O krzyżach koni, mułach i innych hybrydach
Hybrydy i krzyże koni
Jest to powiedzenie z jakiegoś powodu - muły są sprytne i bardziej skłonne do informowania swojego przewodnika niż konie.
Muły nie są jedynymi stworzonymi hybrydami koni. Przez pewien czas modne było hodowanie krzyżówek między zebrami a końmi lub zebrami i osiołkami. Jednak muły są w ciągłym użyciu od bardzo dawna.
Dlaczego hodujemy hybrydy? W jakim celu służą? Jak w takim razie ludzie zdali sobie sprawę, że jeśli posadzisz razem osła i klacz, wyhodują hybrydę?
Historia hybryd koni może być dłuższa niż nam się wydaje.
Starożytne hybrydy koni
Jedno z możliwych źródeł pomysłu tworzenia hybryd zabiera nas z powrotem do Afryki. Tam, gdzie zakresy dzikiego osła i zebry pokrywają się, zachodzi pewna naturalna hybrydyzacja. Możliwe, że ludzie zauważyli, że te hybrydy mają cechy obu gatunków i zabrali tę wiedzę ze sobą.
Konie zostały po raz pierwszy udomowione na stepach azjatyckich. Osły prawdopodobnie zostały udomowione na Bliskim Wschodzie. Jednak niewiele jest dowodów na to, kiedy te dwa elementy zostały po raz pierwszy połączone. Szkielet muła nie różni się znacząco od konia bez badania DNA.
Jednym z możliwych wskazań jest koniowate znalezione w Pompejach, które zostały najpierw zidentyfikowane przez jednego eksperta jako nowa rasa koni, a następnie ponownie zaklasyfikowane jako osioł. Trzeci ekspert stwierdził, że może to być „egzotyczna hybryda”. Myślę, że znacznie bardziej prawdopodobne jest, że była to nieegzotyczna hybryda - muł. W Grecji niektóre rasy kucyków są utrzymywane wyłącznie do użytku w mułach hodowlanych, co wskazuje, że tworzenie mułów prawdopodobnie rozpoczęło się gdzieś we wschodniej części Morza Śródziemnego. W Hiszpanii gigantyczna rasa osła została stworzona i utrwalona wyłącznie w celu hodowli większych mułów, niż można by było wyprodukować z osłów o standardowych rozmiarach.
Mieszanka osła i konia
Muł jest wynikiem rozmnażania się klaczy (osła męskiego) z klaczą. Hinny jest wynikiem ogiera hodującego jenny (osiołka).
Muły kontra Hinnies
Wychowuje się stosunkowo niewiele osłomułów. Powodem tego nie jest to, że osłomuły są z natury mniej użyteczne, ale dlatego, że trudniej je stworzyć. Wskaźniki płodności z krycia ogiera x Jenny są niższe, ponieważ trudniej jest wyhodować hybrydę, jeśli liczba chromosomów jest niższa u samicy (konie mają 64 chromosomy, a osły 62).
Hinnies są na ogół nie do odróżnienia od mułów, a jedynym znanym sposobem ich odróżnienia bez znajomości rodowodu jest wypuszczenie ich za pomocą mieszanej grupy osłów i koni i zobaczenie, z kim się spotykać - będą skłonni przyciągać do gatunków mama. Nie jest to jednak całkowicie wiarygodne.
Płeć i płodność muła
Powszechnie wiadomo, że muły są niepłodne. Niektórzy świeccy mogą myśleć, że muły są również nijakie (bez płci). To nie jest prawda - zarówno muły, jak i osłomuły występują w „modelach” męskich i żeńskich. Męskie muły nazywane są johnami, a samice są mięczakami.
Czy muły są zawsze bezpłodne?
Muły są jednak prawie zawsze bezpłodne. Było kilka niezwykle rzadkich przypadków molly mułów, które okazały się płodne. W jednym przypadku molly muł, Old Beck, wyprodukował źrebię źrebię, które wyglądało jak koń. Nazywany Pat Murphy, Jr., okazał się mieć normalną płodność, gdy był hodowany z końmi i spłodził szereg czystych źrebiąt końskich.
Powszechnie uważa się, że muły nie będą płodne, na podstawie dowodów krzyżowania gatunków u niektórych kotów, co prowadzi do płodnych samic i niepłodnych samców. Jednak ta hipoteza nigdy nie została w pełni przetestowana, ponieważ muły są rutynowo wykastrowane we wczesnym wieku, aby obniżyć poziomy testosteronu (które są normalne u mułów), a tym samym uczynić je bardziej podatnymi na leczenie.
Minis i Mamuty
Większość mułów hodowanych w Ameryce to krzyżówki między stadninami mamutów a końmi hodowlanymi lub klaczami pociągowymi. Mogą one wytwarzać muły tak duże, jak siedemnaście rąk, a muł pociągowy może ciągnąć znacznie więcej niż koń o porównywalnej wielkości. Krzyżówka mamuta-ojca i belgijskiej matki jest tak popularna, że ma swoją własną nazwę - Missouri Mule. (Czerwony muł na zdjęciu to muł z Missouri).
Niektóre muły są również hodowane przy użyciu osłów o standardowych rozmiarach (na zachodzie zwanych burrami) oraz klaczy lub małych klaczy koni.
Ponieważ istnieją zarówno miniaturowe osły, jak i miniaturowe konie, nieuniknione jest także istnienie miniaturowych mułów, które niektórzy ludzie lubią trzymać jako zwierzęta domowe lub ciągnąć małe wózki.
Dlaczego robimy muły?
Po co więc przede wszystkim robić muły? Jaką przewagę ma muł nad końmi? Istnieje kilka:
- Muły są bardziej tolerancyjne na ciepło i potrzebują mniej wody niż konie. Konie są zimnym zwierzęciem stepowym, podczas gdy osły są naturalnie przystosowane do pustyni. Muły przyjmują adaptację osła i rzadziej cierpią z powodu wyczerpania cieplnego. Właśnie dlatego muły (a także osły i osły) były historycznie używane na południowo-zachodniej pustyni i są tam nadal cenione.
- Muły mają inny stosunek mocy do masy niż konie. 50-metrowy standardowy muł przeskakuje na 72-calowy płot niosąc paczkę ... od samego początku. (Pokazy mułów często obejmują zajęcia zwane „skakaniem Coonów”, w których zwycięzcą jest muł, który usuwa najwyższe ogrodzenie ze stojącego w zaznaczonym obszarze). Z reguły muły są silniejsze niż konie.
- Niektórzy ludzie wolą inteligencję i nieco inny umysł i temperament muła niż konia.
- Muły mogą być bezpieczniejsze do jazdy w niebezpiecznych sytuacjach, ponieważ rzadko uciekają. Przerażony koń może całkowicie stracić zmysły - rzadko zdarza się to w przypadku mułów lub osłów.
- Muły mają stopy w stylu osła, które rzadko wymagają obuwia. Są na ogół pewniejsi, choć przyznaję, że jeździłem dobrze wytrenowanymi końmi na szlakach, których nie chciałbym chodzić.
- Muły jedzą mniej niż porównywalnej wielkości konia i dlatego są tańsze w utrzymaniu.
- Muły mają większą wytrzymałość niż przeciętny koń, a także żyją nieco dłużej.
Wady mułów
Jakie są wady posiadania mułów?
- Muły mają inny sposób myślenia. Chociaż nie są tak uparci jak stereotyp, myślą bardziej jak osioł niż koń. Konie reagują. Muły przejmują inicjatywę, co może utrudnić przejście od pracy z końmi do pracy z mułami dla kierowcy i przewodnika.
- Muły są niepłodne, a czasem, kiedy ćwiczysz konkretnego muła, ma wyjątkową jakość, jest już za późno, aby powtórzyć oryginalny krzyż.
- Zwykłe siodła dla koni nie zawsze pasują do mułów. Mają inne ramię i czasami potrzebują specjalnego siodła dla mułów. Potrzebują także specjalnego uzda zwanego „headstall muła”, który jest przymocowany za uszami.
- Chociaż muły są na ogół łatwiejsze do karmienia niż konie, nie tolerują pokarmów wysokobiałkowych i wysokoenergetycznych.
- Jeśli rozgniewasz muła, który cię kopnie, bardziej prawdopodobne jest, że wyrządzi ci on prawdziwą szkodę niż koń. Muły również kopią przednimi łapami, czego konie na ogół nie robią, i częściej kopią krowy (kopią do przodu tylną nogą).
Okej, ale co z tymi zebrami?
Kilka lat temu zoo w Anglii kupiło klacz kucyka szetlandzkiego z innego zoo do wykorzystania w swoim małym zoo. Byli w szoku, gdy mimo diety wciąż przybierała na wadze, a weterynarz poinformował ich, że jest w ciąży.
Nazwali pierwszego zoo, który zaklął w górę i w dół, że na terenie nie ma żadnych nienaruszonych męskich koni. Kilka miesięcy później wyskoczyło źrebię - w paski. (Nie mam jasności co do szczegółów, jak zebra dostała się z klaczą i odwrotnie).
Hybrydy Zebry
Hybrydy zebry są czasami hodowane, aby spróbować stworzyć coś z nastawieniem zwierzęcia domowego i paskami zebry. Niestety nie jest to nauka ścisła, a zebranie zwierząt może być trudne.
W rzeczywistości można trenować i używać czystej zebry, ale zebry nie mają pewnej kluczowej części anatomii - nie mają kłębu. Zebry są również bardzo małe. Hybrydy są na ogół hodowane, aby były większe. Hybrydy zebry są niezwykle szybkie zarówno pod względem ruchów, jak i reakcji i nie są zalecane dla nowicjuszy.
Większość hybryd zebry pochodzi od ogiera zebry, który był ręcznie podnoszony lub hodowany z końmi domowymi, aby ułatwić mu obsługę. (Klacze zebry są zbyt cenne, aby można je było stosować w hodowli czystych zebr).
