Zrozumienie ustalonych wzorców akcji u psów

Co to jest ustalony wzorzec akcji?

Wzorzec ustalonego działania, często skracany jako FAP, jest w zasadzie sekwencją wzorców zachowań, których nie można zmienić i które po zainicjowaniu muszą zostać doprowadzone do końca. Początek tych zachowań jest wyzwalany przez określony bodziec znakowy lub uwalniający .

W naukach behawioralnych częstym przykładem jest gęś graylag. Jeśli zdarzy Ci się usunąć jajko z gniazda tego ptaka, ptak automatycznie odruchowo przetoczy jajko z powrotem do gniazda za pomocą swojego dzioba. Zoolog, etolog i ornitolog Konrad Lorenz wkrótce zauważył jednak, że gęś nadal będzie wykonywać tę akcję, nawet po usunięciu jaja i już go nie ma! W tym przykładzie widok przemieszczonego jaja jest bodźcem znakowym. (patrz wideo poniżej)

Innym interesującym zwierzęciem często używanym do wyjaśnienia wzorów o ustalonym działaniu jest ryba bezkostkowa. Holenderski etolog Niko Tinbergen zauważył, w jaki sposób ten gatunek ryb zaatakowałby każdego konkurującego samca, który wjechał na jego terytorium. Samce ryb z tego gatunku mają wyraźny czerwony pasek, więc wszystko, co przypomina ten czerwony pasek, wydawało się ostrzegać tę rybę. Co ciekawe, Tinbergen zauważył, jak te ryby próbują zaatakować czerwone brytyjskie ciężarówki pocztowe, gdy przechodzą i są widoczne przez szybę tych akwariów. W tym przykładzie widok czerwieni jest bodźcem znakowym.

Ptasie tańce godowe są kolejnym przykładem FAP. Tutaj bodźcem znakowym jest obecność kobiety. Taniec wymaga skomplikowanej sekwencji ruchów, aby zaimponować samicom ptaków. Samiec często ma jaskrawe kolory. Kobieta wybierze partnera na podstawie tych skomplikowanych tańców.

W przypadku jeleni bodziec znakowy drapieżnika uruchamia stały wzór działania, w którym poruszają się one szybkim ruchem zygzakowatym, tak że wprowadzają w błąd drapieżnika. Jednak ten sam stały wzór działania jest bezużyteczny, a nawet szkodliwy dla jeleni, gdy przechodzą przez jezdnię, ponieważ istnieje większe prawdopodobieństwo, że samochód trafi w ten sposób.

Podsumowując, ustalone wzorce działania to:

1. Zachowanie niezależne od uczenia się
2. Instynktowne, sztywne zachowanie
3. Zachowanie występujące w odpowiedzi na bodziec zewnętrzny znany jako bodziec znakowy lub uwalniający.
4. Zachowanie wywołane przez ścieżkę neuronową znaną jako wrodzony mechanizm uwalniający
5. Zachowanie, którego nie można zmienić
6. Zachowanie, które musi być kontynuowane po zainicjowaniu
7. Zachowanie trudne do wyszkolenia, ponieważ jest instynktowne i kontrolowane przez prymitywną organizację neuronową. (Steven Lindsey)
8. Zachowanie występuje u całego gatunku. Lea (1984)
9. Zachowania są reakcjami adaptacyjnymi, co oznacza, że ​​pomogły gatunkowi poradzić sobie z niektórymi aspektami środowiskowymi.

Następnie zobaczymy przykłady ustalonych wzorców akcji u psich towarzyszy. Ich zrozumienie pomoże ci zrozumieć, które zachowania nie są pod kontrolą poznawczą twojego psa.

Naprawiono wzorce akcji u psów

Co ciekawe, współczesne badania wykazały, że ustalone wzorce działania nie są tak „ustalone”, jak się wydaje. Nawet wśród zwierząt tego samego gatunku niektóre wzory różnią się, a wzory mogą się różnić w zależności od kontekstu. Współcześni etolodzy wolą zatem termin „modalne wzorce działania”. Wydaje się jednak, że wielu etologów zgadza się, że ustalone wzorce działania są powszechnie spotykane w walce, ucieczce, karmieniu i rozmnażaniu. Przyjrzyjmy się teraz pewnym ustalonym wzorcom działania zachodzącym u psów.

• Konrad Lorenz twierdzi, że znakowanie moczu przez samce psów jest jednym z nich. Po wąchaniu moczu rywalizującego samca (bodziec znakowy) spontanicznie unosi nogę do śladu moczu, nawet gdy jego zapas moczu jest znikomy.
• Według książki „Chłopiec, który nie mógł przestać myć”, inne przykłady ustalonych wzorców działania obejmują typowe krążenie wokół rytualnych psów przed położeniem. To przodkowe zachowanie, które, jak się uważa, rozwinęło się, by zepchnąć trawę i odstraszyć ewentualne węże i instynkty, jest nadal zachowywane u psów bez względu na to, gdzie śpią.

Jak widać, są to dwa przypadki wzorców o ustalonym działaniu u psów, które przeżyły pomimo udomowienia i które wydają się przetrwać bez względu na wszystko.

Referencje:

Handbook of Applied Animal Behavior and Training, Steven Lindsey, Blackwell Publishing