Otyłość, apetyt i mutacja genowa w Labrador Retrievers

Przyrost masy ciała w Labrador Retrievers

Labrador Retriever to zazwyczaj czułe psy, które tworzą wspaniałe zwierzęta. Niestety niektórzy mają tendencję do przybierania na wadze. W rzeczywistości eksperci od zwierząt domowych często wspominają o rasie, która najprawdopodobniej stanie się otyła. U niektórych psów przyrost masy ciała jest prawdopodobnie spowodowany wysokim spożyciem kalorii i niewystarczającymi ćwiczeniami. W pracy może jednak występować inny czynnik. Naukowcy odkryli, że znaczny procent Labs ma mutację genu związaną ze zwiększoną wagą. Mutacja może uniemożliwić zaspokojenie głodu i zwiększyć obsesję na punkcie jedzenia.

Misha to mój Labrador Retriever. Jak większość Labs, uwielbia jeść. Nie możemy zakładać, że pies, który dużo je, ma problem genetyczny, który zwiększa ich głód. Nawet jeśli pies ma mutację, kroki mające na celu utrzymanie go w prawidłowej masie są takie same. Zadanie może być trudniejsze u zwierzęcia ze zmutowanym genem.

Statystyki dotyczące otyłości psów

Badania mutacji genów w Labrador Retrievers zostały przeprowadzone przez grupę dwudziestu dwóch naukowców. Większość z nich jest związana z University of Cambridge Metabolic Research Laboratories. Na podstawie przeglądu literatury naukowej naukowcy odkryli następujące fakty.

• W krajach rozwiniętych od 34% do 59% psów jest otyłych.
• Niedawny wzrost otyłości u psów i chorób związanych z otyłością powoduje zmiany lustrzane u ludzi.
• Pomimo powyższych faktów, otyłość występuje częściej u niektórych ras psów niż u innych, co sugeruje, że genetyka odgrywa rolę w zaburzeniu.

Spośród wszystkich ras psów, dla których zgłoszono dane, aportery Labrador mają największą udokumentowaną chorobę otyłości ... i wykazano, że są bardziej motywowane pokarmem niż inne rasy.

- Artykuł dotyczący metabolizmu komórek

Mutacja genowa, która może wpływać na głód i apetyt

Gen związany z przyrostem masy i otyłością Labrador Retriever jest znany jako gen POMC lub pro-opiomelanokortyna. (Mogą istnieć inne geny, które mogą również powodować otyłość laboratoryjną.) Mutacja polega na usunięciu fragmentu DNA z genu. DNA lub kwas dezoksyrybonukleinowy to substancja chemiczna, która tworzy geny. Geny zawierają zakodowane instrukcje wytwarzania białek. Jeśli brakuje fragmentu DNA, jest to również część instrukcji.

Gen POMC koduje białko, które dzieli się, tworząc dwa neuropeptydy: beta-MSH (hormon stymulujący melanocyty) i beta-endorfina. W wyniku mutacji zakłada się, że produkcja neuropeptydów jest zakłócona. To założenie nie zostało jednak przetestowane w badaniach. Uważa się, że chemikalia odgrywają ważną rolę w eliminowaniu uczucia głodu, gdy pies je, chociaż istnieją inne chemikalia i ścieżki mózgowe zaangażowane w kończenie głodu.

Kiedy pies doświadcza słabszego sygnału „mówienia” mu, że nie jest już głodny, jego apetyt może nie być w pełni zaspokojony, nawet po zjedzeniu wystarczającej ilości pokarmu. Może to być przyczyną zwiększonych zachowań związanych z poszukiwaniem jedzenia i masy ciała obserwowanych u wielu psów z mutacją.

Przewaga zmutowanego genu

Zmutowany gen został znaleziony w około jednej czwartej z 310 Labrador Retriever biorących udział w jednej próbie przeprowadzonej przez naukowców. W innym badaniu z udziałem 411 psów ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii naukowcy odkryli, że 23% Labrador Retriever miało zmutowany gen. Psy obejmowały zarówno zwierzęta towarzyszące, jak i towarzyszące. Co ciekawe, gen został odkryty u 76% z 81 psów asystujących, które zostały sprawdzone. Znacznie zwiększony odsetek psów asystujących zaskoczył naukowców.

Geny nadają psom i ludziom wiele cech. Gen występuje w nieco różnych odmianach zwanych allelami. Kombinacja alleli, jaką zwierzę posiada dla określonej cechy, jest znana jako genotyp. Zmutowany allel POMC u psów najwyraźniej był w stanie wywierać swój wpływ, niezależnie od tego, czy był obecny w heterozygotycznym genotypie (jedna normalna wersja genu i jedna zmutowana postać), czy w homozygotycznym genotypie (dwie zmutowane formy genu). Psy z obydwoma genotypami często miały nadwagę lub były otyłe.

Skutki mutacji

Według doniesień właścicieli psy z mutacją są bardziej zmotywowane do znalezienia pożywienia niż psy bez zmutowanego genu i częściej zachowują się, jak wychwytywanie pokarmu i żebranie. Ponadto większość psów w eksperymencie, które miały mutację, były znacznie cięższe niż ich odpowiedniki bez mutacji. Wielu miało nadwagę lub otyłość. Nie dotyczyło to jednak wszystkich psów z mutacją. Może to być spowodowane staranną kontrolą żywności i porcji przez właścicieli.

Naukowcy odkryli, że niektóre psy bez mutacji były otyłe, co pokazuje, że istnieją dodatkowe czynniki - genetyczne lub inne - które kontrolują masę ciała w laboratorium.

Zmutowany gen został znaleziony w aporterach o płaskich płaszczach i został powiązany z otyłością u tej rasy. Płaskie aportery to bliscy krewni Labs. Niektóre myszy, szczury i ludzie mają również geny POMC związane z otyłością. Zmutowany gen psa jest najbardziej podobny do genu u ludzi, co oznacza, że ​​badania na psach mogą być pomocne zarówno dla nas, jak i naszych psich towarzyszy.

Psy asystujące są szkolone, aby pomagać osobom niepełnosprawnym. Niektóre przykłady niepełnosprawności, którym może pomóc dobrze wyszkolony pies asystujący, to ślepota, utrata słuchu i porażenie.

Assistance Dogs i mutacja genu POMC

Naukowcy mają ciekawą hipotezę na temat znacznie zwiększonego rozpowszechnienia mutacji u psów asystujących. Podkreślają, że ich hipoteza jest tylko możliwością i musi zostać przetestowana. Psy asystujące zazwyczaj otrzymują nagrody żywnościowe, gdy zachowują pożądane zachowanie, przynajmniej na pierwszym etapie szkolenia. Dlatego wszystkie inne rzeczy są równe, pies, który jest silniej motywowany pokarmem, może być łatwiej wyszkolony i stać się lepszym psem asystującym. Dorosłe psy, które posiadają mutację POMC i przekazują ją potomstwu, mogą być postrzegane jako producenci najlepszych szczeniąt i faworyzowane jako rodzice. Mutacja stałaby się zatem bardziej powszechna w populacji psów asystujących.

Hipoteza wydaje się całkiem prawdopodobna, chociaż zastanawiam się, czy pies asystujący z mutacją POMC może być tak rozproszony obecnością pobliskiego pokarmu, że nie będą już właściwie wykonywać swojej pracy. Ignorowanie pokus musiałoby stanowić główną część ich treningu.

Mam Mishę od pani, która hoduje swoje psy, aby produkować szczenięta dla Pacyfiku Stowarzyszenia Psów Pomocy (PADS). Plan polegał na szkoleniu części miotu Miszy dla PADS. Misha ma niezwykle duże zainteresowanie znalezieniem jedzenia w porównaniu do moich innych laboratoriów. Połączenie tych czynników sprawia, że ​​zastanawiam się, czy Misha ma mutację POMC. Zidentyfikowanie obecności genu z pewnością sprawiłoby mi przykro z powodu niego, ale nie zmieniłoby kroków, które muszę wykonać, aby utrzymać zdrową wagę.

Jeśli twój pies musi stracić znaczną wagę, ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem. Intensywność i częstotliwość ćwiczeń oraz wprowadzenie skutecznej, ale bezpiecznej diety to ważne kwestie.

Jak utrzymywać psa przy zdrowej wadze

Poniższe kroki powinny umożliwić psu utrzymanie zdrowej wagi. Są one szczególnie ważne dla Labrador Retriever, który może mieć gen, który przyczynia się do przyrostu masy ciała i otyłości. Jeśli twój pies przybiera na wadze nawet po wykonaniu kroków, dobrym pomysłem jest wizyta u weterynarza. Pies może mieć problem medyczny, który powoduje przyrost masy ciała, taki jak niedoczynność tarczycy.

• Karm swojemu psu odpowiednią ilość pożywienia w czasie posiłków i upewnij się, że jest ono zdrowe i odżywcze.
• Skontaktuj się z weterynarzem lub hodowcą, jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, czy twój pies otrzymuje wystarczającą (lub zbyt dużą) ilość jedzenia. Etykiety na opakowaniach karmy dla psów mogą być przydatnym przewodnikiem, ale mogą nie być całkowicie niezawodne.
• Często sprawdzaj wagę swojego psa. Zapytaj weterynarza, czy pies ma odpowiednią wagę i sprawdź, czy konieczne są jakiekolwiek modyfikacje diety lub ćwiczeń.
• Bardzo ostrożnie rozważ użycie przysmaków. Wiele osób w rodzinie, które podają wysokokaloryczne smakołyki zwierzakowi o różnych porach dnia, może powodować przyrost masy ciała. Jeśli chcesz podawać smakołyki, sprawdź ich odżywianie i zawartość kalorii oraz zdecyduj, kiedy i jak często pies otrzyma smakołyk.
• Nie karm swojego psa podczas posiłku. Nawet jako szczeniak pies powinien być szkolony, aby nie żebrał przy stole. Jeśli pies otrzymuje karmę dla ludzi, powinna ona stanowić część ich regularnego posiłku. (Jeśli to zrobisz, zachowaj ostrożność. Niektóre pokarmy dla ludzi są niebezpieczne dla psów.)
• Niektóre psy mogą być bardzo urocze i przekonujące, gdy błagają o jedzenie. Szybko odkrywają zachowanie, któremu ich właściciel trudno się oprzeć. Zahartuj swoje serce i nie ulegaj, jeśli twój pies błaga. Biorąc to pod uwagę, jeśli pies wielokrotnie prosi o jedzenie, nawet jeśli nie skapitulujesz, powinieneś rozważyć, dlaczego zachowują się w ten sposób.
• Daj psu regularne i wystarczające ćwiczenia. Należy również wziąć pod uwagę rodzaj ćwiczeń. Niektóre psy wymagają bardziej intensywnego treningu niż inne.

Każdy pies mający problem z przyjmowaniem pokarmu powinien zostać sprawdzony przez weterynarza. Nie należy zakładać, że stan musi być problemem behawioralnym lub genetycznym. Przyczyna może być medyczna.

Kradzież i oczyszczanie żywności u psów

Kradzież i wymiatanie pokarmu może nie tylko spowodować, że pies przybierze na wadze, ale może też być niebezpieczne, jeśli pies zje określone pokarmy. Może być również szkodliwy dla zdrowia jamy ustnej. Misha jest uroczym psem i ogólnie dobrze się zachowuje, ale w przeszłości ukradł jedzenie. Upewniam się, że teraz trzymam większość jedzenia poza jego zasięgiem. Trening i dyscyplina zdecydowanie poprawiły jego zachowanie, a on zostawia jedzenie w spokoju, kiedy mu to mówię. Jednak jedzenie wciąż stanowi dla niego wielką pokusę. To nie jest jego jedyne zainteresowanie życiem, ale najważniejsze.

Oczywiście trening i dyscyplina nie mogą ranić psa fizycznie ani psychicznie. Każdy potencjalny właściciel psa powinien przeprowadzić badania, aby odkryć bezpieczne i skuteczne sposoby szkolenia i dyscyplinowania szczeniaka lub psa, zanim wprowadzą go do swojego domu.

Istnieją co najmniej dwa ważne powody ukrywania niektórych pokarmów przed wszystkimi psami. Jednym z nich jest to, że niektóre pokarmy powszechnie spożywane przez ludzi są niebezpieczne dla psów i nigdy nie powinny być przez nich spożywane. Innym jest to, że bardzo szybkie spożywanie dużej ilości jedzenia jest związane z wzdęciami, potencjalnie śmiertelnym stanem u psów. Raidowanie dużej torby suchej karmy dla psów jest szczególnie niebezpieczne pod tym względem.

Podobnie jak ludzie, pies z nadwagą lub otyłością ma zwiększone ryzyko rozwoju różnych chorób, w tym problemów sercowo-naczyniowych, trudności w oddychaniu, cukrzycy, zaburzeń stawów i raka. Pies jest także narażony na ryzyko związane z krótszym okresem życia.

Wskazówki dotyczące zapobiegania kradzieży psa przez psa

Są dwa sposoby, aby zapobiec kradzieży jedzenia przez psa: wytrenuj go, aby zostawiał jedzenie w spokoju lub ukrywał je przed nimi. Używam kombinacji obu metod. Trening jest szczególnie ważny, gdy pies chowa się poza domem, gdzie nie można ukryć jedzenia.

Oto kilka wskazówek dotyczących ukrywania lub usuwania jedzenia, aby pies nie mógł się do niego dostać. Sam śledzę wiele z nich.

• Upewnij się, że całe jedzenie jest poza zasięgiem psa, gdy tylko zostanie dostarczone do domu. Najlepiej jest zamknięty obszar, taki jak wysoka szafka lub lodówka.
• Nie zostawiaj jedzenia na stole, blacie lub innej odsłoniętej powierzchni w domu.
• Jeśli jesteś w trakcie przygotowywania posiłku w kuchni i chcesz wyjść z pokoju z odsłoniętym jedzeniem, drzwi kuchni powinny być zamknięte. Jeśli nie jest to możliwe, a Twój pies lubi surfować, pies powinien być nadzorowany przez kogoś innego lub umieszczony w bezpiecznym i wygodnym miejscu, takim jak skrzynia.
• Jeśli musisz opuścić posiłek przed jego ukończeniem, a Twój pies nie jest godny zaufania, gdy jedzenie jest tymczasowo bez opieki, poproś kogoś innego, aby obserwował posiłek, zabrał go ze sobą lub umieścił w niedostępnym miejscu.
• Nieużywaną karmę dla zwierząt przechowywać w bezpiecznym miejscu.
• Jeśli twój pies kradnie pokarm innego zwierzaka, gdy tylko odwróci się on tyłem, nadzoruj drugiego zwierzaka podczas jedzenia lub karm go w miejscu niedostępnym dla twojego psa.
• Usuń jedzenie pozostawione lub upuszczone przez inne zwierzaki, aby zapobiec wymiataniu przez psa.
• Umieść resztki jedzenia, puste pojemniki z jedzeniem i śmieci w bezpiecznym pojemniku lub w miejscu, do którego Twój pies nie może dotrzeć.
• Nie zostawiaj swojego psa samego w samochodzie z karmą dla ludzi lub zwierząt.

Dowiedz się więcej o genie POMC

Mamy nadzieję, że naukowcy wkrótce dowiedzą się więcej o zmutowanym genie POMC i sposobie, w jaki wpływa on zarówno na psy, jak i na ludzi. Byłbym także zainteresowany badaniami, które porównują częstotliwość mutacji w liniach pokazowych i liniowych Labrador Retrievers. Psy wystawowe są zazwyczaj zwierzętami o większej masie niż psy polowe.

Byłoby wspaniale, gdyby naukowcy znaleźli sposób, aby bezpiecznie zrekompensować działanie zmutowanego genu metodami biologicznymi lub chemicznymi. Do tego czasu miłośnicy psów powinni starać się utrzymywać Labrador Retriever w zdrowej masie, aby zmniejszyć ryzyko choroby i pomóc im cieszyć się życiem bardziej.

Referencje

Dlaczego Labrador Retrievers są bardziej zainteresowani żywnością niż innymi rasami: informacja prasowa dla ogółu społeczeństwa z Cell Metabolism Journal

Usuwanie w psim genie POMC: raport z badań opublikowany w Cell Metabolism Journal

Problem wagi u labradorów od New Scientist

Otyłość u psów z PetMD