Zrozumienie łojowych torbieli u psów: czym one są i co powinieneś zrobić?

Co to za guzek na moim psie?

Gruczoły łojowe to mikroskopijne małe rzeczy, które wydzielają oleistą lub woskowatą materię znaną jako „keratyna”. Być może nie zdawałeś sobie sprawy z gruczołów łojowych twojego psa, dopóki nie zaczęli się denerwować i nie utworzyli brzydkiej torbieli.

Naprawdę musisz podziękować tym małym gruczołom za błyszczącą, błyszczącą sierść twojego psa. Częste szczotkowanie pobudza gruczoły do ​​uwalniania olejków, które nawilżają skórę Rovera i sprawiają, że jego płaszcz jest ładny i błyszczący. Szczotkowanie regularnie utrzymuje gruczoły aktywne i szczęśliwe oraz może zapobiegać rozwojowi torbieli.

Problemy zaczynają się, gdy pory lub mieszki włosowe jednego z tych gruczołów są zatkane, co powoduje gromadzenie się oleju. W końcu, jeśli gruczoł pozostanie zablokowany, powstanie torbiel.

Co to są torbiele łojowe i dlaczego się tworzą?

Torbiel łojowy zwany także naskórkowym lub naskórkowym, jest obrzękiem skóry spowodowanym zatkaniem gruczołów łojowych.

Charakterystyka torbieli:

• Są to na ogół gładkie, okrągłe narośle, które mierzą w dowolnym miejscu od 5 mm do 5 cm średnicy.
• Kiedy są spowodowane zatkanym gruczołem potowym, pojawiają się jako półprzezroczyste, ciemne lub niebieskawe guzki, które często znajdują się wokół oczu lub uszu.
• Zwykle nie są szkodliwe i nie trzeba ich usuwać, chyba że urosną i nie zaczną zaburzać ruchu lub zakłócać normalnej aktywności psa.
• Na przykład upośledzenie, torbiel na poduszce łap może przeszkadzać w chodzeniu, a torbiel na powiece (zwana gruczolakiem gruczolaka meibomskiego) może powodować nadmierne mruganie lub ocieranie rogówki oka.

Powikłania mogą wystąpić, gdy torbiel pęka i staje się otwarta, co może prowadzić do infekcji. Torbiele, które rosną bardzo szybko, są również nienormalne.

Czy powinienem zostawić torbiel samą?

Jeśli pozostanie sam, stanie się jedna z trzech rzeczy:

1. Cysty same się rozwiążą i znikną.
2. Będą pękać i wyciekać.
3. Staną się „otoczone murem” i nie będą rosły ani znikały, pozostając jak małe grudki pod skórą.

Dlaczego gruczoły zatykają się?

Chodaki mogą być spowodowane przez brud, infekcję, miejscowe obrażenia lub sebum, które stają się tak gęste, że nie mogą przedostać się przez otwór porów. Sebum to inna nazwa produktów wytwarzanych przez gruczoły łojowe. Po zatkaniu materia oleista musi gdzieś pójść, więc tworzy się worek, tworząc torbiel.

Niektóre rasy, takie jak sznaucer lub yorkie, mogą być również genetycznie predysponowane do rozwoju torbieli.

Skąd mam wiedzieć, czy jest to torbiel łojowa?

Pierwszym objawem torbieli łojowej jest zwykle zauważenie guzka lub guza, którego wcześniej u twojego psa nie było. Torbiele łojowe zwykle nie powodują u psa bólu.

W rzeczywistości właściciele uważają je za bardziej uciążliwe, ponieważ są bolesne. Czasami jednak torbiele mogą stać się uciążliwe, zakłócając ruch lub infekując.

Czasami gromadzenie się materii oleistej jest tak duże, że torbiel pęka. W takim przypadku dobrze jest sprawdzać oznaki infekcji co najmniej dwa lub trzy razy dziennie. Jeśli pies wielokrotnie liże, ociera lub rysuje torbiel, istnieje większe prawdopodobieństwo infekcji (więcej na ten temat poniżej).

Czy powinieneś pójść do weterynarza?

Podczas gdy torbiel łojowa może po prostu tam siedzieć i nie przeszkadzać psu, ważne jest, aby sprawdzić ją u weterynarza (chociaż prawdopodobnie nie jest to nagły wypadek). Tak jak miałbyś nową guzek w piersi sprawdzony przez lekarza lub nowy pieprzyk sprawdzony przez dermatologa, najlepiej, aby Rover zobaczył weterynarza dla spokoju ducha.

Jest to szczególnie ważne, ponieważ istnieją pewne rodzaje nowotworów znane jako „wielcy naśladowcy”, ponieważ wyglądają całkiem niewinnie, kiedy tak naprawdę nie są. Nie uprawiaj hazardu ze zdrowiem swojego psa. Skontaktuj się ze swoim weterynarzem, aby sprawdzić podejrzane guzki lub guzki!

Jak weterynarz zdiagnozuje guz?

Twój weterynarz ma trzy sposoby, aby dowiedzieć się, co jest guzem twojego psa.

1. Precyzyjne aspirowanie igłą

Precyzyjne zassanie igłą może pomóc ujawnić rodzaj guzka, który ma twój pies, ale nie jest tak dokładne, jak biopsja tkanki (omówiona poniżej). W tej procedurze do pobrania próbki komórek używana jest igła. Zebrany materiał jest następnie umieszczany na szklanym szkiełku i badany w szpitalu lub wysyłany do patologa w celu wykonania cytologii. Zasadniczo, jeśli guzek opróżnia się i uwalnia tandetny szary, brązowy lub żółtawy materiał po włożeniu igły, prawdopodobnie jest to (choć nie definitywnie) torbiel.

Nie jest to jednak pewna metoda diagnozy pożaru, ponieważ grudki często nie są jednorodne (w całym tekście takie same). Można to porównać do włożenia słomy do mieszanego ciasta jagodowo-brzoskwiniowego przykrytego ściereczką. Po włożeniu słomy i narysowaniu próbki do zbadania możesz nie być pewien, jaki to rodzaj ciasta. Jeśli zebrałeś trochę brzoskwiń, możesz pomyśleć, że to brzoskwiniowe ciasto. Jeśli masz po prostu skórkę i sos jagodowy, możesz pomyśleć, że to coś innego.

2. Biopsja tkankowa

Innym, bardziej dokładnym sposobem wykluczenia raka jest biopsja tkanek. W takim przypadku procedura jest droższa i inwazyjna, ale wyniki są również dokładniejsze.

Aby wykonać biopsję tkanki, Twój pies będzie potrzebował znieczulenia miejscowego, ponieważ weterynarz usunie kawałek guzka, aby można go było wysłać na badanie histopatologiczne i poddać analizie. Jeśli guz okaże się złośliwy, Twój pies będzie musiał go całkowicie usunąć.

3. Excisional Biopsy

W ramach tej procedury Twój pies pójdzie prosto na operację, aby usunąć całą guzek. Jest to najbardziej kosztowna opcja, ale najlepiej jest również uzyskać prawidłową diagnozę, ponieważ cały guz jest wysyłany do patologii.

Kolejną zaletą jest to, że cała masa zniknie, co jest dobre, jeśli zaburzało ruch lub przeszkadzało psu. Główną wadą jest to, że jest to najbardziej inwazyjna opcja, a pies będzie poddany całkowitemu znieczuleniu. Ponieważ weterynarz operacyjny nie wie, czym jest guzek, może usuwać coś łagodnego.

Oczywiście nie ma czarno-białych zasad, jeśli chodzi o najlepszą metodę diagnozy. W zależności od tego, gdzie znajduje się guzek, jego rozmiar i wygląd, weterynarz może przyjąć bardziej konserwatywne lub drastyczne podejście.

Jak leczyć i usuwać łojową torbiel psa

Leczenie torbieli łojowej nie jest łatwe. Jeśli spróbujesz leczenia w domu, możesz nie mieć dużo szczęścia, ponieważ często pozostaje podstawowym problemem.

Cysty często nie znikają, dopóki nie zostanie usunięty cały worek. Jest to coś, co tylko weterynarz może zrobić za pomocą operacji, co jest zalecane tylko w przypadku nawrotu torbieli, podatności na infekcje lub pogorszenia jakości życia psa. Skonsultuj się ze swoim weterynarzem, aby uzyskać najlepszą opcję.

Ponadto torbiele nie lubią pozostać puste. Nawet gdy pękną lub zostaną wyczerpane, mają tendencję do ponownego napełnienia i wkrótce wracasz do miejsca, w którym zacząłeś. Istnieją jednak przypadki, w których torbiele same zniknęły i gdzie działały domowe środki zaradcze.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli w ogóle jest to opcja i jeśli torbiel wydaje się nie przeszkadzać psu, lepiej zostawić go w spokoju.

Objawy torbieli

Jeśli torbiel. . .
Utrudnia ruch
Powoduje inny rodzaj dyskomfortu (np. Na powiece)
Zrywa się i zostaje zainfekowany
Rośnie bardzo szybko

Jeśli torbiel ma którąkolwiek z tych cech, należy ją zbadać i ewentualnie usunąć.

Czy powinieneś spróbować ścisnąć torbiel?

Jakkolwiek kuszące może być ściśnięcie torbieli, według Vetinfo możesz zranić swojego zwierzaka. Również usunięcie w niesterylnych warunkach może spowodować infekcję, powodując jeszcze większy problem.

Dr Karen Becker również nie zaleca ściskania torbieli z tego prostego powodu, że mogą one implodować (pękać pod skórą), potencjalnie powodując bakteryjne zakażenie skóry zwane zapaleniem tkanki łącznej. Aby uzyskać więcej informacji na temat torbieli, ich leczenia i zapobiegania, obejrzyj film Dr. Karen Becker poniżej.

Co się stanie, jeśli torbiel pęknie lub wycieka?

Kiedy pęka torbiel, ważne jest, aby chronić ją przed bakteriami i upewnić się, że pies jej nie dręczy. Aby utrzymać niski poziom bakterii i zmniejszyć ryzyko infekcji:

• Nie należy cały czas bandażować obszaru. Zwiększy to wilgotność i szansę na rozwój bakterii.
• Powstrzymaj swojego psa przed lizaniem lub zakłócaniem rany (kołnierze elektroniczne mogą w tym pomóc. Podoba mi się to wygodny stożek jeden.)
• Przytnij włosy wokół torbieli. Dzięki temu włosy nie zmatowią się wokół nich, zatrzymując bakterie i wilgoć.

Pamiętaj, aby utrzymywać obszar w czystości i często sprawdzać, czy nie ma infekcji. Jeśli zauważysz jedno z poniższych, czas iść do weterynarza:

• Czerwień
• Obrzęk
• Pachnąca wydzielina
• Ropa
• Ból

Dr Karen Becker omawia łojowe torbiele u psów

Zastrzeżenie: Ten artykuł nie może być używany do celów diagnostycznych ani zastępować profesjonalnej porady lekarza weterynarii. Jeśli twój pies ma guzek lub guzek, udaj się do weterynarza i upewnij się, że wykluczasz jakiekolwiek poważne warunki.

Alexadry © Wszelkie prawa zastrzeżone, nie kopiuj.