Wszystko o rasach kotów: nasza ragdoll rasy Maine-Coon
Wszystko o kotach rasy Maine Coon i Ragdoll
Jako urodzony miłośnik kotów przez całe życie miałem koty domowe; wszystkie stwory, może z wyjątkiem dwóch perskich niebieskich sióstr (Tiptoe i Fred), chociaż nawet wtedy nie sądzę, by były rasowe.
Kilka lat temu zostaliśmy dumnymi właścicielami naszych kotów rasy Ragdoll, rasy Maine Coon, Greebo i Dippy. To był początek pełnej przygód podróży, której wkrótce się dowiedziałem, ponieważ koty rasy Maine Coon nie są takie same, jak twoje codzienne kłótnie, ale dość osobne, o bardzo charakterystycznych cechach. To zupełnie nowe doświadczenie w opiece nad tymi dwoma najwspanialszymi kotami.
Jako miłośnik kotów chciałem zrozumieć pochodzenie naszych domowych potworów. O ile ten artykuł jest naszą pełną przygód historią Greebo i jego siostry Dippy oraz ich wybryków, którzy pracują od stóp do głów, aby uczynić nasz dom swoim domem, to także o pochodzeniu kota domowego.
Co to jest Moggy?
„Moggy” to czuły brytyjski termin na kota domowego rasy mieszanej - kota równoważnego psu kundla.
Pochodzenie kota domowego
Jak więc powstał kot domowy? Pierwszą rzeczą do rozwiązania jest terminologia łacińska:
Koci w zasadzie oznaczają „część rodziny Felidae lub należącą do niej”; Felidae oznacza „wszystkie koty”.
Łacińskie słowo, które najbardziej interesuje nas w przypadku kotów domowych, to Felis . Felis to rodzaj małych kotów (w przeciwieństwie do dużych kotów, takich jak lwy i tygrysy) w rodzinie Felidae, do której należą nasze koty domowe (w tym przodkowie dzikich kotów do dzisiejszych moggy).
Podróż od żbików do kotów domowych
Rodzaj Felis sięga około 12 milionów lat temu i dał początek wielu dzisiejszym rodzinom małych kotów, w tym Felis lunensis (kot Martelli), który po raz pierwszy pojawił się w Europie ponad 2 miliony lat temu. Oznacza to, że żbiki, z których pochodzą nasze koty domowe, choć większe niż dzisiejsze potwory, nie są dużymi kotami jak lwy i tygrysy; są znacznie mniejsze i zbliżone do wielkości kota rasy Maine Coon.
Oto kilka ważnych faktów dotyczących pochodzenia gatunków:
- Około 50 000 lat temu żbik Felis lunensis migrował z Europy na Bliski Wschód, by zostać żbikiem stepowym ( Felis silvestris ozdobny ).
- Około 10 000 lat temu żbik stepowy migrował na wschód do Azji i na południe do Afryki.
- Około 9 000 lat temu w Europie (pod koniec ostatniej epoki lodowcowej) Felis lunensis dotarł do Wielkiej Brytanii.
Na podstawie dowodów genetycznych wydaje się, że współczesny moggy ( Felis silvestris catus ) jest bezpośrednim potomkiem żbika afrykańskiego ( Felis silvestris lybica ) i został udomowiony około 10 000 lat temu na Bliskim Wschodzie.
Ludzie i koty zostały pochowane razem
Istnieją również archeologiczne dowody z neolitycznego grobu na Cyprze, które pokazują, że człowiek i kot zostali pochowani razem; biorąc pod uwagę inne dowody potwierdzające, wysoce prawdopodobne jest, że Felis silvestris z Afryki (oswojony na Bliskim Wschodzie około 10 000 lat temu) zaczął odgrywać ważną rolę w życiu ludzi w regionie wokół Turcji około 9500 lat temu.
Kontrola pszenicy i gryzoni
Dzika pszenica została udomowiona w Turcji około 12 000 lat temu, kiedy to ludzie w tym regionie zmienili się z łowców-zbieraczy na rolników. Zapasy pszenicy ze zbiorów przyciągnęłyby wiele gryzoni, więc wprowadzenie udomowionych dzikich kotów 9500 lat temu w celu ochrony zbiorów pszenicy przed gryzoniami byłoby wielkim atutem dla ludzi. Stąd instrumentalne było budowanie silnych więzi między ludźmi i kotami - ostatecznie prowadząc do olbrzymiego, który wszyscy dzisiaj znamy i kochamy.
Początki rasy kotów rasy Maine Coon
Dokładne pochodzenie i historia Maine Coon nie są jasne. Wiadomo, że koty rasy Maine Coon pochodzą z stanu Maine i pochodzą od lokalnych krótkowłosych kotów domowych, które rozmnażały się z długowłosymi rasami kotów z Europy (prawdopodobnie z Anglii); Długowłose koty zostały wprowadzone do regionu przez działalność morską kilka wieków temu. Ten przypadkowy związek dwóch ras kotów doprowadził do powstania wyjątkowej przewymiarowanej, serdecznej i inteligentnej rasy kotów, z której Amerykanie powinni być dumni.
Wygląd
Oryginalne koty miały tendencję do bycia brązowymi tabbiesami, ale obecnie, ze względu na ich różnorodność kolorów i wzorów, nie ma dwóch takich samych kotów rasy Maine Coon; chociaż ich długi i płynący ogon z tyłu przypomina nieco szopa.
Zachowanie
Początkowo żyli jako amerykańskie żbiki, głównie na farmach, gdzie były pożądanym dobrem dla rolników ze względu na ich naturalne zdolności myśliwskie i duże umięśnione ciała. To sprawiło, że idealnie nadają się do łapania niechcianych szkodników.
Kolor płaszcza i rodzaj płaszcza
Maine Coony z długimi, kudłatymi, podwójnie grubymi futrami - wodoodporny płaszcz wierzchni i miękki podszerstek - są idealnie wyposażone do zimnego klimatu w stanie Maine, skąd pochodzą. Ale najlepsze jest ich wysoka inteligencja i ciepłe przywiązanie - dzięki czemu są idealnym łagodnym olbrzymem dla każdej przyjaznej rodziny kochającej koty. Są bardzo duże i bardzo ciężkie dla kotów domowych i są spokojne. Nie wspominając o tym, że są wyjątkowo inteligentni (jak widać w oczach Greebo z poniższych zdjęć).
Wokalizacja
Miauczenie Maine Coon często różni się od zwykłych kotów; potrafią wydać dźwięk przypominający tryl, tak jak robi to nasz kot Dippy, lub ćwierkający dźwięk zamiast miauczenia.
Początki rasy kotów Ragdoll
Ragdoll to nowsza amerykańska rasa, która została selektywnie wyhodowana przez hodowcę kotów w latach 60. Są znacznie większe niż przeciętny kot domowy, a także mają łagodną, delikatną naturę i grubą sierść.
Co wyróżnia te rasy?
Najbardziej zauważalne jest to, że Maine Coony są większe, cięższe i bardziej inteligentne niż jesteś przeciętną rasą i innymi rasami kotów domowych. Ragdoll, choć nie tak jasne jak Maine Coons, kuleją, jak szmaciana lalka, gdy są podnoszone. Jest to uważane za jedną z wyjątkowych cech rasy.
Wielki Brat „Greebo” i jego mała siostra „Dippy”
Greebo i Dippy (mieszańce Ragdoll rasy Maine-Coon) są bratem i siostrą i mają bardzo różne cechy i osobowości. Każdy z nich jest miły na swój sposób. (Chociaż Greebo, ze swoimi szczeniętymi oczami, pociągającą osobowością i delikatną, miękką naturą, ma tendencję do bycia w centrum uwagi.)
Chociaż ich rodzice są psami rasowymi i nie są rasowymi (ich ojciec jest typowym Maine Coonem; ich matka jest typowym Ragdollem), obie rasy są charakterystyczne z wieloma cechami zupełnie odmiennymi od innych ras kotów domowych; więc nawet jako pół-rasy, nie są typowymi psami. („Moggy” to czuły brytyjski termin na kota domowego mieszanej rasy - kota równoważnego kundla).
Greebo, nasz gwiezdny zwierzak, został nazwany przez mojego syna po słynnym kocie w „DiscWorld”, a Dippy otrzymała jej imię nie z powodu jej czarnego ogona (który wygląda, jakby był zamoczony w czarnej farbie), ale dlatego, że od tego czasu była zanurzona była kociakiem (w porównaniu z Greebo); chociaż czasami nas zaskoczy.
Bliski związek Greebo i Dippy
Nierozłączni przyjaciele
Oboje są razem od urodzenia i pomimo różnicy wielkości i inteligencji są nierozłączni; żyją, jedzą, śpią i bawią się razem, a czasami będą współpracować, aby rozwiązać problemy. Zwykle będąc jaśniejszym z nich, Greebo będzie liderem; ale będąc wielkim, łagodnym bratem, chętnie się z nim podzieli.
Działają jako zespół
Po raz pierwszy byliśmy świadkami, jak pracowali jako zespół, gdy byli jeszcze kociętami: Greebo (już dość silny i ciężki) położył ciężar na przednich łapach na pedałach kosza na śmieci w kuchni, a Dippy wskoczył na śmieci kosz na paszę na smaczne skrawki i wyciągnął je z powrotem do ust, by podzielić się z Greebo na podłodze w kuchni. Dowiedzieliśmy się o tym dopiero, gdy usłyszeliśmy szelest w kuchni i poszliśmy zbadać sprawę.
Mają żarłoczne apetyty
Przy innej okazji, po tym, jak dostarczaliśmy cotygodniowe zakupy, miesięcznie zapasy kociaków zostały tymczasowo pozostawione na podłodze w jadalni, podczas gdy nasz syn zabierał inne artykuły spożywcze do szopy do przechowywania żywności. Usłyszałem szelest dochodzący z salonu i po zbadaniu stwierdziłem, że w ciągu minuty lub dwóch Greebo przegryzł i rozerwał ranę z boku jednej z torebek herbatników dla kotów. Greebo spokojnie usiadł, podczas gdy jego siostra chowała szybki, darmowy posiłek.
Są szybkimi uczniami
W rzeczywistości musimy teraz cały czas zamykać ich ciastka. Na początku trzymaliśmy pod ręką ich herbatniki w dużej, kwadratowej puszce na herbatniki, dopóki Greebo nie wymyślił, jak je otworzyć. Kiedy zaczęliśmy je karmić za pomocą piłek dla kota-biszkoptów (które uwielbiają), mój syn umieszczał bańkę na podłodze w pobliżu swojego czasu karmienia, aby otworzyć puszkę i napełnić interaktywne zabawki dozownika żywności (kule dystrybutora żywności). Za każdym razem, gdy Greebo obserwował, i po kilku okazjach, postanowił spróbować puszki z herbatnikami.
Mogą otwierać zatrzaski
Usiedliśmy i patrzyliśmy z zainteresowaniem. Na początku Greebo popełnił oczywisty, ale zrozumiały błąd, siedząc na puszce z ciastkami i próbując zdjąć pokrywkę. Szybko nauczył się (w ciągu dwóch dni), że musi usiąść obok puszki z herbatnikami i pociągnąć wieko pazurem do góry. Gdy się tego nauczył, otworzenie go za pierwszym razem zajęło mu około pięciu minut, ale dzięki praktyce i zaledwie kilku dniom zajęło mu to mniej niż minutę.
Są przystosowalne
Teraz prawdziwe wyzwanie: zostawiając puszkę z herbatnikami na półce na widoku, Greebo pomógłby sobie i podzielił się z Dippy. Zaczęliśmy trzymać ich puszkę z herbatnikami w szafce kuchennej, ale okazało się, że z dnia na dzień Greebo napadnie szafkę i świętuje nagrody ze swoją siostrą. Następnie przenieśliśmy ich puszkę do szafki kuchennej, ale to nie miało znaczenia. Greebo wciąż wstawał i otwierał szafkę wiszącą na noc i pomagał sobie. Teraz trzymamy puszkę z herbatnikami zamkniętą w szafce i zamkniętą w osobnym pokoju, w którym koty nie mogą się do niej dostać.
Wskazówka: zdobądź małą klapkę dla psa wystarczająco dużą dla kotów rasy Maine Coon
Kiedy mieliśmy Greebo i Dippy, mieliśmy już klapę kota, która wypuściła ich do naszego ogrodu. Na początku było w porządku, ale w ciągu roku Greebo nauczył się go otwierać. Jako miłośnicy zwierząt domowych, którzy są przywiązani do naszych domowych kotów (chociaż jestem pewien, że wszystko będzie w porządku), martwimy się, gdy są poza domem - nie możemy usnąć, dopóki nie będą w środku i nie będziemy wiedzieć, że są bezpieczne.
Z tego powodu wypuszczamy ich w ciągu dnia i wzywamy do powrotu do domu o zmierzchu. Jest to coś niezwykłego w tych dwóch sympatycznych kotach: jak pies, przychodzą na zawołanie, w przeciwieństwie do wszystkich innych kotów, które miałem, które można zwabić tylko z powrotem do domu jedzeniem; i nawet wtedy, tylko w swoim czasie.
Wymyślili, jak otworzyć klapę dla kota
Klapa dla kota była obsługiwana za pomocą pokrętła z czterema ustawieniami: otwarta, zamknięta, otwarta tylko do wewnątrz lub otwarta tylko na zewnątrz. Kiedy mieli około roku, Greebo zrozumiał to, pociągając pazur za tarczę; mógł przekręcić tarczę, dopóki nie osiągnie pozycji otwartej, a potem mógł się wypuścić.
Zaprojektowałem urządzenie zapewniające bezpieczeństwo klapy Cat
Próbując walczyć z tym naruszeniem bezpieczeństwa, wykonałem drzwi z cienkiej sklejki, która pasuje przed klapą dla kota, i rygluję zasuwką, która wsuwa się w ścianę boczną. Od tego czasu Greebo nauczył się (metodą prób i błędów), że może odkręcić rygiel drzwi, pod warunkiem, że może podnieść i utrzymać urządzenie (część, którą trzymamy, aby przesunąć rygiel) w poziomie, a następnie popchnąć je na boki, zanim spadnie z powrotem do pozycja dolna.
Nasz kot wciąż potrafił nim manipulować
Jest to jednak frustrujące zadanie dla Greebo, ponieważ koty nie mają przeciwstawnych kciuków (aby przytrzymać rygiel w pozycji, gdy jest popychany na boki), więc zajmuje mu około pięciu minut, aby przejść przez rygiel i wypuścić się. W związku z tym nie robi tego zbyt często, tylko około dwa razy w roku, chociaż ma jeszcze jedną sztuczkę w rękawie.
Ma ponad trzy stopy wzrostu, gdy stoi na tylnych łapach (prawie o stopę wyższy niż jego siostra), dzięki czemu może łatwo dotrzeć do klamek drzwiowych, a jeśli zapomnimy zamknąć tylne drzwi, gdy wpuszczimy je na noc, on Po prostu otworzę tylne drzwi i wypuszczę się ponownie, kiedy będzie chciał.
Klapa dla kota nie była wystarczająco duża
Innym problemem, jaki mieliśmy z klapą dla kota, jest to, że w wieku dwóch lat Greebo była zbyt duża, aby się przez nią zmieścić, więc musieliśmy zastąpić naszą klapkę dla kota małą klapą dla psa; w przeciwieństwie do innych kotów domowych, rasy Maine Coons nadal rosną przez pierwsze cztery lata, zanim osiągną pełnoletni rozmiar. Greebo waży obecnie około 17 funtów, co czyni go dość ciężkim do podnoszenia.
Uwaga na temat mleka
Niektóre koty są wrażliwe na laktozę i mogą wykazywać oznaki zaburzenia przewodu pokarmowego, jeśli otrzymają mleko (więc zaoferuj odpowiednio).
Oboje uwielbiają pić z kubka
Cieszą się, że piją wodę z miski na wodę, kapiącego kranu i naszego dzikiego stawu, ale nie chcą pić mleka z miski dla kota. Kiedy mamy mleko z naszym wieczornym posiłkiem, oboje dręczą nas za swój własny kubek mleka podany im na stoliku do kawy (tak jak my mamy mleko); jeśli położymy je dla nich na podłodze, nie będą zainteresowani.
Będą błagać o jedzenie dla ludzi
Oboje uwielbiają płatki, zwłaszcza płatki kukurydziane (i Wheatabix), ale znowu nalegają, aby trzymać je na tacy na naszych kolanach (tak jak my, gdy mamy płatki przed telewizorem). Musimy więc dopilnować, aby trochę wykończyli; tak jak w przypadku mleka, jeśli postawimy miskę płatków na podłodze, to nie są tak naprawdę zainteresowani. Greebo lubi też owsiankę, ale w przeciwieństwie do swojej siostry nie lubi warzyw; podczas gdy Dippy uwielbia warzywa.
Oni kochają wodę
Będąc Maine Coonami, są zafascynowani wodą i mogą bawić się nią przez wiele godzin, szczególnie jeśli zostawisz kran ociekający. W miesiącach letnich Greebo czasami siedzi przez wieki nad stawem dla dzikich zwierząt, wpatrując się w niego i czasami wkładając łapę. Dippy czasami podąża za moim synem niezauważonym i szybko się moczył, zanim się zrealizował ( do tego czasu jest mokra); ale ona nie wydaje się mieć nic przeciwko.
Są mistrzowskimi manipulatorami
Kiedy wieczorem nadejdzie pora karmienia, Greebo usiądzie przed tobą i wpatrzy się w ciebie oczami szczeniaka, dopóki go nie nakarmisz; lub, jeśli go zignorujesz, podejdzie do kanapy, stanie na tylnych nogach i delikatnie cię pocałuje, zanim wróci do miejsca, w którym siedział, aby dać ci atrakcyjny wygląd. Z drugiej strony Dippy robi serię miękkich miauczeń, które brzmią bardziej jak tryl niż miauczenie, gdy jest głodna (co najwyraźniej jest wspólne z Maine Coons).
(Od czasu do czasu będą też oglądać telewizję przez dziwną minutę, ale ich koncentracja jest krótka, więc wkrótce tracą zainteresowanie.)
Pomysły na wzbogacanie środowiska i zabawę
Treat Balls for Cats
Zawsze staramy się zapewnić naszym kotom rozrywkę, a ich ulubionym rodzajem zabawki jest interaktywna zabawka do karmienia: kulki dla kotów zaprojektowane tak, aby były wypełnione herbatnikami dla kotów, aby koty mogły je gonić po pokoju; za każdym razem, gdy piłka zostaje strącona, wydawanych jest kilka smakołyków. Właśnie to robi Dippy - będzie pukać i gonić piłkę po całym salonie, aby zdobyć nagrodę; ale Greebo nauczył się, że jeśli po prostu siedzi tam z piłką między nogami i przewraca ją z jednej łapy na drugą, nadal może dostać ciastka bez większego wysiłku.
Drapanie postów
Drugą udaną zabawką, która ratuje nasze meble i dywany przed zadrapaniem, jest ich drapak i platforma. Zauważyłem, że Dippy używa go najczęściej, często goniąc się po słupie, przez tunel, a następnie usiadł na platformie i przez chwilę wyjrzał przez francuskie drzwi na ogród, zanim wyszedł na zewnątrz i bawił się na trawniku. Jeśli Greebo go używa, jest zadowolony z siedzenia na platformie i patrzenia na ogród; chociaż woli siedzieć na kanapie lub wygodnym fotelu.
Drapaki
Postanowiliśmy zastąpić ich drapaki i platformę odpowiednim kocim drzewkiem, a Dippy to uwielbia. Spędza dużo czasu, siedząc na najwyższej platformie i wychodząc na ogród, a następnie okresowo przez cały dzień, wspinając się w górę i w dół ankiet i goniąc się wokół nich, bawiąc się zwisłą piłką przez kilka minut. Greebo nie jest tak energiczny. Wskoczy na najwyższą platformę, powodując, że całe drzewo chwilowo kołysze się z powodu jego ciężaru, a następnie usiądzie tam przez kilka minut, podziwiając ogród, zanim wyjdzie na chwilę na zewnątrz lub osiądzie w jednym z ulubionych miejsc na kanapie i posiadanie catnapa.
Czas interaktywny
Zabawa jest ważna dla kotów - oznacza to interakcję z nimi oraz dawanie im uczuć i uwagi. Powyżej znajduje się krótki film pokazujący zabawę naszych kotów i ich zabawek na ich drzewie. Następnie daje im kilka smakołyków i pozwala im usiąść przy swoich catnaps, po czym Dippy oferuje specjalną przekąskę.
Dangly Things on a Stick
Ta zabawka była wielkim zwycięzcą. Niedawno obejrzeliśmy amerykański serial telewizyjny z udziałem fizjologa kotów, który leczył problematyczne koty (i ich właścicieli), i zawsze korzystał z tych zabawek zwisających na patyku z doskonałym skutkiem. Kupiliśmy więc kilka takich zabawek. Odniosły natychmiastowy sukces zarówno z Greebo, jak i Dippy; tak bardzo, że ostatnio Dippy podskoczyła do miejsca, w którym je trzymaliśmy, i podniosła jeden za usta, aby zabrać mnie do zabawy.
Myszy i kulki z zabawkami
Stracili zainteresowanie innymi zabawkami dla kotów, które miały jako kocięta, gdy się zestarzały - zwykłymi piłkami i zabawkowymi myszami - więc od tego czasu umieściliśmy je w pudełku z zabawkami (aby utrzymać porządek w pokoju), w którym pozostają najbardziej czasu; chociaż czasami Greebo wyciąga jedną z nich i bawi się nią przez kilka minut, zanim pójdzie zrobić coś innego lub porwać.
Tag i socjalizacja
Często też grają ze sobą w znaczniki. Dippy znika gorzej, ponieważ jej brat jest o wiele większy od niej, ale częściej Dippy zaczyna od uderzenia Greebo, gdy mija go, aby ją gonił.
Centrum odpoczynku i zabawy na autostradzie dla kotów DIY
Drapak okazał się najbardziej ulubionym miejscem wypoczynku i aktywności, szczególnie dla Dippy. Po niedawnym zbudowaniu oranżerii przylegającej do naszego salonu przenieśliśmy tam drzewko dla kota i rozszerzyliśmy je na autostradę dla kotów. Przenosząc ich drapieżnika do oranżerii, a także dodając dodatkowe platformy naścienne, aby stworzyć autostradę dla kotów, zmodyfikowałem i wzmocniłem drzewko dla kota, aby lepiej nadawało się do przyjęcia kota rasy Maine Coon.
Wzmocniłem drapieżnika, dodając słupek podpierający 2 x 2 cale przez środkową kolumnę i zastąpiłem wszystkie platformy MDF o grubości pół cala sklejką 3/4 cala. Użyłem tej samej sklejki do montowanych na ścianie platform, aby utworzyć część autostrady dla kotów.
Podziel się swoimi historiami poniżej
Mam nadzieję, że podobał ci się mój artykuł, który zawiera wszystkie istotne informacje, których się nauczyłem, w to, co mam nadzieję, jest spójnym i kompresyjnym podsumowaniem tego, skąd się wzięły i jak się tutaj dostali. Czy jesteś rodzicem kota? Podziel się swoimi historiami poniżej.
