Czy moje koty kiedykolwiek się dogadają?

Czy to możliwe, że moje koty nigdy się nie dogadają?

„Mam dwie kotki, które mój mąż i ja adoptowaliśmy jako bezdomne: jedna to duży 17-kilogramowy perkal (Sharkie), a druga to rosyjski niebieski (niebieski). Sharkie, będąc starszym i większym, próbował łobuz Blue, bo była mniejsza i młodsza. Kiedyś interweniowałem w ich kłótni i to rozwiązało ich nieporozumienia. Nadal się nie dogadują – po prostu współistnieją i szanują swoje terytoria.

Kilka lat później adoptowałem dwa kocury (byli braćmi i nie można ich było rozdzielić) i przywiozłem je do domu. Mój mąż wyjął je z pudełka, kiedy wróciliśmy do domu. Nigdy nie wprowadzaliśmy powoli nowych kotów do starszych kotów, ale dobrze się dogadywały. Dwa samce miały około 3 miesięcy i nazwaliśmy je Tom i Jerry.

Przez trzy lata wszystkie koty dobrze się dogadywały/współistniały. Ale coś się zmieniło w zeszłym roku. Nie wiem, co Tom zrobił Sharkie, ale teraz Sharkie jest na Toma wściekła. Teraz Tom zawsze się chowa i czai, aby upewnić się, że Sharkie nie ma w pobliżu, ponieważ goni go i gryzie, a on się boi. Czuję, że Sharkie zabiłaby Toma, gdyby mogła.

Trwa to już od jakiegoś czasu i myślę, że Tom cierpi z powodu skrajnego stresu. Ciągle się myje/liże i gryzie, do tego stopnia, że ​​jego dwie tylne łapy są prawie łyse. Dwukrotnie umówiłem Toma na wizytę u weterynarza, ale dwukrotnie musiałem ją odwołać, ponieważ nie mogłem się z nim skontaktować. Kiedy podejrzewa, że ​​coś się dzieje, ucieka i chowa się.

Jak mogę sprawić, by Sharkie przestała być taka wredna dla Toma? Nie chcę wracać do domu dla niego i jego brata. Dziękuję.” —Ewelina

Agresja związana z bólem u kotów

Istnieje kilka możliwych powodów, dla których Sharkie nie dogaduje się już z Tomem, ale pierwszą rzeczą, o którą bym się martwił, jest to, że ona cierpi. Jest dużym kotem i seniorem — czy zauważyłeś, że niechętnie wskakuje na kanapę lub miejsce na drapak? Może źle się czuć z powodu bólu artretycznego.

Naprawdę trudno jest z całą pewnością stwierdzić, jak powszechny jest ten problem, ale badania wykazały, że od 28 do 82% kotów ma zmiany behawioralne spowodowane bólem. Agresja domowa między kotami może być jedną z tych zmian behawioralnych.

Feliway na problemy behawioralne u kotów

Niektórzy behawioryści zalecają, aby w przypadku jakichkolwiek oznak bólu kot był leczony z powodu tego problemu jeszcze przed terapią behawioralną.

Jeśli wyniki fizyczne i krwi są prawidłowe, należy rozpocząć terapię behawioralną od Feliway, feromonu, który pomaga niektórym kotom z agresją wobec współlokatorów. Nawet z hormonem agresja może nie zniknąć całkowicie, ale przynajmniej nie ma tendencji do eskalacji.

Valium lub Prozac dla kotów agresywnych

To mniej więcej tyle, na co możemy liczyć w tej chwili. Możesz porozmawiać z lokalnym weterynarzem o podaniu jej leków, takich jak Valium lub Prozac, aby uczynić ją mniej agresywną.

Nie sądzę, żeby Tom zrobił cokolwiek, by to sprowokować – bardziej prawdopodobne jest, że jest tylko ofiarą. Możesz nie lubić zmian w Sharkie, jeśli jest na lekach, ale Tom z pewnością by to docenił. Gdyby Tom mieszkał w grupie z Sharkie na wolności, najprawdopodobniej sam wróciłby do domu.

Mam nadzieję, że wszystko u nich dobrze. Wiele zmian związanych ze stresem, które obserwujemy u kotów, zachodzi powoli, ale wygląda na to, że trwa to już jakiś czas, więc ze względu na Toma powinieneś jak najszybciej ją zobaczyć.

Źródła

Mills DS, Demontigny-Bédard I, Gruen M, Klinck MP, McPeake KJ, Barcelos AM, Hewison L, Van Haevermaet H, Denenberg S, Hauser H, Koch C, Ballantyne K, Wilson C, Mathkari CV, Pounder J, Garcia E , Darder P, Fatjó J, Levine E.Ból i problemy z zachowaniem u kotów i psów. Zwierzęta (Bazylea). 2020 18 lutego;10:318. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7071134/

DePorter TL, Bledsoe DL, Beck A, Ollivier E. Ocena skuteczności uspokajającego dyfuzora feromonów w porównaniu z placebo w leczeniu agresji kotów w gospodarstwach domowych z wieloma kotami: badanie pilotażowe. J Chirurgia med. kotów. 2019 kwiecień;21:293-305. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6435919/

Ten artykuł nie ma na celu zastąpienia diagnozy, prognozy, leczenia, recepty ani formalnej i zindywidualizowanej porady lekarza weterynarii. Zwierzęta wykazujące oznaki i objawy niepokoju powinny być natychmiast zbadane przez lekarza weterynarii.