13 przyczyn czarnej biegunki u psów

Pomocy, mój pies ma czarną biegunkę!

Spójrzmy prawdzie w oczy, radzenie sobie z psimi kupami nie jest zabawne. Jednak wiedza o tym, jak wygląda zdrowa psia kupa, jest normalną częścią bycia odpowiedzialnym właścicielem zwierzęcia.

Normalna psia kupa powinna być brązowawa, jędrna i mieć kształt przypominający kłodę. Pies, który nagle zaczyna oddawać czarne i smoliste stolce, to czerwona flaga i dobry powód, aby wezwać weterynarza.

W tym artykule lekarz weterynarii dr Ivana Crnec omawia, co może powodować czarną biegunkę u psów — od przebarwień spowodowanych jedzeniem po problemy zdrowotne, takie jak połknięcie trutki na szczury, niedrożność lub perforacja oraz wrzód żołądka.

Na koniec dr Ivana przeprowadzi proces diagnozy i ewentualnego leczenia.

Melena: Obecność krwi w psiej kupce

Melena to termin medyczny określający stolec o czarnym zabarwieniu. Oprócz tego, że jest koloru czarnego, melena często ma wyjątkową smolistą konsystencję, podobną do fusów z kawy. Melena wskazuje na obecność strawionej krwi w psiej kupce.

Fakt, że krew jest czarna mówi nam wiele o jej źródle. Mianowicie oznacza to, że krew spędziła trochę czasu w jelicie cienkim (żelazo we krwi jest natlenione podczas przechodzenia).

Melena to znak, że coś złego dzieje się w górnych partiach jelit i żołądka psa.

Jednak niektóre przyczyny meleny nie są zlokalizowane w układzie pokarmowym.

13 przyczyn czarnej biegunki u psów

Szereg podstawowych problemów medycznych może powodować czarną biegunkę u psów. Niektóre z nich są łagodne i przejściowe, podczas gdy inne są poważne i potencjalnie zagrażają życiu.Jeśli twój pies ma czarną biegunkę, zachowaj ostrożność i skonsultuj się z lekarzem weterynarii.

Aby ułatwić zrozumienie, przyjrzyjmy się różnym przyczynom czarnej biegunki i omówmy ich leczenie.

1. Spożywanie żywności o czarnym zabarwieniu

Pokarmy takie jak czarna lukrecja, krwiste kiełbaski, a nawet jagody mogą powodować czarne przebarwienia kupy. Fakt, że mogą wywoływać rozstrój żołądka, przyczynia się do składnika biegunki. Łącznie te dwa czynniki powodują czarną biegunkę.

Oczywiście jest rzeczą oczywistą, że psy nie powinny być karmione pokarmem przeznaczonym dla ludzi, a szkodliwe pokarmy powinny być trzymane poza zasięgiem.

2. Spożycie niektórych leków

Niektóre leki mają podobne działanie. Na przykład, jeśli twojemu psu przepisano węgiel aktywowany z powodu rozstroju żołądka lub niedyskrecji dietetycznych, istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie miał czarną biegunkę.

Innym lekiem powodującym czarną kupę u psów jest Pepto Bismol.

3. Spożycie krwi

Spożycie krwi może spowodować czarną biegunkę, zwłaszcza jeśli mówimy o większej ilości krwi. Na przykład, jeśli twój pies utknął w nosie wyczyniec i doświadczył ciężkiego krwawienia z nosa, istnieje duże prawdopodobieństwo, że część krwi zostanie połknięta, a następnie wydalona.

Alternatywnie, pies może wymiotować krwią, a następnie zjadać wymiociny. Lub na przykład pies może mieć aktywnie krwawiącą ranę, którą stale liże.

Wszystkie te przypadki są poważne i wymagają leczenia weterynaryjnego. A każdy z tych scenariuszy wymaga innego podejścia.

Na przykład należy zidentyfikować i leczyć podstawową przyczynę wymiotów. W ostatecznym przypadku rana wymaga odpowiedniego zaopatrzenia – zszycia lub oczyszczenia i bandażowania.

4. Niestrawności dietetyczne

Niedyskrecje dietetyczne należą do ulubionych zajęć psów. Na przykład pies kradnący pikantne chińskie jedzenie z blatu klasyfikuje się jako niedyskrecję dietetyczną. Przyprawy są zbyt drażniące i mogą uszkodzić wyściółkę przewodu pokarmowego, powodując krwawienie.

Niektóre niedyskrecje dietetyczne dotyczą rzeczy niejadalnych – gałęzi, zabawek, kamieni. W takich przypadkach przedmioty mogą fizycznie zeskrobać i zranić przewód pokarmowy podczas przechodzenia, ponownie powodując krwawienie.

Podczas gdy niektóre przypadki niedyskrecji żywieniowej można leczyć za pomocą terapii objawowej i opieki podtrzymującej, inne mogą wymagać leczenia chirurgicznego.

5. Ciała obce w przewodzie pokarmowym

Niektóre przypadki niedyskrecji dietetycznej mogą prowadzić do blokad i niedrożności żołądkowo-jelitowych.

Mianowicie, jeśli strawiony przedmiot jest niejadalny, pies nie będzie w stanie go strawić. Co gorsza, nie będzie też w stanie go wydalić. Innymi słowy, przedmiot prawdopodobnie zablokuje jelita, powodując niedrożność.

Pies z ciałem obcym w przewodzie pokarmowym to stan nagły. Niektóre ciała obce są widoczne na zdjęciu rentgenowskim, a inne nie, co utrudnia postawienie diagnozy.

Częściej nie, niedrożność przewodu pokarmowego wymaga chirurgicznego usunięcia ciała obcego.

6. Owrzodzenie przewodu pokarmowego

Podobnie jak u ludzi, wrzody żołądkowo-jelitowe u psów pojawiają się, gdy kwas żołądkowy i soki trawienne zaczynają uszkadzać wyściółkę żołądka i jelit. W normalnych warunkach wyściółka jest chroniona warstwą śluzu.

Jednak wiele czynników może przyczynić się do osłabienia warstwy, w tym długotrwałe i nieodpowiednie stosowanie leków, stres, choroby wątroby, a nawet nowotwory.

Pies z chorobą wrzodową przewodu pokarmowego wykazuje dodatkowe oznaki i objawy (ból brzucha, skurcze, brak apetytu, letarg, zmiany w zachowaniu spowodowane bólem) i wymaga natychmiastowej pomocy weterynaryjnej.

7. Zatrucie gryzoniobójcze

Zatrucia rodentycydami antykoagulacyjnymi u psów są częstsze niż mogłoby się wydawać i występują, gdy psy przypadkowo spożywają przynęty na szczury.

Działanie rodentycydu polega na hamowaniu aktywności witaminy K1, która odpowiada za syntezę czynników krzepnięcia krwi. Jeśli brakuje tych czynników, rozwinie się krwawienie.

Psy zwykle zaczynają wykazywać oznaki toksyczności jeden lub dwa dni po spożyciu trucizny. Oznaki i objawy obejmują krwawienie z całkowicie naturalnych otworów i wytwarzanie krwawej biegunki i wymiotów.

Zatrucie jest nagłym przypadkiem medycznym i wymaga długotrwałego leczenia suplementami witaminy K.

8. Zatrucie metalami ciężkimi

Metale ciężkie, takie jak ołów i arsen, są nadal powszechnie stosowane w przedmiotach codziennego użytku, pomimo ich potencjalnych zagrożeń. Pies narażony na metale ciężkie rozwinie problemy neurologiczne i żołądkowo-jelitowe.

Oprócz tych objawów pies może wykazywać takie objawy, jak dezorientacja, utrata równowagi, drgawki, ślepota i niezwykłe zmiany w zachowaniu.

Jeśli podejrzewasz, że Twój pies może cierpieć na zatrucie metalami ciężkimi, musisz jak najszybciej udać się do gabinetu weterynaryjnego.

9. Czynniki zakaźne

Różne czynniki zakaźne mogą powodować czarną biegunkę u psów. Częstymi winowajcami są bakterie, pasożyty, wirusy i grzyby.

Wszystkie te patogeny mogą powodować poważne krwawienia z żołądka lub jelit. W obu przypadkach wynik jest taki sam – krwawa biegunka.

Znalezienie czynnika zakaźnego odpowiedzialnego za czarną biegunkę może być trudne i często wymaga różnych testów – badań krwi, skanów jamy brzusznej (prześwietlenia rentgenowskie i ultradźwięki), analizy stolca, endoskopii itp.

Po zidentyfikowaniu sprawcy weterynarz zaleci strategię leczenia. W zależności od patogenu leczenie obejmie antybiotyki lub w przypadku pasożytów jelitowych środki pasożytobójcze.

10. Skutki uboczne leków

Niektóre leki powodują krwawienie z przewodu pokarmowego jako efekt uboczny. Najczęstszymi lekami powodującymi takie działania niepożądane są niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).

U psów NLPZ są najczęściej przepisywanymi lekami przeciwbólowymi, zwłaszcza u starszych psów z zapaleniem stawów.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne działają poprzez hamowanie działania prostaglandyn, a te podobne do hormonów substancje chemiczne są odpowiedzialne za wytwarzanie śluzu, który chroni wyściółkę żołądka.

Gdy wyściółka nie jest chroniona, zostanie uszkodzona przez kwas żołądkowy. Konsekwencją jest krwawienie.

11. Choroba metaboliczna

Choroby metaboliczne, takie jak niedoczynność tarczycy i nadczynność kory nadnerczy, mogą powodować czarną biegunkę.

Niedoczynność tarczycy jest wynikiem niskiego poziomu tarczycy i spowalnia metabolizm, co prowadzi do różnych problemów żołądkowo-jelitowych.

Z drugiej strony hiperadrenokortycyzm (choroba Cushinga) jest wynikiem wysokiego poziomu kortyzonu spowodowanego nadczynnością nadnerczy.

Na szczęście te problemy są stosunkowo łatwe do zdiagnozowania – wystarczy kilka badań krwi. Należy jednak zauważyć, że niedoczynności tarczycy i nadczynności kory nadnerczy nie można leczyć; tylko zarządzany. Ponadto ich zarządzanie jest często kosztowne.

12. Zaburzenia krzepnięcia krwi

Najczęstszym zaburzeniem krzepnięcia krwi u psów jest choroba von Willebranda (vWD). Schorzenie jest dziedziczne i objawia się genetycznym niedoborem określonego białka niezbędnego do tworzenia płytek krwi. Płytki krwi są niezbędne do zamykania krwawiących naczyń krwionośnych.

Choroba może wystąpić u każdego psa, ale najczęściej występuje u dobermanów, terierów szkockich, owczarków szetlandzkich i Chesapeake Bay Retriever.

Do najczęstszych objawów należą samoistne krwawienia, nagłe pojawienie się siniaków na ciele oraz przedłużające się krwawienia po urazach i operacjach.

13. Rak

Rak żołądka u psów nie jest szczególnie powszechny. Jednak gdy już się pojawi, jest to katastrofalne. Rak żołądka jest bardziej prawdopodobny u starszych psów (powyżej dziewięciu lat) niektórych ras — Staffordshire Bull Terrier, Owczarek Belgijski, Rough Collie i Chow Chow.

Jednym z pierwszych objawów klinicznych wskazujących na wrzód żołądka jest czarna biegunka.Aby zdiagnozować stan, weterynarz rozpocznie od radiografii kontrastowej, a następnie, jeśli to konieczne, wykona endoskopię.

W zależności od wielkości, umiejscowienia i rodzaju nowotworu możliwe opcje leczenia obejmują operację, radioterapię i chemioterapię.

Końcowe myśli

Czarna biegunka, czyli medycznie melena, to przerażająca sytuacja dla każdego właściciela psa. Warunek może być wywołany przez szereg podstawowych warunków - niektóre bardziej poważne niż inne.

Jednak ogólną zasadą jest szukanie pomocy weterynaryjnej w momencie, gdy pies zacznie przechodzić czarną biegunkę.

Psy są wrażliwe, a sytuacja może się zmienić w mgnieniu oka ze złego na gorsze. Im szybciej Twój pies zostanie zbadany przez lekarza weterynarii i postawiona diagnoza, tym szybciej stan zostanie opanowany.

Ten artykuł jest dokładny i zgodny z najlepszą wiedzą autora. Nie ma na celu zastąpienia diagnozy, prognozy, leczenia, recepty ani formalnej i zindywidualizowanej porady lekarza weterynarii. Zwierzęta wykazujące oznaki i objawy niepokoju powinny być natychmiast zbadane przez lekarza weterynarii.