Pomaganie niepewnemu psu pewnie dostosować się do jego otoczenia

Skontaktuj się z autorem

Czy mój nowy pies jest agresywny czy niepewny?

Właśnie adoptowałeś psa lub kupiłeś nowego szczeniaka i jesteś całkowicie zachwycony swoim nowym członkiem rodziny. Jednak po chwili radość nieco się uspokaja. Twój pies zaczyna kulić się pod krzesłami i łóżkami, gdy podchodzisz lub warczysz bez wyraźnego powodu. Jego relacje z ludźmi i innymi psami są również niepewne.

To, co właściciel w powyższym scenariuszu ma na rękach, to raczej niepewny pies lub szczeniak. Pies nie ma pewności co do otoczenia, brakuje mu pewności siebie i manifestuje swoje lęki, zachowując się w pozornie agresywny sposób wobec ludzi, zwierząt i właściciela. Zaczyna także szukać sposobów na ochronę.

W jaki sposób pomagamy psu cierpiącemu na niepewność emocjonalną lub, na jeszcze bardziej niepokojącym poziomie, na traumę z przeszłości? W tym artykule zagłębimy się w przyczyny psiej niepewności, jej znaki i podpowiemy, co mogą zrobić właściciele, jeśli okażą się, że ich nowy futrzany towarzysz potrzebuje niewielkiej pomocy, aby poradzić sobie z tym, co je przytłacza.

Jakie są przyczyny braku bezpieczeństwa u psów?

My, ludzie, mamy szeroki zakres fobii i niepewności, a po prostu psy. Istnieje wiele przyczyn braku poczucia własnej wartości i pewności siebie.

Dyspozycja genetyczna

Pies może już mieć predyspozycje do bycia nieśmiałym, gdy się rodzi. Mógł mieć nieśmiałych rodziców, dzięki czemu odziedziczył tendencję do bycia nieco bardziej wycofanym.

Niektóre rasy psów mają ogólnie mniej przyjazne usposobienie. To są:

• Akity
• Shiba Inus
• Salukis
• Mastify neapolitańskie
• Komondory
• Dogue de Bordeaux
• Czarne Teriery Rosyjskie
• Owczarki Catahoula
• Owczarki Australijskie
• Chow Chows
• Xolos
• Cardigan Welsh Corgis

Warto pamiętać, że uogólnienie konkretnej rasy psów jako przyjaznych lub w inny sposób nie jest wskazane. Przy odpowiedniej socjalizacji każdy pies może przyzwyczaić się do przebywania w otoczeniu i może być mile widzianym towarzyszem.

Brak wczesnej socjalizacji

Psy, podobnie jak dzieci, muszą wchodzić w interakcje z innymi. Socjalizacja musi odbywać się, gdy są młodzi, aby mogli się przyzwyczaić do ludzi i innych psów wokół nich.

Przyjaciel popełnił błąd ze swoją 19-latką (tak, żyła długo) Bichon Frise, Mei. Mei miała wczesną tendencję do wycofywania się z ludzi jako szczeniak i bojąc się inwazji pcheł, moja przyjaciółka nie chciała jej wyprowadzać. Rezultatem był mały pies, który stał się dość odporny na odwiedzających dom i, oczywiście, inne psy.

Dopiero w późniejszych latach Mei zaczęła spacerować po swoim osiedlu, kiedy było już trochę za późno. Sąsiedzi, którzy przeszli obok, trochę bali się ją zobaczyć, ponieważ ona rzucała się na nich i na ich psy.

Traumatyczne przeszłe doświadczenia

Niestety niektórzy ludzie mają raczej nierozstrzygnięty związek z psami. Ich psy stają się ofiarami raczej agresywnych, a nawet obelżywych zachowań. Niesprzyjające traktowanie mogło sprawić, że obawiali się, że ktoś się do nich zbliży lub zbliży.

Alternatywnie, mógł wdać się w bójki z innymi psami, doświadczenie pozostawiło gorzki smak w ustach. Wynikiem tego jest frustracja, gdy spotykamy inne psy, zwłaszcza jeśli są większe od siebie.

Spotkałem Yorkshire Terriera, który został adoptowany przez właściciela sklepu zoologicznego po tym, jak został porzucony przez poprzedniego mistrza. Kiedy próbowałem go pogłaskać, prawie odruchowo odgryzłem palec. Pozostał w kącie sklepu zoologicznego, kuląc się, jakby w następnej chwili stało się coś strasznego.

Brak właściwego przywództwa

Psy, podobnie jak dzieci, potrzebują wskazówek. Jeśli właściciel dystansuje się od swojego psa i nie zapewnia go, że może zwrócić się do niego, gdy potrzebuje jedzenia, zabawy lub spaceru, pies zaczyna się wycofywać. Pies potrzebuje również właściciela, aby poinformować go, że bezpieczne jest przebywanie w towarzystwie innych ludzi lub ludzi tego rodzaju.

Wspomniany wyżej Mei jest psem, któremu brakowało przywództwa. Nie mając wskazówek, których potrzebowała, widziała wszystko wokół siebie jako zagrożenie. Do dziś podejrzewa wszystko wokół siebie.

Jakie są oznaki braku bezpieczeństwa u psa?

Oznaki niepewności u psa mogą być oczywiste lub można je zaobserwować z czasem. Cokolwiek by to nie było, niepewny pies będzie wykazywał pewne raczej wymowne cechy.

Siedzi sam w kącie

Niepewny pies poczuje potrzebę ochrony przed wszystkim, co postrzega, może mu zaszkodzić. Cofnie się w kąt, kuca pod łóżkiem lub chowa pod sofą, gdy czuje się zagrożony.

Kiedy się zbliża, warczy

Niepewny pies będzie warczeć na wszystko, co jego zdaniem wyrządzi mu krzywdę. Należy zauważyć, że jest to często mylone z agresywnym zachowaniem psa. Pies może raczej martwić się, że zaraz zostanie zaatakowany i rozpocznie obronę.

Pies, który często ziewa, może być niepewny

Kiedy przyzwyczajamy się do naszych psów, mamy tendencję do traktowania ich jak małych ludzi, podobnie jak nasze własne dzieci. Dlatego widzimy, że ziewanie u psa jest oznaką senności.

Ziewnięcie psa może mieć jednak kilka znaczeń. Możliwe, że do płuc dostaje się więcej tlenu. Dość często ziewanie działa uspokajająco na inne psy lub pokazuje, że coś go stresuje w otoczeniu.

Jeśli pies robi to bardzo często, warto rozejrzeć się po otoczeniu, aby zobaczyć, co może doprowadzić go do szału.

Dyszący pies może być psem niepewnym

Pies może dyszeć z niepokoju lub podniecenia, gdy coś wokół niego trochę go niepokoi. Jeśli zauważysz, że pies dyszy, spójrz na cały język jego ciała. Jeśli jego uszy są złożone do tyłu, najprawdopodobniej są pokrzywione przez otaczające go rzeczy.

Niepewny pies przyjmuje uległość

Jeśli pies kuca lub ma założone uszy, nie jest pewny siebie ani swojego otoczenia. To sygnalizuje właścicielowi, że czas go włamać!

Jeśli pies często oddaje mocz, coś mu przeszkadza!

Częste oddawanie moczu może mieć wiele przyczyn i dobrze jest zabrać psa do weterynarza, kiedy to nastąpi. Prawdopodobna przyczyna, jeśli jest to stres lub presja ze strony środowiska.

Zauważyłem to u mojego psa, Misty, kiedy niedawno przyprowadziłem ją do weterynarza na badania kontrolne dotyczące problemów neurologicznych, które niestety rozwinęły się z powodu starości. Nie zaznajomiona ze środowiskiem, zaczęła oddawać mocz, wypróżniać się na całym obszarze wokół niej i narzekać. Potrzeba czasu, aby nakłonić ją do wejścia do gabinetu weterynarza.

Jak pomóc niepewnemu psu?

Pomaganie psu przezwyciężyć jego niepewność wymaga trochę czasu i obserwacji, ale nie jest niemożliwe. Właściciele mogą zrobić kilka rzeczy, aby pomóc.

Ugruntuj swoją pozycję lidera paczki r

Jak powiedziano wcześniej, pies musi wiedzieć, do kogo się zwrócić i do kogo zaufać. Dopiero wtedy może być bardziej bezpieczny w swoim otoczeniu. Zacznij uczyć prostych umiejętności posłuszeństwa, takich jak siedzenie, pozostawanie i przyjść. Pomaga mu to zaufać i związać się z tobą.

Nie rozpieszczaj psa, gdy się boi

Dla wielu pierwszym instynktem byłoby przytulenie lub pogłaskanie naszych psów. To w istocie utwierdza psa w przekonaniu, że lęk jest właściwym zachowaniem.

Zamiast tego nagradzaj swojego psa za każdym razem, gdy działa on z pewnością siebie. Wzmocni to jego odwagę.

Pozwól swojemu psu stawić czoła swoim obawom

Jeśli twój pies boi się ludzi, stopniowo wystawiaj go na więcej. Ogranicz jego interakcję z osobą, z którą czuje się bezpiecznie. Nie narzucaj psa interakcji, ale pozwól mu podjąć decyzję o przyjściu do tej osoby.

Jeśli Twój pies boi się pewnej osoby w domu, na przykład dziecka, pozwól dziecku przygotować posiłek dla psa na cały dzień. Pomaga im się związać i uczy dziecko odpowiedzialności.

Jeśli twój pies boi się innych psów, pozwól mu poznać psa, który jest mniejszy i spokojny. Gdy będzie wygodniej, przedstaw go większym psom o bardziej aktywnym zachowaniu.

Wprowadź swojego psa na mały trening zwinności!

Celem treningu zwinności jest budowanie zaufania. Pies, podobnie jak my wszyscy, czuje się dobrze po przejściu lub przejściu przez przeszkody. Zabierz go na wybieg dla psów lub na treningi zwinności!