Jak stwierdzić, czy Twój pies ma robaki

Robaki są jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych psa. Na szczęście większość przypadków jest również bardzo uleczalna. Ponieważ twój pies nie mówi po angielsku, musisz być czujny i uważać na wszelkie nietypowe zachowania.

Niestety niektóre rodzaje robaków nie powodują zauważalnych objawów, dopóki zdrowie psa nie jest zagrożone. To powiedziawszy, najczęstsze typy są dość oczywiste.

Znaki, że twój pies może mieć robaki

• Widoczne robaki lub jaja w kale. Jest to najczęstszy objaw infekcji. Jednak nie wszystkie rodzaje są widoczne gołym okiem.
• Widoczne robaki w futrze lub wokół tylnej części psa. W szczególności tasiemce mogą pojawiać się jako małe ruchome segmenty, które później wysychają, przypominając ziarna ryżu.
• Drapanie lub tarcie tyłu. Jeśli pies zadrapie ich dno na ziemi lub na meblach, mogą być swędzące z powodu infekcji. Swędzenie może jednak mieć także inne przyczyny.
• Widoczne robaki w wymiocinach.
• Nadęty brzuch lub brzuch. Często obserwuje się to u szczeniąt, które dostają robaki od swojej matki.
• Słabość, zwiększony apetyt, ciągły głód i utrata masy ciała. Robaki kradną żywienie gospodarza.
• Biegunka, szczególnie z krwią.

Jak rozprzestrzeniają się robaki

• Przez matkę. Nowonarodzone szczenięta mogą zarazić się ich matki. Jajka okrągłe tworzą uśpione torbiele u dorosłych psów. Te same jaja nie są uleczalne, ale są aktywowane, gdy pies-gospodarz zajdzie w ciążę. Mleko matki psa może również przekazywać glisty robakom szczeniąt.
• Brud. Jajka obłe i larwy nicienia mogą żyć w ziemi. Jeśli pies wejdzie w kontakt z zainfekowanym brudem, może się zarazić.
• Pchły Młode tasiemce mogą przebywać w pchłach, zarażając psa, który połyka pchły podczas pielęgnacji.
• Polowanie. Dzikie zwierzęta mogą nosić robaki. Jeśli twój pies poluje lub je dziką przyrodę, może się zarazić.

• Glisty mogą dorastać do sześciu cali długości. Żyją w jelitach i wyglądają jak małe kawałki makaronu w kale. Powodują obrzęk brzucha i stanowią szczególnie duży problem dla szczeniąt.
• Hookworms są cienkie i małe. Gryzą lub „zaczepiają” się w ścianę jelita i nie zawsze są widoczne gołym okiem. Hookworms może powodować krwawienie wewnętrzne, powodując krwawy stolec lub niedokrwistość.
• Tasiemce to płaskie, długie robaki żyjące w jelitach. Odcinki tasiemca odrywają się i po wyschnięciu są widoczne gołym okiem jak ziarna ryżu.
• Dżdżownice należą do najniebezpieczniejszych, ponieważ są tak trudne do wykrycia. Rozprzestrzeniają się przez ukąszenia komarów. Zwykle dopóki larwy nie dojrzeją i nie zgromadzą się w sercu psa, nie wywołują żadnych objawów ani oznak choroby. Uszkodzenie serca może być śmiertelne. Objawami infekcji dżdżownicami są osłabienie, kaszel podczas wysiłku, ciężka utrata masy ciała, omdlenie, odkrztuszanie krwi i wreszcie zastoinowa niewydolność serca.
• Whipworms są cienkie i nitkowate. Żyją w jelicie grubym. Dorośli mogą być widoczni gołym okiem, ale nie mają tendencji do pojawiania się w kale, więc może być trudny do wykrycia. Konieczne może być badanie mikroskopowe kilku próbek kału. Whipworms to jeden z najtrudniejszych robaków do wyeliminowania, ale można je leczyć.

Jak leczyć swojego psa

Jeśli uważasz, że Twój pies ma robaki, zabierz swojego zwierzaka do weterynarza. Dostępne są bezpieczne i skuteczne metody leczenia, które prawdopodobnie zaleci lekarz weterynarii. W przypadku najczęstszych rodzajów robaków istnieją pewne uniwersalne leki w smakowych tabletkach do żucia.

• Tabletki Iverhart Max stosuje się w leczeniu typowych chorób wywoływanych przez robaki. Tabele zawierają trzy aktywne składniki: iwermektynę, w celu zapobiegania dirofilariozie, embonianowi pyrantelu, w leczeniu glisty i nicieni oraz prazikwantel w leczeniu tasiemców.
• Selamektyna jest również stosowana w leczeniu i zapobieganiu nicieniom sercowym, owsikom i glistom.
• Oksym milbemycyny stosuje się w celu zapobiegania dżdżownicom, nicieniom jajowatym, glistom i niektórym whipworms.
• Pazikwantel stosuje się w leczeniu tasiemców.

Niektórzy weterynarze zalecają nawet, aby szczególnie wrażliwe psy brały comiesięczne tabletki, aby zapobiec robakom.