowania, podróżowania do różnych miejsc wzbogacania i skakania bez przeszkód.

Niezwykle ważna jest również wysokość barierek, aby zapobiec ucieczce. Ogrodzenie podziemne powinno uniemożliwiać zwierzętom kopanie w celu ucieczki (lub przedostawanie się kopiących drapieżników). Dobry rozmiar odniesienia to dwa metry (sześć stóp) wysokości i 0,5 metra (około dwóch stóp) pod ziemią. Wielkość odstępu między ogrodzeniem powinna być również odpowiedniej wielkości, aby zapobiec zakleszczeniu się głów zwierząt między kratami.

Inne względy dotyczą lokalizacji ogrodzenia i burz, które mogą powalić drzewa i zniszczyć ogrodzenie, co może skutkować ucieczką.

Właściwe podłoże powinno być nieścierne i „dawać”, co jest ważne dla zdrowia kopyt kangura. Takim podłożem może być trawa, piasek, brud lub trochę ściółki. Powinien mieć również głębokość, która pozwoli kangurowi zrobić w nim miejsce do wygodnego wypoczynku.Trawiasty dziedziniec to dobry wybór, a media, takie jak beton, nie nadają się do stałego zamieszkania. Jeśli jednak będzie to stosowane, należy dodać podłoże, takie jak słoma, aby zapobiec powstawaniu odleżyn. Twarde powierzchnie również należy często czyścić.

Roślinność można strategicznie rozmieścić w zagrodzie, aby zapewnić wzbogacenie, otoczyć bariery, na które wystraszone zwierzę mogłoby potencjalnie wpaść, zapewnić cień i stanowić barierę podczas niepogody. Dodatkowy widoczny ekran przed głównym ogrodzeniem o wysokości około trzech stóp pomoże również zapobiegać urazom i chorobom związanym ze stresem.

Kwatery sypialne

W wybiegu kangura powinno znajdować się schronienie, w którym zwierzę będzie mogło uciec przed żywiołami i stresorami codziennego życia. Ta budka lęgowa może być wypełniona materiałem, takim jak słoma, dla wygody kangura.

Czyszczenie

Aby zapobiec infekcjom i zanieczyszczeniu przez gryzonie i inne szkodniki, należy rutynowo usuwać odchody i resztki jedzenia. Można to osiągnąć za pomocą dziennej prowizji. Pokarm należy podawać najczęściej w zawieszonym korycie, stojaku lub leju samowyładowczym, aby zapobiec zakażeniu.

Wymień brudną słomę, wyczyść miejsca wokół ogrodzenia i sprawdź obwód pod kątem chwastów, ostrych gałęzi i obszarów wzdłuż ogrodzenia, które mogą wymagać naprawy. Spłukać koryta z wodą i wszystkie sekcje z twardą podłogą i od czasu do czasu wyszorować środkiem dezynfekującym przyjaznym dla zwierząt.

"Walaby?" autor: andrew.napier jest na licencji CC BY 2.0

Jedzenie i karmienie dla Captive Wallaby

Dzika dieta

Wallabies są makropodami i różnią się od innych roślinożernych fermentatorów przedniego jelita, więc początkowo ich dieta powinna być formułowana na podstawie dzikiej diety ich gatunku jako modelu.

Zwinne kangury na wolności spędzają większość czasu na wypasie, gdy ten zasób jest dostępny, czyli głównie w okresie jesiennym i zimowym. Wallaby Benneta mogą spędzać na przeglądaniu do 15 godzin dziennie. Makropody preferują gatunki roślin bogate w azot.Walabia żółtostopa preferuje zioła i trawy, które, jeśli są dostępne, stanowią większość jej diety.

Dieta niewoli

Podstawowa dieta dla wallaby powinna składać się z traw, jeśli są dostępne, oraz komercyjnej granulki lub kostki kangura. Niektórzy właściciele mogą również podawać popękaną kukurydzę lub pszenicę i lucernę.

Ważne jest, aby unikać pokarmów zawierających ostre kawałki, ponieważ może to spowodować stan zwany „guzowatą szczęką”, który jest powszechny u makropodów trzymanych w niewoli. Dotyczy to upraw pełnoziarnistych i niektórych ściernych kawałków lucerny, które mogą powodować urazy wewnątrz policzków. Miękkie, uzupełniające pokarmy podawane w nadmiarze mogą powodować, że walabia będzie żuć pionowo zamiast poziomo, co może również skutkować grudkowatą szczęką.

W celu uzupełnienia diety od czasu do czasu można podawać warzywa korzeniowe, takie jak słodkie ziemniaki, marchew i produkty takie jak jabłka, ponieważ twarde warzywa pomagają oczyścić dziąsła i zęby z resztek granulatu trawy, a także dostarczają witaminy A. Miękkie owoce, takie jak banan i gruszka, mogą zostać złapane w zębach i spowodować infekcję.

Uzupełniające lizawki solne zawierające witaminę E mogą dostarczać niezbędnych minerałów, które zastępują to, co walabia otrzymywałaby z brudu na wolności.

Pietruszka i szpinak mogą być również oferowane oszczędnie.

Częsta zmiana pokarmu pomaga zapewnić wzbogacenie.

Dieta podstawowaDodatkowyOszczędnie

Naturalne przeglądanie

Słodki ziemniak

Miękki owoc

Pellety z trawy

Marchew

szpinak

Specyficzna dieta Wallaby

Jabłko

Pietruszka

Lucerna (plewy lucerny)

Bambus (Miscanthus giganteus)

Wafle ryżowe

Kukurydza (kukurydza)

Kostki końskie

Lizawka mineralna

Owies

Pszenica

Suplement witaminy E

Potrzeby wzbogacenia

Niezwykle ważne jest, aby wszystkie trzymane w niewoli zwierzęta były stymulowane umysłowo poprzez projektowanie wybiegów, interaktywne obiekty, zapachy i nie tylko. Oczywiście dostęp na zewnątrz i naturalne możliwości żerowania zapewniają znaczne korzyści psychologiczne, ale zwierzętom należy również zapewnić interesujące środowisko do życia.

Posiadanie więcej niż jednego walabiego może być wzbogacające, ale badania terenowe i w niewoli wykazały, że kangury Benneta mają tendencję do rozpraszania się na dużych przestrzeniach zamiast tworzenia grup społecznych, a interakcje między samcami w okresie lęgowym są antagonistyczne.

Obudowy Wallaby można wyposażyć w meble zachęcające do żerowania, takie jak kłody i liściaste gałęzie, dostępne przeglądanie dodatkowych drzew zapewniających osłonę, półki do wskakiwania, głębokie podłoże do kopania i opadłe liście, przez które niektóre kangury lubią kopać.

Karmienie rozproszone innymi pokarmami daje dodatkowe możliwości żerowania, ale należy wziąć pod uwagę zanieczyszczenie odchodami. Wallaby mogą również bawić się piłkami, wypchanymi zwierzętami, wypełnionymi jutowymi workami i innymi przedmiotami.

Problemy zdrowotne u Wallabies domowych

To tylko niektóre z potencjalnych problemów zdrowotnych, na które walabie mogą nabawić się w niewoli, dlatego niezbędna jest konsekwentna i właściwa hodowla, w tym utrzymanie czystości.

• Kandydoza: Znana również jako pleśniawka, jest to infekcja występująca naturalnie i oportunistyczna Szczery gatunki, które objawiają się, gdy zwierzę jest zestresowane różnymi czynnikami (stosowanie antybiotyków, nagła zmiana diety, zła higiena).
• Kokcydioza: Złe praktyki higieniczne mogą prowadzić do zakażenia tym pasożytem, ​​gdy oocysty zostaną połknięte przez zakażone zwierzęta. To poważna choroba, która może zakończyć się nagłą śmiercią. Zapobieganie obejmuje dobre praktyki, takie jak codzienne sprzątanie i utrzymywanie żywności z dala od ziemi na zewnątrz.
• Zapalenie płuc: stres, aspiracja pokarmowa i niewłaściwa temperatura mogą prowadzić do infekcji bakteryjnej, która powoduje tę chorobę, która w ciężkich przypadkach może być śmiertelna. Letarg, głośny oddech i depresja to częste objawy. Współistniejące stany mogą obejmować biegunkę i posocznicę.
• Inne infekcje: Objawy takie jak biegunka mogą być wynikiem nadmiernego namnażania się następujących powszechnych patogenów: E. coli, Salmonella, nadmiernego wzrostu bakterii z flory jelitowej, toksoplazmozy i Cryptosporidium.
• Guzowata szczęka: Powoduje martwicę tkanki szczęki i niektórych części głowy i jest wynikiem zakażenia bakterią Fusobacterium necrophorum, co jest prawdopodobnie związane ze spożywaniem miękkich pokarmów.

Gdzie można kupić Wallaby?

Wallaby są stosunkowo powszechne wśród egzotycznych zwierząt domowych i absolutnie nigdy nie są zabierane ze środowiska naturalnego, aby stać się zwierzętami domowymi w Ameryce Północnej. Chociaż jest mało prawdopodobne, aby natknąć się na walabie w sklepie zoologicznym, zlokalizowanie hodowców w Internecie nie jest trudne; chociaż dzieci zazwyczaj nie będą dostępne od razu i możesz zostać umieszczony na liście oczekujących.

Prace cytowane

1. Chapman, Michelle Elizabeth. Zachowania społeczne i zarządzanie w niewoli kangurami Bennetta, Macropus rufogriseus rufogriseus. diss. Uniwersytet Tasmański, 2003.
2. Ranczo Wallaby Fall City. „Opieka nad walabią”.
3. Koene, Paul, Rudi M. de Mol i Bert Ipema. „Ekologia behawioralna gatunków trzymanych w niewoli: wykorzystanie informacji bibliograficznych do oceny przydatności gatunków ssaków jako zwierząt domowych”. Granice w naukach weterynaryjnych 3 : 35.
4. Miller, Adrienne. „Podręcznik hodowli walaby żółtostopej” . Ogród zoologiczny w parku Rogera Williamsa.
5. Miller, Margaret A. i in. „Wybuch toksoplazmozy u kangurów na egzotycznej farmie zwierząt”. Journal of Veterinary Diagnostic Investigation 4.4 : 480-483.
6. Phillips, Rhian. „Podręcznik hodowli kangura okiełznanego”. Western Sydney Instytut TAFE, Richmond ..
7. Sadler, Shayne. „Wytyczne dotyczące hodowli Agile Wallaby Macropus agilis Mammalia: (Macropodidae)”. Western Sydney Instytut TAFE, Richmond.
8. Smith, Joseph A. „Odżywianie makropodów”. Kliniki weterynaryjne Ameryki Północnej: praktyka zwierząt egzotycznych 12.2 : 197-208.
9. Staker, Lynda. Kompletny przewodnik po pielęgnacji makropodów. Lynda Staker, 2006.
10. Valley Stables i Exotics. „Walaby Benneta”.

Ten artykuł jest dokładny i zgodny z najlepszą wiedzą autora.Nie ma na celu zastąpienia diagnozy, prognozy, leczenia, recepty ani formalnej i zindywidualizowanej porady lekarza weterynarii. Zwierzęta wykazujące oznaki i objawy niepokoju powinny być natychmiast zbadane przez lekarza weterynarii.