Rehabbing konia głodującego, zaniedbanego lub maltretowanego
Znaczenie nadużyć, okrucieństwa i zaniedbywania koni
Trudno jest pojąć głębię otaczającej sytuacji, w której powstaje tak przygnębione, zdewastowane stworzenie, jak na przykład konny koń. Niewiele osób rozumie prawdziwe definicje słów, takich jak zaniedbanie, znęcanie się lub okrucieństwo, a jeszcze mniej wie, jak rozpoznać te scenariusze i odpowiednio interweniować.
Zaniedbanie definiuje się jako brak zapewnienia odpowiedniego pożywienia, wody i schronienia, a także może obejmować brak zapewnienia właściwej opieki weterynaryjnej koniowi, który jest chory lub został ranny.
Nadużycie i okrucieństwo obejmują umyślne działanie, zaniechanie lub zaniedbanie, które pozwala na spowodowanie nieuzasadnionego lub niepotrzebnego bólu fizycznego lub cierpienia; obejmuje to między innymi takie działania, jak:
- bicie
- niepokojenie
- głodujący
- celowo straszy konia
W wielu przypadkach nadużyć / zaniedbań osoba odpowiedzialna może odmówić posiadania konia w celu uniknięcia odpowiedzialności i zarzutów karnych. Jednak właściciela definiuje się jako każdą osobę, która troszczy się o, posiada, kontroluje lub w inny sposób przejmuje opiekę i odpowiedzialność za opiekę nad koniem.
Kiedy doświadcza się przypadków nadużyć i zaniedbań w świecie weterynarii, trudno sobie wyobrazić, co doprowadziłoby człowieka do tak znacznej nieszczęścia dla zwierzęcia majestatycznego jak koń. Szacuje się, że 100 000 koni rocznie w USA klasyfikuje się jako niepożądane. Ogólna ignorancja lub brak umiejętności hodowlanych stanowi ponad 50% zaniedbanych przypadków. W idealnych sytuacjach przypadki te można rozwiązać przy odpowiednim wykształceniu, a zwierzę można później przywrócić pierwotnemu właścicielowi i prowadzić zdrowe życie. Trudności ekonomiczne mogą jednak powodować zaniedbanie, szczególnie w przypadkach, gdy konie trzymane są wyłącznie jako zwierzęta towarzyszące. Choroby, obrażenia lub nadużywanie substancji mogą powodować, że właściciele będą kompromitować jakość opieki swoich koni przez długi okres czasu. Apatia i lenistwo właściciela prawie zagwarantują niewłaściwą opiekę. W najgorszym przypadku osoby zaangażowane w przemoc w rodzinie mogą wykorzystywać przemoc wobec zwierząt jako strategię „karania” dziecka lub małżonka.
Szacuje się, że 100 000 koni rocznie w USA klasyfikuje się jako niepożądane.
Rola zespołu weterynaryjnego i innych właściwych agencji
Gdy zostanie przedstawiony przypadek nadużycia dla koni, rolą zespołu weterynaryjnego jest zapewnienie oceny, diagnozy, rokowania oraz wszelkiego leczenia lub opieki podtrzymującej wymaganej od zwierzęcia. Najlepiej jest to podawać pod kierunkiem lekarza weterynarii koni. W przypadkach, w których edukacja może rozwiązać problem, lekarz weterynarii lub technik weterynarii musi być gotowy do podjęcia roli głównego edukatora.
Zgłaszanie przypadków zaniedbania władzom musi być zastrzeżone dla przestępców, którzy celowo ignorują interwencje edukacyjne lub zupełnie nie rozpoczynają terapii. Zgłaszanie oczywistego zaniedbania władzom często będzie samo w sobie służyć zapobieganiu dalszemu zaniedbaniu lub nadużyciom i może być obowiązkowe w przypadku niektórych organów rządowych. Dla lekarza weterynarii zgłoszenie w dobrej wierze może być konieczne, jeżeli zgłoszenie nie jest obowiązkowe. Stwierdzono silny związek między przemocą domową a okrucieństwem wobec zwierząt; jeżeli w trakcie prowadzenia sprawy dotyczącej nadużycia koni ujawnią się warunki podejrzane lub oczywiste nadużyć przez ludzi, lekarz weterynarii obowiązkowo zgłasza takie ustalenia odpowiedniej agencji. Lekarze weterynarii są często wzywani do składania zeznań jako biegli świadkowie w ściganiu wykorzystywania zwierząt lub zaniedbywania spraw sądowych i powinni być przygotowani na takie postępowanie.
Różne agencje mają różne role w obsłudze spraw zaniedbań. Dochodzenia są zwykle przeprowadzane przez agencje ochrony ludzi i zwierząt. Funkcjonariusze kontroli zwierząt, szeryfowie i zastępcy, lokalna i stanowa policja oraz weterynarze rządowi mogą również prowadzić dochodzenia i służyć egzekwowaniu istniejących przepisów i regulacji dotyczących wykorzystywania i zaniedbywania zwierząt. Organy ścigania są również zaniepokojone zdrowiem i bezpieczeństwem publicznym, dlatego służby społeczne mogą pomagać w zaniedbywaniu spraw, jeśli podejrzewa się, że przemoc, zdrowie lub bezpieczeństwo ludzi są zagrożone.
Stwierdzono silny związek między przemocą domową a okrucieństwem wobec zwierząt.
Wstępna ocena koni zaniedbanych i maltretowanych
Podczas pierwszej oceny nadużywanego lub zaniedbywanego pacjenta z rodziny koniowatych bezpieczeństwo jest najważniejszą kwestią dla zespołu weterynaryjnego. Jeśli przyczyna nadużycia lub zaniedbania jest nieznana, a zwłaszcza jeśli podejrzany sprawca jest niestabilny lub w ogóle, należy postępować ostrożnie. Nigdy nie wkraczaj na teren prywatny, aby pomóc koniowi, ponieważ może to spowodować postawienie zarzutów karnych, podważyć twoją wiarygodność i / lub zniszczyć wszelkie istniejące środki prawne przeciwko właścicielowi.
Prowadzenie dziennika jest przydatne i powinno rejestrować całą komunikację, wizyty, daty i godziny, a także pozytywne i negatywne obserwacje obiektywne. Jeśli to możliwe, sfotografuj warunki placówki, w której znaleziono pacjenta, w tym stodoły, podłogi, pościel, źródła żywności i wody, warunki ogrodzenia, warunki sanitarne i wszelkie inne warunki, które mogą mieć wpływ na zdrowie konia. Historię sprzed tygodni zaniedbanego pacjenta należy zebrać od właściciela; właściciele mogą jednak fałszować informacje, aby uniknąć prześladowań. Skontaktowanie się z dostawcą karmy, kowalem lub lokalnym weterynarzem może być bardziej przydatne przy tworzeniu dokładnego harmonogramu wydarzeń. Gdy w grę wchodzi wiele koni, każdy koń powinien mieć swój pisemny zapis i zdjęcia w celu dokładnej identyfikacji. Zapisy te powinny obejmować płeć, rasę, kolor sierści, wszelkie specjalne oznaczenia lub marki oraz wszelkie inne unikalne cechy. Wszelkie oznaki choroby i wszystkie obrażenia, wraz z ich lokalizacją i ciężkością, powinny być udokumentowane.
Stan ciała konia należy oceniać podczas pierwszego badania i co tydzień w trakcie rehabilitacji. Stan ciała jest często oceniany przy użyciu metody Henneke w warunkach polowych. Ta metoda wykorzystuje ocenę wizualną i wyczuwalne obszary tłuszczu, z punktami od jednego do dziewięciu. Wynik jednego jest uważany za „bardzo zły” bez obserwowalnego tłuszczu, a wynik 9 za „wyjątkowo gruby” z wybrzuszonymi złogami tłuszczu. Wynik pięciu lub sześciu jest najbardziej pożądany u koni. Podczas gdy taśmy do pomiaru obwodu serca mogą być używane do szacowania masy konia, wagi oferują najdokładniejsze pomiary masy. Będąc na miejscu, należy udokumentować ilość i stan paszy dostępnej dla konia, w tym rośliny na pastwisku. Należy również odnotować obecność i stan fizyczny innych zwierząt na terenie.
Podczas oceny zdrowia koni w zaniedbanych przypadkach każdy koń powinien zostać oceniony przez lekarza weterynarii z uwzględnieniem wszelkich niezbędnych testów diagnostycznych. Badanie fizykalne należy wykonać niezwłocznie, ponieważ warunki głodujących koni mogą się bardzo szybko pogorszyć. Objawy głodującego konia obejmują:
- zmiany behawioralne
- obniżona reaktywność na bodźce zewnętrzne
- kompromis immunologiczny ze zmniejszeniem liczby krążących limfocytów
- upośledzona odpowiedź fagocytarna
- nadmierna utrata masy ciała
Wszystkie wyżej wymienione objawy staną się zauważalne w ciągu 1 do 2 tygodni od pozbawienia składników odżywczych. Programy kontroli pasożytów powinny zostać ocenione. Jeśli nie ma, należy rozpocząć. Należy zbadać stan zębów, ponieważ zdolność do skutecznego żucia żywności jest niezbędna do przybierania na wadze podczas procesu rehabilitacji. Należy również zbadać stan kopyt, a przerośnięte kopyta należy sfotografować linijką, aby wykazać długość kopyt.
Jeśli zwierzę umrze podczas rehabilitacji, należy wykonać sekcję, zwracając szczególną uwagę na zanik złogów tłuszczu w magazynach tłuszczowych, podskórnych i brzusznych. Zanik mięśni i zanik mięśni zaczyna się pojawiać po długotrwałym głodzeniu. Wszelkie pasożyty powinny zostać zidentyfikowane i zarejestrowane. Próbki tkanek z wątroby, nerek, grasicy, trzustki, jelit i węzłów chłonnych należy poddać histologii. Nowotwory, takie jak chłoniak i gruczolak, często można rozpoznać po sekcji.
Nigdy nie wkraczaj na teren prywatny, aby pomóc koniowi, ponieważ może to spowodować postawienie zarzutów karnych, podważyć twoją wiarygodność i / lub zniszczyć wszelkie istniejące środki prawne przeciwko właścicielowi.
Głodujące konie, syndrom odżywiania i schematy żywienia
Wygłodzone konie mają depresję, a kości są tak wydatne, że szkielet wydaje się zbyt duży dla konia, a ogon jest zawsze niski i nieruchomy. Głowa wisi nisko, a uszy prawie nie reagują na żadne dźwięki wokół nich. Oczy są tępe, a koń nie jest zainteresowany interakcją z otaczającymi go końmi.
Podczas głodu konie początkowo tracą zapasy węglowodanów i tłuszczów, aby zaspokoić swoje zapotrzebowanie na energię. Jest to normalne dla każdego zdrowego konia; węglowodany i tłuszcze są najpierw wykorzystywane do energii i funkcji mózgu, a następnie zastępowane przez składniki odżywcze wchłaniane z pożywienia. Ten cykl jest stały, nawet podczas snu. Jednak w przypadku głodującego zwierzęcia, gdy zasoby węglowodanów i tłuszczu znikną, ciało musi zwrócić się do rozpadu białka w celu uzyskania energii. Podczas gdy białko jest obecne w każdej tkance w ciele, nie ma jego rzeczywistych zapasów, podobnie jak w przypadku węglowodanów i tłuszczu. Dlatego głodujący koń musi wykorzystywać białko nie tylko z mięśni, ale także z ważnych narządów. Głodujące ciało nie może wybrać, z których tkanek metabolizować białko. Z czasem sytuacja staje się niebezpieczna.
Przyczyny wychudzenia u koni mogą być wieloaspektowe. Najczęstszą przyczyną jest brak ilości i jakości paszy przy niewystarczającym spożyciu kalorii. Jeśli pasza jest dostarczana w wystarczających ilościach, może mieć niedobór wartości odżywczej i równowagi. Niedobory niektórych witamin i minerałów, a także nadmierne stosowanie suplementów, mogą przyczyniać się do wychudzenia przez długi czas. Podstawowe źródła pasz na pastwiskach naturalnie spadają w miesiącach jesiennych i zimowych, a wychudzenie może nastąpić, gdy właściciele nie zapewnią dodatkowych źródeł żywności w ramach rekompensaty za ten sezonowy spadek.
Złe wchłanianie pokarmowe jest często związane z biegunką spowodowaną złej jakości paszą, pasożytami i złymi warunkami dentystycznymi. Pasożyty i choroby zębów mogą służyć jako pierwotne lub wtórne czynniki przyczyniające się do wychudzenia konia. U klaczy ciąża i laktacja zwiększą ich potrzeby żywieniowe, co sprawi, że ich odżywianie stanie się priorytetem podczas rehabilitacji, aby uniknąć złej kondycji ciała i móc utrzymać wydajność źrebaka. Niektóre choroby patologiczne związane z rakami, cukrzycą, infekcjami lub stanami wątroby, nerek, serca lub trzustki mogą wywoływać postęp w kierunku wychudzenia.
Rehabilitacja żywieniowa głodujących koni jest sama w sobie delikatną nauką. W przypadkach głodu u ludzi stan zwany zespołem ponownego karmienia występuje, gdy wychudzony pacjent otrzymuje nadmierne ilości kalorii w postaci glukozy, dojelitowo lub pozajelitowo. Zespół refeeding może spowodować niewydolność serca, wątroby i układu oddechowego, drgawki, śpiączkę i śmierć w ciągu tygodnia. U tych pacjentów będą występować normalne zakresy elektrolitów na początku ponownego karmienia, ale rozwinie się ciężka hipofosfatemia, hipomagnezemia i hipokaliemia z powodu wpływu insuliny na skąpe zapasy elektrolitów obecnych w organizmie.
Wychudzone konie z BCS od 1 do 3 mogą również doświadczyć zespołu ponownego karmienia, gdy otrzymują zbyt wiele skoncentrowanych kalorii jednocześnie. Badania głodujących koni wykazały normalny poziom fosforu w surowicy podczas początkowego leczenia, ale następnie zmniejszały się w ciągu 10-dniowego badania. Na początkowym etapie ponownego karmienia poziom magnezu w surowicy był niski i wykazywał wzrost podczas próby u koni karmionych dietą o wysokiej zawartości magnezu (lucerna). Dlatego ogólne zalecenie to stopniowe zwiększanie ilości wysokiej jakości paszy w miarę upływu czasu, a najlepiej oferowanie paszy o niskiej objętości i wysokiej zawartości magnezu. Ziarna, takie jak owies i kukurydza, nie są zalecane, ponieważ zawierają dużo rozpuszczalnych węglowodanów i mogą powodować podwyższoną poposiłkową odpowiedź na insulinę. Siano lucerny jest preferowane ze względu na wysoką zawartość fosforu i magnezu, niską zawartość węglowodanów i niską masę. Są to cechy pasz, które wspierają udane rehabilitacje głodujących koni.
Skuteczne schematy karmienia są oparte na zapotrzebowaniu konia na energię strawną (DE) przy jego zalecanej normalnej masie ciała. Dzienne zapotrzebowanie DE na konia różni się w zależności od zmieniającej się masy ciała i poziomów produkcji (podobnie jak wzrost, ciąża i laktacja) oraz od rodzaju podawanej paszy. Zasadniczo należy podawać niewielkie ilości karmy wysokiej jakości co 4 godziny, aby reakcja insuliny konia powróciła do normy. Ogólnie rzecz biorąc, przy prawidłowym schemacie karmienia, poważnie zagłodzony koń zyska około 10 funtów w pierwszym tygodniu i odzyska normalną kondycję ciała przez 6 miesięcy, choć żadne inne schorzenia nie będą wpływać na postęp. Podczas ponownego karmienia głodującego konia, weź pod uwagę ten ogólny przewodnik:
- Przez pierwsze 3 dni karm 50% wymagań DE podzielonych na 6 karmień, z 4 godzinnymi przerwami między każdym karmieniem. Jeśli nie wystąpią żadne komplikacje, koń może być posuwany dalej w ramach reżimu.
- 75% wymogu DE można podać w dniach 4 i 5, ponownie w ciągu 6 karmień w odstępach 4 godzin między każdym karmieniem.
- W dniach od 6 do 10 100% wymagania DE można podać w 3 karmieniach w ciągu 8 godzin.
- Po 10 dniu kontynuuj karmienie 2 lub 3 razy dziennie, zwiększając oferowaną ilość, jeśli koń spożywa całą podaną paszę. Nie zaleca się w ogóle karmienia żadnego ziarna, dopóki wynik stanu zdrowia zwierzęcia nie osiągnie 3 lub więcej, co zwykle wynosi około 2 miesiące po początkowym karmieniu wychudzonego konia.
Wygłodzony wcześniej koń zacznie wykazywać oznaki zwiększonej energii po około 2 tygodniach ponownego karmienia. Najpierw zauważalna będzie różnica w ruchach oczu, uszu i głowy. Oczy staną się jaśniejsze i bardziej wyraziste, a uszy będą bardziej wrażliwe na dźwięki wokół nich. Głowa i ogon będą trzymane wyżej. Koń będzie się poruszał i chętniej wchodził w interakcje z otaczającymi go końmi. Ta myśl jest satysfakcjonująca, jednak rehabilitacja głodującego konia może być trudna, ponieważ może wystąpić wiele komplikacji.
Gdy koń straci więcej niż 50% normalnej masy ciała, prognozy dotyczące powrotu do zdrowia stają się bardzo złe. Konie leżące od dłuższego czasu również mają złe rokowanie, ponieważ często nie reagują pozytywnie na terapię ponownego karmienia. Konie, u których wystąpi niewydolność oddechowa lub zaburzenie neurologiczne w ciągu 4 do 6 dni ponownego karmienia, są zwykle wybierane do eutanazji, jeśli same nie umierają, ponieważ objawy te są charakterystyczne dla zespołu ponownego karmienia z hipofosfatemią i hipomagnezemią. Jeśli układ odpornościowy zostanie znacznie osłabiony, może wystąpić salmonelloza i inne infekcje bakteryjne dojelitowe, powodujące znaczną biegunkę i utratę elektrolitów. Biegunka może również wynikać ze spożywania dużych ilości ziaren. Początkowo koń może nie mieć apetytu, ale zwykle jest to przemijające. Powtarzane próby oferowania niewielkich porcji świeżej paszy zwykle ustanawiają spożycie.
Przykładowa tabela karmienia i leków rehabilitacyjnych
| Imię i nazwisko konia | Poranne karmienie +/- Leki | Karmienie w ciągu dnia +/- Leki | Wieczorne karmienie +/- Leki | Frekwencja i inne specjalne instrukcje |
|---|---|---|---|---|
Rehabilitacja żywieniowa głodujących koni jest sama w sobie delikatną nauką.
Choroby i wtórne problemy zdrowotne
Wiele innych problemów może wynikać z nadużyć i zaniedbań, niezależnie od tego, czy są bezpośrednim wynikiem nadużyć, czy wtórnym wynikiem zaniedbania i głodu. Problemy z zębami mogą przyczyniać się do utraty wagi, chociaż rzadko zdarza się znaleźć konia z niedowagą wyłącznie z powodu problemów dentystycznych. Problemy dentystyczne zwykle przyczyniają się do złej kondycji ciała w połączeniu z nieodpowiednim spożyciem kalorii. Konie są hipsodontami, co oznacza, że ich zęby stale rosną przez całe życie. Z czasem żucie tworzy ostre punkty szkliwa na górnej części policzka i dolnych językowych krawędzi przedtrzonowców i zębów trzonowych. Punkty te mogą stać się tak ostre, że powodują rany na dziąsłach i na policzkach, przez co koń bardzo boli. Konie z poważnymi punktami szkliwa mogą nagle upuścić karmę z pysków podczas jedzenia (zwane quiddingiem) i rzucić głowami, i chodzić, próbując uciec od bólu. Pływanie jest wymagane do rozwiązania tego problemu i powinno być wykonywane przez lekarza weterynarii.
Oprócz punktów szkliwa brakujące zęby, złamane zęby lub wady zgryzu mogą również zaburzać zdolność konia do prawidłowego żucia pokarmu. Ponieważ żucie jest ważnym pierwszym etapem trawienia, żywność, która nie została właściwie przeżuta, przejdzie przez całe ciało, powodując niewłaściwe trawienie i nieefektywne wchłanianie składników odżywczych. Ciało musi następnie zwrócić się do własnych zapasów, aby zaspokoić zapotrzebowanie na energię. Korekta problemów dentystycznych może zwiększyć wydajność żucia, a tym samym wchłanianie składników odżywczych z pożywienia. Podczas rehabilitacji zęby konia powinny być zbadane i unoszone, aby skorygować wszelkie punkty szkliwa i wady zgryzu.
Innym częstym problemem zaniedbanych koni są zarośnięte kopyta. Kopyta koni rosną w sposób ciągły, a pozostawione bez opieki mogą rosnąć i zwijać się do tyłu, zaburzając sposób chodzenia konia, a nawet raniąc lub kalecząc zwierzę. W jednym przypadku ratunkowym w Maryland w 2015 r. Stwierdzono, że wychudzony ogier ma kopyta zarośnięte na 3 stopy. Koń prawie nie mógł chodzić, ponieważ z każdym krokiem niemal zaplątał się we własne kopyta. Transport koni z takimi przerostami jest prawie niemożliwy, ponieważ często nie mogą chodzić ani być załadowane na przyczepy. Dlatego konie, których kopyta są tak groteskowo zarośnięte, muszą je natychmiast obciąć. W takich przypadkach konie muszą następnie odpoczywać, ponieważ takie drastyczne zmiany w stopach mogą powodować ból, gdy kopyta mocują się ponownie, a nogi dostosowują się do zmienionego rozkładu ciężaru.
Konie powracające do zdrowia po przerastaniu muszą być przycinane i regulowane co 1–2 tygodnie, co jest znacznie częstsze niż typowe co 8–10 tygodni u normalnego konia. Niestety wiele koni cierpiących na przerośnięte kopyta przez długi czas często cierpi na kości trumny, które oderwały się od ściany kopyta i obróciły się w dół; żadna ilość obszywania lub specjalnych butów nie może poprawić tego stanu. Te konie na zawsze będą miały niezręczny chód i nigdy nie będą w stanie unieść jeźdźca. Niektóre konie rozwiną ciężkie zapalenie skóry z powodu rotacji i zapadania się kości trumny, powodując albo oderwanie kopyta od opaski wieńcowej, albo wytrysk kości trumny z podeszwy kopyta. Ten stan jest wyjątkowo bolesny i nie można go odwrócić, więc przypadki te często powodują eutanazję.
W okresach zaniedbania infekcje i inwazje mogą siać spustoszenie na koniu. Ciało musi zużyć dodatkową energię, aby odeprzeć infekcje bakteryjne i pasożytnicze, powodując utratę wagi i niesforną sierść. Konie chore na skutek infekcji mogą odmówić jedzenia tak, jak zrobiłby to człowiek, nawet jeśli dostępna jest wystarczająca ilość paszy. Przewlekłe infekcje w wyniku zaniedbania mogą obejmować zapalenie płuc, pyometra u klaczy, zapalenie otrzewnej, ropnie wewnętrzne, a zwłaszcza ropne zapalenie skóry. Choroby skóry, dermatofitoza i zgnilizna są typowe dla koni, które mają niedobory żywieniowe lub zostały pozostawione w pogodzie przez dłuższy czas bez pielęgnacji. Wiele zaniedbanych przypadków będzie miało strupki, łuszczenie się i łysienie, z uszkodzeniami rozmieszczonymi na klatce piersiowej, plecach, zadu i kończynach. Leczenie tych stanów różni się w zależności od czynnika wywołującego zmiany.
Badanie fizykalne przeprowadzone wcześnie w zarządzaniu przypadkami może znacznie poprawić rokowanie tych przypadków. Egzaminy te mogą również oświetlać pasożyty. Badanie krwi lub kału może ustalić, czy i gdzie występuje infestacja, ponieważ pasożyty mogą odgrywać główną rolę w złym wyniku kondycji konia. Biorąc to pod uwagę, sama obecność jaj pasożytów podczas badania kału niekoniecznie oznacza, że pasożyty przyczyniają się do złej kondycji konia; prawie wszystkie konie mają jakąś infekcję pasożytniczą na prawie wszystkich etapach życia, ale dopóki zarządza się obciążeniem pasożytem, koń nie powinien mieć żadnych komplikacji. Jako zadowalające ogólne odrobaczanie zalecam stosowanie 
Istnieją setki chorób przewlekłych, które mogą powodować wychudzenie konia, jeśli zaniedbamy je. Obejmuje to różne nowotwory, chorobę Cushinga, wrzody żołądka, kamicę jelitową, zespół łamliwości kości, złamania żuchwy, stany neurologiczne, niedobory minerałów lub toksyczność oraz różne zaburzenia i uszkodzenia narządów. To tylko kilka z nich. Każda z tych chorób ma swoje własne mechanizmy, przez które powodują zwiększone zapotrzebowanie metaboliczne.
Niektóre choroby powodują, że koń traci apetyt i traci kondycję z powodu odmowy przyjęcia kalorii. W innych proces chorobowy nakłada na organizm ekstremalne zapotrzebowanie metaboliczne, a koń nie jest w stanie nadążyć za takimi wymaganiami, tworząc w ten sposób ujemną równowagę między poborem energii a wydatkami i powodując utratę masy ciała. Każdy stan wiąże się z własną diagnozą, testami, leczeniem i względami zarządzania; z tych powodów konie z niedowagą muszą być dokładnie zbadane na wczesnym etapie procesu rehabilitacji. Nie można wystarczająco podkreślić, że wczesna diagnoza i prawidłowe leczenie mają kluczowe znaczenie dla przetrwania i powodzenia przypadków znęcania się i zaniedbywania.
Wiele innych problemów może wynikać z nadużyć i zaniedbań, niezależnie od tego, czy są bezpośrednim wynikiem nadużyć, czy wtórnym wynikiem zaniedbania i głodu.
Znaczenie treningu rehabilitowanych koni
Jednym z aspektów rehabilitacji koni, którego wiele osób początkowo nie bierze pod uwagę, jest trening. Wiele koni przywiezionych na rehabilitację ma warunki zdrowotne, które wymagają fizykoterapii w celu pełnego przezwyciężenia. Niektóre mogły rozwinąć strach i agresję wobec ludzi w wyniku wcześniejszego znęcania się, a inne mogły pozostawać bez interakcji człowieka tak długo, że wymagałyby przekwalifikowania. Jeszcze inni mogą mieć problemy z zachowaniem, które spowodowały, że były one nadużywane lub zaniedbywane. Tak czy inaczej, wiele koni wymaga treningu lub przekwalifikowania w celu uzyskania dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego w celu ułatwienia procesu powrotu do domu, który jest pożądanym celem końcowym procesu rehabilitacji treningowej.
Trenerzy rehabilitacji często stosują strategie treningu pozytywnego lub negatywnego przed wypuszczeniem koni do nowych domów. W ostatnich badaniach większość koni skorzystała najszybciej i skutecznie z pozytywnych technik wzmocnienia. Edukacja ta powinna zostać przekazana opiekunom i nowym właścicielom koni, którzy zostali ponownie osiedleni. Zwiększa to nie tylko szanse na ponowne przesiedlenie konia, ale także sprawia, że przekazanie zwierzęcia jest bezpieczniejsze i przyjemniejsze dla konia, personelu rehabilitacyjnego i przyszłych właścicieli.
Wyniki nagradzania
W udanych przypadkach rehabilitacji niezwykle satysfakcjonujące jest obserwowanie, jak konie przechodzą od przygnębionych, pokaleczonych, wychudzonych istot do zdrowych, lśniących, majestatycznych istot, jakie miały być. Udane przypadki rehabilitacji są zawsze możliwe dla osób dbających o dobrostan zwierząt, staranną opiekę weterynaryjną i odpowiednie wsparcie żywieniowe. Wymaga to zespołu wielu ludzi, tysięcy dolarów na zarządzanie i miesięcy, ale wynik końcowy sprawia, że warto; piękna żywa istota z kolejnym strzałem w życie i szczęście.
