15 najlepszych ras owiec na mięso

Które rasy owiec dają najlepsze mięso?

Każda rasa mięsna ma cechy, które czynią ją idealnym wyborem dla niektórych pasterzy. Niektóre są duże i mięsiste, podczas gdy inne dają wyjątkowo smaczną potrawę. Podczas gdy mięso niektórych owiec nie traci smaku z wiekiem, inne rosną dość szybko, oszczędzając czas i pieniądze. Idealna rasa dla ciebie będzie zależeć od celów, jakie masz dla swojego gospodarstwa lub gospodarstwa.

Rolnicy na ogół lubią hodować egzotyczne rasy do krzyżowania. Najlepszą praktyką jest hodowla tryków czystej krwi i mieszańców owiec w celu założenia nowych gospodarstw. Jagnięta mieszańce rosną szybciej niż jagnięta czystej krwi, dlatego hodowcy owiec decydują się na oddzielne hodowanie owiec czystorasowych do celów hodowlanych.

1. Suffolk

Suffolk to popularna rasa dla mięsa, mleka i dzieci uczestniczących w 4-H i innych pokazach młodzieżowych.

• Te owce są spokojne, posłuszne i różnią się wyglądem od większości innych owiec. Mają czarną twarz, uszy i nogi, które są wolne od wełny.
• Suffolk ma doskonałą charakterystykę konwersji paszy i jest jednym z najszybszych wskaźników wzrostu spośród wszystkich ras owiec.
• Mięso ma dobrą konsystencję, smak, charakterystyczny aromat, przyzwoitą wilgotność i ma mniej tłuszczu niż wiele innych ras.

Maciorki rodzą trzy jagnięta rocznie, a jagnięta szybko rosną. Suffolk może być używany jako rasa końcowa z innymi rasami do szybszej produkcji cięższych jagniąt do sprzedaży w wieku około trzech miesięcy lub typowej wadze 100 funtów. Ponieważ można sprzedawać jagnięcinę w młodym wieku, jest mniej wydatków na leczenie, mniej karmienia i mniej pracy.

Jedynym minusem Suffolk byłoby to, że dobrze sobie radzą na naprawdę dobrych pastwiskach, ale generalnie korzystają z suplementacji. Ale suplementacja jest koniecznością, jeśli pastwiska nie są na najwyższym poziomie. Niektórzy hodowcy z Suffolk narzekają, że dużo jedzą, ale uważam, że to normalne biorąc pod uwagę tempo wzrostu jagniąt.

2. Cheviot

Rasa Cheviot rozpoczęła się jako rasa górska, pochodząca z Cheviot Hills między Szkocją a Anglią. Te owce są niezwykle odporne i mogą wytrzymać surowe zimy. Mają małą głowę pokrytą delikatnymi, białymi włosami, które pokrywają również ich nogi. Polar jest gęsty i mocny, bez wełny na pysku i nogach.

Z dwóch powodów te owce są idealne do hodowli i znajdują się na szczycie tej listy:

1. Chociaż są niskie, jagnięta są odporne i mają dobrej jakości mięso. Owce mają silny instynkt macierzyński i są znane z bezproblemowego krycia.
2. Cheviots dobrze radzą sobie na pastwiskach niskiej jakości i mogą wymagać niewielkiej lub żadnej suplementacji.

3. Charollais

Charollais to jedna z najnowszych uznanych ras owiec domowych. Ma swoje korzenie w regionie Burgundii we Francji. Te owce są średniej lub dużej wielkości, dobrze umięśnione, z różowo-szarymi twarzami i nogami oraz cienką lub średnią wełną pokrywającą ciało. Są one zwykle używane jako końcowy reproduktor w celu zwiększenia umięśnienia i tempa wzrostu jagniąt.

Są silnie umięśnione i produkują chude tusze, które idealnie nadają się do handlu mięsem. Szybki wzrost, chude mięso wysokiej jakości, wysoka wydajność, łatwa jagnięcina i wysokiej jakości tusza sprawiają, że Charollais jest pożądana wśród hodowców owiec. Jednak te owce są kiepskimi zbieraczami. Dobre pastwisko jest koniecznością dla tych owiec, które mogą potrzebować suplementacji.

4. Katahdin

Rasa owiec Katahdin pochodzi po raz pierwszy z Maine, a jej nazwa pochodzi od góry Katahdin. Są odporne z wysokim współczynnikiem płodności i zdolnościami adaptacyjnymi. Owce te należą do kategorii niektórych ras wymagających niewielkiej konserwacji, wymagających minimalnej opieki i zdolnych do rozwoju wyłącznie na pastwisku.

Katahdiny linieją co roku i dlatego nie wymagają strzyżenia.

Jagnięta potrzebują więcej czasu, aby osiągnąć wagę rynkową, ale mimo to produkują chude, łagodne w smaku i mięsiste tusze.

5. Islandzkie owce

Islandzkie owce zostały po raz pierwszy sprowadzone na Islandię przez osadników wikingów ponad 9000 lat temu. Jest znana jako jedna z najczystszych ras na świecie, ponieważ nie była krzyżowana z innymi importowanymi rasami owiec. Mięso islandzkiej owcy jest cenione na całym świecie ze względu na swoją ekologiczną czystość i łagodny smak.

To kolejna rasa owiec o niskich wymaganiach konserwacyjnych, która może przynieść duże zyski. Owce dobrze sobie radzą nawet na ubogich pastwiskach lub pastwiskach z niewielką lub żadną suplementacją. Mięso islandzkich jagniąt jest delikatne i ma delikatną konsystencję. Jagnięta osiągają wagę handlową po czterech do pięciu miesiącach.

6. Tunis Barbari

Uważa się, że Tunis powstał prawie 3000 lat temu w Tunezji. To jedna z tych tłustoogoniastych owiec, które są uwielbiane przez zwykłych zjadaczy jagnięciny. Tunisy są doskonałymi zbieraczami i pasącymi się zwierzętami. Zwykle nie wymagają dodatkowej suplementacji i są całkiem opłacalne.

Chociaż Tunis jest rasą o podwójnym przeznaczeniu, obecnie hoduje się je do produkcji mięsa na rynek. Owce są dość odporne i mogą rozwijać się w gorącym i suchym klimacie.

7. Blackbelly (Amerykanie i Barbados)

Barbados Blackbelly to ciemnowłosa rasa owiec, która pochodzi z Barbadosu w Indiach Zachodnich. Z drugiej strony amerykański Blackbelly powstał ze skrzyżowania naturalnie bezrogiego Barbadosu z owcami muflona, ​​Dorsetami i Merinosami.

Obie rasy są dość podobne i obie mają małe tusze. Braki w wielkości nadrabiają jakością i smakiem mięsa. W przeciwieństwie do innych ras owiec z tej listy, owce Blackbelly nie są zwykle powszechne wśród rolników sprzedających mięso owcze.

Blackbellies wykazują dużą odporność na pasożyty wewnętrzne i stres cieplny. Te owce są również dość łatwe w kwestii pastwisk i potrzeb paszowych.Owce rodzą dwa razy w roku i mają od 1,5 do 2,3 jagniąt na jagnię.

8. Walijska owca górska

Welsh Mountain to mała i niezwykle wytrzymała rasa pochodząca z południowej Walii. Owce są pożądane ze względu na łatwe owce, wysoką płodność i dobrą produkcję mleka.

Te owce mają dobrą długowieczność; są aktywne i przez to trudne do utrzymania ogrodzenia.

Walijskie owce produkują mięso i błonnik o niezwykłej jakości, aromatyczne i o wysokim stosunku mięsa do kości.

Te owce są znane z delikatnego, miękkiego, czarnego włókna.

9. Shropshire

Dokładne pochodzenie Shropshire Down jest nieznane, ale uważa się, że jest wynikiem ulepszenia rodzimych owiec z obszarów przygranicznych Staffordshire i Shropshire w Anglii.

Jest to średniej wielkości, długowieczna owca, zwykle popularna ze względu na mięso i wełnę. Mięso z Shropshire jest soczyste, delikatne i pełne smaku.

Owce Shropshire potrzebują obfitej paszy, co jest powszechną skargą hodowców owiec na tę rasę.

10. Teksel

Texels to wytrzymała rasa, która może przystosować się do wielu warunków klimatycznych. Dobrze sobie radzą jako rasa żerująca, chociaż odsetek jagniąt bliźniąt i trojaczków w stadach hodowlanych jest wyższy.

Teksele są średniej wielkości i mają wysoki stosunek mięśni do kości. Ich mięso jest chude, delikatne, smaczne i cieszy się sporym zainteresowaniem wśród szefów kuchni.

Owce produkują białe runo średniej wełny. Na twarzy i nogach nie ma wełny, a nos jest wyraźnie czarny.

11. Róg Dorset

Dorset Horn to brytyjska rasa, która jest obecnie zagrożona w wielu krajach. Chociaż jego pochodzenie jest nieznane, uważa się, że róg Dorset powstał w wyniku krzyżowania merynosów z rodzimymi, rogatemi owcami walijskimi. Spiralne rogi tryków sprawiają, że rasa jest od razu rozpoznawalna.

Mięso jest spójne, soczyste, bardzo łagodne i delikatne w smaku. Jest soczysty i ma posmak baraniny. Owce dobrze czują się na dobrych pastwiskach i często nie potrzebują dodatkowej suplementacji.

Owce Dorset rodzą trzy jagnięta rocznie, co jest atrakcyjne dla rolników zainteresowanych sprzedażą jagniąt na mięso. Są doskonałymi zbieraczami i rzadko wymagają suplementacji.

12. Hampshire Down

Hampshire to rasa dziedziczna w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Jest wynikiem połączenia kilku tradycyjnych ras pochodzenia brytyjskiego, hodowanych przez wiele stuleci. Hampshires mają duże głowy.

Chociaż są bardziej popularne w przypadku wełny, mięso jest kolejnym cenionym produktem z nich. Mięso z Hampshires jest chude, ale soczyste, pachnące i słodkie w smaku.

Hampshires są zwykle kiepskimi zbieraczami i będą potrzebować pastwisk dobrej jakości lub dodatkowej suplementacji, aby zaspokoić ich potrzeby żywieniowe.

13. Rambouillet

Rambouillet to francuska wersja rasy merynosów. Odporne i duże, są rasą o podwójnym przeznaczeniu, charakteryzującą się dobrą jakością tuszy i produkcją wełny.

Te jagnięta dają niezwykłą wydajność mięsną w kawałkach mięsa bez kości.

Wełna Rambouillet jest porównywalna z wełną merynosów, z wyjątkiem mniejszych skurczy.

Rambouillety żywią się wszystkimi rodzajami pasz i mogą nie wymagać suplementacji.

14. Dorper

Dorper został wyhodowany w Afryce Południowej przez skrzyżowanie owiec perskich Blackhead z rogami Dorset. Mają jednolicie białe ciało z czarną głową, ale są też odmiany białe lub czerwonogłowe. Mięso Dorpera jest delikatne i świetnie smakuje.

Te owce są grube i posłuszne z doskonałymi zdolnościami hodowlanymi. Instynkt macierzyński owiec jest znaczny, a doskonała produkcja mleka umożliwia im hodowlę szybko rosnących, zdrowych jagniąt. Jagnięta osiągają wiek rynkowy po czterech do pięciu miesiącach.

Owce Dorper zakładają wełnę w zimnym klimacie i zrzucają ją w ciepłe dni. Ta zdolność owiec jest pomocna dla pasterzy, którzy chcą uniknąć strzyżenia w celu produkcji mięsa. Niska odporność na pasożyty, duże potrzeby pokarmowe i nietolerancja zimna to trzy główne wady dorpersów.

15. Romneya

Romney, znany pod nazwą nadaną oryginalnej wersji Romney Marsh, to angielska rasa owiec. Są spokojne, posłuszne i łatwe w utrzymaniu. Ponadto dobrze czują się w dużych stadach.

Romneys można nazwać owcami o podwójnym przeznaczeniu ze względu na ich jakość mięsa i długą, błyszczącą wełnę. Mięso jest dobrej jakości i ma delikatny smak nawet u starszych jagniąt; runo doskonale nadaje się do przędzenia ręcznego.

Owce Romney dobrze sobie radzą na samych pastwiskach. Są szczególnie przystosowane do klimatu Nowej Zelandii i nie radzą sobie dobrze w gorących lub suchych warunkach klimatycznych.

Ta treść jest dokładna i zgodna z najlepszą wiedzą autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady wykwalifikowanego specjalisty.