7 PROBLEMÓW ZDROWOTNYCH, NA KTÓRE NALEŻY ZWRÓCIĆ UWAGĘ W SWOIM DOBERMAN PINCZER

Skontaktuj się z autorem

Wyhodowany jako psy stróżujące, Doberman Pinczery to cudowne i uderzające stworzenia, które dzięki starannej hodowli przekształciły się w niezawodne i lojalne rodzinne zwierzęta. Jeśli masz szczęście dzielić swój dom z „Dobie”, powinieneś wiedzieć o siedmiu problemach zdrowotnych, które są powszechne w tej rasie.

Siedem powszechnych problemów zdrowotnych u Pinczerów Dobermana

Kardiomiopatia rozstrzeniowa
Choroba von Willebranda
Przewlekłe aktywne zapalenie wątroby (CAH)
Niestabilność kręgów szyjnych (zespół Woblera)
Niedoczynność tarczycy
Zespół poszerzenia żołądka i zespół drgawkowy (GDV lub „wzdęcia”)
Dysplazja stawu biodrowego

1. Kardiomiopatia rozstrzeniowa

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM), która jest fantazyjnym medycznym sposobem powiedzenia „powiększonego serca”, jest stanem, w którym mięsień sercowy staje się coraz grubszy i słabszy (powodując niewydolność serca i układu oddechowego).

Objawy tego stanu nie zawsze są oczywiste, ale oto, na co należy zwrócić uwagę u szczenięcia:

Depresja
Półomdlały
Duszność
Słabość

Twój weterynarz może wykonać echokardiogram, aby dowiedzieć się, czy Twój pies ma DCM, ale najlepszym sposobem na postawienie diagnozy jest USG serca. Jeśli twój pies zostanie zdiagnozowany w DCM, ty i twój weterynarz usiądziecie i porozmawiacie o najlepszym sposobie opieki nad psem, utrzymując go tak wygodnym, jak to możliwe.

Regularne badania weterynaryjne mogą pomóc złapać i leczyć tę chorobę, poprawiając i ewentualnie przedłużając życie. Jest to obszar ciągłych i energicznych badań, w których naukowcy i weterynarze szukają określonych markerów genetycznych i nowych metod leczenia.

2. Choroba von Willebranda

Najczęstsze dziedziczne zaburzenie krwawienia u psów, choroba von Willebranda (vWD), jest podobne do hemofilii i jest zaburzeniem krzepnięcia, które może powodować nadmierne krwawienie u słabego psa.

Oto objawy, na które należy zwrócić uwagę:

Krwawienie z nosa (Jest to całkiem dobra wskazówka, ponieważ psy nie są dokładnie znane z krwawienia z nosa!)
Krew w moczu lub kale twojego psa
Krwawe dziąsła

Ugh. Dobrą wiadomością jest to, że choroba von Willebranda rzadko jest śmiertelna, jeśli jest właściwie leczona. Chcesz więcej dobrych wiadomości? Jest to jedna z niewielu chorób psów z ostatecznym testem genetycznym. Małe badanie krwi poinformuje Ciebie i Twojego weterynarza, czy twój pies jest dotknięty chorobą lub jest nosicielem tej choroby. Jeśli twój pies nie ma żadnych objawów, ale jest nosicielem choroby, wpłynie to na rozmnażanie się (jeśli twój pies nosi gen tej choroby, mądrze i odpowiedzialnie jest nie rozmnażać go i ryzykować przekazaniem vWD na do szczeniąt.)

Psy z vWD mogą nadal bezpiecznie przechodzić ważne operacje, takie jak spryskanie lub sterylizacja, o ile zostaną podjęte odpowiednie środki ostrożności.

3. Przewlekłe aktywne zapalenie wątroby (CAH)

Przewlekłe aktywne zapalenie wątroby lub CAH jest chorobą, w której wątroba nie może z powodzeniem metabolizować miedzi, która jest obecna w wielu pokarmach spożywanych przez twojego psa lub które są częścią jego zapakowanej żywności dla psów. Miedź następnie gromadzi się do poziomu toksycznego. Może to prowadzić do gromadzenia się blizny, co prowadzi do niewydolności wątroby i śmierci. CAH występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn i często występuje w wieku od czterech do sześciu lat. Pierwszym objawem jest często skrajne pragnienie, chociaż może nie być stałe i dlatego pozostaje niezauważone. W miarę postępu choroby objawy obejmują:

Utrata apetytu
Wymioty
Utrata masy ciała
Zatrzymanie płynów brzusznych
Letarg

Jeśli podejrzewa się CAH, weterynarz może przetestować poziom enzymów wątrobowych i ostatecznie wykonać biopsję. Nie ma lekarstwa, a najlepszym sposobem leczenia jest karmienie dietą o niskiej zawartości miedzi. Jeśli używana jest komercyjna karma dla psów, wymaga to uważnego odczytania etykiety. Należy unikać takich składników, jak rośliny strączkowe, skorupiaki, wątroba, orzechy i ziarna zbóż. Pies z CAH powinien pić tylko wodę destylowaną. Niektórzy weterynarze zalecają holistyczne leczenie, takie jak ostropest, ale porozmawiaj ze swoim weterynarzem przed podaniem jakiegokolwiek „naturalnego” lub bez recepty leku.

4. Niestabilność kręgów szyjnych (zespół Wobblera)

Zespół Wobblera jest zaburzeniem neurologicznym spowodowanym uciskiem części rdzenia kręgowego, który wpływa na szyję psa. Objawy obejmują:

Chwiejny lub „chwiejny” chód
Przeciąganie lub osłabienie tylnych nóg
Krótkie, gwałtowne kroki z przednimi nogami
Trzymanie szyi za zgięty lub skierowany w dół
Ból szyi

W miarę postępu choroby Twój pies może nie być w stanie samodzielnie powstać lub chodzić. Zespół ten występuje najczęściej u psów starszych niż trzy. Przyczyna ucisku jest nieznana, a ponieważ zwykle nie występuje u młodszych psów, trudno jest się rozmnażać, ale istnieje wiele opcji leczenia dla psów z zespołem woblera.

Łagodniejsze przypadki mogą być wspomagane przez odpoczynek i sterydy. Terapie dla poważniejszych objawów obejmują akupunkturę w leczeniu bólu, dostosowanie chiropraktyki i operacji. Bez względu na to, jaką drogę wybierzesz, zawsze skonsultuj się ze swoim weterynarzem, aby dowiedzieć się, jak najlepiej pomóc swojemu szczeniakowi w tym stanie.

5. Niedoczynność tarczycy

Prawdopodobnie słyszałeś o niedoczynności tarczycy, ponieważ jest to choroba dotykająca również wielu ludzi. Ze względu na zmniejszoną produkcję hormonów tarczycy ten często dziedziczny stan jest również dość powszechny u psów średnich i dużych ras, w tym u dobermanów. Psy powinny być badane corocznie, ponieważ stan może się rozwinąć w dowolnym momencie.

Objawy niedoczynności tarczycy u Dobermana obejmują:

Letarg
Depresja
Sucha skóra
Wrażliwość na zimno

Zaburzenie jest diagnozowane poprzez badanie fizykalne, badania krwi i analizę moczu. Istnieje kilka przyczyn niedoczynności tarczycy, ale leczenie jest na ogół proste i skuteczne. Jeśli u Twojego psa zdiagnozowano niedoczynność tarczycy, prawdopodobnie otrzymasz receptę na syntetyczny zamiennik hormonu tarczycy wraz z dostosowaniem diety, aby pomóc mu uzyskać najlepsze możliwe odżywianie w celu przeciwdziałania skutkom tandetnej tarczycy.

6. Dylatacja żołądka i zespół drgawkowy (GDV lub „wzdęcia”)

Nie mówimy tego samego wrażenia, jakie odczuwasz po nocy miękkich precli i dietetycznej coli przed pełnym sezonem remiksu „Arrested Development”.

Wzdęcia u twojego psa mogą wystąpić u wszystkich psów z głęboką klatką piersiową, w tym u dobermanów. Jest to stan awaryjny, w którym żołądek skręca się, odcinając przełyk na jednym końcu, a jelita na drugim, powodując gromadzenie się gazu i utrudniając przepływ krwi i żywności. Może się to zdarzyć, gdy pies jest karmiony ciężkim lub trudnym do strawienia posiłkiem lub je zbyt szybko. Ponadto niektórzy lekarze weterynarii ostrzegają przed ćwiczeniami natychmiast po jedzeniu, aby uniknąć tego dziwnego, rzadkiego zdarzenia medycznego.

Objawy wzdęcia u twojego psa mogą obejmować:

Dławienie się, ale nie wymiotowanie
Nadmierny bełkot
Oczywisty ból
Rozdęty brzuch. Wzdęcie jest śmiertelne, chyba że zostanie zastosowane leczenie. Każdy pies wykazujący oznaki wzdęcia powinien zostać natychmiast zabrany do weterynarza.

Weterynarz może wykonać dekompresję żołądka, wkładając rurkę do żołądka psa przez gardło. Jeśli skręcenie żołądka temu zapobiega, można wprowadzić dużą igłę bezpośrednio do brzucha, aby zmniejszyć nacisk i pozwolić żołądkowi się skręcić. Ostatnią opcją jest operacja rozkręcenia żołądka. Aby zapobiec wzdęciom, zastanów się nad podawaniem mniejszych, częstszych posiłków, zmiękczaniem krokietów w wodzie, karmieniem łagodnej diety oraz rozłożeniem godzin posiłków i ćwiczeń, aby dać psu trochę czasu na odpoczynek i trawę przed wyruszeniem na bieg.

7. Dysplazja stawu biodrowego

Dysplazja stawu biodrowego jest wadą stawu biodrowego, w której kula i gniazdo nie przylegają ściśle do siebie i mogą prowadzić do osłabienia i bólu. Na to zaburzenie mają wpływ zarówno czynniki dziedziczne, jak i środowiskowe. Może pojawić się w wieku dziecięcym lub później jako forma choroby zwyrodnieniowej stawów. Dysplazja stawu biodrowego ma wiele dość oczywistych objawów, w tym:

Niechęć do biegania, skakania lub wspinaczki
Trudność rośnie
Kuśtykający
Zmniejszona aktywność

W przypadku podejrzenia dysplazji stawu biodrowego lekarz weterynarii może zlecić badanie krwi i analizę moczu oraz wykonać zdjęcie rentgenowskie bioder i dolnej części kręgosłupa psa. Leczenie obejmuje leczenie objawów, a czasem operację. Opcje chirurgiczne różnią się w zależności od wieku i wielkości psa. Nieoperacyjne metody leczenia objawów obejmują leki przeciwzapalne, fizykoterapię i hydroterapię, utratę masy ciała i zmiany diety.

Jak przygotować się do wizyty u weterynarza

Przynieść	Zapytać
Próbka kału w zapieczętowanej plastikowej torebce, aby weterynarz mógł zbadać pasożyty i inne problemy	„Jaka jest najłatwiejsza droga testowania, która da nam najlepsze odpowiedzi przy najmniejszym dyskomforcie dla mojego psa?”
Długopis i papier do zapisywania rekomendacji i odpowiedzi na pytania	„Czy są jakieś lekarstwa oprócz leków, które powinienem wziąć?”
Przyjaciel, jeśli denerwujesz się wizytą lub diagnozą	„Na jakie zmiany powinienem uważać i kiedy powinienem go sprowadzić?”
Lista ostatnich objawów i czasu ich pojawienia się, a także wszelkie inne istotne informacje dotyczące zmieniającego się stanu twojego psa	„Czy składniki żywności mojego psa są dla niego nadal dobrym wyborem?”