Pięć dobrych ras psów, które pasują do koni

Większość właścicieli koni kocha również psy. Niezależnie od tego, czy jest to miniaturowa Doxie, gigantyczny Dog niemiecki, czy coś pomiędzy, jest coś miłego w jeździe na szlaku i poprowadzeniu psa do Ciebie i Twojego konia.

Jednak nie wszystkie psy są świetne z końmi. Niektóre są agresywne, niektóre rasy są nieśmiałe.

Następujące rasy są zazwyczaj dobre dla koni, ale zdecydowanie nie są gwarantowane! Pomiędzy psami w miocie zawsze występuje zmienność, a tym bardziej u rasy jako całości. Mogę tylko powiedzieć, że nie wszystkie psy są świetnymi towarzyszami na szlaku, ale pięć wymienionych ras jest zwykle dobrych z końmi.

Rasy psów, które są dobre z końmi

1. Golden retriever
2. Owczarek Australijski
3. dalmatyński
4. Australijski pies pasterski
5. Corgi

1. Golden Retriever

Ten średniej wielkości gundog jest zwykle dobry dla koni, a większość psów tej rasy jest również dobra dla dzieci, takich jak koty, i dobrze sobie radzi z innymi zwierzętami w domu. Są inteligentni, zwykle łagodni, a ich gotowość do zadowolenia czyni z nich dobrych psów przewodników, psów słyszących, psów poszukiwawczych i ratowniczych, i oczywiście czyni je dobrymi na szlaku.

Złote nie są duże i hałaśliwe wokół stajni, nie są też małe i nerwowe. Mają poważne problemy zdrowotne, takie jak dysplazja stawu biodrowego i zwichnięcie rzepki, a u psów, które nie ćwiczą wystarczająco często, występuje otyłość . Jeśli twój Złoty nie wychodzi z tobą i twoimi końmi, czasami mają problemy z alergiami i gorącymi punktami.

Jeśli zdecydujesz się znaleźć Golden Retriever, aby utrzymać Ciebie i konia w towarzystwie konia na szlaku, upewnij się, że twój pies został poddany ocenie bioder, a rodzice mieli genetyczne badania przesiewowe w kierunku najczęstszych chorób obserwowanych w Goldens, oraz że twój szczeniak jest zbadany przez weterynarza, zanim przywiążesz się zbyt mocno.

Jeśli wszystko jest w porządku, będziesz mieć wspaniałą rasę psów do zabawy wokół koni.

2. Owczarek australijski

Owczarek australijski tak naprawdę nie jest Australijczykiem. Ten pies został opracowany w zachodnich Stanach Zjednoczonych. Są wspaniałymi psami towarzyszącymi jeźdźcowi w każdym kraju, który dużo jeździ i lubi psa biegającego obok; Australijczycy mają zbyt dużo energii, aby spędzać większość czasu po prostu siedząc w stajni.

Australijczycy nie są dużymi psami. Zwykle mają około 50 funtów, ale mogą być cięższe lub znacznie mniejsze. Wszystkie są kolorowe, bez względu na rozmiar, i mogą mieć brązowe oczy, niebieskie oczy lub oczy o obu kolorach w tej samej tęczówce.

Większość problemów zdrowotnych w Aussie jest związanych z kolorem. Oczy powinny być zbadane i certyfikowane przez okulistę; dostępne są badania genetyczne w celu wykrycia większości innych problemów, które dotykają psa. Padaczka występuje również u rasy.

Jeśli potrzebujesz aktywnego psa i planujesz wykorzystać jego umiejętności, Australijczycy to świetny wybór dookoła twoich koni.

3. Dalmatyński

Ta rasa słynie z dogadywania się z końmi. Zostały one opracowane jako psy stróżujące, ale były używane jako konie do przewozu, a w USA są uważane za „psy strażackie” ze względu na ich chęć przebywania w pobliżu koni, które ciągnęły wozy strażackie.

Dalmatyńczycy osiągają wysokość około 24 cali w kłębie. Urodzili się na biało, ale zanim znaleźli swoje nowe domy, mieli już swoje plamy.

Niektórzy dalmatyńczycy cierpią na dysplazję stawu biodrowego, ale nie jest to duży problem. Głuchota to jednak poważny problem, który dotyka około jednej trzeciej wszystkich psów, a częściej dotyczy to psów niebieskookich. Cierpią również na chorobę genetyczną zwaną hiperurykemią, w której wątroba ma problemy z rozkładaniem kwasu moczowego i gromadzi się we krwi, prowadząc do kamieni nerkowych i pęcherza moczowego.

Jeśli chcesz przystojnego psa, który może być towarzyszem twoich koni i strażnikiem, dalmatyńczyk jest dobrym wyborem, jeśli starasz się unikać problemów zdrowotnych.

4. Australijski pies pasterski

Chociaż ta aktywna rasa została pierwotnie opracowana do pracy z bydłem, australijski pies pasterski jest wytrzymały, dobry z końmi i doskonałym towarzyszem na szlaku. Pies miał być zboczeńcem, przenoszącym bydło z jednego miejsca na drugie, ale nigdy nie przeszkadza koniom, które są w pobliżu. Nie szczekają nawet bardzo, więc mało prawdopodobne jest, aby konie zdenerwowały.

ACD są aktywne i dużo się poruszają, ale są krótkie i nie przytłaczają koni ani ich nie przerażają. Samce mają tylko około 20 cali w kłębie i mniej niż 60 funtów.

Ta rasa została opracowana, aby przetrwać w trudnym terenie i zwykle są zdrowe. Czasami są głuche (prawdopodobnie związane z kolorem), rzadko mają dysplazję stawu biodrowego, ale oczywiście mogą rozwinąć się zapalenie stawów, gdy się zestarzeją. Większość tych psów starzeje się, jeśli nie jest rannych.

Jeśli szukasz rasy, która dobrze sprawdzi się na szlakach, to dobry wybór.

5. Corgi

Najmniejszy pies na tej liście, dwie rasy walijskiej Corgi, są pierwotnie hodowane do pracy z bydłem. Psy hodowano do obgryzania pięt i nosa bydła, ale pracują one nad gęsiami, nie gryząc.

Dostępne są dwie rasy, Pembroke i Cardigan, i chociaż różnią się wielkością i kształtem, obie odmiany są dobre dla koni. Mężczyźni Cardigan mają około 30 funtów, a Pembrokes jest nieco mniejszy.

Obie rasy Corgi są zdrowe, ale mają kilka problemów. Pembrokes może cierpieć na chorobę krążka śródmózgowego i kilka innych dolegliwości, kardigany mogą czasami mieć dysplazję stawu biodrowego. Problemy nie są powszechne, a Corgis rywalizuje ze zwinnością i powinien być dobrym towarzyszem na przejażdżce konnej po szlaku.

Jeśli chcesz małego psa, który jest łatwy w utrzymaniu i dobry w stosunku do zwierząt gospodarskich, Corgi jest dobrym towarzyszem.

Psy lubią spać na kocim koniu nawet bardziej niż legowisko dla psa. Dlaczego?

Istnieje wiele opcji, jeśli chcesz towarzysza dla swojego konia! Nie ograniczaj wyszukiwania tylko do tych pięciu ras. Chociaż istnieją psy, które prawie nigdy nie dogadują się z końmi (np. Siberian Husky lub każda rasa, która uważa konia za ofiarę), większość psów poradzi sobie świetnie, jeśli koń zechce pogodzić się z zapachem / wąchaniem / badaniem. Nawet mój Maltańczyk lubił biegać obok, choć szybko by się zmęczył!