Pit Bulls: historia ich niesławnej reputacji i dlaczego zasługują na coś lepszego

Dlaczego pitbulle mają złą reputację?

Ustawodawstwo dotyczące rasy (BSL) jest popularną polityką na całym świecie. Ogranicza, a nawet zakazuje ras psów, zwłaszcza sklasyfikowanych jako pitbulle. Z pewnością nie jestem ekspertem od pitbulli lub BSL i statystyk, które potwierdzają tę praktykę. Mam niewielką lub żadną wiedzę faktograficzną w tych obszarach. Powiedziawszy to, mogę przekazać informacje, które znam, z pewną inteligencją.

Dzisiejszy pitbull jest potomkiem pierwotnego angielskiego psa do polowania na byki, hodowanego dla sportu w XVII-XIX wieku do gryzienia i trzymania byków, niedźwiedzi i innych dużych zwierząt za pysk i głowę. Od samego początku ta genetyczna cecha silnych, blokujących się szczęk była pielęgnowana i wykorzystywana przez ludzi. Ta genetyczna predyspozycja jest jednym z powodów, dla których wiele krajów, stanów USA i miast nałożyło ograniczenia i zakazy na tę rasę.

Kiedy pod koniec XIX wieku zakazano nęcenia dużych zwierząt, ludzie ponownie wykorzystali zaciekłe szczęki przodków pitbulla, krzyżując angielskiego psa do nęcenia byków z mniejszymi, bardziej zwinnymi terierami do walk psów.

Ten mieszaniec został wyszkolony do atakowania innych psów, a nie ludzi. Przygotowanie psa do walk wymagało dużego zaangażowania człowieka. Jeśli pies był agresywny w stosunku do ludzi, był usuwany ze stada, aby uniknąć przekazania tej cechy.

Od początku historii przodków pitbulla ludzie odgrywali rolę w podkreślaniu niesmacznych cech rasy dla niegodziwych celów.Dzisiejsze pitbulle muszą żyć z resztkowym piętnem i utrzymującą się negatywnością.

Dzisiejsze pitbulle

Termin „pit bull” wywodzi się od psa bojowego z XIX wieku; jednak dzisiejszy pit bull jest typ psa, a nie rasy.

Ten typ wywodzi się z czterech głównych ras: American Pit Bull Terrier, American Staffordshire Terrier, Staffordshire Bull Terrier i American Bully. Dlatego pies „pitbulla” jest w rzeczywistości kundlem. Jeszcze dziwniejsze jest to, że mieszanie genetyczne w czasie stworzyło dziwną anomalię. Psy często identyfikowane wizualnie jako pitbulle nie mają genetycznych śladów żadnej z tych ras.

Większość dzisiejszych pitbulli jest hodowana bez konkretnych intencji. Ta przypadkowa hodowla doprowadziła do powstania populacji psów o szerokim spektrum predyspozycji behawioralnych. Genetyka z przeszłości z pewnością odgrywa rolę w zachowaniu, ale coraz więcej osób popiera pomysł, że środowisko odgrywa bardziej znaczącą rolę.

Lekarze weterynarii i specjaliści od ras sugerują, że na osobowość psa wpływa wiele czynników środowiskowych. Część z tych czynników, takich jak temperatura w łonie matki i poziom stresu matki w czasie ciąży, występuje jeszcze przed porodem. Wczesne żywienie, wczesna opieka medyczna i warunki mieszkaniowe również odgrywają pewną rolę.

Jednak większość ekspertów w tej dziedzinie może się zgodzić, że socjalizacja jest głównym czynnikiem ograniczającym agresję u psów. Ta socjalizacja jest dwojaka zarówno w przypadku ludzi, jak i innych psów. Od najmłodszych lat psy potrzebują humanitarnego i odpowiedniego szkolenia podstawowych komend i etykiety, aby współżyć z ludźmi. Podobnie młode psy muszą być socjalizowane z innymi psami, aby były z nimi przyjazne, a nie lękliwe lub agresywne.

Niestety, wciąż są ludzie, którzy hodują pitbulle w nikczemnych celach, co zaburza pulę genów i utrwala piętno.

Los Pit Bulla

Pitbulle i ich przodkowie, nie z własnej winy, od samego początku byli celem ludzkiej eksploatacji.Dzisiejszy pit bull jest często przedstawiany jako pies walczący, mimo że walki psów są zakazane.

Ten obraz wywołuje strach, nieufność i niezrozumienie, które często prowadzi do zakazów i ograniczeń. Ze względu na przepisy dotyczące rasy, wiele uspołecznionych, spokojnych i kochających pitbulli trafia do schronisk. Większość dzisiejszych nędznych kundli jest daleka od okrucieństw swoich przodków, ale ich reputacja jest trudna do zachwiania.

Pit bull i jego bliscy krewni zostali również nazwani psem-nianią ze względu na ich pełną miłości lojalność wobec dzieci. Trudno uwierzyć, że cechy behawioralne mogą tak gwałtownie zmieniać się w obrębie jednego typu psa. Ale to właśnie ta szerokość tych huśtawek sprawia, że ​​opinia publiczna nieufnie podchodzi do dołów.

Podobnie jak w przypadku innych typów psów, ludzie muszą postrzegać każdego z nich jako jednostkę z historią genetyczną i wyjątkowym wychowaniem środowiskowym. Ponadto, podobnie jak w przypadku różnych typów psów, niektóre będą łagodne i kochające, a niektóre będą na odwrót. Jedno jest jednak prawdą. We wszystkich przypadkach ludzkość od samego początku odgrywała rolę w reputacji pitbulla.

Co napędza moją pasję

Szczerze mówiąc, zanim moje córki miały pitbulle jako zwierzęta domowe, niewiele o nich wiedziałam. Kiedy moja najstarsza córka i jej mąż uratowali szczeniaka z „podejrzanej” sytuacji, byłem sceptyczny. W tamtym czasie byłem ofiarą nieporozumień dotyczących tego typu. Jednak Molly była najsłodszym, najłagodniejszym psem i wkrótce zdobyła moje serce. Od tego pierwszego doświadczenia z pitty, byłem uzależniony.

Od czasów Molly moja córka i jej mąż uratowali dwa inne pitbulle ze schronisk. Są również łagodnymi, kochającymi psami. Nigdy nie byłem świadkiem ani jednego aktu agresji ze strony żadnego z nich. Moja córka i jej mąż nie mają dzieci, ale wielu ich przyjaciół ma.

Reba i Dually są grzecznymi, opiekuńczymi opiekunami każdego dziecka, które kiedykolwiek postawiło stopę na ich farmie.Z tych powodów trudno mi zrozumieć kontrowersje i ograniczenia otaczające te łagodne bestie.

Podobnie moja druga córka, Andrea, hodowała osierocony dół, odkąd skończył dwa dni. Bruiser jest jeszcze większym kochankiem niż pozostała dwójka. Jednak Bruiser i moja córka zostali poddani surowej analizie.

Kiedy Andrea skończyła studia i po raz pierwszy dostała Bruisera, również szukała miejsca do życia. Po kilku odmowach z powodu jego „rasy” ostatecznie musieliśmy kupić dom i pobierać od niej czynsz za mieszkanie. Podobnie, ostatnio znalazła sobie mieszkanie, a Bruiser znów był trudna sprzedaż dla większości właścicieli. Podobnie jej agent ubezpieczeniowy poradził jej, aby wymieniła go jako „mieszankę teriera” z oczywistych powodów. I przez cały ten czas, gdy ma tyle trudności, każdy, kto zna Bruisera, zezna, że ​​nie skrzywdziłby, nie mógłby skrzywdzić muchy.

Mój cel

To, co chcę, aby ludzie zrozumieli na temat pitbulli, jest proste. Nie mogą nic poradzić na fakt, że ludzkość przez wieki wykorzystywała ich cechy fizyczne. Nie mogą uciec od piętna, jakie stworzyła dla nich ludzkość.

Każdy pies to inna dusza z genetycznym makijażem, którego nie można wymazać. Jednak przy lepszym zrozumieniu i właściwej socjalizacji pitbulle mogą stać się kochającymi i lojalnymi zwierzętami domowymi.

Ludzie muszą traktować każdego psa, nie tylko pitbulla, jako jednostkę. I na koniec, nie oceniaj ich według rasy; oceń ich po charakterze.

Ten artykuł jest dokładny i zgodny z najlepszą wiedzą autora. Treść służy wyłącznie celom informacyjnym lub rozrywkowym i nie zastępuje porady osobistej ani profesjonalnej porady w sprawach biznesowych, finansowych, prawnych lub technicznych.

© 2020 Marcy Bialeschki

Uwagi

Marcy Bialeschki (autor) z Cerro Gordo, IL, 26 czerwca 2020 r.:

Dzięki, Nel! Znam ludzi, niektórzy ludzie mieli z nimi negatywne doświadczenia, ale część obaw jest nieuzasadniona.Widzę odebranie agresywnego lub nierzetelnego psa, ale nie łagodnego przyjaciela rodziny. Każda rasa psa może być agresywna.

Nell Rose z Anglii 22 czerwca 2020:

Sam byłem zaskoczony, gdy zdałem sobie sprawę, że w tamtych czasach doły również nazywano nianiami! jak wspaniale! Tutaj, w Anglii, kilka lat temu było o nich głośno. Zostały odebrane właścicielom i musieli iść do sądu, aby udowodnić, że pies jest bezpieczny. Nie mam pojęcia, co się stało przez te dni. Ciekawe rzeczy, dzięki.

Marcy Bialeschki (autor) z Cerro Gordo, IL, 11 czerwca 2020 r.:

Dzięki, Liz!! Kochamy je wszystkie.

Liz Westwood z Wielkiej Brytanii w dniu 11 czerwca 2020 r.:

Z tego artykułu dowiedziałem się wiele o pitbullach. Wygląda na to, że są wspaniałymi zwierzętami domowymi w twojej rodzinie.

Marcy Bialeschki (autor) z Cerro Gordo, IL, 10 czerwca 2020 r.:

Dziękuję bardzo za odpowiedź. Ciesz się swoją ukochaną pitty!!!

Lori Queary 9 czerwca 2020 r.:

Po uratowaniu wielu ukochanych psów przez 55 lat, adoptuję mojego pierwszego Pittie.

To, co mam, to pokryte futrem serce, które jest prawie wielkości jej głowy. Taka kochanka, od razu przywiązała się do mojego syna, a gdy zasypia, jest cała moja!

Chętnie podzielę się Twoim artykułem, aby je edukować i ratować!

Marcy Bialeschki (autor) z Cerro Gordo, IL, 9 czerwca 2020 r.:

Tak, Lori, właśnie o to mi chodzi. Ludzie są winni. Dziękuję bardzo za podzielenie się swoimi historiami. W 100% pomagają mi w załatwieniu sprawy.

Lori Colbo ze Stanów Zjednoczonych 9 czerwca 2020 r.:

Świetny temat. Znałem kilka bardzo słodkich, uroczych pestek. Miałem kiedyś i zawsze czułem się przy niej niekomfortowo. Dostaliśmy ją jako szczeniaka, ale gdy dorosła, zaczęła głośno, głośno, gardłowo szczekać i ludzie bali się jej, gdy podeszła do drzwi, gdy ktoś zapukał. Była miła i łagodna dla mojego synka i ludzi, którzy go odwiedzali, ale pewnego razu przyszedł do mnie mój syn ze swoją jamą, która była matką naszej dziury. Pies mojego syna był najbardziej lojalnym, łagodnym psem, jakiego kiedykolwiek widziałem.Niestety mój syn nauczył ją atakować inne zwierzęta. Ktoś wypuścił psy w środku nocy i zabił kota sąsiada. Zażądałem, żebyśmy zabrali ją z naszego domu. Jestem pewien, że poszła w ślady psa mojego syna.

Moja siostra straciła swojego cennego pieska przez pitbulla. Zaatakował go, a właścicielka kobiety mu na to pozwoliła. Nawet się uśmiechnęła. Myślę, że biorąc pod uwagę historię i reputację dołów, jest zbyt wielu ludzi, którzy je trenują lub pozwalają im być agresywnymi. Tacy ludzie nie powinni być właścicielami psów.

Niektóre rasy psów mają wrodzone predyspozycje do agresji. Owczarki niemieckie, dobermany, pitbulle i rottweilery, żeby wymienić tylko kilka. Jednak znamy wielu ludzi, którzy mają te rasy i są to słodkie, posłuszne zwierzaki. Myślę, że to zależy od konkretnego psa i środowiska, w którym się wychował. Najważniejsze jest to, że winowajcami są zwykle ludzie.