Gatunek starego kota perskiego

Kot perski jest jedną z najstarszych żyjących ras naturalnych do dziś. Koty te pochodzą z czasów starożytnego Egiptu, ale uważa się, że rasa ta pochodzi z Persji (Iran). Stamtąd sprowadzono je do Europy Zachodniej około 1620 r.

Rasa ta znana jest na Bliskim Wschodzie jako kot Shirazi, aw Wielkiej Brytanii jako perski długowłosy. Ten długowłosy kot średniej wielkości różni się dziś od swojego przodka. Twarz jest inna: mają skróconą kufę i wysoki, spłaszczony nos. Ich płaszcz jest gruby i ma kolory i wzory od srebrnego do złotego, a nawet może być dwukolorowy.

Kot perski to bardzo łagodny i czuły kot, który lubi przebywać w domu. Ze względu na długość futra najlepiej trzymać je w pomieszczeniu, aby zapobiec plątaniu się futra i chronić je przed pasożytami. Należy zauważyć, że mogą odziedziczyć niebezpieczną chorobę zwaną policystyczną chorobą nerek (PKD); ponad 37% kotów perskich ma PKD. Obecnie są jedną z najpopularniejszych ras w Stanach Zjednoczonych.

Historia kota perskiego

Uważa się, że pochodzenie kota perskiego nie jest zaskakujące w Iranie, znanym wcześniej jako Persja i sąsiednie kraje. Zostali sprowadzeni do Włoch, Francji i Anglii przez pierwszych europejskich podróżników około 1620 roku. W tamtych czasach koty te były trzymane przez szlachtę we Francji, Włoszech i Anglii. Jedna wersja historii tej rasy kotów polega na tym, że ich wprowadzenie do Europy odbyło się za pośrednictwem Pietro Della Valle we Włoszech i Nicholas Claude Fabri de Peiresc we Francji.

Koty te zostały sprowadzone do Anglii w 1871 roku, gdzie były jedną z pierwszych zarejestrowanych ras kotów. Nadal są jedną z najpopularniejszych ras kotów na świecie. Starożytni Persowie uważali te koty za bardzo wartościowe; pogląd ten podzielano w Europie, gdzie szlachta byłaby jego właścicielem. Byli również uważani za rzadkich i dlatego byli też faworyzowani przez członków rodziny królewskiej; był nawet czas, że byli jedynymi, którzy byli winni łaskawym kotom.

Istnieje inna historia pochodzenia, która stwierdza, że ​​dzisiejsze koty perskie są potomkami Felis Libyca, która ma swoje pochodzenie w Afryce i Azji. Ta wersja sugeruje również, że rasa ta została po raz pierwszy wprowadzona przed 1620 r. Przez Rzymian i Fenicjan w 1500 roku. Ale ta historia pochodzenia mówi również, że ten kot był bardzo ceniony przez ludzi.

Zestawienie faktów dotyczących kotów perskich

Średnia długość życia	10–16 lat
Waga	3 - 6 kg
Wzrost	35 - 46 cm
Rozsiewanie światła	Ta rasa kotów dużo zrzuca.
Aktywność i zabawa	Te koty nie są zbyt zabawne i energiczne. Najbardziej lubią spać lub odpoczywać.
Inteligencja	Mają umiarkowaną inteligencję. Nie są to sztuczki edukacyjne typu kot.
Zdrowie	Zdrowie jest umiarkowane, z kilkoma chorobami, na które są podatne.
Utrzymanie / cechy zwierząt domowych	Wymagają trochę pracy przy pielęgnacji i nie są tak naprawdę kotami towarzyskimi.

Wygląd

Ciało kota perskiego, w porównaniu do innych ras kotów, jest pomiędzy średnimi a dużymi. Mają mocną budowę, z cobbykowatym ciałem pokrytym długim, jedwabistym płaszczem. Ich nogi są krótkie i mocno bez kości; mają okrągłą głowę z dużymi okrągłymi oczami i krótką kufą. Mają krótkie grube szyje i szerokie piersi.

Występują w tak wielu różnych kolorach, że wystawy kotów mają dla nich osobne kategorie kolorów. Na dzisiejszych wystawach szukają kotów o najdłuższej i najgrubszej sierści, bardzo krótkich nogach, wyjątkowo skróconej kufie i dużych oczach.

Ta rasa waży około 4, 5 kg, więc są lżejsze niż przeciętna rasa kota. Ze względu na płaszcz mogą wyglądać nieco otyłe, ale tak nie jest, ponieważ ich napięcie mięśniowe jest doskonałe.

Koty perskie występują w różnych kolorach:

• czarny
• niebieski
• czekolada
• krem
• liliowy
• czerwony
• biały

Ta rasa ma tylko miedziane oczy, z wyjątkiem białej odmiany, która może mieć inne kolorowe oczy, takie jak niebieskie lub dziwne (jedno niebieskie, jedno miedziane).

Cechy charakteru

Kot perski jest inteligentnym, zorientowanym na ludzi kotem, bardzo słodkim i delikatnym. Nie są to najbardziej aktywne koty; nadal lubią biegać i grać od czasu do czasu, ale często śpią. Uwielbiają przyciągać uwagę i bawić się nimi.

Pieszczoty i siedzenie na kolanach to rzeczy, dla których ta rasa żyje. Mogą szybko dostosować się do nowego środowiska i są bardzo przyjazne dla innych zwierząt domowych i dzieci. Te koty bardzo nie lubią być pozostawione same sobie, więc towarzystwo kotów może rozwiązać ten problem, gdy trzeba odejść na chwilę.

Problemy zdrowotne

Te koty nie są szczególnie podatne na choroby, ale istnieje dziedziczna choroba, która może powodować śmierć z powodu niewydolności nerek. Gen powoduje policystyczną chorobę nerek (PKD) i uważa się, że jest wynikiem selektywnej hodowli. Na szczęście można to przetestować, jeśli zawierają gen PKD, a jeśli tak, to kota można spryskać.

Ale objawy pojawiają się głównie po tym, jak kot perski jest już stary, więc nieprzetestowane stado hodowlane mogło już przekazać dominujący gen następnemu pokoleniu. Według UC Davis Veterinary Medicine ponad 37% kotów perskich ma PKD. Test kosztuje około 70 USD, ale jest tego wart, jeśli oznacza uratowanie tej rasy.

Rasa ta jest również podatna na dziedziczną kardiomiopatię przerostową kotów (HCM). Według weterynarza Rosemarie Williams około 40% rasy jest dotknięte HCM. Objawy HCM mogą być bardzo subtelne; może się zdarzyć, że pierwszym objawem kota jest nagła śmierć.

Na szczęście można je przetestować na obecność HCM za pomocą USG serca i EKG. Zaleca się regularne testowanie kota, ponieważ istnieją hodowcy, którzy nie testują tej choroby.

W trosce o twojego kota

Ich długie włosy muszą być regularnie pielęgnowane, aby nie nadmiernie zmatowiały. Te sesje pielęgnacyjne są dobre dla więzi z twoim kotem. Inną ważną częścią opieki są oczy (które muszą być codziennie czyszczone), ponieważ kształt ich twarzy powoduje kumulację drenażu oczu.

Podsumowując, kot perski jest eleganckim i towarzyskim kotem, który uwielbia się o niego troszczyć i lubi być intymny ze swoimi opiekunami.

Źródła

• Lyons AL PKD1 (policystyczna choroba nerek) w Felines, UC Davis: https://www.vgl.ucdavis.edu/services/pkd1.php
• Informacje o rasie kotów Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Persian_cat