11 faktów o wilczarzach irlandzkich, które musisz znać

Poznaj wilczarza irlandzkiego, imponującą rasę psów o intrygującej historii i unikalnych cechach, które czynią te psy tak wyjątkowymi.

Oprócz harfy, krzyża celtyckiego i koniczyny, jeśli chodzi o psy, nic nie jest bardziej irlandzkie niż wilczarz irlandzki.

Zwykle nie natkniesz się na te psy, ponieważ są one raczej rzadkim widokiem, ale bądź pewien, że jedno spotkanie sprawi, że będziesz zafascynowany i zapragniesz dowiedzieć się więcej.

Tak, te psy są znane z tego, że zatrzymują ruch uliczny, gdy ludzie patrzą z niedowierzaniem, a nawet zarabiają na zabawnych uwagach, takich jak: „Czy masz siodło dla swojego kucyka?”

Nawet jeśli nigdy go nie spotkałeś, z pewnością warto poznać historie i cechy fizyczne tych psów.

1. Najwyższy ze wszystkich ras psów

Pierwszą rzeczą, której nie można zignorować w tej rasie, jest wzrost. Wilczarz irlandzki jest najwyższą ze wszystkich ras psów sklasyfikowanych przez American Kennel Club.

Pomyśl tylko, że w wieku 18 miesięcy, zgodnie ze standardem dla tej rasy, oczekuje się, że samce wilczarza irlandzkiego będą miały co najmniej 32 cale wzrostu w kłębie i co najmniej 120 funtów, podczas gdy suki powinny mieć co najmniej 30 cali i 105 funtów .

Ogólnie rzecz biorąc, przeciętny mężczyzna ma 34–35 cali wzrostu i waży od 140 do 180 funtów, podczas gdy kobiety mają około 32–34 cali wzrostu i ważą od 115 do 140 funtów. Kiedy stoją na nogach, wilczarz irlandzki może osiągnąć nawet 7 stóp wysokości.

Szkolenie tych psów jest ważne, chyba że nie masz nic przeciwko byciu ciągniętym ulicą, gdy desperacko próbujesz owinąć ramię wokół drzewa lub słupa elektrycznego, aby zapobiec ruchowi do przodu!

Uwaga: pomimo swoich rozmiarów wilczarz irlandzki nie jest przeznaczony dla dzieci do dosiadania jak kucyk ani do ciągnięcia wózków. Ich stawy i plecy nie są przystosowane do obciążenia.

2. Łowca wilków

Jak sugeruje nazwa tej rasy, wilczarz irlandzki to rasa psów irlandzkich, która została wyhodowana selektywnie do polowania na wilki.

Według Samuela Evansa Ewinga III, to z powodu historii łowców wilków prawie zawsze wilczarze irlandzkie mają kryzę wokół szyi, która jest grubsza niż jakakolwiek inna sierść.

Natura zaprojektowała sierść wilczarza irlandzkiego tak, aby miała szorstką warstwę wierzchnią chroniącą przed warunkami atmosferycznymi, terenem i ofiarą oraz miękki, puszysty podszerstek zapewniający ciepło.

Czy wiedziałeś?

Wilczarz irlandzki był bliski wyginięcia w XIX wieku, kiedy wszystkie duże zwierzęta drapieżne, takie jak wilki, jelenie i dziki, w znacznej części prawie zniknęły z Irlandii, co doprowadziło do spadku popytu.

3. Historia jako psy bojowe

Wilczarz irlandzki był również używany jako pies bojowy. Rzeczywiście, te psy były z oddaniem cenione za ich zaciekłość i odwagę w walce.

Ich głównym zadaniem było ściąganie ludzi z koni lub rydwanów.

Z szybkością charta i siłą mastiffa nie powinno dziwić, że sprostali temu zadaniu, skutecznie ściągając z końskiego siodła rycerza w pełnej zbroi.

Jednak w dzisiejszych czasach nie wyglądają na „okrutne”, zwłaszcza gdy leżą na łóżku z leniwym wyrazem twarzy.

Te psy są również zgniłymi stróżami ze słabymi instynktami terytorialnymi. Tylko nikomu o tym nie mów! Jednak sam ich rozmiar wystarczy, aby odstraszyć intruzów.

Jednak to, że nie są bardzo terytorialne, nie czyni ich nieostrożnymi ani niechroniącymi; te psy wydają się mieć wrodzone predyspozycje do odróżniania przyjaciela od wroga i są głęboko lojalne wobec swoich rodzin.

4. Delikatny olbrzym

Pomimo imponującego wyglądu i historii tej rasy jako psów bojowych i łowców wilków, sympatyczny wilczarz irlandzki ma reputację łagodnego olbrzyma.

Tak, pod tymi kudłatymi brwiami i futrzastym ciałem kryją się oczy o słodkim, łagodnym wyrazie i złotym sercu.

Popularne powiedzenie mówi: „Łagodny, gdy głaskany, gwałtowny, gdy sprowokowany”.

Rzeczywiście, American Kennel Club's Meet the Breeds opisuje wilczarza irlandzkiego jako obdarzonego spokojem, czułością i łagodnością.

5. Silne instynkty pogoni

Wilczarz irlandzki to ostatecznie chart w głębi serca, co oznacza, że ​​został wyhodowany do ścigania zwierząt z zaskakującą prędkością, wykorzystując swój bystry wzrok.

Oprócz polujących na wilki wilczarz irlandzki ścigał także jelenie, łosie, dziki i wymarłego już gigantycznego irlandzkiego łosia, który miał sześć stóp w kłębie.

Jeśli chcesz otworzyć swoje serce i dom dla wilczarza irlandzkiego, ważne jest, aby pamiętać, że mogą one być skłonne do ścigania (i potencjalnie ranienia, a nawet zabijania) mniejszych zwierząt.

Podczas gdy niektóre wilczarze irlandzkie dobrze dogadują się z kotami, zwłaszcza jeśli wychowywały się z nimi od najmłodszych lat, inne mogą nie.

6. Skłonność do Chorób Zdrowotnych

Bycie gigantycznym psem wiąże się z pewnymi predyspozycjami do problemów zdrowotnych.

Po pierwsze, weź pod uwagę, że jest to rasa predysponowana do szybkiego wzrostu. Szczenięta wilczarza irlandzkiego rodzą się z wagą jednego funta i osiągają zdumiewające 100 funtów w wieku sześciu miesięcy. Zbyt szybki wzrost obciąża płytki wzrostu u szczeniąt, które mają tendencję do zamykania się około 14 miesiąca życia.

Dobrze skomponowana dieta ma zatem fundamentalne znaczenie dla spowolnienia tempa wzrostu, a niektóre formy ćwiczeń (takie jak nagłe zatrzymania i zwroty akcji) muszą być ograniczone.

„Nie zachęcaj swojego psa do stania na tylnych łapach – dotyczy to zwłaszcza młodych szczeniąt. Oprócz późniejszych problemów behawioralnych może to również powodować obciążenie kości i mięśni oraz możliwe kontuzje” – ostrzega Irish Wolfhound Club of America .

Po drugie, jest to rasa z głęboką klatką piersiową, a rasy z głęboką klatką piersiową są podatne na potencjalnie zagrażający życiu stan znany jako wzdęcia.

Inne problemy zdrowotne to rak kości (kostniakomięsak), który jest odpowiedzialny za 1 na 5 zgonów, zerwanie więzadła krzyżowego, przecieki wątroby i problemy z sercem.

Dlatego ważne jest, aby pozyskiwać wilczarze irlandzkie wyłącznie od etycznych, odpowiedzialnych hodowców, którzy przeprowadzają testy zdrowotne swoich psów hodowlanych i zapewniają, że mają stabilny temperament.

Czy wiedziałeś?

Ze względu na większą predyspozycję do raka kości, w przypadku tej rasy rozsądnie jest opóźnić sterylizację lub kastrację przynajmniej po zamknięciu płytek wzrostu. Hodowcy zalecają opóźnienie tej operacji, dopóki wilczarze irlandzkie nie osiągną wieku od 18 do 24 miesięcy.

7. Gotowy do nowych domów w wieku 12 tygodni

W wielu rasach szczenięta są gotowe do zamieszkania w nowych domach w wieku 8 tygodni, ale wilczarz irlandzki do nich nie należy.

Według Irish Wolfhound Club of America szczenięta wilczarza irlandzkiego radzą sobie najlepiej, jeśli są wysyłane do nowych domów w wieku od 10 do 12 tygodni.

Powodem tego jest fakt, że wilczarz irlandzki rozwija się wolniej niż inne rasy psów. Umieszczenie ich zbyt wcześnie powoduje, że przegapiają ważne lekcje życia, takie jak nauka dogadywania się z innymi psami, rozszyfrowywanie mowy ciała, nabywanie zahamowań gryzienia i nauka radzenia sobie z nowościami.

Brak czekania tych dodatkowych tygodni może prowadzić do predysponowania szczeniąt do lęku separacyjnego, braku pewności siebie i wyzwań w interakcjach z innymi psami. Hodowcy mogą również nie zaznajomić się ze swoimi szczeniętami, co utrudnia im dopasowanie osobowości do odpowiedniego domu.

Ponadto należy wziąć pod uwagę, że szczenięta wilczarza irlandzkiego należy przetestować pod kątem przecieku wątroby (poprzez test kwasu żółciowego) i najlepiej to zrobić w wieku od 9 do 10 tygodni, aby uzyskać większą dokładność.

8. Wrażliwy na znieczulenie

Podobnie jak w przypadku innych chartów, takich jak whippety, charciki włoskie, borzois i charty afgańskie, wilczarze irlandzkie inaczej metabolizują leki. Ich wątroba jest mniej wydajna w metabolizowaniu leków, co powoduje, że pozostają dłużej i mają ostrzejsze skutki.

To sprawia, że ​​wilczarz irlandzki jest bardziej wrażliwy na znieczulenie i dlatego powinien być podawany w mniejszej dawce w porównaniu do przeciętnego psa.

Dlatego ważne jest, aby wybrać lekarza weterynarii zaznajomionego z wrażliwością tej rasy lub skonsultować się ze specjalistą jako dodatkowym środkiem ostrożności (jak dyplomata z certyfikatem zarządu Amerykańskiego Kolegium Anestezjologii i Analgezji Weterynaryjnej).

9. Raczej drogie w utrzymaniu

Podczas gdy życie z dużym psem o wielkim sercu jest bezcenne (dają nam tak wiele bezwarunkowej miłości!), zanim sprowadzisz do swojego życia wilczarza irlandzkiego, należy wziąć pod uwagę koszty.

Bycie po większej stronie oznacza zwiększone koszty. Na przykład koszty zakwaterowania lub hospitalizacji dużych psów będą większe. Będą też potrzebować więcej leków (w tym środków zapobiegających robaczycy serca), będą jeść więcej, a będziesz potrzebować bardzo dużej skrzyni, dużego pojazdu i ogromnej sofy!

Polisy ubezpieczeniowe dla zwierząt domowych mogą być również na wyższym poziomie, biorąc pod uwagę problemy zdrowotne tej rasy. I nawet cena za szczeniaka jest dość wysoka. Dobry hodowca zwykle prosi o 2000–3000 USD lub więcej za szczeniaka.

Choć może się to wydawać dużo, wcale tak nie jest, biorąc pod uwagę ilość pracy i pieniędzy, jakie hodowcy wkładają w produkcję zdrowych psów o solidnym temperamencie.

Psy hodowlane mają prześwietlane stawy biodrowe i łokciowe, prześwietlane są ich oczy i wykonywane są badania serca. Należy wziąć pod uwagę nawet temperament. A pojawienie się szczeniąt wiąże się z nieprzespanymi nocami i kolejnymi wydatkami.

10. W potrzebie odpowiedniego ogrodzenia

Wszystkie psy potrzebują dobrych płotów, to znany fakt i wszyscy wiemy, jak dobre płoty tworzą dobrych sąsiadów, ale w przypadku tej rasy nie można wystarczająco podkreślić, jak kluczowe znaczenie ma właściwe ogrodzenie.

Hodowcy mogą pytać o szermierkę podczas rozmowy kwalifikacyjnej z kandydatami na zakup ich szczeniąt. Ponieważ nie jest to bardzo popularna rasa, dobrzy hodowcy często mają długie listy oczekujących potencjalnych właścicieli szczeniąt, których będą musieli dokładnie sprawdzić.

Idealny właściciel wilczarza irlandzkiego musi mieć wystarczająco dużo miejsca, aby jego pies mógł się bawić i musi mieć bezpieczne, solidne ogrodzenie naziemne.

Jest to rasa selektywnie hodowana do galopowania. Nogi są długie, aby szybko pokryć ziemię, a klatka piersiowa jest głęboka, aby pomieścić serce i płuca.

Z zakorzenioną tendencją do polowania na wzrok i atletyczną budową ciała, nie jest zaskakujące, że wilczarz irlandzki ma skłonność do uciekania z cienkich płotów.

I nie zakładaj, że porażenie elektryczne w ziemi (którego nigdy nie polecam) powstrzyma tę rasę. Silny instynkt pościgu zastąpi tymczasowy ból.

11. Krótka żywotność

Niestety, wilczarz irlandzki żyje bardzo krótko. Szacuje się, że żyją od 6 do 8 lat.

Nie bez powodu Francuzi używają tego terminu lèvrier crève-coeur mówiąc o tej rasie. Przetłumaczone na angielski oznacza „pies ze złamanym sercem” i ma odnosić się do ich krótkiego życia.

Ten artykuł jest dokładny i zgodny z najlepszą wiedzą autora. Nie ma na celu zastąpienia diagnozy, prognozy, leczenia, recepty ani formalnej i zindywidualizowanej porady lekarza weterynarii. Zwierzęta wykazujące oznaki i objawy niepokoju powinny być natychmiast zbadane przez lekarza weterynarii.

© 2021 Adrienne Farricelli

Uwagi

Adrienne Farricelli (autor) 10 września 2021 r.:

Pamela, to smutne, ale większość większych ras żyje krócej. Dogi niemieckie, mastify, bernardyny i wilczarze irlandzkie słyną z krótkiej długości życia. Spekulowano, że dzieje się tak dlatego, że szybko się starzeją, a ich ciała po prostu szybciej się zużywają.

Adrienne Farricelli (autor) 10 września 2021 r.:

Cześć Peggy, jakie ekscytujące! Nie są bardzo popularną rasą. Co za zbieg okoliczności, że je zobaczyłem, a potem przeczytałem ten artykuł o wilczarzach irlandzkich!

Peggy Woods z Houston w Teksasie, 8 września 2021 r.:

Zajęło mi trochę czasu, aby znaleźć to w kanale, ale cieszę się, że to zrobiłem. Zaledwie wczoraj w naszej okolicy minęliśmy parę spacerującą z dwoma wilczarzami irlandzkimi! To wspaniale wyglądające stworzenia. Wiele się o nich dowiedziałem czytając Twój artykuł. Dzięki!

FlourishAnyway z USA w dniu 08 września 2021 r.:

Pies ze złamanym sercem rzeczywiście, ale są piękne. Posiadanie jednego nie wchodzi w rachubę, ale podziwiam je stąd i lubię się o nich uczyć.

Pamela Oglesby ze Słonecznej Florydy 7 września 2021 r.:

Zastanawiam się, dlaczego te psy żyją krócej. Może dlatego, że są takie duże. To piękny pies i podobał mi się twój artykuł, Adrienne.