Różne rodzaje szczekania psów
Funkcja szczekania psa
Nie wszystkie szczekania są sobie równe, istnieją różne rodzaje wokalizacji psów. Często słyszymy, jak ludzie narzekają: „Mój pies szczeka, jak mogę ich powstrzymać?” Po pierwsze, musisz zrozumieć, co powoduje takie zachowanie.
Każdy właściciel psa może prawdopodobnie zaświadczyć, że psy szczekają z określonych powodów, a dźwięk szczekania zmienia się w różnych kontekstach. Rzeczywiście istnieją różne rodzaje szczekania psów, a Feddersen-Petersen zidentyfikował kilka za pomocą sonografu, a następnie przeanalizował je pod kątem znaczeń, funkcji i emocji
Nie jesteśmy psami i nie możemy czytać w ich myślach. Jednak patrząc na kontekst zachowania i towarzyszący mu język ciała, możemy zgadywać, co próbują się komunikować.
Szczekanie jako wynik udomowienia
Repertuar szczekania psa urósł z powodu udomowienia. Jeśli spojrzymy na przodka udomowionego psa, wilka ( Canis lupus ), jesteśmy zaskoczeni, gdy dowiadujemy się, że tylko 2, 3% komunikacji wilka składa się z kory. Według Schassburger szczekanie wilka występuje tylko w przypadku ostrzeżenia, obrony lub sprzeciwu.
Psy były selektywnie hodowane ze względu na ich atrakcyjne cechy. Szczekanie działało jako alarm ostrzegający przed intruzami lub niebezpiecznymi zwierzętami. Podczas polowania psy śpiewają, aby ostrzec myśliwego o obecności zwierząt. Termin „szczekanie niewłaściwego drzewa” prawdopodobnie wywodzi się z praktyki szczekania coonhounda podczas leczenia szopów. Kiedy rozprzestrzeniła się praktyka hodowli, psy pasterskie wykorzystywały swoje szczekanie, aby upierać uparte krowy i owce.
W eksperymencie z lisem hodowlanym odkryto, że neotenia, zachowanie cech młodocianych, jest często postrzegana jako produkt uboczny udomowienia. Gdy psy zostały udomowione, zaczęły przypominać wilcze szczenięta nawet w wieku dorosłym. Nastąpiła następująca zmiana genetyczna wyglądu:
- Zmniejszony kamuflaż w kolorach płaszcza
- Skrócone kagańce
- Powiększone oczy
- Uszy dyskietek
Wraz z tymi młodzieńczymi cechami pojawiły się zmiany behawioralne, które obejmowały szczekanie, skomlenie i oznaki poddania się (wszystkie zachowania młodzieńcze i przypominające szczenię). Niektórzy etolodzy określają szczekanie psa jako „niefunkcjonalne”. Zachowanie szczekania, zgodnie z ich teorią, jest odmianą genetyczną spowodowaną udomowieniem, oddzieloną od wpływu życia obok ludzi. Inni badacze nie zgadzają się i twierdzą, że szczekanie psów jest silnie kierowane przez interakcje społeczne.
Każdy właściciel psa może zaświadczyć, że ton jego psa zmienia się w różnych kontekstach. Feddersen-Petersen zidentyfikował kilka różnych wokalizacji za pomocą sonografu, a następnie przeanalizował znaczenie, funkcję i emocje stojące za tymi nagraniami. Zbadajmy różne rodzaje szczekania.
Krótki typ szczekania
| Dźwięk | Rodzaj kory | Cel, powód |
|---|---|---|
| Kora o wysokiej tonacji często powtarzana w serii. | Grać | Służy jako zaproszenie do rozpoczęcia gry; często w połączeniu z przyjaznym językiem ciała. |
| Powtarzalne i wzrost intensywności. Może być mieszany z warczeniami. | Terytorialny | Ostrzega właściciela przed intruzem lub domniemanym zagrożeniem (przyjacielem lub nieznajomym). Wynika ze strachu i niepewności. |
| Jedna lub dwie ostre, sekwencyjne szczekania. | Alarm | Zwykle uzasadnione. Ostrzega właściciela o potencjalnie nietypowych, niebezpiecznych lub dotyczących okoliczności. Powinien zostać potwierdzony przez właściciela. |
| Wysokie i powtarzalne, z krótkimi przerwami. | Podniecenie | Wskazuje na entuzjazm i jest powszechnie używany, gdy wita właścicieli lub przyjemne czynności. Język ciała jest ekspresyjny. Może wskazywać na brak kontroli impulsów. |
| Wysokie i powtarzalne wargi cofnięte. | Przerażony | Strach przed nieznanym. Może być połączony z agresywną postawą i / lub unikaniem. |
Zagraj w Barking
Kora do gry to kora o wysokiej wysokości, często powtarzana w seriach. Brakuje mu intensywności i często towarzyszy mu łuk do zabawy, w którym przednie nogi psa są opuszczone, a zad jest w powietrzu. Ogon często macha w oczekiwaniu. To zachowanie służy do inicjowania sesji odtwarzania.
Szczekanie podczas zabawy jest stosowane wśród psów, a także wokół ludzi. Feddersen-Petersen zauważył, że niektóre szczekanie w sztuce wiązało się z żartobliwym pomrukiem i głośnymi wokalizami. Niektóre psy mogą szczekać z powodu przewidywanej zabawy, a niektóre wykazują takie zachowanie podczas oglądania innych psów.
Nawet wśród tej kategorii szczekania istnieją różne odmiany wokalizacji. Niektóre psy mogą po prostu szczekać z powodu podekscytowania grą, a inne szczekają, gdy przyjmują rolę cheerleaderki lub „zabawnej policji” podczas oglądania innych psów.
Szczekanie terytorialne
Szczekanie terytorialne jest często widoczne, gdy intruz wchodzi na terytorium psa. Szczekanie jest powtarzalne i będzie narastało w miarę zbliżania się intruza. Wokalizację tę można łączyć z warczeniami. Ogon może również nerwowo machać (nie wszystkie machające ogonem są przyjazne).
Podczas gdy wokalizacja terytorialna jest odważna i agresywna, zachowanie to często wynika ze strachu. Pies czuje się zastraszony i postrzega intruza jako zagrożenie dla jego bezpieczeństwa i wygody. Wiele psów czuje się bezpiecznie, gdy ich właściciel interweniuje i reaguje na sytuację, niezależnie od tego, czy intruz jest przyjacielem, czy nieznajomym.
Ta forma wokalizacji jest często mimowolnie wzmacniana, ponieważ z perspektywy psa szczekanie odsuwa intruza. Psy szczekające na listonosza mają tendencję do powtarzania tego zachowania, ponieważ listonosz ostatecznie wychodzi.
Alarm szczekanie
Kora alarmowa składa się z kory lub dwóch, które są ostre i mają na celu poinformowanie właścicieli o obecności intruza lub czegoś, co może być niezgodne z normą. Kora może być nagła i zaskakująca.
Właściciele psów powinni potwierdzić korę i zająć się podstawową przyczyną ostrzeżenia. Potwierdzenie alarmu daje psu otuchę.
Niektórzy właściciele psów lubią mówić „dziękuję” i podarują psu ucztę. Alternatywnie, niektórzy właściciele psów mogą słusznie obawiać się, że oferowanie smakołyków zachęci do szczekania. W rzeczywistości będziesz nagradzać psa za to, że przestał szczekać, ponieważ większość psów przestanie szczekać w momencie, gdy powiesz „dziękuję” i przyjdziesz wyczekiwać uczty.
Ignorowanie tej formy szczekania może prowadzić do natarczywego szczekania, ponieważ pies próbuje poinformować właściciela o sytuacji, ale będzie głuchy. Pozostawiona bez opieki ta forma szczekania może przekształcić się w szczekanie terytorialne, ponieważ pies odczuwa potrzebę wzięcia odpowiedzialności za sprawdzenie źródła potencjalnej ingerencji i ewentualnego odesłania intruza.
Szczekanie podniecenia
Szczekanie podniecenia jest wyrazem psiej radości życia psa . Występuje, gdy pies oczekuje lub doświadcza przyjemnego lub szczęśliwego wydarzenia. Ta wokalizacja jest wysoka i powtarzalna, z krótkimi przerwami. Zwykle wiąże się to z tempem, skakaniem, obrotem i merdaniem. Szczekanie podniecenia pociąga za sobą pewien rodzaj podniecenia i do pewnego stopnia wykazuje brak kontroli impulsów. Niektóre psy mogą chwycić zabawkę i chodzić z nią w pysku podczas marudzenia. Mój Rottweiler lubi to robić, kiedy wracam do domu.
Nigdy nie zapomnę szczekania podekscytowania wydanego przez Labradora, który z niecierpliwością oczekiwał swojej kolejki na uwolnienie na szkolenie poszukiwawcze i ratownicze. Ten sam pies również głosił, gdy pozdrawiał swoich właścicieli. Właściciel tego Labradora był moim kolegą szkoleniowym. Chociaż szczekanie mogło wydawać się nadmierne, właściciel nie chciał go tłumić, ponieważ oznaczało to podniecenie i chęć psa do pracy.
Straszne szczekanie
Szczekanie przerażającego psa może być mylone z agresją, ale dla wytrenowanego oka istnieje kilka charakterystycznych cech:
- Spłaszczone uszy
- Cofnięcie warg zostało cofnięte
- Białka oczu
- Kręci się nerwowo
Ta forma szczekania jest sygnałem zwiększającym odległość, co oznacza, że pies ma nadzieję, że spust się odsunie. Takie zachowanie jest często obserwowane u małych, niedospołecznych psów (niesławne „gryzaczki kostek”, które szczekają i wydają się rzucać w momencie, gdy się odwracasz). Psy dowolnej wielkości mogą wyświetlać to zachowanie.
Szczekanie przerażającego psa jest wysokie i powtarzalne. Porażony pies może biegać tam iz powrotem, a na smyczy może chodzić zygzakowato. Szczekanie ze strachu może być wywołane widokami, dźwiękami, a nawet zapachami. Niektóre psy mogą nawet zostawić sikorkę siku.
Kontekst jest dobrym wskaźnikiem tego, czy pies boi się ze strachu. Pies, który reaguje na nieznany przedmiot, taki jak krzesło do góry nogami, może wykazywać unikanie zbliżania się. Aby poradzić sobie ze strasznym szczekaniem, musisz zidentyfikować wyzwalacz i wdrożyć program odczulania i przeciwdziałania warunkom.
Krótki typ szczekania
| Dźwięk | Rodzaj kory | Cel, powód |
|---|---|---|
| Monotonia, powtarzalna kora, często trwająca wiele godzin. | Nuda | Odpowietrzanie z powodu niedostosowanego stylu życia lub środowiska. |
| Nieustanne szczekanie często skierowane na pożądany obiekt lub aktywność. | Udaremnienie | Z przyczyn niezależnych od psa. Często przejawia inne destrukcyjne zachowania. Może zostać wyzwolony w przypadkach ograniczenia. |
| Nieustanne, nieagresywne zachowanie skierowane na człowieka. | Zabiegający o uwagę | Protest za interakcję, zaangażowanie, podstawową opiekę lub stymulację. Często z powodu zaniedbania. |
| Jęczenie, wycie i żałobne wycie. | Lęk separacyjny | Poważny problem z zachowaniem, który często łączy się z zachowaniami destrukcyjnymi w domu. Zwykle wymagana jest profesjonalna interwencja. |
| Naśladowane szczekanie wywołane interakcją społeczną z innymi psami. | Ułatwienia społeczne | Wokalizacja wywołana przez środowisko jest przypisywana wpływom zewnętrznym i może być skorygowana przez rozproszenie słuchu. |
| Związane z wiekiem, bezsensowne szczekanie bez widocznego spustu. | Zaburzenia funkcji poznawczych u psów | Wskazuje zamieszanie i wymaga interwencji. Pies może się zgubić, uwięzić, przestraszyć lub przestraszyć z powodu pogorszenia funkcji poznawczych. |
Nuda Szczekanie
Tak, szczekanie psa może również mieć miejsce, gdy pies się nudzi. Znudzony, niedoceniany i niedostosowany pies zacznie działać, aby pozostać zajęty. Psy są zwierzętami społecznymi i kwitną w kontakcie ze swoimi ludźmi. Potrzebują również wystarczającego poziomu ćwiczeń i stymulacji umysłowej. Brak stymulacji jest często przyczyną problemów z zachowaniem, takich jak szczekanie, kopanie i żucie.
Szczekanie znudzonego psa często słyszą sąsiedzi. To monotonna, powtarzalna kora, która może trwać wiele godzin. Szczekanie nie występuje w odpowiedzi na określony wyzwalacz.
Psy podatne na tę formę szczekania mogą również zachowywać się destrukcyjnie. Te niepożądane zachowania pozwalają psu „odpowietrzyć” niespełnione potrzeby. Są to zachowania samonakładające, ponieważ powodują uwalnianie hormonów, które pomagają zapewnić psychologiczną dekompresję.
Oczywiście rozwiązaniem tego rodzaju wokalizacji jest zapewnienie wystarczających ćwiczeń i stymulacji umysłowej. Jeśli pracujesz długie godziny, a Twój pies szczeka z nudów, może to pomóc w dalszym wzbogaceniu umysłu. Spróbuj włączyć interaktywne zabawki, przedszkole dla psów lub spacerowicza do swojej cotygodniowej rutyny. Nierozwiązana nuda może prowadzić do szczekania frustracji.
Frustracja Szczekanie
Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak psy są trenowane do szczekania? Jest kilka metod. Mój pierwszy mentor szkoleniowy zapoznał mnie ze skuteczną metodą, która zdawała się łatwo współpracować z psami, które uwielbiały bawić się z przynętami. Odbijał piłkę i zmusił psa do drżenia z niecierpliwością. Wtedy, gdy pies spodziewał się, że rzuci piłkę, nagle ukrył ją za plecami. To często prowadziło do serii powtarzających się szczeknięć.
Te szczekania zostały wywołane przez frustrację. Pies protestował, ponieważ ich ulubiona zabawka zniknęła zamiast rzucić. Wokalizacja frustracji występuje, gdy pies nie może się zachowywać lub gdy coś się nie dzieje.
Szczekanie frustracyjne często ma miejsce u psów, których aktywność jest ograniczona, na przykład u psa, który jest związany i widział wiewiórkę. Może pochodzić od psa, który chce iść pozdrowić inne psy, ale ogranicza go smycz (frustracja barierowa). Psy, które są zamknięte w budce lub klatce i chcą interakcji społecznych, mogą również odegrać rolę.
Podczas gdy niektóre formy szczekania frustracji są krótkotrwałe, niektóre z nich mogą stać się problemem. Pomaga usunąć psa z frustrujących okoliczności. Szczekanie frustracji może prowadzić do żucia i kopania. Właściciele psów często mają wrażenie, że takie zachowania są wykonywane na przekór, podczas gdy w rzeczywistości jest to jedynie przejaw stresu.
U dobrze wychowanych psów, które nigdy nie marzyłyby o żucie rzeczy, frustracja może powodować znudzenie i depresję. To, że pies nie niszczy rzeczy, nie oznacza, że są szczęśliwi!
Uwaga - szczekanie
Niektóre psy wokalizują po prostu dlatego, że możesz przypadkowo wzmocnić zachowanie szczekania z uwagą. Wiele psów pragnie uwagi. Jeśli Twój pies jest sam w domu przez większość dnia i pracujesz długie godziny, przyjazd do domu jest punktem kulminacyjnym jego dnia. Mają nadzieję, że będziesz się z nimi bawić, zabrać je na spacer, nakarmić i zaspokoić ich podstawowe potrzeby. Wyobraź sobie, jak się czuje Twój pies, kiedy wracasz do domu, karmisz go, a potem siadasz na kanapie, aby oglądać ulubione programy telewizyjne?
Twój pies może podchodzić do ciebie z piłką, siedzieć obok ciebie dla uczucia lub może cię łapać. Ponieważ te zachowania nie działają, Twój pies może wrócić do wokalizowania na twojej twarzy. Jak tylko zwrócisz uwagę swojego psa, bingo! Twój pies znalazł sposób na odwrócenie uwagi od wpatrywania się w telewizor. Każda forma uwagi może działać jako wzmocnienie poszukiwania uwagi; nawet negatywna uwaga jest nagrodą.
Dawanie psu śmierdzącego oka, krzyczenie na niego lub odpychanie może przynieść odwrotny pożądany efekt. Za każdym razem, gdy poddajesz się szczekom - baw się nimi, zabierz ich na spacer lub dasz im zabawkę - wzmacniasz zachowanie.
Jedynym sposobem na powstrzymanie tego rodzaju szczekania jest zaprzestanie działania tej formy wokalizacji. Jeśli twój pies angażuje się w zachowania mające na celu zwrócenie uwagi, jest to znak, że potrzebuje on więcej ćwiczeń i stymulacji umysłowej. Dlatego przyzwyczajaj się do chodzenia ze swoim psem i grania z nim w gry po powrocie do domu.
Lęk przed separacją
Wiele psów, które pozostają same i jęczą i szczekają przez wiele godzin, są oznakowane jako uciążliwe szczekacze, podczas gdy w rzeczywistości cierpią z powodu lęku przed separacją. Niepokój związany z separacją obejmuje niepokojące zachowania, które są wyzwalane, gdy właściciel opuszcza dom. Pies wpada w panikę i stara się połączyć z właścicielem. Prowadzi to do marudzenia, krzyku i żałobnego wycia, a także kilku destrukcyjnych zachowań:
- Drapanie
- Kopanie w oknach i drzwiach
- Oddawanie moczu i wypróżnianie
- Tempo
- Spocone łapy
- Ślinienie
Niektórzy właściciele psów opisują szczekanie i marudzenie jako podobne do dźwięków niepokoju, jakie wydaje szczenię po oddzieleniu od matki. Rzeczywiście, lęk separacyjny jest dysfunkcyjnym przywiązaniem, które psy rozwijają wobec swoich właścicieli.
Wielu właścicieli psów nie zdaje sobie sprawy z tego, że takie zachowania mają miejsce poza domem, dlatego ważne jest, aby zarejestrować to, co robi twój pies pod Twoją nieobecność, i poprosić profesjonalistę o obejrzenie materiału.
Niepokój związany z separacją jest poważnym problemem, który powoduje, że właściciele psów rezygnują ze swoich zwierząt domowych. Na szczęście psom tym może pomóc profesjonalny behawiorysta. Dotknięte psy mogą wymagać leków od weterynarza i powiązanego programu modyfikacji zachowania.
Szczekanie na potrzeby społeczne
Ułatwienia społeczne, znane również jako „efekt publiczności ”, odnoszą się do tendencji do nasilania się lub zmiany zachowań jednego psa na podstawie zachowania innego psa. Psy są zwierzętami społecznymi i naturalnie są predysponowane do uczenia się od siebie nawzajem. Wielu właścicieli psów ma świadomość tych tendencji. Czasami psy mogą być strategicznie połączone z przykładowymi psami, od których mogą uczyć się dobrych zachowań, ale w ten sam sposób psy mogą również szybko nauczyć się złych nawyków od innych psów.
Moja suczka Rottweiler nigdy nie podskoczyła jako szczeniak, ale któregoś dnia była świadkiem, jak mój teść przechodził obok mnie w radosny sposób połączony z tymi małymi skokami. Następną rzeczą, którą wiem, na następnym spacerze, zaczęła chodzić w podobny sposób
Twój pies może po prostu szczekać, ponieważ słyszy szczekanie innych psów. Wiele razy Twój pies może nawet nie wiedzieć, dlaczego szczekają inne psy, ale przyłączy się do niego w wyniku ułatwień społecznych. Zachowanie to można kontrolować za pomocą białego szumu, dzięki czemu dźwięk wokalizacji innych psów jest mniej wyraźny.
Szczekanie zaburzeń funkcji poznawczych u psów
W miarę jak coraz więcej psów osiąga starość ze względu na jakość dostępnej opieki weterynaryjnej, stają się one predysponowane do pogorszenia funkcji poznawczych. Dysfunkcja poznawcza u psów, znana również jako choroba Alzheimera lub choroba psów, powoduje zaburzenia zachowania u dotkniętych nią psów.
Starszy pies może szczekać w powtarzalny, monotonny sposób, bez konkretnego powodu. Czasami te psy szczekają, ponieważ są zdezorientowane lub muszą zostać zabrane.
U psa z chorobą Alzheimera mogą wystąpić zmiany poznawcze, które powodują, że pies gubi się w znajomym otoczeniu, szczególnie w nocy. Pies może utknąć w rogach lub w pobliżu przeszkód. Dotknięte psy mogą nie rozpoznawać swoich właścicieli i mogą nie reagować na znane polecenia. Może to być przerażające lub niepokojące dla twojego psa, a są leki, które weterynarz może przepisać na ten stan.
O czym szczeka Twój pies?
Psy szczekają z wielu powodów, a lista rodzajów wokalizacji jest niewyczerpująca. Niektóre psy szczekają podczas polowania, na przykład stado psów goszczących na „gorącym szlaku”. Zaburzenia kompulsywne mogą również obejmować natarczywe wokalizacje. Inne szczekanie ma miejsce, gdy matki komunikują się ze ściółką.
O czym szczeka twój pies? Udostępnij w sekcji komentarzy.
Referencje
- Yin, S (2002). „Nowa perspektywa szczekania u psów (Canis familiaris)”. Journal of Comparative Psychology . 2. 116: 189–193.
- Schassburger, RM (1987). „Wokalizacja wilka: zintegrowany model struktury, motywacji i ontogenezy”. W H. Frank. Człowiek i wilk . Dordrecht, Holandia: Dr. W. Junk.
- Feddersen-Petersen, Dorit Urd (2008). Ausdrucksverhalten beim Hund (po niemiecku). Stuttgart: Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co. KG
- Barking: The Sound of a Language autorstwa Turid Rugaas
