Ryzyko wychowania dwóch samic

Połączenia mężczyzn i kobiet często działają lepiej

Dlaczego dwie suczki mogą nie być najlepszą kombinacją

Właśnie odwiedziłeś lokalnego hodowcę i zakochałeś się w dwóch szczeniętach. To dwie urocze szczenięta, które uwielbiają się razem bawić. Pytałeś o przyjęcie jednego, ale twoje serce jest podzielone na pół między nimi. W końcu decydujesz, że chcesz obu, a hodowca wydaje się zadowolony z podwojenia swoich zysków.

Jeśli zastanawiasz się nad scenariuszem adopcji osób tej samej płci, pomyśl jeszcze raz. Jako że są uroczymi i zabawnymi szczeniakami tej samej płci, istnieje szansa, że ​​gdy dojrzeją, zaangażują się w poważne dyskusje, które mogą stać się krwawe.

Myślenie, że obie panie mogą to wspólnie wypracować, nie jest dobrym wyborem. Bardzo prawdopodobne, że walki mogą się nasilać, a jeden pies może poważnie zranić lub zabić drugiego. Wydaje się, że zdarza się to najczęściej, gdy dwa psy są bliskie wieku lub gdy jeden pies jest starszy i do paczki wprowadza się nowszego psa.

Kiedy dwie kobiety są bliskie wieku, często występuje duża konkurencja. Będą walczyć o kilka konkurujących elementów. Takie walki zdają się najczęściej zdarzać w obecności właściciela. Mogą walczyć o to, kto pierwszy wejdzie na górę po schodach lub przez drzwi, lub może walczyć o miejsca do spania, jedzenie, smakołyki i zabawki. Czasami przyczyna może nie być całkowicie widoczna w oczach właściciela, ale jeden pies mógł czuć się wyzwany przez drugiego i odczuwać potrzebę odesłania jej z powrotem po drabinie.

Przyjęcie młodszej suczki przy jednoczesnym posiadaniu starszej suczki również wiąże się z dużym ryzykiem. Nowszy pies może postrzegać starszego psa jako słabego, który może próbować go przejąć. Niestety takie walki mogą mieć smutne zakończenie.

Jednak nie wszystkie samice mają tendencję do takich walk. Są przypadki, w których właściciele są w stanie pozwolić im na pokojową koegzystencję bez żadnych problemów. Dużą rolę odgrywa właściciel, stosując politykę „bez walki” i interweniując, jeśli coś wygląda na coś więcej niż drobną sprzeczkę. Dzięki desensytyzacji i przeciwdziałaniu warunkom można osiągnąć duży postęp.

Jeśli jednak walka nadal się zakłóci, właściciele muszą bardzo ostrożnie starać się rozdzielić dwa walczące psy. Szanse na „przekierowaną agresję” są wysokie. W takich przypadkach walczące psy będą zdezorientowane walką i nadmiernie pobudzone do momentu, w którym mogą zaatakować właściciela próbującego przywrócić spokój.

Dlatego najlepiej jest je rozdzielić, zaskakując je. Odbywa się to przez zrzucenie na nich koca, podlewanie wężem, nagły głośny hałas lub złapanie jednego psa za tylne nogi i oderwanie, jakby pies był taczką. Musisz być bardzo ostrożny.

Podczas gdy wiele suczek dogaduje się spokojnie, adopcja dwóch szczeniąt tej samej płci może czasem przypominać grę w rosyjską ruletkę, ich przyszłość może być znakiem zapytania. Choć mogą być tak urocze, spróbuj wziąć pod uwagę, że w przyszłości jeden z nich może wymagać ponownego przesiedlenia tylko dlatego, że się nie dogadują. Jeśli kupujesz od odpowiedzialnego hodowcy, on lub ona nie pozwoli ci na przyjęcie takiej kombinacji. Jeśli naprawdę musisz adoptować dwoje, kobieta i mężczyzna to znacznie bardziej wybredna kombinacja, jednak najlepiej wziąć pod uwagę, że powinni mieć kilka lat między nimi, aby uniknąć nadmiernej więzi między sobą niż z właścicielem. Nie można jednak składać czarno-białych oświadczeń. Wiele zależy od Twojego poziomu zaangażowania.

Myślenie, że psy „sobie z tym poradzą” i same załatwiają sprawy, jest dość naiwne, jeśli chodzi o wychowanie dwóch samic. Może to szczególnie dotyczyć niektórych psów niektórych ras, ponieważ niektóre są predysponowane do agresji tej samej płci. Proszę odrabiać pracę domową poważnie i nie podejmować pochopnych decyzji. Może to spowodować rezygnację z psa lub, co gorsza, może kosztować życie innego psa.