Choroby dziedziczne Syberyjskiego kota leśnego

Skontaktuj się z autorem

Uderzające cechy kota leśnego Syberyjskiego

Kot leśny syberyjski (często określany jako kot syberyjski i blisko spokrewniony z kotem leśnym norweskim) pochodzi z Rosji. Czasami jest również znany jako moskiewski półdługowłosy. Pozostaje ulubionym wśród miłośników kotów ze względu na ich długie futro niezbędne w chłodniejszych klimatach Europy Północnej. Ich futro jest interesujące, ponieważ jest trójwarstwowe, a nawet wodoodporne!

Ich psia lojalność sprawia, że ​​ten wariant kota syberyjskiego jest zarówno oddanym przyjacielem, jak i zwierzakiem. Koty pozostają silne i wysportowane z dużą inteligencją. Jego sierść jest podobno hipoalergiczna, co pozwala wielu kotom cierpiącym na alergie na utrzymanie kota leśnego na Syberii. Niestety ten wyjątkowy i piękny kot może wykazywać typowe problemy zdrowotne i zachorować. Większość tych chorób rozwinęła się w trakcie wyjątkowej dziedziczności kota. Te choroby i choroby były przekazywane z pokolenia na pokolenie poprzez pulę genów rodowodowych. Na szczęście wiele z tych chorób i chorób może leczyć lekarz weterynarii, dzięki czemu kot może powrócić do pełnego i trwałego zdrowia.

Najczęstsze problemy zdrowotne

Typowe problemy zdrowotne kota rasy leśnej syberyjskiej można podzielić na cztery główne kategorie chorób:

  • Choroba serca lub HCM
  • Choroba nerek lub PKD
  • Dziedziczny rak
  • Urinary Crystal lub FLUTD
  • Choroba dziąseł

Choroba serca: przerostowa kardiomiopatia HCM

Słowo Kardiomiopatia pochodzi od trzech słów:

  • Kardio = serce w całości (stąd układ sercowo-naczyniowy)
  • Myo = pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego mięsień
  • Pathy = choroba
  • Przerostowy = pogrubiony

Teraz mamy słowo na chorobę - choroba zagęszczonego mięśnia sercowego lub HCM.

HCM pozostaje dobrze znaną chorobą serca dotykającą wiele ras kotów rasowych. Choroba powoduje pogrubienie mięśni serca, które mogą okazać się śmiertelne w perspektywie długoterminowej. Te grube mięśnie skutecznie osłabiają serce, ponieważ musi ono silniej się wysilać, aby przesuwać krew wokół ciała kota. HCM może wpływać na wszystkie koty domowe, ale dziedziczna doskonałość rasy syberyjskiej sprawiła, że ​​jest bardziej podatna niż inne rasy. Ta niefortunna choroba doprowadziła do tego, że HCM dotyka nawet kotów, które wciąż są fazą życia kociąt.

Wczesna diagnoza za pomocą ultradźwięków w celu wykonania echokardiogramu serca jest najlepszym sposobem na stwierdzenie, czy twój kot ma tę chorobę. Sprawdź u lokalnego weterynarza, czy może przeprowadzić ten test medyczny. Sugeruje się, że niektóre zioła mogą pomóc ograniczyć chorobę, w tym głóg. Ponadto można podawać leki przeciwzakrzepowe, takie jak aspiryna, warfaryna lub heparyna, aby pomóc w myśleniu o krwi i zmniejszyć obciążenie serca kota.

PKD policystyczna choroba nerek

Ta choroba na ogół dotyka koty z lasu syberyjskiego w późniejszym życiu. Sama choroba jest powolną chorobą zwyrodnieniową, która pogarsza się wraz z wiekiem twojego zwierzaka. Powiększone i dysfunkcyjne nerki są kluczowym wskaźnikiem obecności PKD.

PKD jest dziedziczną chorobą, w której torbiele (lub worki wypełnione płynem) powstały przy narodzinach kota. Gdy torbiele powiększają się i wypełniają płynem, normalne funkcjonowanie nerek zmniejsza się. Typowe problemy to utrata masy ciała, zmniejszenie apetytu, nadmierne pragnienie, zwiększone oddawanie moczu. Możliwe jest zdiagnozowanie tego stanu u twojego kota od szóstego miesiąca życia. Ponieważ jednak PKD jest dziedziczna, nie można zastosować skutecznych środków zapobiegawczych, które zapobiegłyby temu, by Twój kot z Lasu Syberyjskiego zapadł na tę chorobę. Ostatecznością tej choroby jest całkowita niewydolność nerek i nie ma skutecznego lekarstwa.

Ponieważ PKD jest genetycznie oparte, hodowcy są aktywnie zachęcani do regularnych kontroli swoich kotów w celu zatrzymania choroby. Jeśli okaże się, że kot ma tę cechę, nie wolno mu rozmnażać się, eliminując w ten sposób genetyczne przeniesienie na przyszłe pokolenia. Skuteczność kontroli genetycznej zależy jednak wyłącznie od odpowiedzialności hodowców kotów z Lasu Syberyjskiego na całym świecie.

Dziedziczny rak

Ten nowotwór w formie genetycznej wydaje się wpływać tylko na czyste białe linie kota syberyjskiego. Dziedziczny rak jest częstą chorobą wśród czystych białych linii wywodzących się z pochodzenia i rodowodu „Gesha Olenya Krasa” i „Dolka Olenya Krasa”. Jednak dalsze badania naukowe muszą potwierdzić, czy jego obecność jest taka sama jak w innych kolorach sierści.

Prawdopodobieństwo zdiagnozowania u Syberyjczyka dziedzicznego raka znacznie wzrasta, jeśli czysta biel pochodzi od tych dwóch kotów. Początek tego raka kota jest spowodowany wykryciem onkogenu (genu powodującego raka).

Chociaż dziedziczny rak jest powszechną chorobą, która pozostaje genetycznie związana, przede wszystkim z kotem syberyjskim, przy prawidłowej diagnozie i leczeniu długowieczność kota pozostaje możliwa. Zalecane są regularne kontrole weterynaryjne, a także zbilansowana pożywna dieta.

Kryształ moczowy (kamienie pęcherza) FLUTD (choroba dolnych dróg moczowych u kotów)

Kryształy w moczu tworzą minerały podobne do kamienia, kryształy i materię organiczną i znajdują się w pęcherzu kota. Mogą tworzyć od najmłodszych lat lub będą się tworzyć w miarę starzenia się kota w lesie syberyjskim.

Kot z Lasu Syberyjskiego często cierpi na FLUTD. Konieczne jest sprawdzenie pochodzenia dziecka w celu ustalenia, czy rodzice lub dziadkowie kota cierpieli na tę chorobę. Nie jest to w pełni zrozumiałe dla nauk weterynaryjnych, jeśli ta choroba istnieje jako choroba dziedziczna. FLUTD obejmuje wszystkie zaburzenia dróg moczowych, w tym zatory, kamienie nerkowe, a także infekcje.

Ponieważ choroba ta atakuje pęcherz, typowe objawy obejmują:

  • Krew w moczu (krwiomocz - krew, którą można zobaczyć, w przeciwieństwie do mikroskopijnego, którego nie widać)
  • Bolesne oddawanie moczu
  • Częste oddawanie moczu lub wysiłek w celu oddania moczu
  • Lizanie narządów płciowych
  • Przewlekłe infekcje dróg moczowych
  • Niedrożność dróg moczowych
  • Rozpylanie moczu
  • Oddawanie moczu w nietypowych miejscach

Na szczęście tę chorobę leczy lekarz weterynarii, stosując następujące metody wykrywania. Radiogramy, ultradźwięki, analiza moczu i hodowla moczu mogą pomóc zlokalizować obecność tych kryształów. Kiedy twój kot zostanie rozpoznany jako cierpiący na tę chorobę, istnieje kilka metod leczenia i leków, które należy podjąć w celu wyeliminowania lub rozbicia kamieni.

Lekarstwo, które pomaga rozpuścić minerały, jest łatwym rozwiązaniem. Oprócz leków kamienie można chirurgicznie usunąć z pęcherza kota. Istnieje również technika o nazwie Lithotripsy, która fizycznie niszczy kamienie przez wstrząs. W tej metodzie wykorzystuje się wysokoenergetyczne fale uderzeniowe, zwane także falami dźwiękowymi, aby rozbić kamienie na mniejsze kawałki, które następnie mogą zostać wydalone z moczem kota.

Choroba dziąseł kotów (choroba przyzębia)

Wszystkie koty cierpią w pewnym stopniu na choroby dziąseł (choroby przyzębia). Chociaż może to mieć wpływ na dietę i brak suplementów, kot Lasu Syberyjskiego jest podatny na tę chorobę. Jest to niestety powszechny warunek. Jeśli zdrowie twojego kota zacznie się pogarszać z tego stanu, ekstrakcja zęba jest jedyną realną opcją. Jedyną skuteczną ulgą dla kota od bólu, jaki odczuwa konsekwentny ból zęba, jest usunięcie zepsutego zęba lub zębów.

Wielu hodowców kotów z Lasu Syberyjskiego dąży do tego, aby ich stado hodowlane pozostało wolne od tej dziedzicznej dominującej choroby. Choroba jest jednak wynikiem starań o ustabilizowanie rasy poprzez krzyżowanie z kotem perskim, kotem maine coon i kotem himalajskim. Niestety, te koty były również podatne na choroby dziąseł, więc choroba została przekazana przez dziedziczność.

Usuwanie zębów

Twój kot powróci do normalności i utraty bólu po usunięciu zębów, jednak konieczna będzie zmiana diety, aby zaspokoić brak zębów u zwierząt. Musisz zacząć rozważać stosowanie bardziej miękkich pokarmów, które nie wymagają od twojego zwierzaka jedzenia podczas żucia.

Leczenie zapobiegawcze

Chociaż choroba dziąseł jest tak powszechna, istnieje kilka środków zapobiegawczych, które można podjąć, aby zapobiec wpływowi choroby przyzębia na zwierzę. Regularne leczenie przyzębia u kota z lasu syberyjskiego może pomóc w rozpoczęciu tej powszechnej choroby dziąseł. Podobnie jak u ludzi, regularne szczotkowanie pomocy kota może zapobiec rozwojowi choroby. Pomocne może być również użycie zalecanego płukania jamy ustnej kota. Ponadto kot powinien rutynowo przeprowadzać kontrolę dentystyczną u zatwierdzonego lekarza weterynarii.

Jak rozwija się choroba dziąseł

  • Na zębach tworzą się bakterie
  • Minerały i płytka nazębna razem i rozpocznij gromadzenie się kamienia nazębnego, który jest trudny do usunięcia - chyba że twój kot regularnie kontroluje zęby.
  • Bakterie przenikają do dziąseł powodując zapalenie dziąseł, które jest stanem zapalnym.
  • Bakterie znajdujące się pod zębami zaczynają erodować strukturę zęba, co prowadzi do bólu i utraty zębów.

Regularne szczotkowanie może pomóc zatrzymać odkładanie się kamienia nazębnego. Użyj zalecanej szczoteczki do zębów dla kota i pasty do zębów. Nie należy stosować ludzkiej pasty do zębów. Ponadto żywność powinna mieć działanie ścierające, które może zeskrobać ząb kota. To działanie (podobne do szczotkowania zębów) pomaga zniszczyć kamień nazębny.

Pasta do zębów CET zawiera unikalną formułę dla psów i kotów, która pomaga zapewnić naturalne działanie przeciwbakteryjne hamujące tworzenie się płytki nazębnej.

Kotek syberyjski leśny

Bądź proaktywny dla zdrowia swojego kota leśnego w Syberii

  • Skonsultuj się ze swoim weterynarzem, aby omówić środki zapobiegawcze.
  • Sprawdź, czy możesz regularnie przeprowadzać kontrole stomatologiczne w celu usunięcia płytki nazębnej.
  • Poproś swojego zwierzaka o sprawdzenie, czy nie ma problemów z układem moczowym za pomocą radiografii.
  • Regularne kontrole weterynaryjne w celu ustalenia, czy prawdopodobne jest wystąpienie dziedzicznego raka.
  • Użyj ultradźwięków, aby wykonać echokardiogram serca w celu wykrycia HCM.
Tagi:  Zwierzęta egzotyczne Własność zwierząt domowych Zwierzęta hodowlane jako zwierzęta domowe