WSZYSTKO, CO MUSISZ WIEDZIEĆ O BERNEŃSKICH PSACH GÓRSKICH

Skontaktuj się z autorem

Berneńskie psy pasterskie, jedna z kilku szwajcarskich ras psów górskich, zostały opracowane w Bernie i zyskały uznanie American Kennel Club (AKC) w 1937 roku.

To był powrót do rasy, która według Burnese Mountain Dog Club of America (BMDCA) „prawie wyginęła” w XIX wieku. ¹

O berneńskich psach górskich

Standardy rasy zostały ustalone w 1907 r. Przez niewielką grupę hodowców w Burgdorf, a psy zyskały popularność wśród szwajcarskich rolników.

W 1926 r. Nie udało się zaimportować ich do Stanów Zjednoczonych; jednak w 1937 r. zostały z powodzeniem wprowadzone. Pierwsze dwa uznane przez AKC Bernery zostały nazwane Fridy i Quell.

Te odporne psy pracowały na farmach i wykonywały takie zadania, jak ciągnięcie małych ładunków w wagonach dla psów lub pasterstwo krów.

Wysoki poziom inteligencji i siła berneńskiego psa pasterskiego, w połączeniu z jego osobowościami, czyniły go dobrze przystosowanym do takich zadań. Rolnicy polegali na nich, aby uważnie obserwowali gospodarstwo i rodzinę.

Plusy i minusy Bernerów jako zwierząt domowych

Dzisiaj można zobaczyć, jak berneński pies pasterski bierze udział w takich wydarzeniach, jak szkicowanie, drowowanie, śledzenie, inne sporty zwinności lub oferowanie miłości i przywiązania jako psa terapeutycznego.

Potrzebują jednak wczesnego treningu socjalizacji i posłuszeństwa, aby przygotować ich do tych ról i przezwyciężyć ich naturalne predyspozycje do nieśmiałości.

Rodziny z małymi dziećmi lub innymi zwierzętami domowymi mogą lub nie chcą rozważyć tę rasę, chyba że są skłonne podjąć takie szkolenie.

Ponadto mogą chcieć porozmawiać z innymi właścicielami Berner, aby lepiej poznać ogólny temperament rasy.

Z głębokimi piersiami i dużymi ciałami psy berneńskie są psami o imponującym wyglądzie.

Są bardzo wymagające pod względem potrzeb w zakresie interakcji międzyludzkich i pielęgnacji. Robią szopy, a ich ciężkie płaszcze sprawiają, że nie nadają się na upały.

Uwaga: koniecznie obejrzyj krótki film poniżej, ponieważ naprawdę możesz zobaczyć, jak masywny jest obszar klatki piersiowej u tej rasy. Pokazany pies nie był dorosły, kiedy kręcono wideo, ale widać, że jest to rasa olbrzymiego rozmiaru!

Są najszczęśliwsi, gdy są blisko swoich rodzin, więc planuj trzymać je jak psy i przeznaczaj codziennie dużo czasu na zabawę, ćwiczenia i pielęgnację. Dodaj kąpiel w razie potrzeby i dobrze zbilansowaną dietę. Przy odpowiedniej pielęgnacji Twój Berner powinien pozostać szczęśliwy i zdrowy.

Według Bernese Mountain Dog Club of America (BMDCA), mężczyźni mają około 25 do 27 cali wzrostu i ważą około 80 do 115 funtów. Kobiety są mniejsze, ważą około 70 do 95 funtów i 23 do 26 cali wysokości.

Jak większość dużych lub gigantycznych psów, mają stosunkowo krótką żywotność wynoszącą zaledwie 7, 9 lat, zgodnie z badaniem BMDCA z 2005 roku.

Charakterystyka berneńskich psów pasterskich

Oto migawka berneńskiego psa górskiego.

Pochodzenie : Szwajcaria.
Pseudonim: Berner.
Charakterystyka: lojalny, inteligentny, trochę instynktów pasterskich, wyjątkowo zwinny, zważywszy na dużą strukturę kości.
Potrzeba interakcji międzyludzkich : wyjątkowo wysoka; może wykazywać niepożądane zachowania, jeśli zostanie pozostawiony samemu sobie przez dłuższy czas.
Umiejętności społeczne: Tylko jeśli są dobrze uspołecznione i wyszkolone. Szczenięta mogą „buzować” przedmioty.
Potrzeby ćwiczeń: umiarkowane.
Długość życia: około siedmiu lat.
Potrzeba wokalizacji: umiarkowana.
Pielęgnacja: Cotygodniowe szczotkowanie; kąpiele w razie potrzeby.
Stowarzyszenia: Berneński pies pasterski Ameryki Północnej.

Porozmawiajmy teraz o potencjalnych problemach zdrowotnych, z którymi może spotkać się Berner.

Berneński pies pasterski

Typowe problemy zdrowotne rasy

Jeśli zastanawiasz się nad zakupem Bernera, powinieneś mieć świadomość, że są one predysponowane do kilku poważnych problemów zdrowotnych. Najczęstsze to: