Dlaczego opłakiwanie zwierzaka jest w porządku ... Nawet jeśli straciłeś członków rodziny
Radzenie sobie z utratą ukochanego zwierzaka
Śmierć ukochanego psa jest bolesna, bez względu na to, czy się spodziewano, czy nagle. Pusta przestrzeń odczuwana przez ich odejście i trwający smutek potrwają wiele miesięcy, a często lat. Jak w przypadku wszystkich smutków, ból z czasem zaczyna ustępować. To samo w sobie może powodować poczucie winy, pozostawiając właścicieli poczucie, jakby nie opłakiwali wystarczająco dużo lub obawiali się, że ich pies może w jakiś sposób wiedzieć, że ruszyli z życiem.
Niektórzy ludzie po prostu nie rozumieją, co czujesz, ponieważ nigdy nie byli właścicielami zwierzaka lub mieli zwierzę, ale brakuje im ludzkich emocji, które powodują smutek z powodu utraty zwierzęcia. Czasami smutni właściciele psów tracą wartość przez niewielką liczbę znajomych.
Wiele osób cierpiących z powodu zmarłego psa płakało wcześniej ze względu na zmarłych przyjaciół lub członków rodziny. Ważne jest, aby nie czuć się winnym z powodu żalu i ważne jest, aby nie porównywać poziomu żalu odczuwanego z psem do żalu, który odczuwałeś po śmierci ukochanego członka rodziny.
Wszystkie twoje uczucia żalu do swojego zwierzaka są całkowicie normalne. Żaden właściciel nigdy nie powinien pozwalać innej osobie umniejszać lub poniżać odczuwanego żalu po prostu dlatego, że żal dotyczy psa, a nie człowieka. Emocje, które posiadasz, są prawdziwe i jako człowiek masz prawo do odczuwania tych emocji i żałowania odpowiednio.
Zwierzęta są częścią rodziny
Kochany pies jest bez wątpienia częścią rodziny. Jak wszyscy członkowie rodziny, mają swoje cechy osobowości, nawyki i rutyny oraz swoje upodobania. Radość z prostego machania ogonem, wyrazu twarzy lub powitania w domu jest niezmierzona. Przez lata dzieliłeś się z psem niezliczonymi szczęśliwymi wspomnieniami, tak jak z każdym członkiem rodziny.
Psy i właściciele często dzielą ze sobą nierozerwalne więzi i niezliczone cenne chwile. Twój pies odczuwał twoją miłość każdego dnia, gdy byli tutaj na ziemi, a ty odczuwałeś ich w zamian. Tak wiele szczęśliwych wspomnień powstało podczas waszego wspólnego spędzania czasu, że przywołanie ich wszystkich może być trudne. Od pierwszego dnia przyprowadziłeś swojego psa do domu, na spacery, biegi, zabawę, żucie butów i noce u boku; twoje wspomnienia nigdy nie mogą zostać ci odebrane.
Indywidualna osobowość i wyjątkowość psa tylko pogarszają stratę odczuwaną przez ich odejście. Po prostu nie możesz zastąpić swojego zmarłego psa innym, aby usunąć ból. Podobnie jak w przypadku utraty członka rodziny lub bliskiego przyjaciela, nic nie może przygotować cię na natychmiastowy smutek. Wsparcie i zrozumienie innych członków rodziny ma kluczowe znaczenie w tym czasie i w przyszłości.
Jak radzić sobie z negatywnością
Co się dzieje, gdy członek rodziny, przyjaciel lub kolega słyszy o śmierci twojego psa i robi z tego obraźliwą uwagę? Pani, z którą pracuję, siedziała w jadalni otwarcie, dyskutując, jak bardzo ją to denerwuje, gdy ludzie rozpaczają po zmarłych zwierzętach. Po prostu nie miała współczucia ani zrozumienia dla jakiegokolwiek rodzaju żalu odczuwanego przez psa. Może nigdy jej nie posiadała… - nie zapytałem jej. Ta dama straciła męża kilka lat temu, więc nie była obca nieznośnemu żalowi.
Ważne jest, aby pamiętać, że nikt nie „porównuje” śmierci psa z jakąkolwiek istotą ludzką. Nikt nie mówi, że smutek jest taki sam lub gorszy. Ale ból jest prawdziwy i nikt nie ma prawa ci tego odbierać. Żadna inna osoba nie kwestionuje twojego poziomu żalu ani twojego prawa do ponoszenia go. Masz prawo zasmucać swojego zmarłego psa, ponieważ czujesz się odpowiedni, nie czując się osądzony za ludzkie emocje.
Pozostań silny, jeśli otrzymasz negatywne komentarze. Jesteś człowiekiem, twoje emocje są ludzkie i masz prawo przejść proces żałoby. Miłość, którą darzysz swojego psa, jest prawdziwa i nigdy nie zostanie zapomniana.
Radzenie sobie ze smutkiem
Etapy żalu są takie same bez względu na to, za kogo cierpisz. Podczas gdy toczy się debata na temat liczby etapów, powszechnie przyjmuje się pięć etapów:
- Odmowa : pierwszą reakcją jest często przekonanie, że diagnoza jest nieprawidłowa lub, jeśli śmierć jest nagła, zaprzeczenie, że tak się stało.
- Gniew : Gniew ten jest często skierowany na członków rodziny, ciebie lub nawet weterynarza.
- Targowanie się : w tym momencie chcemy, aby życie cofnęło się tak, jak było wcześniej, i pragniemy cofnąć się w czasie.
- Depresja : To uczucie intensywnej pustki i smutku. W niektórych przypadkach może być konieczna konsultacja z lekarzem. Depresja jest nie mniej realna, ponieważ smutek dotyczy ukochanego psa.
- Akceptacja : jest to poczucie gotowości do przejścia dalej, chociaż musisz zaakceptować ból, który nigdy w pełni nie zniknie.
Sieci wsparcia
Ważne jest, aby nie „zatuszować” żalu z obawy przed osądzeniem. Twoi przyjaciele i rodzina powinni wspierać cię niezależnie od tego, czy są „psimi ludźmi”, czy nie. Prawdziwy przyjaciel zawsze zrozumie, że odczuwasz ból i stratę dla swojego psa, nawet jeśli nigdy nie odczuł tej straty.
Dostępnych jest wielu doradców ds. Utraty zwierząt domowych i grup wsparcia; skontaktuj się z Google, aby uzyskać pomoc w Twojej okolicy. Pet-Loss.net oferuje informacje o grupach wsparcia w USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii i Australii (znajdujące się w lewym górnym rogu strony głównej).
Strona internetowa Stowarzyszenia Strat i Żałób dla Zwierząt ma również przydatne i pomocne porady dotyczące radzenia sobie ze smutkiem.
Chociaż nie ma szybkiego rozwiązania problemu żalu, dzielenie się uczuciami i miłością do psa często pomaga złagodzić ból. Twoja miłość do psa pozostanie na zawsze, a możesz zyskać siłę, wiedząc, że będą na ciebie czekać w pobliżu tęczowego mostu.
Poświęcony mojemu ukochanemu Snoopy - nigdy nie zapomniany i zawsze w moim sercu.
2002–2016
