Zrozumienie okresów lęku u psów

Etapy rozwoju psa: jakie są okresy lęku u psów?

Dlaczego Rover nagle boi się obcych? Często zadaje mi to pytanie od właścicieli psów, którzy prawie byli właścicielami psów, którym mniej zależało na zbliżeniu się do przyjaznego nieznajomego, a teraz kulą się między nogami właściciela.

Kiedy próbuję ocenić sytuację i zadać kilka pytań, kładę duży nacisk na wiek psa. Dlaczego? Niewielu właścicieli psów zdaje sobie sprawę z faktu, że psy przeżywają okresy lęku na etapie rozwoju. W tych różnych okresach psy mogą coraz bardziej bać się sytuacji, które kiedyś wydawały się akceptować.

Strach może objawiać się nadmiernie ostrożnymi zachowaniami, w których szczeniak lub pies podchodzą do ludzi lub przedmiotów niepewnie lub zachowują się w sposób obronny polegający na szczekaniu / rzucaniu / warczeniu. W niektórych przypadkach psy mogą działać odważnie w stosunku do niektórych bodźców i być niepewne w stosunku do innych.

Należy jednak pamiętać, że psy mogą się bać określonych rzeczy w każdym wieku i nie można dokonywać uogólnień. Spójrzmy na te okresy strachu i zobaczmy, jak wpływają one na najlepszego przyjaciela człowieka.

Okres od pierwszego strachu: 5 tygodni, a następnie 8 do 10 tygodni

Szczenięta przeżywają swój pierwszy „okres strachu”, kiedy są pod opieką hodowcy po 5 tygodniach. Badania Scotta i Fullera wykazały, że szczenięta w wieku 5 tygodni wykazują silną reakcję strachu na głośne dźwięki i nowe bodźce, jednak pokonują te obawy poprzez stopniowe wprowadzanie, a jeśli okażą się nieszkodliwe, z czasem zaakceptują je jako normalną część ich zyje.

Większość właścicieli psów nigdy nie będzie świadkiem tego pierwszego okresu strachu, biorąc pod uwagę, że większość szczeniąt jedzie do swoich nowych domów po 8 tygodniach, warto więc zauważyć, że odnosząc się do pierwszego okresu strachu, odbywa się to po 8 do 10 tygodniach, jak opisano poniżej .

Według Meghan E. Herron, weterynarza i dyplomata American College of Veterinary Behaviourists, ten pierwszy okres strachu ma miejsce w wieku od 8 do 10 tygodni. W tym czasie szczeniak jest bardzo wrażliwy na traumatyczne przeżycia, a jedno przerażające wydarzenie może wystarczyć, aby traumatyzować szczeniaka i mieć wpływ na jego przyszłe zachowania. Strach może dotyczyć osoby, psa lub przedmiotu. Okres strachu jest zatem etapem, podczas którego szczeniak lub pies mogą być bardziej skłonni do postrzegania pewnych bodźców zagrażających.

W naturze w tym czasie szczeniaki wychodzą z jaskini i zaczynają poznawać otaczający je świat. Wtedy szczenięta będą uczyć się pod okiem swojej mamy, które bodźce są groźne i nie zagrażają życiu. Na tym etapie, kiedy są w pełni mobilni i przebywają na zewnątrz, brak ostrożności może spowodować, że łatwo zostaną zabici, wyjaśnia Patricia McConnell, Certified Applied Animal Behaviourist, w swojej książce „For the Love of a Dog”.

Przypadkowo, w warunkach domowych, ten okres strachu zbiega się z czasem, w którym większość szczeniąt jest oddzielana od swoich miotów i matek i wysyłana do nowych domów. Niektórzy hodowcy uważają, że ich szczenięta lepiej adoptować w późniejszym wieku. Dlatego niektórzy decydują się sprzedawać szczenięta po 12 tygodniach.

Dlatego podczas pierwszego okresu strachu ważne jest, aby unikać narażania szczeniaka na traumatyczne przeżycia. Nie zaleca się wysyłania szczeniaka lub poddawania go w tym czasie zabiegom planowym. Wizyty weterynarza i wizyty w samochodzie powinny być zabawne i optymistyczne. Bodźce i doświadczenia, które szczenięta mogą uznać za przerażające, obejmują między innymi: szczepionki, stoły do ​​badania na zimno, przyjmowanie temperatur w odbycie, umieszczanie szczeniaka na wadze, przycinanie paznokci i obsługiwanie przez nieznajomych.

Jak robić rzeczy lepiej

• Używaj jedzenia, aby tworzyć pozytywne skojarzenia!
• Niech wolontariusze biorą udział w „próbnych badaniach weterynarza” i używają smakołyków
• Ćwicz dawanie „fałszywych szczepionek” piórem i używaj smakołyków (więcej na ten temat przeczytasz, jak sprawić, by psy mniej bały się zastrzyków)
• Spraw, by jazda samochodem była przyjemnością!
• Miej w domu dyfuzor DAP, kiedy przyprowadzasz swojego szczeniaka do domu po raz pierwszy.
• Zrób zabawę ze skrzyniami zabawkami i smakołykami.

Drugi okres strachu: od 6 do 14 miesięcy

Podczas gdy trwający od 8 do 12 tygodni okres strachu u szczeniąt jest w niektórych przypadkach ledwo zauważany przez właścicieli szczeniąt, drugi okres strachu wydaje się mieć znacznie większy wpływ. Rover wyrósł teraz, a jeśli jest dużą rasą, może nawet ważyć 100 funtów lub więcej! Uważa się, że ten okres strachu związany jest z dojrzałością płciową i przyspieszeniem wzrostu psa. Oznacza to, że u dużych ras może rozwinąć się później w porównaniu z mniejszym psem. Często ten etap jest również znany jako „nastoletnia łuszczenie się”, według Ellen Dodge w jej artykule „Critical Periods in Canine Development”, opublikowanym w magazynie Weimaraner. Październik (1989).

Na wolności psy w tym wieku mogą polować z resztą stada. Na tym etapie ważne jest, aby nauczyli się trzymać z plecakiem dla bezpieczeństwa, ale muszą także nauczyć się o strachu, ponieważ potrzebują strachu, aby przetrwać. Przesłaniem dla szczeniaka jest ucieczka, jeśli podejdzie do nich coś nieznanego, wyjaśniają Wendy i Jack Volhard w książce Dog Training for Dummies .

Poziom reaktywności wzrasta na tym etapie, powodując, że pies działa defensywnie, staje się ochronny i bardziej terytorialny. Właściciele często zgłaszają, że strach pojawia się znikąd. Psy wydają się bać nowych bodźców lub spotykanych wcześniej bodźców, ale to nie wywołało znaczących reakcji. Podobnie jak w pierwszym okresie strachu, najlepiej unikać traumatycznych przeżyć w tym czasie, takich jak transport psów w samolocie i inne przytłaczające doświadczenia. Ponieważ na tym etapie właściciel może mieć do czynienia z psem szczekającym, skaczącym i ciągnącym smycz, ten okres strachu ma większy wpływ, powodując, że właściciel martwi się o zachowanie psa.

Jak robić rzeczy lepiej

• Kontynuuj kontakty towarzyskie jak najwięcej, ale bez narażania swojego psa na przytłaczające sytuacje
• Twórz pozytywne skojarzenia poprzez przeciwdziałanie
• Buduj pewność siebie poprzez trening i budowanie pewności siebie w sporcie i ćwiczeniach
• Unikaj traumatycznych przeżyć podczas tej delikatnej fazy.

Czy istnieje okres trzeciego strachu?

Clarence Pfaffenberger, autor książki The New Knowledge of Dog Behavior, sugeruje, że we wczesnej dorosłości ma miejsce trzeci okres strachu. W tym czasie poziom agresji może wzrosnąć, a pies może wydawać się bardziej opiekuńczy i terytorialny. Nadal mogą występować epizody łuszczenia się nastolatków. Niektórzy uważają, że może być nawet czwarty okres, gdy pies osiąga wczesną dorosłość, ale nie mogłem znaleźć wiarygodnej literatury na ten temat.

Ogólne wskazówki dotyczące radzenia sobie z okresami strachu

Te wskazówki przydadzą ci się w radzeniu sobie z okresami lęku rozpieszczonego psiaka. Jednak działają również dla psów, które są ogólnie przerażone. Chociaż są skuteczne, pamiętaj, że skłonność twojego psa do bania się może być dziełem genetyki, a nie tymczasowym problemem wynikającym ze stadium strachu. Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak natura i wychowanie kształtuje zachowanie psa, przeczytaj: Dog Behavior: Nature vs. Nurture Debate. Oto kilka wskazówek, które pomogą szczeniakowi lub psu przejść przez te przerażające okresy strachu:

Pozostań tak spokojny, jak to możliwe

Możesz okłamać swojego szefa, ale jeśli chodzi o psy, to oni są mistrzami w czytaniu naszych emocji i mowy ciała. Jeśli jesteś nadmiernie zaniepokojony lub nieco spięty, że Twój pies działa lękliwie lub obronnie, upewnij się, że Twój pies to zauważy. Nie obciążaj smyczy, nie napinaj się i nie martw się. Pozostań zrelaksowany i swobodny.

Udawaj, że to nic wielkiego

Twój pies żywi się Twoimi emocjami. Tak jak pies-matka wyprowadzałby swoje szczenięta z jaskini i prowadził szczenięta przez groźne i niegroźne sytuacje, pokaż swojemu psu, że bodźce, których się boi, nie są niczym wielkim. Niektórzy uważają to powiedzenie swobodnym tonem: „To tylko _______ (wypełnij puste miejsce), głupiutki chłopiec!” pomaga psu zrozumieć, że to nie jest wielka sprawa.

Stan przeciwny

Jeśli Twój pies boi się pewnych bodźców, możesz spróbować zmienić jego reakcję emocjonalną, używając smakołyków lub czegoś, co pies uzna za satysfakcjonujące. W momencie, gdy Twój pies zobaczy groźny bodziec rozdający smakołyki, moment, gdy bodziec groźny zniknie, zabierz smakołyki. To samo można zrobić z dźwiękami, które pies zaskakuje, aby dźwięk stał się sygnałem, że nadchodzi smaczna uczta. Co jeśli twój pies nie będzie smakował? Najprawdopodobniej bodziec jest zbyt przerażający, a pies przekroczył próg.

Nie przytłaczaj, odczulaj!

Pracuj, poniżej progu z dystansu Twój pies lub szczeniak nie reaguje lękliwie i jest w stanie przyjmować smakołyki. Jeśli przytłaczasz i zalewasz swojego szczeniaka, ryzykujesz uczuleniem swojego szczeniaka, co oznacza, że ​​sprawiasz, że jest bardziej przerażony. Nie zmuszaj swojego szczeniaka do interakcji z przerażającym bodźcem; raczej pozwól mu zbadać wszystko, czego się boi i pamiętaj, aby chwalić / nagradzać każdą inicjatywę, którą podjąłby Twój szczeniak lub pies!

Socialize, Socialize, Socialize

Okresy lękowe są częścią stadiów rozwojowych psa. Im bardziej twój pies jest narażony na bodźce i dowiaduje się, że nie ma się czego bać, tym bardziej pewny siebie będzie w przyszłości, gdy napotka coś zastraszającego. Podczas gdy okno okazji do fazy socjalizacji szczeniąt zamyka się po około 14–16 tygodniach, możliwości socjalizacji praktycznie nigdy nie powinny się kończyć.

Nie karać strachu

Wreszcie unikaj karania strachu. Wygląda na to, że większość agresywnych pokazów psów jest spowodowana strachem; dlatego, karając to zachowanie, tylko pogłębisz strach. Zignoruj ​​strach i pozwól swojemu psu nabrać pewności siebie, pozwalając mu na samodzielne badanie rzeczy, gdy będzie gotowy i chwalić za wysiłek. Użyj bezobsługowej modyfikacji zachowania, takiej jak odczulanie i przeciwdziałanie warunkom

Chociaż behawioryści badali okresy strachu przez pewien czas, ważne jest, aby pamiętać, że mogą one nie wystąpić w dokładnie określonym czasie dla każdego szczeniaka. Jeśli Twój pies przeżywa okres strachu, pamiętaj, że to nie koniec świata. Dzięki wskazówkom, odczulaniu i przeciwdziałaniu warunkom Twój szczeniak lub pies powinien z czasem dobrze się zregenerować.