4 różne rodzaje gekonów, które tworzą wspaniałe zwierzęta
4 popularne zwierzaki Gecko
Na podrzędnym gekkota jest około 1500 różnych gatunków gekonów, jaszczurek. To fascynujące gady, które potrafią wspinać się, a nawet gładkie powierzchnie, takie jak szkło i chodzić po sufitach, dzięki samoprzylepnym podkładkom na palcach.
Były one przedmiotem wielu badań naukowych, każda podkładka pokryta jest tysiącami włosów, zwanych szczecinami, z których każdy podzielony jest na setki szpatułek o długości 0, 2 mikrometra. Uważa się, że niewiarygodnie silne siły adhezyjne stopy gekona są wytwarzane przez siły Van der Waalsa między szpatułką a powierzchnią.
Są także jedynymi jaszczurkami, które potrafią wokalizować. W rzeczywistości nazwa gekon pochodzi od dźwięku wydawanego przez gekona tokay. Para gadów będzie ze sobą współdziałać, wydając odgłos ćwierkania, a także kiwając głowami lub machając ogonem.
Gekony mogą łatwo stracić ogony jako formę obrony. Ogon odrośnie, choć często nie będzie wyglądał tak samo jak oryginalny ogon i nie będzie miał tego samego koloru. Dlatego podczas trzymania tych zwierząt ważne jest, aby upewnić się, że ich nie upuszczą. Nigdy nie chwytaj gekona za ogon i unikaj jego dotykania.
Ze wszystkich gatunków gekonów występujących na całym świecie, kilka gatunków hoduje się w niewoli. Poniżej znajduje się opis czterech różnych rodzajów gekonów powszechnie dostępnych dla osób, które chcą je trzymać jako zwierzęta domowe.
1. Gekon lamparci
Lampart Gekon, Eublepharis macularius, jest najczęstszym gekonem trzymanym jako zwierzę domowe. Pochodzi z pustyń Pakistanu i północno-zachodnich Indii, jest bardzo wytrzymały i łatwy w utrzymaniu. Gekony lamparta różnią się od większości gekonów tym, że mieszkają na ziemi i nie wspinają się. Są nocne, spędzają upalne dni ukryte pod skałami lub w dziurach w ziemi, a gdy są trzymane w terrarium, doceniają kryjówki.
Dzięki hodowli selektywnej dostępna jest obecnie ogromna różnorodność kolorów. Są to od albinosów, po jaszczurki z wzorami różniącymi się od pasm dzikiego typu, zwanych dżunglą, jaszczurki, które mają dużą ilość pomarańczowego pigmentu, te z jednym długim pasmem biegnącym od głowy do ogona i wiele innych. Absolutnym liderem w dziedzinie hodowli morfów jest Ron Tremper, który jako pierwszy opracował wiele różnych wariantów kolorystycznych i nadal hoduje niesamowite gekony.
Gekony lamparta są dość łagodne i mogą łatwo przyzwyczaić się do obsługi przez ich hodowców.
2. Gekon czubaty (kiedyś wymarły, teraz bardzo popularny zwierzak)
Te niezwykłe gekony występują tylko w lasach Nowej Kaledonii. Kiedyś uważano je za wymarłe i odkryto je dopiero w 1994 roku. Teraz, dzięki programowi hodowli w niewoli w Stanach Zjednoczonych i Europie, są jednym z najpopularniejszych gadów i są bardzo łatwe do znalezienia przez hobbystów, którzy chcą zachować je.
Powszechna nazwa rzęsek Rhacodactylus wywodzi się z podobnych do włosów wypustów skórnych nad każdym okiem i biegnących od oczu do ogona. To także nadało mu nazwę „gekon do rzęs”. Te jaszczurki są nocne i nadrzewne. Ich przylegające palce kończą się małymi pazurami, które pomagają im przylgnąć do powierzchni. Ogon jest również półwytrawny i kończy się przylepną podkładką.
Są to dość wytrzymałe gekony, które są łatwe do utrzymania i tolerują manipulację przez ich właścicieli. Podobnie jak owady, żywią się owocami i mogą być utrzymywane na komercyjnej diecie, rapapowej, sprzedawanej jako proszek. Do wspinania się potrzebują wysokiego wiwarium z wieloma gałęziami i preferowanych żywych roślin.
3. Dzień Gekonów Madagaskaru
Gekony Phelsuma są endemiczne na Madagaskarze i okolicznych wyspach. Są bardzo jaskrawe, często zielone z czerwonymi znaczeniami, chociaż gekon neonowy dzień ma żółtą głowę i dwie neonowoniebieskie linie biegnące po jego boku. Niebieskie oznaczenia występują również na innych gatunkach, takich jak zabawny niebieski cień do oczu, którego używa gekon ze złotego pyłu.
W przeciwieństwie do większości gatunków, gekony Phelsuma są dobowe, aktywne w ciągu dnia. Uwielbiają opalać się na gałęzi i potrzebują silnego światła UV, aby pochłonąć wapń i wydobyć najlepsze kolory. Są bardziej wrażliwe na błędy w hodowli niż poprzednie gatunki, ale dzięki starannym badaniom i ustawieniu mogą bardzo dobrze sobie radzić w terrarium i są dość łatwe do rozmnażania.
Zwykle są bardzo agresywni, ale tylko wobec siebie i zwykle trzymani są w parze. Dwóch samców przebywających razem walczy na śmierć jednego z nich. Mężczyzna i kobieta zwykle dobrze współistnieją, ale kiedy para zostaje im przedstawiona, muszą być uważnie obserwowani, aby upewnić się, że się dogadują. Są raczej nieśmiali i muszą przyzwyczaić się do swojego bramkarza, zanim pozwolą się obserwować. Ze względu na ich bardzo delikatną skórę nie należy się z nimi obchodzić.
Aby pomóc im poczuć się jak w domu, ich wysokie terraria powinny być dobrze posadzone i wyposażone w różnorodne bambusowe rurki, w których chowają się i śpią. Jeśli pokroisz w bambusie kilka małych dziur, zostaniesz nagrodzony widokiem małych gekonów wystających z głów po tym, jak zapalą się światła, by zbadać otoczenie.
4. Elektryczny niebieski gekon
Gekony Lygodacylus williamsi zdecydowanie zasługują na swoją popularną nazwę gekon elektryczny niebieski, chociaż tylko mężczyźni mają genialny niebieski kolor, kobiety mają od brązowego do zielonego. Te małe jaszczurki odkryto w lesie Kimboza we wschodniej Tanzanii w latach 50. XX wieku i wydaje się, że jest to jedyne miejsce na ziemi, w którym można je znaleźć.
Niestety ich naturalne siedliska są niszczone przez pozyskiwanie drewna, więc ich liczebność na wolności prawdopodobnie niepokoi. Od marca 2012 r. Eksport dziko żyjących jaszczurek został całkowicie zakazany, więc wszystkie przyszłe zwierzęta będą musiały pochodzić z hodowli w niewoli niewielkiej liczby już wyeksportowanych jaszczurek. Po zakazie ich ceny gwałtownie wzrosły, jednak im więcej hoduje się, tym bardziej mogą spaść.
Ogólnie rzecz biorąc, jest to raczej mile widziane zjawisko, ponieważ gekony hodowane w niewoli są znacznie bardziej odporne i łatwiejsze do trzymania niż dziko żyjące zwierzęta.
Elektryczny niebieski gekon jest często określany jako gekon dzienny, ale nie należy do rodzaju Phelsuma, więc nie jest prawdziwym gekonem dziennym. Jednak jego opieka jest bardzo podobna do gekonów Phelsuma, jest również aktywny w ciągu dnia, wymaga wysokiego, posadzonego zbiornika i zjada owady i nektar. Samce są terytorialne i tylko jeden powinien być trzymany w zagrodzie.
Gekony komunikują się przez szereg ćwierkania, nadmuchując gardła, kiwając głowami i machając ogonami. Są odważnymi gekonami, łatwymi do oswojenia i chociaż zbyt małe i kruche, aby można je było obsługiwać, nauczą się wspinać na ręce właścicieli i czerpać z nich jedzenie.
